Ĉu vi iam scivolis kiel aspektas la anatomio de hundo? Ĝi eble ne ŝajnas, sed la mola felo kaŝas kompleksan kaj fortikan skeleton, kun multe pli da ostoj ol homoj! Nur por ke vi havu ideon, dum plenkreska individuo havas 206 ostojn, plenkreska hundo havas pli ol 300 - sed ĝi ne ĉesas tie! Eĉ la vosto de ĉi tiu besto havas vertebrojn kaj tial, ĉe la hundo, la skeleto estas dividita en plurajn partojn: kapo, kolo, torso, membroj kaj vosto. Por ke vi sciu la detalojn pri hundaj ostoj, rigardu ĉi tiun artikolon, kiun Patas preparis por vi.

Anatomio de la hundo havas pli ol tricent ostojn!

Kiam la temo estas; anatomio de la hundo hundo, ostoj ŝanĝiĝas laŭ la raso kaj sekso de la besto. Averaĝe, hundoj havas 319 ĝis 321 ostojn kaj katoj havas ĝis 230 ostojn, dum la homa skeleto konsistas el 206 ostoj.

Alia diferenco inter la hundo kaj homa skeleto estas en la dentoj: kompare kun la homa denta arko, la hunda dentaĵo estas pli forta kaj pli fortika, kun bonevoluintaj hundoj. Interesa detalo estas, ke ĉar ili estas kvarpieduloj, la spino de hundoj (kaj ankaŭ feloj) estas ponto por subteni ilian tutan pezon, dum nia spino funkcias kiel bazo de subteno por teni nin vertikalaj

Ĝenerale, la komponado de la hunda anatomio estas sama por ĉiuj rasoj, sed estas kategorio por ĉiu tipo de muzelo: brakicefala raso.havas mallongan muzelon, mezocefala estas meza muzelo kaj dolikocefalaj estas la plej longaj.

La vertebroj en la hunda skeleto havas kvar partojn: cervika, toraka, lumba kaj kaŭdala

Hundaj vertebroj estas formitaj. de strangaj kaj neregulaj ostoj, kiuj kuras de la kapo ĝis la vosto. Faritaj por protekti plurajn organojn, ĉefe la mjelon, ili subtenas la tutan pezon de la besto kaj estas esencaj por movado kaj fleksebleco.

Kiel katoj, ili havas sep cervikajn vertebrojn, 13 torakajn vertebrojn, 7 lumbajn vertebrojn kaj ĝis 20 kaŭdalaj vertebroj. Sed dum katoj havas pli da fleksebleco en sia spino, hundoj portas pli da firmeco. Se vi scivolas pri kiel la skeleto de la hundo estas dividita, rigardu la suban liston, kiu detaligas ĉiun:

• Kervikaj vertebroj: estas kunligitaj ĉe la bazo de la kolo kaj enhavas parto de la skapolo kiu estas en la toraka regiono. Esence, ili estas la osta bazo de la kolo.
• Torakaj vertebroj: kun la sternumo ĉe la fundo kaj la torako ĉe la dorso, tiuj komponantoj sekurigas la ripojn kaj organojn de la abdomeno, same kiel la skapolo. Ili estas larĝaj, rezistemaj kaj kunligas bonan parton de la ripo.
• Lumbaj vertebroj: ĉi tiu estas la plej forta kaj dika parto por subteni la tutan pezon de la spino de la hundo (tial, ĝi estas pli sentema al ostaj problemoj). Ili estas la plej grandaj vertebroj en laspino, krom subteni la sakron, kiu estas triangula kun aro de kunfanditaj vertebroj.
• Kaŭdalaj vertebroj: estas laŭvorte la vosto de la hundo. La nombro da ostoj varias laŭ la raso, kaj povas esti de kvin ĝis 20 vertebroj. Ili estas konektitaj al la spino kaj estas fundamentaj por esprimi hundajn emociojn, estante etendo de la spino. Tial estas ege danĝere tiri la voston de la hundo aŭ tranĉi ĝin por estetikaj celoj - ĝi povas influi movadon.

