İtin anatomiyasının necə olduğunu heç düşünmüsünüzmü? Ola bilməyəcək, amma yumşaq xəz insanlardan daha çox sümükləri olan mürəkkəb və möhkəm skeleti gizlədir! Yetkin bir fərddə 206 sümük olduğu halda, yetkin bir itdə 300-dən çox sümük var - ancaq bununla da bitmir! Hətta bu heyvanın quyruğunda da fəqərələr var və buna görə də, itin vəziyyətində skelet bir neçə hissəyə bölünür: baş, boyun, gövdə, əzalar və quyruq. Köpək sümükləri ilə bağlı təfərrüatlardan xəbərdar olmaq üçün Patasın sizin üçün hazırladığı bu məqaləyə baxın.

İtin anatomiyasında üç yüzdən çox sümük var!

Mövzu açıldıqda it itinin anatomiyası, sümükləri heyvanın cinsinə və cinsinə görə dəyişir. Orta hesabla itlərdə 319-321 sümük, pişiklərdə isə 230-a qədər sümük var, insan skeleti isə 206 sümükdən ibarətdir.

İt və insan skeleti arasında başqa bir fərq dişlərdədir: insan diş qövsü, köpək dişləri yaxşı inkişaf etmiş köpək dişləri ilə daha güclü və daha möhkəmdir. Maraqlı bir detal ondan ibarətdir ki, onlar dördayaqlı olduqları üçün itlərin (həmçinin pişiklərin) onurğası bütün çəkilərini daşımaq üçün körpüdür, onurğa isə bizi dik tutmaq üçün dayaq bazası rolunu oynayır

Ümumiyyətlə, Köpək anatomiyasının tərkibi bütün cinslər üçün eynidir, lakin hər ağız növü üçün bir kateqoriya var: braxisefal cinsqısa burunlu, mezosefal orta burunlu, dolixosefal isə ən uzundur.

İt skeletindəki fəqərələr dörd hissədən ibarətdir: boyun, döş, bel və quyruq

İt fəqərələri başdan quyruğa qədər uzanan tək və nizamsız sümüklərdən ibarətdir. Bir neçə orqanı, əsasən də onurğa beynini qorumaq üçün hazırlanmışdır, onlar heyvanın bütün ağırlığını daşıyır və hərəkət və elastiklik üçün vacibdir.

Pişiklər kimi, onlarda da yeddi boyun fəqərəsi, 13 döş fəqərəsi, 7 bel fəqərəsi və 20-yə qədər quyruq fəqərələri. Ancaq pişiklərin onurğalarında daha çox elastiklik olsa da, itlər daha möhkəmdir. Əgər itin skeletinin necə bölündüyü ilə maraqlanırsınızsa, hər birinin təfərrüatlı olduğu aşağıdakı siyahıya baxın:

• Sərvikal fəqərələr: boyun altında birləşir və onları ehtiva edir. torakal bölgədə olan skapulanın bir hissəsi. Əsasən, onlar boynun sümük əsasıdır.
• Torakal fəqərələr: altda döş sümüyü və arxada döş qəfəsi olmaqla, bu komponentlər qabırğaları və qarın orqanlarını, eləcə də çiyin bıçağı. Onlar geniş, davamlıdır və qabırğanın yaxşı hissəsini birləşdirir.
• Bel fəqərələri: bu, itin onurğasının bütün ağırlığını daşımaq üçün ən güclü və qalın hissədir (bu səbəbdən, sümük problemlərinə daha həssasdır). Onlar ən böyük fəqərələrdironurğa, bir sıra əridilmiş vertebra ilə üçbucaqlı olan sakrumun dəstəklənməsi ilə yanaşı.
• Kaudal vertebra: sözün əsl mənasında itin quyruğudur. Sümüklərin sayı irqə görə dəyişir və beşdən 20-yə qədər fəqərə ola bilər. Onlar onurğa ilə bağlıdırlar və onurğanın uzantısı olmaqla it emosiyalarını ifadə etmək üçün əsasdırlar. Buna görə də, itin quyruğunu çəkmək və ya estetik məqsədlər üçün kəsmək son dərəcə təhlükəlidir - bu, hərəkətə təsir edə bilər.

