"Kedim öldü" ya da "köpeğim öldü", başa çıkılması kolay durumlar değildir. Bir kedinin kaybı için yas tutmak, bir aile üyesi ya da arkadaş için hissettiğimizden farklı değildir. Sonuçta, hayvanla birlikte yaşamak, sevgi, arkadaşlık ve çok fazla sevgi alışverişi dönemiydi. Bu kadar önemli birini kaybetmek acı verici olabilir, özellikle de acıyı hafifletmek için artık kendi evcil hayvanımız olmadığında.kolay olmasa da, bazı ipuçları ister kedi ister köpek olsun, hayvanların acısıyla daha iyi başa çıkmanıza yardımcı olabilir. İşte bu zor zamanda yapılması gerekenler.

1) Bir hayvan için yas tutmanın tüm aşamalarını yaşayın

Yas - evcil hayvan olsun ya da olmasın - çok büyük bir kayıp karşısında verilen fiziksel, duygusal ve davranışsal tepkilerin bir kombinasyonudur. Söz konusu bir hayvan olduğunda, davranışlar sevilen birinin davranışlarıyla aynıdır. Bununla birlikte, bunun benzersiz olduğu ve her birinin kendine özgü bir davranış, hissetme ve geçme şekli olduğu belirtilmelidir. Hayvan yasının aşamalarının neler olduğunu görün.

• Reddetme Bu, bireyin kaybı anlamak bir yana, kabul etmediği bir savunma mekanizmasıdır.
• Öfke: Yokluğu inkar etmek imkansız olduğunda olur, ancak acı yerine yokluğa karşı belirli bir öfke vardır.
• Pazarlık: Birini geri kazanmaya yönelik bilinçsiz bir girişimdir; burada koruyucu, başta ruhani olmak üzere çeşitli yollarla durumu tersine çevirmeye çalışır. Hayvanlar söz konusu olduğunda, kaybı telafi etmenin bir yolu olarak yeni bir kedi sahiplenilmesi bile söz konusu olabilir.
• Depresyon: Bu evrede acı ile yüzleşilir, çünkü sonunda onunla başa çıkmak mümkündür.
• Kabul: Burada bakıcı kendi acısıyla nasıl başa çıkacağını zaten biliyor ve bu kayıpla daha iyi yaşamaya ve hayvanın gidişini kabullenmeye başlıyor.

Yasın beş aşaması mutlaka bu sırayla gerçekleşmez, ancak kabullenme her zaman en son gelir. Her aşamayı deneyimlemenize izin vermeniz ve her an kendinize karşı nazik olmanız önemlidir. Acıya karşı sabırlı ve saygılı olun. Kaybınız için asla kendinizi suçlamayın. Acı verici olsa da, kedinizin arkadaşlığı olmadan nasıl yaşayacağınızı yeniden öğrenebilmeniz için yasın gerekli bir kötülük olduğunu anlayın.

2) Hayvan kederi: kedi ya da köpek iyi birer arkadaştı, ancak arkadaşlarınızla konuşabilirsiniz - ve konuşmalısınız

Ne yazık ki, herkes hayvan yası çekenleri anlamıyor ve çoğu kişi kedinin de sevilen biri olduğunu unutuyor - bu da her şeyi daha da zorlaştırıyor. Başkaları tarafından bir tabu olarak görüldüğü için, hala çok fazla genel destek yoktur ve bu, bakıcının izolasyonuna yol açabilir. Bu zamanlarda, aynı kayıptan geçmiş veya geçmekte olan diğer insanlarla konuşmak ilginçtir.harika bir karşılama.

Kederinizle empati kuran sevdiklerinizin yanında olmak da önemlidir, kendinizi ifade edebilmeniz ve kederle daha iyi başa çıkabilmeniz için anahtar olacaklardır. Güvendiğiniz sevdiklerinize içinizi dökmekten çekinmeyin. Evde başka kedileriniz olsa bile, onlara yakın olmak için iyi bir zaman. İnanın bana, bir kedi öldüğünde diğeri onu özlüyor. Yani o daAcı çekiyorum.

3) Gerekirse, evcil hayvan yası ile başa çıkmak için profesyonel destek alın

Gerekirse profesyonel yardım alın. Herkes yasla elinden geldiğince başa çıkabilir, ancak sağlıklı bir şekilde yaşanmadığında ve kayıp rutini etkilediğinde, psikolog gibi bir sağlık uzmanına başvurmanın zamanı gelmiş olabilir. Bu kişiler, vasiye bu zor zamanda rehberlik etmek için doğru eğitime ve anlayışa sahiptir.

4) Bir hayvanın acısını nasıl atlatırsınız ve hayatınıza devam etmek için ne yaparsınız?

Yeni bir rutin oluşturmak önemlidir. Kendinizi sadece yavru kedinize adadığınız zamanları biliyor musunuz? İster besleme, ister tımar etme veya oyun olsun: bunlar günlük hayatınızdan aniden kesilen en zor zamanlar olacaktır. Bu eksiklikle başa çıkmanın en iyi yolu, zevkli bir şeyler yapmaya çalışmaktır. Devam ediyormuş gibi hissetmek acı verici görünebilir, ancak bu gereklidir.Hayvanın bedenine ne yaptığınız kadar önemli olan bir diğer husus da, kedinin eşyalarını özenle saklamak, başka bir yerde muhafaza etmek ya da diğer evcil hayvan sahiplerine ve sahiplendirme kuruluşlarına bağışlamaktır.

5) Keder için hazırlanın: evcil hayvanlar sahiplerinden daha az yaşar

Hayvanın hayattan ayrılışının farkında olun Bir evcil hayvan, birinin en iyi arkadaşlarından biri olabilir. Arzu, onlara sonsuza dek sahip olmaktır. Ancak ne yazık ki, bir kedinin ne kadar yaşadığı hala çok kısa bir süredir ve bunun farkında olmalısınız. Bu, hayvanın ayrılışından endişeli veya korkarak yaşamanız gerektiği anlamına gelmez, tam tersine: evcil hayvan sahibi olmanız için bir teşvik olmalıdır.Her anın tadını birlikte çıkarın. Sonluluğun bu şekilde farkına varılması, kedinin bakıcısıyla olan ilişkisini daha da güçlendirebilir.

6) Bir evcil hayvan için duyduğunuz üzüntünün travmaya dönüşmesine izin vermeyin

Hayvanlara olan sevginizi kaybetmeyin Bir kayıptan sonra, koruyucuların yeni acılardan kaçınarak etrafta başka bir evcil hayvan istememesi oldukça yaygındır. Sonuçta, yeni bir kedi gidenle aynı olmayacaktır. Ancak her hayvanın sevgi ve benzersiz deneyimler sunduğunu unutmamak önemlidir. Aslında, kedi sevgisi en hassas olanlardan biridir. Kendinizi evcil hayvanlara karşı sevgi beslemekten alıkoymak, mutlu olmaktan ve bunu mümkün olan en iyi şekilde yapmaktan kaçınmaktır.mutlu diğer kürklü.

Ancak bu, hemen yeni bir evlat edinme arayışına girmeniz gerektiği anlamına gelmez. Hayvanın hayatıyla ilgili sorumluluklar - duygusal sorumluluk da dahil olmak üzere - hala aynı olacaktır. Bu nedenle, yalnızca kendinizi güvende hissettiğinizde ve yeni bir hayata bakmaya hazır olduğunuzda bir kedi sahiplenmeye karar verin.