Hundoskeleto: komenciĝas antaŭaj membroj. sur la skapolo

• Skapulo: subtenas ĝis 60% de la pezo de la besto. La skapolo estas plata osto, kiu permesas diversajn movojn de la toraka muro, subtenante la muskolojn de la regiono kaj artikiĝanta distale kun la humero.
• Humero: konsiderata la "hunda ŝultro". Ĝi rilatas proksime al la skapolo kaj distale al la radiuso kaj ulno.
• Radio kaj ulno: tiuj formas la "brakon" de la hundo. La radiuso estas malantaŭa kaj la ulno malsupera. Ambaŭ estas longaj kaj subtenas unu la alian dum moviĝado.
• Karpo, metakarpo kaj falangoj: karpo estas la palmo, metakarpo interligas la palmon kaj fingroj kaj falangoj estas la piedfingroj de la hunda piedo. Karpo kaj pasternoj havas sesamoidojn, kiuj permesas movadon. La antaŭaj piedoj de hundo, kiel tiuj de kato, havas kvin falangojn, kvar longajn kaj la kvinan malgrandan, kiel dikfingro. la piedoj dehundoj estas protektataj per kusenoj kaj ili estas klasifikitaj kiel cifereca besto.

Hundostoj estas rezistemaj en la pelva regiono

La pelvaj membroj subtenas ĝis 40% de la pezo de la besto kaj estas pli fortikaj pro la funkcio de akcelo de movado kaj korpa subteno. Ĝi estas apartigita en: pelvo, femuralo, patelo, tibio kaj fibulo kaj tarso plu.

• Pelvo: estas la pelva regiono formita de la pelva cingulo kiu havas ilion, iskion. kaj pubo. Ĝi respondecas pri fiksado de la malsupraj membroj kaj stabiligo de la muskoloj de la pelva planko.
• Femur: estas cilindra osto inter la pelvo kaj la patelo, kiu certigas pli da subteno por la membro.
• Patela: vidita kiel la "hundogenuo". Ĝi estas mallonga sesamoida osto kiu artikulacias distale kun la femuralo, kunligante plurajn muskolojn en la regiono.
• Tibio kaj fibulo: estas kunigitaj flanke. La tibio estas longa, granda osto kiel la femuralo kaj ĝia funkcio estas transdoni mekanikan forton. La fibulo elfaras muskolfikson.
• Tarso, metatarso kaj falangoj: Same kiel la antaŭaj piedoj, la tarso estas la palmo, la falangoj estas la fingroj kaj la metatarso ligas unu al la alia. Male al la antaŭaj piedoj, ili ne havas la kvinan falangon, sed portas najlojn plenajn de keratino kaj dermo ĉe sia radiko.

La hunda kranio ankaŭ enhavas plurajn hundostojn

La hundostoj. kranio hundo konsistas elmakzelo kun mandiblo, inciziva osto, fendita palato en la regiono de la muzelo, la nazaloj kurbigitaj por permesi la trairejon de aero, makzelo ĉiuflanke, fronta, interparietala, parietala, okcipitala kaj temporala osto. Ĉi-lasta havas temporomandibulan artikon, respondecan por malfermi kaj fermi la buŝon. Krome, la kranio havas lakriman oston por ĉiu el la okuloj kaj du timpanajn bulojn kiuj protektas la aŭdon.

Ekzistas du fazoj al hunda dentiĝo: unu kiu disvolviĝas dum li estas hundido kaj alia kiu anstataŭas la. unue inter la kvara kaj la sesa monato de vivo. La longaj hundoj estas uzataj por faciligi la maĉadon de la hunda manĝaĵo kaj la ceteraj dentoj estas uzataj por mueli la manĝaĵon.

Ĉu la skeleto de "kolbashundo" estas malsama?

Multe. de scivolemo ruliĝas pri kia aspektas la skeleto de la kolbashundo. Post ĉio, la longforma torso kaj mallongaj kruroj, karakterizaj por la raso, altiras multe da atento. Tamen, la anatomio de ĉi tiu raso, kreita de germanaj ĉasistoj kaj evoluigita por ĉasi kuniklojn en nestkavernoj (do tiu ĉi formato), estas la sama kiel tiu de aliaj hundoj. La diferenco, tamen, estas en la pli longa dorso kaj pli mallongaj antaŭaj kaj malantaŭaj membroj. Tamen, la Dachshund estas ema al pluraj spinaj problemoj, kiel ekzemple displazio kaj "papago-beko" (spondilozo).