İt skeleti: ön əzalar başlayır. kürək sümüyündə

• Skapula: heyvanın çəkisinin 60%-ə qədərini dəstəkləyir. Kürək sümüyü döş qəfəsi divarının müxtəlif hərəkətlərinə imkan verən, bölgədəki əzələləri dəstəkləyən və humerus ilə distal olaraq oynayan düz sümükdür.
• Baz sümüyü: “it çiyni” hesab olunurdu. O, proksimal olaraq kürək sümüyü ilə, distal tərəfdən isə radius və dirsək sümüyü ilə əlaqədardır.
• Radius və dirsək sümükləri: bunlar itin “qolunu” təşkil edir. Radius arxa, dirsək sümüyü isə aşağıdır. Hər ikisi uzundur və hərəkət zamanı bir-birini dəstəkləyir.
• Döşək, metakarp və falankslar: karpus xurma, metakarp ovuc içi və barmaqları və falanqsları itin pəncəsinin ayaq barmaqlarını birləşdirir. Carpus və pasterns hərəkətə imkan verən sesamoidlərə malikdir. Bir itin ön ayaqları, bir pişik kimi, baş barmaq kimi dörd uzun və beşinci kiçik olan beş falanqsa malikdir. pəncələriitlər yastıqlarla qorunur və onlar rəqəmsal heyvan kimi təsnif edilir.

Köpək sümükləri çanaq nahiyəsində davamlıdır

Pelvik əzalar heyvanın çəkisinin 40%-ə qədərini saxlayır və hərəkət və bədən dəstəyini artırmaq funksiyasına görə daha möhkəmdir. O, aşağıdakılara ayrılır: çanaq, bud sümüyü, patella, tibia və fibula və tarsus.

• Pelvis: ilium, ischium olan pelvic singulum tərəfindən əmələ gələn çanaq bölgəsidir. və pubis. O, aşağı ətrafların bərkidilməsinə və çanaq dibinin əzələlərinin sabitləşməsinə cavabdehdir.
• Bud sümüyü: çanaq sümüyü ilə patella arasında olan silindrik sümükdür və bu da ətrafa daha çox dəstək verir.
• Patella: “it dizi” kimi görünür. Bu, bud sümüyü ilə distal olaraq oynayan, bölgədəki bir neçə əzələni birləşdirən qısa səsamoid sümükdür.
• Tibia və fibula: yan tərəfdən birləşir. Tibia bud sümüyü kimi uzun, böyük bir sümükdür və onun funksiyası mexaniki qüvvə ötürməkdir. Fibula əzələ bağlanmasını həyata keçirir.
• Tarsus, metatarsus və phalanges: Ön pəncələr kimi, tarsus da xurma, falankslar barmaqlardır və metatarsus bir-birinə bağlanır. Ön pəncələrdən fərqli olaraq, onların beşinci falanksı yoxdur, lakin köklərində keratin və dermislə dolu dırnaqları daşıyır.

Köpək kəlləsində bir neçə it sümükləri də var

İtin it kəllədən ibarətdirçənə sümüyü, kəsici sümük, ağız nahiyəsində yarıq damaq, havanın keçməsi üçün əyri burun, hər tərəfdən üst çənə, frontal, interparietal, parietal, oksipital və temporal sümük. Sonuncunun ağzını açmaq və bağlamaqdan məsul olan temporomandibular birləşmə var. Bundan əlavə, kəllə sümüyünün hər bir gözü üçün göz yaşı sümüyü və eşitməni qoruyan iki timpanik bülbül var.

Köpək dişləməsinin iki mərhələsi var: biri kiçik yaşda inkişaf edir, digəri isə dişləri əvəz edir. birincisi həyatın dördüncü və altıncı ayı arasında. Uzun köpək dişləri it yeməyini çeynəməyi asanlaşdırmaq üçün, dişlərin qalan hissəsi isə yeməyi üyütmək üçün istifadə olunur.

“Kolbasa itinin” skeleti fərqlidirmi?

Çoxlu Kolbasa itinin skeletinin necə göründüyü ilə bağlı maraq doğurur. Axı, cins üçün xarakterik olan uzunsov gövdə və qısa ayaqlar çox diqqəti cəlb edir. Ancaq alman ovçuları tərəfindən yaradılan və yuvalarda dovşan ovlamaq üçün inkişaf etdirilən bu cinsin anatomiyası (buna görə də bu format) digər itlərin anatomiyası ilə eynidir. Ancaq fərq, daha uzun arxa və daha qısa ön və arxa əzalardadır. Bununla belə, Dachshund, displaziya və "tutuquşu dimdiyi" (spondiloz) kimi bir neçə onurğa probleminə meyllidir.