"என் பூனை இறந்தது" அல்லது "என் நாய் இறந்தது" ஆகியவை சமாளிக்க எளிதான சூழ்நிலைகள் அல்ல. ஒரு பூனையின் இழப்புக்காக துக்கம் அனுசரிக்கப்படுவதால், குடும்ப உறுப்பினர் அல்லது நண்பருக்காக நாம் உணரும் துக்கம் வேறுபட்டதல்ல. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, விலங்குடன் வாழ்வது அன்பு, தோழமை மற்றும் பாசத்தின் பரிமாற்றத்தின் ஒரு காலமாக இருந்தது. மிக முக்கியமான ஒருவரை இழப்பது வேதனையாக இருக்கும், அதிலும் வலியைக் குறைக்க நம் சொந்த செல்லப்பிராணி இல்லாதபோது. இது எளிதானது அல்ல என்றாலும், சில குறிப்புகள் விலங்குகளின் துயரத்தை சிறப்பாக சமாளிக்க உதவும், அது பூனை அல்லது நாயாக இருந்தாலும் சரி. இந்த இக்கட்டான நேரத்தில் என்ன செய்வது என்று பாருங்கள்.

1) ஒரு விலங்கின் துக்கத்தின் அனைத்து நிலைகளையும் அனுபவியுங்கள்

துக்கம் - செல்லமாக இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும் - உடல், உணர்ச்சி மற்றும் நடத்தை எதிர்வினைகளின் கலவையாகும். மிகப் பெரிய இழப்பின் முகம். ஒரு விலங்கு என்று வரும்போது, ​​​​நடத்தை நேசிப்பவரின் நடத்தை போலவே இருக்கும். இருப்பினும், இது தனித்துவமானது என்பதை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும், மேலும் ஒவ்வொருவருக்கும் அவரவர் நடிப்பு, உணர்வு மற்றும் அதன் வழியாக செல்லும் வழி உள்ளது. விலங்குகளின் துக்கத்தின் நிலைகள் என்ன என்பதைப் பார்க்கவும்.

• மறுப்பு : இது ஒரு பாதுகாப்பு பொறிமுறையாகும், அங்கு தனிநபர் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை, இழப்பை மிகக் குறைவாகப் புரிந்துகொள்கிறார்.
• கோபம்: இல்லாமையை மறுக்க இயலாது, ஆனால் வலிக்கு பதிலாக, பற்றாக்குறைக்கு எதிராக ஒரு குறிப்பிட்ட கோபம் ஏற்படுகிறது.
• பேரம்: ஒரு மயக்க முயற்சி. ஒருவரைத் திரும்பப் பெற, ஆசிரியர் நிலைமையை வெவ்வேறு வழிகளில் மாற்ற முற்படுகிறார், முக்கியமாக ஆன்மீகம். விலங்குகளின் விஷயத்தில், இது ஒரு புதியவருக்கு கூட நிகழலாம்இழப்பை மாற்றுவதற்கான வழிமுறையாக பூனையை ஏற்றுக்கொள்வது.
• மனச்சோர்வு: இந்த கட்டத்தில், வலியை நேருக்கு நேர் எதிர்கொள்கிறது, ஏனெனில் அதைச் சமாளிப்பது இறுதியாக சாத்தியமாகும்.
• ஏற்றுக்கொள்ளுதல்: இங்கு, பயிற்றுவிப்பாளர் தனது சொந்த வலியை எவ்வாறு சமாளிப்பது என்பதை ஏற்கனவே அறிந்திருக்கிறார், மேலும் விலங்கு வெளியேறுவதை ஏற்றுக்கொள்வதுடன், இந்த இழப்புடன் சிறப்பாக வாழத் தொடங்குகிறார்.

