"Mənim pişiyim öldü" və ya "itim öldü" kimi vəziyyətlərin öhdəsindən gəlmək asan deyil. Bir pişik itkisi üçün yas tutmaq ailə üzvü və ya dostumuz üçün hiss etdiyimizdən fərqli deyil. Axı heyvanla yaşamaq sevgi, yoldaşlıq və çoxlu sevgi mübadiləsi dövrü idi. Çox vacib birini itirmək ağrılı ola bilər, hətta ağrıları azaltmaq üçün öz ev heyvanımız olmadıqda. Bu asan olmasa da, bəzi məsləhətlər, istər pişik, istərsə də it olsun, heyvanların kədəri ilə daha yaxşı mübarizə aparmağa kömək edə bilər. Bu çətin zamanda nə edəcəyinizi görün.

1) Heyvan üçün kədərlənmənin bütün mərhələlərini yaşayın

Kədər - ev heyvanı və ya olmasın - heyvanda fiziki, emosional və davranış reaksiyalarının birləşməsidir. çox böyük itki ilə üz-üzədir. Söhbət bir heyvana gəldikdə, sevilən birinin davranışı ilə eynidir. Bununla belə, qeyd etmək lazımdır ki, bu, unikaldır və hər kəsin özünəməxsus hərəkət, hiss və ondan keçmə tərzi var. Görün, heyvanların yasının hansı mərhələləri var.

• İnkar : bu, insanın itkini qəbul etmədiyi, daha az başa düşdüyü müdafiə mexanizmidir.
• Qəzəb: yoxluğu inkar etmək mümkün olmayanda baş verir, lakin ağrı əvəzinə yoxluğa qarşı müəyyən bir qəzəb var.
• Bazılıq: şüursuz cəhddir. kimisə geri qaytarmaq, burada tərbiyəçi vəziyyəti müxtəlif yollarla, əsasən də ruhani şəkildə dəyişdirməyə çalışır. Heyvanların vəziyyətində, hətta yeni bir heyvanla da baş verə biləritkini əvəz etmək üçün bir vasitə kimi bir pişiyin qəbul edilməsi.
• Depressiya: Bu mərhələdə ağrı baş üstə düşür, çünki onunla nəhayət mübarizə aparmaq mümkündür.
• Qəbul: Burada tərbiyəçi artıq öz dərdi ilə necə davranacağını bilir və heyvanın getməsini qəbul etməklə yanaşı, bu itki ilə daha yaxşı yaşamağa başlayır.

Kədərin beş mərhələsi mütləq bu ardıcıllıqla baş vermir, lakin qəbul həmişə sonuncu olur. Özünüzə hər mərhələni yaşamağa və hər an özünüzə qarşı mehriban olmağa icazə vermək vacibdir. Səbirli olun və ağrıya hörmət edin. Heç vaxt itkiyə görə özünüzü günahlandırmayın. Anlayın ki, ağrılı olmasına baxmayaraq, yas saxlamaq lazımlı bir pislikdir ki, siz pişiyin yanında yaşamağı yenidən öyrənə biləsiniz.

2) Heyvanların yası: pişik və ya it yaxşı yoldaşlar idi, lakin siz edə bilərsiniz - və etməlidir - dostlarla söhbət edin

Təəssüf ki, hər kəs heyvanların kədərindən kimin əziyyət çəkdiyini başa düşmür və çoxları pişiyin də sevilən biri olduğunu unudurlar - bu, hər şeyi daha da çətinləşdirir. Başqaları tərəfindən tabu kimi qəbul edildiyi üçün hələ də ümumi dəstək yoxdur və bu, repetitordan təcrid olunmağa səbəb ola bilər. Bu vaxtlarda eyni itkini yaşamış və ya keçirən digər insanlarla danışmaq maraqlıdır, bu, böyük bir xoş qarşılanma ola bilər.

