আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছেনে কুকুৰৰ শৰীৰচৰ্চা কেনেকুৱা হয়? যেন নালাগিবও পাৰে, কিন্তু কোমল নোমবোৰে এটা জটিল আৰু শক্তিশালী কংকাল লুকুৱাই ৰাখে, মানুহতকৈ বহু বেছি হাড়ৰ! কেৱল আপোনাৰ এটা ধাৰণা থকাৰ বাবে, এজন প্ৰাপ্তবয়স্ক ব্যক্তিৰ ২০৬টা হাড় থকাৰ বিপৰীতে এটা প্ৰাপ্তবয়স্ক কুকুৰৰ ৩০০টাতকৈও অধিক - কিন্তু ইয়াতেই ক্ষান্ত নাথাকে! আনকি এই প্ৰাণীৰ ঠেংতো মেৰুদণ্ড থাকে আৰু সেয়েহে কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত কংকালটো কেইবাটাও ভাগত বিভক্ত হয়: মূৰ, ডিঙি, ধড়, অংগ আৰু ঠেং। আপোনাৰ বাবে কেনিন হাড়ৰ বিষয়ে সবিশেষ জানিবলৈ পাটাছে আপোনাৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা এই লেখাটো চাওক।

কুকুৰৰ শৰীৰবিজ্ঞানত তিনিশতকৈও অধিক হাড় থাকে!

যেতিয়া বিষয়টো হ'ব... কুকুৰ কুকুৰৰ শৰীৰবিজ্ঞান, প্ৰাণীৰ জাত আৰু লিংগ অনুসৰি হাড় সলনি হয়। গড়ে কুকুৰৰ ৩১৯ৰ পৰা ৩২১টা হাড় আৰু মেকুৰীৰ ২৩০টালৈকে হাড় থাকে, আনহাতে মানুহৰ কংকাল ২০৬টা হাড়ৰে গঠিত।

কুকুৰ আৰু মানুহৰ কংকালৰ মাজত আন এটা পাৰ্থক্য হ’ল দাঁতত: তুলনাত... মানৱ দন্তৰ তোৰণ, কেনিনৰ দন্ত শক্তিশালী আৰু অধিক শক্তিশালী, সুবিকশিত কেনিনৰ সৈতে। এটা আমোদজনক বিৱৰণ হ'ল যে ইহঁত চতুৰ্ভুজ হোৱাৰ বাবে কুকুৰৰ মেৰুদণ্ড (আৰু বিড়ালৰ পোৱালিও) ইহঁতৰ সকলো ওজন সহ্য কৰিবলৈ এখন দলং, আনহাতে আমাৰ মেৰুদণ্ডই আমাক থিয় কৰি ৰাখিবলৈ সহায়ৰ ভিত্তি হিচাপে কাম কৰে

সাধাৰণতে, কেনিন শৰীৰবিজ্ঞানৰ গঠন সকলো জাতৰ বাবে একে, কিন্তু প্ৰতিটো ধৰণৰ মুখৰ বাবে এটা শ্ৰেণী আছে: এটা ব্ৰাকিচেফেলিক জাতকুকুৰৰ কংকালৰ মেৰুদণ্ডৰ চাৰিটা অংশ থাকে: ছাৰ্ভাইকেল, থ'ৰেচিক, লাম্বাৰ আৰু ক'ডাল

কুকুৰৰ মেৰুদণ্ড গঠিত মূৰৰ পৰা ঠেংলৈকে অদ্ভুত আৰু অনিয়মিত হাড়ৰ। কেইবাটাও অংগ, মূলতঃ মেৰুদণ্ডক সুৰক্ষা দিবলৈ নিৰ্মিত ইহঁতে প্ৰাণীটোৰ সমগ্ৰ ওজন সহ্য কৰে আৰু গতিশীলতা আৰু নমনীয়তাৰ বাবে অপৰিহাৰ্য।