துக்கத்தின் ஐந்து நிலைகள் அந்த வரிசையில் நிகழ வேண்டிய அவசியமில்லை, ஆனால் ஏற்றுக்கொள்வது எப்போதும் கடைசியாக வரும். ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் வாழ உங்களை அனுமதிப்பதும், ஒவ்வொரு தருணத்திலும் உங்களுடன் கருணை காட்டுவதும் முக்கியம். பொறுமையாக இருங்கள் மற்றும் வலியை மதிக்கவும். இழப்புக்கு உங்களை ஒருபோதும் குறை கூறாதீர்கள். வலியுடன் இருந்தாலும், துக்கம் அவசியமான தீமை என்பதை புரிந்து கொள்ளுங்கள், இதனால் நீங்கள் பூனையின் சகவாசம் இல்லாமல் வாழ மீண்டும் கற்றுக்கொள்ளலாம்.

2) விலங்கு துக்கம்: பூனை அல்லது நாய் நல்ல தோழர்கள், ஆனால் உங்களால் முடியும் - மற்றும் வேண்டும் - நண்பர்களுடன் அரட்டையடிக்கவும்

துரதிர்ஷ்டவசமாக, விலங்குகளின் துயரத்திற்கு ஆளானவர்கள் யார் என்பதை அனைவரும் புரிந்துகொள்வதில்லை, மேலும் பூனையும் அன்பானவர் என்பதை பலர் மறந்துவிடுகிறார்கள் - இது எல்லாவற்றையும் இன்னும் கடினமாக்குகிறது. இது மற்றவர்களால் தடைசெய்யப்பட்டதாகக் கருதப்படுவதால், இன்னும் பொதுவான ஆதரவு இல்லை, இது ஆசிரியரிடமிருந்து தனிமைப்படுத்தப்படுவதற்கு வழிவகுக்கும். இந்தச் சமயங்களில், அதே இழப்பைச் சந்தித்த அல்லது சந்திக்கும் மற்றவர்களுடன் பேசுவது சுவாரஸ்யமாக இருக்கிறது, இது பெரும் வரவேற்பைப் பெறக்கூடியது.

அன்பான உணர்வு உள்ளவர்களுடன் நெருக்கமாக இருப்பதும் முக்கியம். வலியைப் பொறுத்தவரை, நீங்கள் உங்களை வெளிப்படுத்தவும், துக்கத்தை சிறப்பாகச் சமாளிக்கவும் அவை அடிப்படையாக இருக்கும். வெட்க படாதேஅன்பான மற்றும் நம்பகமானவர்களிடம் பேசுவதற்கு. உங்கள் வீட்டில் வேறு பூனைகள் இருந்தாலும், அவற்றுடன் மிக நெருக்கமாக இருப்பது நல்ல நேரம். என்னை நம்புங்கள், ஒரு பூனை இறந்தால், மற்றொன்று தவறவிடப்படுகிறது. அதனால் அவரும் அவதிப்படுகிறார்.

3) தேவைப்பட்டால், செல்லப்பிராணியின் துயரத்தை சமாளிக்க தொழில்முறை ஆதரவை நாடுங்கள்

தேவைப்பட்டால், ஒரு நிபுணரின் உதவியை நாடுங்கள். ஒவ்வொருவரும் தங்களால் இயன்ற துயரத்தை சமாளிக்கிறார்கள். ஆனால் அது ஆரோக்கியமான முறையில் வாழாதபோது மற்றும் இழப்பு உங்கள் வழக்கத்தை பாதிக்கும்போது, ​​ஒரு உளவியலாளரைப் போன்ற ஒரு சுகாதார நிபுணரைத் தேட வேண்டிய நேரம் இதுவாகும். இந்த கடினமான நேரத்தில் ஆசிரியரை வழிநடத்த அவர்களுக்கு சரியான பயிற்சி மற்றும் தேவையான புரிதல் உள்ளது.

4) ஒரு மிருகத்தின் துயரத்தை எப்படி சமாளிப்பது மற்றும் என்ன செய்வது தொடர வேண்டுமா?

