A keni menduar ndonjëherë se si duket anatomia e një qeni? Mund të mos duket kështu, por gëzofi i butë fsheh një skelet kompleks dhe të fortë, me shumë më tepër kocka se njerëzit! Vetëm që ju të keni një ide, ndërsa një individ i rritur ka 206 kocka, një qen i rritur ka më shumë se 300 - por nuk ndalet me kaq! Edhe bishti i kësaj kafshe ka rruaza dhe për këtë arsye, në rastin e qenit, skeleti ndahet në disa pjesë: kokë, qafë, bust, gjymtyrë dhe bisht. Që të jeni të vetëdijshëm për detajet rreth kockave të qenit, shikoni këtë artikull që Patas ka përgatitur për ju.

Anatomia e qenit ka më shumë se treqind kocka!

Kur tema është anatomia e qenit, kockat ndryshojnë sipas racës dhe gjinisë së kafshës. Mesatarisht, qentë kanë 319 deri në 321 kocka dhe macet kanë deri në 230 kocka, ndërsa skeleti i njeriut përbëhet nga 206 kocka.

Një tjetër ndryshim midis skeletit të qenit dhe njeriut është te dhëmbët: krahasuar me harku dentar i njeriut, dhëmbi i qenit është më i fortë dhe më i fortë, me qentë të zhvilluar mirë. Një detaj interesant është se për shkak se ata janë katërkëmbësh, shtylla kurrizore e qenve (dhe gjithashtu e maceve) është një urë për të mbajtur të gjithë peshën e tyre, ndërsa shtylla jonë funksionon si bazë mbështetëse për të na mbajtur ne drejt

Në përgjithësi, Përbërja e anatomisë së qenit është e njëjtë për të gjitha racat, por ekziston një kategori për çdo lloj surrat: një racë brakicefalikeka një feçkë të shkurtër, mezocefalik është një feçkë mesatare dhe dolikocefalike janë më të gjatat.

Rruazat në skeletin e qenit kanë katër pjesë: qafës së mitrës, kraharorit, mesit dhe bishtit

Rruazat e qenit janë të përbëra eshtra të çuditshme dhe të parregullta, të cilat shkojnë nga koka në bisht. Të krijuara për të mbrojtur disa organe, kryesisht palcën kurrizore, ato mbajnë të gjithë peshën e kafshës dhe janë thelbësore për lëvizjen dhe fleksibilitetin.

Ashtu si macet, ato kanë shtatë rruaza të qafës së mitrës, 13 rruaza torakale, 7 rruaza mesit dhe deri në 20 rruaza bishtore. Por ndërsa macet kanë më shumë fleksibilitet në shtyllën kurrizore, qentë mbajnë më shumë qëndrueshmëri. Nëse jeni kurioz se si ndahet skeleti i qenit, shikoni listën më poshtë që detajon secilën prej tyre:

• Rruazat e qafës së mitrës: janë të lidhura në bazën e qafës dhe përmbajnë pjesë e skapulës e cila është në regjionin e kraharorit. Në thelb, ato janë baza kockore e qafës.
• Rruazat e kraharorit: me sternumin në fund dhe kraharorin në pjesën e pasme, këto përbërës sigurojnë brinjët dhe organet e barkut. si dhe tehun e shpatullës. Ato janë të gjera, rezistente dhe lidhin një pjesë të mirë të brinjës.
• Rruazat e mesit: kjo është pjesa më e fortë dhe më e trashë për të mbajtur të gjithë peshën e shtyllës kurrizore të qenit (për këtë arsye, është më e ndjeshme ndaj problemeve të kockave). Ato janë vertebrat më të mëdha nështylla kurrizore, përveç mbështetjes së sakrumit, i cili është trekëndësh me një grup rruazash të shkrira.
• Rruaza kaudale: është fjalë për fjalë bishti i qenit. Numri i eshtrave ndryshon sipas racës dhe mund të jetë nga pesë deri në 20 rruaza. Ato janë të lidhura me shtyllën kurrizore dhe janë thelbësore për të shprehur emocionet e qenit, duke qenë një zgjatim i shtyllës kurrizore. Prandaj, është jashtëzakonisht e rrezikshme të tërhiqni bishtin e qenit ose ta prisni atë për qëllime estetike - kjo mund të ndikojë në lëvizjen.

