Preguntáchesche algunha vez como é a anatomía dun can? Quizais non o pareza, pero a pel suave esconde un esqueleto complexo e robusto, con moito máis ósos que humanos! Só para que te fagas unha idea, mentres que un adulto ten 206 ósos, un can adulto ten máis de 300, pero non queda aí. Incluso a cola deste animal ten vértebras e polo tanto, no caso do can, o esqueleto divídese en varias partes: cabeza, pescozo, tronco, extremidades e cola. Para que esteas ao tanto dos detalles sobre os ósos caninos, consulta este artigo que Patas preparou para ti.

A anatomía do can ten máis de trescentos ósos!

Cando o tema é anatomía do can can, os ósos cambian segundo a raza e o sexo do animal. De media, os cans teñen de 319 a 321 ósos e os gatos teñen ata 230 ósos, mentres que o esqueleto humano está formado por 206 ósos.

Outra diferenza entre o can e o esqueleto humano está nos dentes: en comparación co esqueleto humano. arco dental humano, a dentición canina é máis forte e robusta, con caninos ben desenvolvidos. Un detalle interesante é que ao ser cuadrúpedos, a columna vertebral dos cans (e tamén dos felinos) é unha ponte para soportar todo o seu peso, mentres que a nosa columna vertebral funciona como base de apoio para manternos erguidos

Polo xeral, o A composición da anatomía canina é a mesma para todas as razas, pero hai unha categoría para cada tipo de fociño: unha raza braquicefálicaten o fociño curto, o mesocéfálico é un fociño mediano e os dolicocéfálicos son os máis longos.

As vértebras do esqueleto do can teñen catro partes: cervical, torácica, lumbar e caudal

As vértebras do can están formadas. de ósos impares e irregulares, que van dende a cabeza ata a cola. Feitas para protexer varios órganos, principalmente a medula espiñal, soportan todo o peso do animal e son esenciais para a locomoción e a flexibilidade.

Como os gatos, teñen sete vértebras cervicais, 13 torácicas, 7 lumbares e ata 20 vértebras caudais. Pero mentres os felinos teñen máis flexibilidade na columna, os cans teñen máis firmeza. Se tes curiosidade por saber como se divide o esqueleto do can, consulta a lista a continuación que detalla cada un:

• As vértebras cervicais: están conectadas na base do pescozo e conteñen parte da escápula que está na rexión torácica. Básicamente, son a base ósea do pescozo.
• Vértebras torácicas: co esternón na parte inferior e o tórax nas costas, estes compoñentes aseguran as costelas e os órganos do abdome, así como o omóplato. Son anchos, resistentes e conectan boa parte da costela.
• Vertebras lumbares: é a parte máis forte e grosa para soportar todo o peso da columna vertebral do can (por este motivo, é máis susceptible a problemas óseos). Son as vértebras máis grandes docolumna vertebral, ademais de soportar o sacro, que é triangular cun conxunto de vértebras fusionadas.
• Vertebras caudais: é literalmente a cola do can. O número de ósos varía segundo a raza, e pode ser de cinco a 20 vértebras. Están conectados coa columna e son fundamentais para expresar as emocións caninas, sendo unha prolongación da columna. Polo tanto, é extremadamente perigoso tirar da cola do can ou cortala con fins estéticos - pode afectar á locomoción.

Esqueleto do can: comezan as extremidades dianteiras. na escápula

• Omóplato: soporta ata o 60% do peso do animal. A escápula é un óso plano que permite varios movementos da parede torácica, apoiando os músculos da rexión e articulando distalmente co húmero.
• Húmero: considerado o “ombreiro de can”. Relaciona-se proximalmente coa escápula e distalmente co radio e o cúbito.
• Radio e cúbito: estes forman o “brazo” do can. O radio é posterior e o cúbito inferior. Ambos son longos e apoianse mutuamente durante o movemento.
• Carpo, metacarpo e falanxes: o carpo é a palma, o metacarpo interconecta a palma e os dedos e as falanxes son os dedos da pata do can. Os carpos e os pasternos teñen sesamoides, que permiten o movemento. As patas dianteiras dun can, como as dun gato, teñen cinco falanxes, catro longas e a quinta pequena, coma un polgar. as patas deos cans están protexidos por almofadas e clasifícanse como animais dixitígrados.

Os ósos dos cans son resistentes na rexión pélvica

Os membros pélvicos soportan ata o 40% do peso do animal e son máis robustos debido á función de potenciar a locomoción e o apoio corporal. Sepárase en: pelve, fémur, rótula, tibia e peroné e tarso en diante.

• Pelve: é a rexión pélvica formada polo cíngulo pélvico que ten o ilion, isquion e pubis. Encárgase de fixar os membros inferiores e estabilizar os músculos do chan pélvico.
• Fémur: é un óso cilíndrico entre a pelve e a rótula, que asegura un maior apoio ao membro.
• Rotula: vista como o "xeonllo do can". É un óso sesamoide curto que se articula distalmente co fémur, conectando varios músculos da rexión.
• Tibia e peroné: únense lateralmente. A tibia é un óso longo e grande como o fémur e a súa función é transmitir forzas mecánicas. O peroné realiza a unión muscular.
• Tarso, metatarso e falanxes: Igual que as patas dianteiras, o tarso é a palma da man, as falanxes son os dedos e o metatarso conéctase entre si. A diferenza das patas dianteiras, non teñen a quinta falanxe, senón que levan unhas cheas de queratina e derme na súa raíz.

O cranio canino tamén contén varios ósos de can

O do can. cráneo can está formado pormaxilar con mandíbula, un óso incisivo, paladar hendido na rexión do fociño, os nasais curvados para permitir o paso do aire, maxilar a cada lado, óso frontal, interparietal, parietal, occipital e temporal. Este último ten unha articulación temporomandibular, encargada de abrir e pechar a boca. Ademais, o cranio ten un óso lacrimal para cada un dos ollos e dúas bulas timpánicas que protexen a audición.

Hai dúas fases na dentición canina: unha que se desenvolve mentres é un cachorro e outra que substitúe á primeiro entre o cuarto e o sexto mes de vida. Os caninos longos utilízanse para facilitar a masticación da comida para cans e o resto dos dentes úsanse para moer a comida.

É diferente o esqueleto dun “can salchicha”?

Moito. de curiosidade aparece sobre como é o esqueleto do can salchicha. Despois de todo, o torso alongado e as pernas curtas, característicos da raza, chaman moito a atención. Porén, a anatomía desta raza, creada por cazadores alemáns e desenvolvida para cazar coellos en madrigueras (de aí este formato), é a mesma que a doutros cans. A diferenza, con todo, está nas costas máis longas e nas extremidades dianteiras e traseiras máis curtas. Non obstante, o Dachshund é propenso a varios problemas da columna vertebral, como a displasia e o "pico de loro" (espondilose).