মেকুৰীৰ দৰে ইহঁতৰ সাতটা ছাৰ্ভাইকেল মেৰুদণ্ড, ১৩টা থ’ৰেচিক মেৰুদণ্ড, ৭টা কঁকালৰ মেৰুদণ্ড আৰু... ২০টালৈকে ঠেংৰ মেৰুদণ্ড। কিন্তু বিড়ালৰ পোৱালিৰ মেৰুদণ্ডত অধিক নমনীয়তা থাকিলেও কুকুৰে অধিক দৃঢ়তা কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে। যদি আপুনি কুকুৰৰ কংকাল কেনেকৈ বিভক্ত হয় সেই বিষয়ে জানিবলৈ আগ্ৰহী, তেন্তে তলৰ তালিকাখন চাওক য'ত প্ৰতিটোৰ বিৱৰণ দিয়া হৈছে:

• চাৰ্ভাইকেল ভাৰ্টব্ৰে: ডিঙিৰ গুৰিতে সংযুক্ত আৰু ইয়াত থাকে স্কেপুলাৰ এটা অংশ যিটো থ’ৰেচিক অঞ্চলত থাকে। মূলতঃ ইহঁত ডিঙিৰ হাড়ৰ গুৰি।
• থ’ৰেচিক ভাৰ্টব্ৰে: তলত ষ্টেৰনাম আৰু পিছফালে থ’ৰেক্স থাকিলে এই উপাদানবোৰে পেটৰ পাচলিৰ পাচলিৰ গুৰি আৰু অংগবোৰ সুৰক্ষিত কৰে, লগতে কান্ধৰ ব্লেডো। ইহঁত বহল, প্ৰতিৰোধী আৰু পাচলিৰ এটা ভাল অংশ সংযোগ কৰে।
• লাম্বাৰ ভাৰ্টব্ৰে: কুকুৰৰ মেৰুদণ্ডৰ সকলো ওজন সহ্য কৰিবলৈ এইটোৱেই আটাইতকৈ শক্তিশালী আৰু ডাঠ অংশ (এই কাৰণে, ই হাড়ৰ সমস্যাৰ প্ৰতি অধিক ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়)। ইহঁতৰ ভিতৰত আটাইতকৈ ডাঙৰ মেৰুদণ্ডমেৰুদণ্ড, ইয়াৰ উপৰিও চেক্ৰামক সমৰ্থন কৰে, যিটো ত্ৰিকোণীয় আৰু সংযুক্ত মেৰুদণ্ডৰ এটা গোট।
• ক'ডাল মেৰুদণ্ড: আক্ষৰিক অৰ্থত কুকুৰৰ ঠেং। জাতি অনুসৰি হাড়ৰ সংখ্যা বেলেগ বেলেগ হয়, আৰু পাঁচৰ পৰা ২০টা মেৰুদণ্ড হ’ব পাৰে। ইহঁত মেৰুদণ্ডৰ সৈতে সংযুক্ত আৰু কেনিন আৱেগ প্ৰকাশৰ বাবে মৌলিক, মেৰুদণ্ডৰ সম্প্ৰসাৰণ। গতিকে কুকুৰৰ ঠেং টানিলে বা নান্দনিক উদ্দেশ্যত কাটিলে অত্যন্ত বিপজ্জনক - ই গতিশীলতাত প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে।