புதிய வழக்கத்தை உருவாக்குவது முக்கியம். பூனைக்குட்டிக்காக பிரத்தியேகமாக உங்களை அர்ப்பணித்த அந்த மணிநேரங்கள் உங்களுக்குத் தெரியுமா? உணவைப் போடுவது, சுகாதாரம் செய்வது அல்லது விளையாடுவது எதுவாக இருந்தாலும் சரி: இவை மிகவும் கடினமான தருணங்களாக இருக்கும், இவை உங்கள் நாளுக்கு நாள் திடீரென்று குறைக்கப்படும். இந்தக் குறையைச் சமாளிப்பதற்கான சிறந்த வழி, இன்பமான ஒன்றைச் செய்ய முயற்சிப்பதாகும். நீங்கள் நகர்வது போல் தோன்றுவது வேதனையாக இருக்கலாம், ஆனால் அது அவசியம். விலங்குகளின் உடலை என்ன செய்வது என்பது போலவே, பூனையின் பொருட்களை கவனமாக நடத்துவதும் முக்கியம். மற்ற இடங்களில் வைத்துக்கொள்ளுங்கள் அல்லது பிற பயிற்சியாளர்கள் மற்றும் விலங்குகளை தத்தெடுக்கும் தன்னார்வ தொண்டு நிறுவனங்களுக்கு நன்கொடையாக வழங்குங்கள்.

5) துக்கத்திற்கு தயாராகுங்கள்: செல்லப்பிராணிபாதுகாவலர்களை விட செல்லப்பிராணிகள் குறைவாகவே வாழ்கின்றன

விலங்குகள் வாழ்வில் வெளியேறுவதைக் குறித்து எச்சரிக்கையாக இருங்கள். ஒரு செல்லப் பிராணி ஒருவரின் சிறந்த தோழர்களில் ஒன்றாக இருக்கலாம். அவை என்றென்றும் இருக்க வேண்டும் என்பதே விருப்பம். ஆனால் துரதிர்ஷ்டவசமாக, ஒரு பூனை எவ்வளவு காலம் வாழ்கிறது என்பது இன்னும் மிகக் குறுகிய காலமாகும், அதை நீங்கள் அறிந்திருக்க வேண்டும். விலங்கு வெளியேறுவதைப் பற்றி நீங்கள் கவலைப்பட வேண்டும் அல்லது பயப்பட வேண்டும் என்று இது அர்த்தப்படுத்துவதில்லை, மாறாக: ஒவ்வொரு கணத்தையும் ஒன்றாக அனுபவிக்க இது ஒரு தூண்டுதலாக இருக்க வேண்டும். ஃபினிட்யூட் பற்றிய இந்த கருத்து, ஆசிரியருடனான பூனையின் உறவை மேலும் வலுப்படுத்தக்கூடியது.

6) செல்லப்பிராணியின் துக்கம் ஒரு அதிர்ச்சியாக மாற வேண்டாம்

உங்கள் செல்லப்பிராணியின் மீதான அன்பை இழக்காதீர்கள் விலங்குகள். இழப்புக்குப் பிறகு, ஆசிரியர்கள் மற்றொரு செல்லப்பிராணியை விரும்புவதில்லை, மேலும் துன்பத்தைத் தவிர்ப்பது மிகவும் பொதுவானது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, ஒரு புதிய பூனை போய்விட்டதைப் போல இருக்காது. ஆனால் ஒவ்வொரு விலங்கும் தனிப்பட்ட அன்பையும் அனுபவத்தையும் வழங்குகிறது என்பதை நினைவில் கொள்வது அவசியம். பூனை காதல் கூட மிகவும் உணர்திறன் வாய்ந்த ஒன்றாகும். செல்லப்பிராணிகள் மீது பாசத்தை வளர்ப்பதில் இருந்து உங்களைத் தவிர்த்தால், நீங்கள் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதையும் மற்றொரு உரோமத்தை மகிழ்ச்சியடையச் செய்வதையும் தவிர்க்கிறீர்கள்.

இருப்பினும், நீங்கள் உடனடியாக ஒரு புதிய தத்தெடுக்க வேண்டும் என்று இது அர்த்தப்படுத்துவதில்லை. விலங்குகளின் வாழ்க்கையின் பொறுப்புகள் இன்னும் ஒரே மாதிரியாக இருக்கும் - பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் பொறுப்பு உட்பட. எனவே நீங்கள் பாதுகாப்பாக உணர்ந்து புதிய வாழ்க்கையைப் பராமரிக்கத் தயாராக இருக்கும்போது மட்டுமே பூனையைத் தத்தெடுக்க முடிவு செய்யுங்கள்.