Skeleti i qenit: fillojnë gjymtyrët e përparme në shpatull

• Scapula: mbështet deri në 60% të peshës së kafshës. Shkapula është një kockë e sheshtë që lejon lëvizje të ndryshme të murit të kraharorit, duke mbështetur muskujt në rajon dhe duke u artikuluar distalisht me humerusin.
• Humerus: konsiderohet si "shpatulla e qenit". Ajo lidhet afërsisht me skapulën dhe distalisht me rreze dhe ulna.
• Rrezja dhe ulna: këto formojnë "krahun" e qenit. Rrezja është e pasme dhe ulna inferiore. Të dyja janë të gjata dhe mbështesin njëri-tjetrin gjatë lëvizjes.
• Carpus, metacarpus dhe phalanges: carpus është pëllëmbë, metacarpus ndërlidh pëllëmbën dhe gishtat dhe falangat janë gishtat e këmbëve të putrës së qenit. Carpus dhe pasters kanë sesamoide, të cilat lejojnë lëvizjen. Këmba e përparme e qenit, si ajo e maces, ka pesë falanga, katër të gjata dhe e pesta e vogël, si gishti i madh. putrat eqentë mbrohen me jastëkë dhe klasifikohen si kafshë dixhitale.

Kockat e qenve janë rezistente në rajonin e legenit

Gjymtyrët e legenit mbajnë deri në 40% të peshës së kafshës dhe janë më të forta për shkak të funksionit të rritjes së lëvizjes dhe mbështetjes së trupit. Ndahet në: legen, femur, patellë, tibia dhe fibula dhe tarsus e tutje.

• Pelvis: është regjioni i legenit i formuar nga cingulumi i legenit i cili ka ilium, ischium. dhe pubis. Ai është përgjegjës për fiksimin e gjymtyrëve të poshtme dhe stabilizimin e muskujve të legenit.
• Femuri: është një kockë cilindrike midis legenit dhe patelës, e cila siguron më shumë mbështetje për gjymtyrën.
• Patella: shihet si "gju i qenit". Është një kockë e shkurtër sesamoide që artikulohet distalisht me femurin, duke lidhur disa muskuj në rajon.
• Tibia dhe fibula: janë të bashkuara anash. Tibia është një kockë e gjatë dhe e madhe si femuri dhe funksioni i saj është të transmetojë forcë mekanike. Fibula kryen ngjitjen e muskujve.
• Tarsus, metatarsus dhe falangat: Ashtu si putrat e përparme, tarsusi është pëllëmbë, falangat janë gishtat dhe metatarsusi lidhet me njëri-tjetrin. Ndryshe nga putrat e përparme, ato nuk kanë falangën e pestë, por mbajnë thonj plot keratinë dhe dermë në rrënjë.

Kafka e qenit përmban gjithashtu disa kocka qeni

Eshtrat e qenit qen kafkë është e përbërë ngamaxilla me mandibulë, një kockë prerëse, qiellzë e çarë në rajonin e surratit, hundët e lakuar për të lejuar kalimin e ajrit, maksila në çdo anë, kocka ballore, ndërparietal, parietale, okupitale dhe kocka temporale. Ky i fundit ka një artikulacion temporomandibular, përgjegjës për hapjen dhe mbylljen e gojës. Përveç kësaj, kafka ka një kockë lotuese për secilin sy dhe dy bula timpanike që mbrojnë dëgjimin.

Ka dy faza të dhëmbëzimit të qenit: njëra që zhvillohet ndërsa ai është qenush dhe një tjetër që zëvendëson së pari ndërmjet muajit të katërt dhe të gjashtë të jetës. Kaninët e gjatë përdoren për të bërë më të lehtë përtypjen e ushqimit të qenve dhe pjesa tjetër e dhëmbëve përdoren për të bluar ushqimin.

A është skeleti i një "qeni sallam"?

Shumë kurioziteti vërtitet se si duket skeleti i qenit sallam. Në fund të fundit, busti i zgjatur dhe këmbët e shkurtra, karakteristike të racës, tërheqin shumë vëmendje. Sidoqoftë, anatomia e kësaj race, e krijuar nga gjuetarët gjermanë dhe e zhvilluar për të gjuajtur lepujt në strofka (pra ky format), është e njëjtë me atë të qenve të tjerë. Dallimi, megjithatë, është në pjesën e pasme më të gjatë dhe gjymtyrët më të shkurtra të përparme dhe të pasme. Megjithatë, Dachshund është i prirur për disa probleme të shtyllës kurrizore, të tilla si displazia dhe "sqepi i papagallit" (spondiloza).