কুকুৰৰ কংকাল: সন্মুখৰ অংগ আৰম্ভ হয় স্কেপুলাৰ ওপৰত

• স্কেপুলা: প্ৰাণীৰ ওজনৰ ৬০% পৰ্যন্ত সহায় কৰে। স্কেপুলা হৈছে এটা সমতল হাড় যিয়ে থ’ৰেচিক বেৰৰ বিভিন্ন গতিবিধিৰ অনুমতি দিয়ে, অঞ্চলটোৰ পেশীসমূহক সমৰ্থন কৰে আৰু হিউমেৰাছৰ সৈতে দূৰৈত সংযোগ স্থাপন কৰে।
• হিউমেৰাছ: “কুকুৰৰ কান্ধ” বুলি গণ্য কৰা হয়। ই স্কেপুলাৰ সৈতে প্ৰক্সিমেলি আৰু দূৰৈত ব্যাসাৰ্ধ আৰু উলনাৰ সৈতে জড়িত।
• ব্যাসাৰ্ধ আৰু উলনা: এইবোৰে কুকুৰৰ “বাহু” গঠন কৰে। ব্যাসাৰ্ধটো পশ্চাদ আৰু উলনা তলৰ। দুয়োটা দীঘল আৰু গতিৰ সময়ত ইটোৱে সিটোক সহায় কৰে।
• কাৰ্পাছ, মেটাকাৰ্পাছ আৰু ফেলেঞ্জ: কাৰ্পাছ হৈছে হাতৰ তলুৱা, মেটাকাৰ্পাছে হাতৰ তলুৱা আৰু আঙুলি আৰু ফেলেঞ্জ হৈছে কুকুৰৰ পাখিৰ ভৰিৰ আঙুলি। কাৰ্পাছ আৰু পেষ্টাৰনত চেজাম’ইড থাকে, যিয়ে গতিশীলতাৰ সুবিধা দিয়ে। কুকুৰৰ আগভৰি মেকুৰীৰ দৰে পাঁচটা ফালেঞ্জ থাকে, চাৰিটা দীঘল আৰু পঞ্চমটো সৰু, বুঢ়া আঙুলিৰ দৰে। ৰ পাখিবোৰকুকুৰক কুশ্বনৰ দ্বাৰা সুৰক্ষিত কৰা হয় আৰু ইহঁতক ডিজিটিগ্ৰেড প্ৰাণী হিচাপে শ্ৰেণীভুক্ত কৰা হয়।

কুকুৰৰ হাড় শ্ৰোণী অঞ্চলত প্ৰতিৰোধী

শ্ৰোণী অংগই প্ৰাণীৰ ওজনৰ ৪০% পৰ্যন্ত সমৰ্থন কৰে আৰু... গতিশীলতা আৰু শৰীৰৰ সমৰ্থন বৃদ্ধি কৰাৰ কাৰ্য্যৰ বাবে অধিক শক্তিশালী। ইয়াক পৃথক কৰা হয়: পেলভিছ, ফেমাৰ, পেটেলা, টিবিয়া আৰু ফাইবুলা আৰু টাৰছাছ আগলৈ।

• পেলভিছ: হৈছে পেলভিক চিংগুলামৰ দ্বাৰা গঠিত পেলভিক অঞ্চল যাৰ ইলিয়াম, ইস্কিয়াম থাকে আৰু পিউবিছ। ই তলৰ অংগসমূহ ঠিক কৰি ৰখা আৰু পেলভিক ফ্ল'ৰৰ পেশীসমূহক স্থিৰ কৰি ৰখাৰ বাবে দায়বদ্ধ।
• ফেমুৰ: হৈছে পেলভিছ আৰু পেটেলাৰ মাজৰ এটা নলাকাৰ হাড়, যিয়ে অংগটোক অধিক সমৰ্থন নিশ্চিত কৰে।
• পেটেলা: “কুকুৰৰ আঁঠু” হিচাপে দেখা যায়। ই এটা চুটি চেচাম'ইড হাড় যি ফেমাৰৰ সৈতে দূৰৈত সংযুক্ত হৈ অঞ্চলটোৰ কেইবাটাও পেশী সংযোগ কৰে।
• টিবিয়া আৰু ফাইবুলা: পাৰ্শ্বীয়ভাৱে সংযুক্ত। টিবিয়া হৈছে ফিমাৰৰ দৰে দীঘল, ডাঙৰ হাড় আৰু ইয়াৰ কাম হ’ল যান্ত্ৰিক শক্তি সঞ্চাৰণ কৰা। ফাইবুলে পেশীৰ সংলগ্নতা সম্পন্ন কৰে।
• টাৰ্ছাছ, মেটাটাৰ্ছাছ আৰু ফেলেঞ্জ: আগফালৰ পাখিৰ দৰেই টাৰ্ছাছ হ'ল হাতৰ তলুৱা, ফেলেঞ্জ হৈছে আঙুলি আৰু মেটাটাৰ্ছাছ ইটোৱে সিটোৰ লগত সংযোগ হয়। আগফালৰ পাখিৰ দৰে ইহঁতৰ পঞ্চম ফেলেনক্স নাথাকে, কিন্তু ইহঁতৰ শিপাত কেৰাটিন আৰু ডাৰ্মিছৰে ভৰা নখ কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে।