Empatiyası olan yaxınlarınızla yaxın olmaq da vacibdir. ağrı üçün, onlar sizin özünüzü ifadə edə bilmək və kədərlə daha yaxşı məşğul olmaq üçün əsas olacaq. Utancaq olmaəziz və etibarlı insanlara havalandırmaq. Evdə başqa pişiklər olsa belə, onlara çox yaxın olmaq üçün yaxşı vaxtdır. İnanın ki, bir pişik öləndə digəri üçün darıxır. Deməli, o da əziyyət çəkir.

3) Lazım gələrsə, ev heyvanının kədəri ilə məşğul olmaq üçün peşəkar dəstək axtarın

Lazım gələrsə, bir mütəxəssisdən kömək istəyin. Hər biri bacardığı qədər kədərlə məşğul olur. Ancaq sağlam bir şəkildə yaşanmadıqda və itki gündəlik işinizə təsir edirsə, bəlkə də psixoloq kimi bir sağlamlıq mütəxəssisi axtarmağın vaxtı gəldi. Bu çox çətin zamanda repetitoru istiqamətləndirmək üçün düzgün təlimə və lazımi anlayışa malikdirlər.

4) Heyvanın kədərinə necə qalib gəlmək və nə etmək lazımdır. davam etmək üçün nə etməli?

Yeni bir rejim yaratmaq vacibdir. Özünüzü yalnız pişik balasına həsr etdiyiniz saatları bilirsinizmi? Yemək qoymaq, gigiyena etmək və ya oynamaq vaxtıdır: bunlar gündən-günə qəfil kəsilən ən çətin anlar olacaq. Bu çatışmazlığı aradan qaldırmağın ən yaxşı yolu xoş bir şey etməyə çalışmaqdır. Davam etdiyiniz kimi görünmək ağrılı ola bilər, amma bu lazımdır. Heyvanın bədəni ilə nə etməli olduğu qədər, pişiyin obyektlərinə diqqətlə yanaşmaq vacibdir. Ya onu başqa yerlərdə saxlayın, ya da başqa repetitorlara və heyvan övladlığa götürən QHT-lərə bağışlayın.

5) Yasa hazır olun: ev heyvanıpet qəyyumlardan daha az yaşayır

Heyvanın həyatda getməsindən xəbərdar olun. Ev heyvanı kiminsə ən yaxşı yoldaşlarından biri ola bilər. İradə onlara əbədi sahib olmaqdır. Ancaq təəssüf ki, bir pişiyin nə qədər yaşadığı hələ çox qısa bir dövrdür və bunun fərqində olmalısınız. Bu o demək deyil ki, siz heyvanın getməsindən narahat olmalısınız və ya qorxmalısınız, əksinə, bu, sizin birlikdə hər an keçirməyiniz üçün stimul olmalıdır. Bu sonluq qavrayışı pişiyin tərbiyəçi ilə münasibətini daha da gücləndirə bilər.

6) Ev heyvanı üçün matəmin travmaya çevrilməsinə imkan verməyin

Ev heyvanınıza olan sevginizi itirməyin. heyvanlar. Çox yaygındır ki, itkidən sonra repetitorlar daha çox əziyyət çəkmədən ətrafda başqa bir ev heyvanı istəmirlər. Axı, yeni bir pişik getmiş pişiklə eyni olmayacaq. Ancaq yadda saxlamaq lazımdır ki, hər bir heyvan özünəməxsus sevgi və təcrübə təqdim edir. Hətta pişik sevgisi də ən həssaslardan biridir. Əgər özünüzü ev heyvanlarına qarşı rəğbət bəsləməkdən əsirgəsəniz, xoşbəxt olmaqdan və başqa bir kürkçünü sevindirməkdən qaçırsınız.

Lakin bu, dərhal yeni övladlığa götürmək üçün müraciət etməli olduğunuz anlamına gəlmir. Heyvanın həyatı ilə bağlı məsuliyyətlər hələ də eyni olacaq - affektiv məsuliyyət də daxil olmaqla. Buna görə də, yalnız özünüzü təhlükəsiz hiss etdikdə və yeni həyatın qayğısına qalmağa hazır olduğunuzda pişiyi övladlığa götürməyə qərar verin.