কেনিনৰ মূৰৰ খুলিত কেইবাটাও কুকুৰৰ হাড়ও থাকে

কুকুৰৰ মূৰৰ খুলি কুকুৰ গঠিতমেক্সিলাত মেণ্ডিবল, এটা ছিদ্ৰ হাড়, মুখৰ অঞ্চলত তালু ফাটি যোৱা, নাকবোৰ বক্ৰ হৈ বায়ু চলাচল কৰিব পৰাকৈ, মেক্সিলা প্ৰতিটো ফালে, ফ্ৰন্টাল, ইন্টাৰপেৰিটেল, পেৰিটেল, অক্সিপিটেল আৰু টেম্প'ৰেল হাড়। পিছৰটোৰ এটা টেম্প’ৰ’মেণ্ডিবুলাৰ গাঁঠি থাকে, যিটো মুখখন খোলা আৰু বন্ধ কৰাৰ বাবে দায়বদ্ধ। ইয়াৰ উপৰিও মূৰৰ খুলিত চকুৰ প্ৰতিটোৰ বাবে এটা চকুলোৰ হাড় আৰু দুটা টিম্পেনিক বুলা থাকে যিয়ে শ্ৰৱণ ক্ষমতাক সুৰক্ষা দিয়ে।

কেনিন ডেণ্টিচনৰ দুটা পৰ্যায় থাকে: এটা কুকুৰ পোৱালি হৈ থকাৰ সময়ত বিকশিত হয় আৰু আনটোৱে তাৰ ঠাইত... প্ৰথমে জীৱনৰ চতুৰ্থ আৰু ষষ্ঠ মাহৰ ভিতৰত। কুকুৰৰ খাদ্য চোবাই খোৱাটো সহজ কৰি তুলিবলৈ দীঘল কেনিন ব্যৱহাৰ কৰা হয় আৰু বাকী দাঁতবোৰ খাদ্য পিহিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।

“চচ্চেজ কুকুৰ”ৰ কংকাল বেলেগ নেকি?

বহুত চচ্চেজ কুকুৰটোৰ কংকালটো কেনেকুৱা হয় সেই বিষয়ে কৌতুহলৰ সৃষ্টি হয়। কাৰণ, এই জাতটোৰ বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ দীঘলীয়া ধড় আৰু চুটি ভৰি দুখনে বহুতৰে দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰে। কিন্তু জাৰ্মান চিকাৰীয়ে সৃষ্টি কৰা আৰু গাঁতত শহাপহু চিকাৰ কৰিবলৈ বিকশিত কৰা এই জাতৰ শৰীৰবিজ্ঞান আন কুকুৰৰ দৰেই। পাৰ্থক্য অৱশ্যে পিঠিৰ দীঘল আৰু সন্মুখ আৰু পিছফালৰ অংগ চুটি। কিন্তু ডাচছুণ্ডৰ মেৰুদণ্ডৰ কেইবাটাও সমস্যাৰ প্ৰৱণতা থাকে, যেনে ডিছপ্লেছিয়া আৰু “পেৰ’ট বিক” (স্পণ্ডাইল’ছিছ)।