როდესმე დაფიქრებულხართ როგორ გამოიყურება ძაღლის ანატომია? შეიძლება არ ჩანდეს, მაგრამ რბილი ბეწვი მალავს რთულ და მტკიცე ჩონჩხს, გაცილებით მეტი ძვლებით, ვიდრე ადამიანები! მხოლოდ იმისთვის, რომ გქონდეთ იდეა, მაშინ როცა ზრდასრულ ადამიანს აქვს 206 ძვალი, ზრდასრულ ძაღლს 300-ზე მეტი - მაგრამ ეს აქ არ მთავრდება! ამ ცხოველის კუდსაც კი აქვს ხერხემლიანები და ამიტომ, ძაღლის შემთხვევაში, ჩონჩხი იყოფა რამდენიმე ნაწილად: თავი, კისერი, ტანი, კიდურები და კუდი. იმისათვის, რომ იცოდეთ ძაღლის ძვლების შესახებ დეტალები, იხილეთ ეს სტატია, რომელიც პატასმა მოამზადა თქვენთვის.

ძაღლის ანატომია სამასზე მეტი ძვალია!

როდესაც საგანი არის ძაღლის ანატომია, ძვლები იცვლება ცხოველის ჯიშისა და სქესის მიხედვით. ძაღლებს საშუალოდ 319-დან 321-მდე ძვალი აქვთ, კატებს კი 230-მდე ძვალი, ხოლო ადამიანის ჩონჩხი შედგება 206 ძვლისგან.

კიდევ ერთი განსხვავება ძაღლსა და ადამიანის ჩონჩხს შორის არის კბილებში: შედარებით ადამიანის სტომატოლოგიური თაღი, ძაღლის თანკბილვა უფრო ძლიერი და მდგრადია, კარგად განვითარებული ძაღლებით. საინტერესო დეტალი ის არის, რომ რადგან ისინი ოთხფეხები არიან, ძაღლების ხერხემალი (და ასევე კატები) არის ხიდი მთელი მათი წონის შესანარჩუნებლად, ხოლო ჩვენი ხერხემალი მუშაობს საყრდენის საყრდენად, რათა დაგვიჭიროს თავდაყირა

ზოგადად, ძაღლის ანატომიის შემადგენლობა ყველა ჯიშისთვის ერთნაირია, მაგრამ არსებობს კატეგორია მუწუკის თითოეული ტიპისთვის: ბრაქიცეფალიური ჯიშიაქვს მოკლე შუილი, მეზოცეფალური არის საშუალო და დოლიქოცეფალური ყველაზე გრძელი.

ძაღლის ჩონჩხის ხერხემლიანები ოთხი ნაწილისგან შედგება: საშვილოსნოს ყელის, გულმკერდის, წელის და კუდისა

ძაღლის ხერხემლიანები შედგება. უცნაური და არარეგულარული ძვლები, რომლებიც ეშვება თავიდან კუდამდე. დამზადებულია რამდენიმე ორგანოს, ძირითადად ზურგის ტვინის დასაცავად, ისინი მხარს უჭერენ ცხოველის მთელ წონას და აუცილებელია მოძრაობისა და მოქნილობისთვის.

კატების მსგავსად, მათ აქვთ შვიდი საშვილოსნოს ყელის ხერხემალი, 13 გულმკერდის ხერხემალი, 7 წელის ხერხემალი და 20-მდე კუდის ხერხემლიანი. მაგრამ მაშინ, როცა კატებს უფრო მეტი მოქნილობა აქვთ ხერხემალში, ძაღლებს მეტი სიმტკიცე აქვთ. თუ გაინტერესებთ როგორ იყოფა ძაღლის ჩონჩხი, იხილეთ ქვემოთ მოცემული სია, სადაც დეტალურადაა აღწერილი თითოეული მათგანი:

• საშვილოსნოს ყელის ხერხემლიანები: დაკავშირებულია კისრის ძირში და შეიცავს სკაპულას ნაწილი, რომელიც გულმკერდის არეშია. ძირითადად, ისინი კისრის ძვლოვანი ფუძეა.
• გულმკერდის ხერხემლიანები: მკერდის არეში ქვედა ნაწილში და გულმკერდის უკანა მხარეს, ეს კომპონენტები ამაგრებენ მუცლის ნეკნებსა და ორგანოებს, ასევე მხრის პირი. ისინი ფართოა, მდგრადია და აკავშირებს ნეკნის კარგ ნაწილს.
• წელის ხერხემლიანები: ეს არის ყველაზე ძლიერი და სქელი ნაწილი ძაღლის ხერხემლის მთელი სიმძიმისთვის (ამ მიზეზით, ის უფრო მგრძნობიარეა ძვლების პრობლემების მიმართ). ისინი ყველაზე დიდი ხერხემლიანები არიანხერხემალი, გარდა იმისა, რომ მხარს უჭერს საკრალურს, რომელიც სამკუთხაა შერწყმული ხერხემლიანების ნაკრებით.
• კუდის ხერხემლიანი: ფაქტიურად ძაღლის კუდია. ძვლების რაოდენობა განსხვავდება რასის მიხედვით და შეიძლება იყოს ხუთიდან 20 ხერხემლიანამდე. ისინი დაკავშირებულია ხერხემალთან და ფუნდამენტურია ძაღლის ემოციების გამოხატვისთვის, არის ხერხემლის გაფართოება. აქედან გამომდინარე, უკიდურესად საშიშია ძაღლის კუდის გამოძვრა ან ესთეტიკური მიზნებისთვის მისი მოჭრა - ამან შეიძლება გავლენა მოახდინოს მოძრაობაზე.

ძაღლის ჩონჩხი: იწყება წინა კიდურები. სკაპულაზე

• Scapula: მხარს უჭერს ცხოველის წონის 60%-მდე. Scapula არის ბრტყელი ძვალი, რომელიც საშუალებას აძლევს გულმკერდის კედლის სხვადასხვა მოძრაობებს, მხარს უჭერს კუნთებს რეგიონში და არტიკულირებს დისტალურად მხრის ძვალთან.
• humerus: ითვლება "ძაღლის მხრად". ის პროქსიმალურად ეხება სკაპულას და დისტალურად რადიუსსა და იდაყვის ღრუს.
• რადიუსი და იდაყვი: ისინი ქმნიან ძაღლის „მკლავს“. რადიუსი არის უკანა და იდაყვის ქვედა ნაწილი. ორივე გრძელია და მოძრაობის დროს მხარს უჭერს ერთმანეთს.
• კარპუსი, მეტაკარპუსი და ფალანგები: კარპუსი არის ხელისგულები, მეტაკარპუსი ერთმანეთთან აკავშირებს ხელისგულს და თითები და ფალანგები ძაღლის თათის თითებია. კარპუსსა და პასტერებს აქვთ სეზამოიდები, რომლებიც მოძრაობის საშუალებას იძლევა. ძაღლის წინა ტერფს, კატის მსგავსად, აქვს ხუთი ფალანგა, ოთხი გრძელი და მეხუთე პატარა, ცერა თითივით. თათებიძაღლები დაცულია ბალიშებით და ისინი კლასიფიცირდება როგორც ციფრული ცხოველი.

ძაღლის ძვლები მდგრადია მენჯის მიდამოში

მენჯის კიდურები იცავს ცხოველის წონის 40%-მდე და ისინი უფრო გამძლეა მოძრაობისა და სხეულის მხარდაჭერის გამაძლიერებელი ფუნქციის გამო. იგი იყოფა: მენჯის, ბარძაყის, პატელას, წვივის და ფიბულას და ტარსუსად.

• მენჯი: არის მენჯის რეგიონი, რომელიც წარმოიქმნება მენჯის ცინგულიუმით, რომელსაც აქვს ილიუმი, ისქიუმი. და პუბისი. ის პასუხისმგებელია ქვედა კიდურების ფიქსაციასა და მენჯის ფსკერის კუნთების სტაბილიზაციაზე.
• ბარძაყის ძვალი: არის ცილინდრული ძვალი მენჯსა და პატელას შორის, რომელიც უზრუნველყოფს კიდურის მეტ მხარდაჭერას.
• პატელა: განიხილება როგორც "ძაღლის მუხლი". ეს არის მოკლე სეზამოიდური ძვალი, რომელიც აკავშირებს ბარძაყის ძვალთან დისტალურად, აკავშირებს რამდენიმე კუნთს რეგიონში.
• წვივი და ფიბულა: შეერთებულია ლატერალურად. წვივი არის გრძელი, დიდი ძვალი, როგორც ბარძაყის ძვალი და მისი ფუნქციაა მექანიკური ძალის გადაცემა. ფიბულა ასრულებს კუნთების მიმაგრებას.
• ტარსუსი, მეტატარსუსი და ფალანგები: ისევე როგორც წინა თათები, ტარსუსი არის ხელისგულები, ფალანგები არის თითები და მეტატარსუსი აკავშირებს ერთმანეთს. წინა თათებისგან განსხვავებით, მათ არ აქვთ მეხუთე ფალანგა, მაგრამ ფესვებში ატარებენ კერატინით სავსე ფრჩხილებს და დერმატს.

კანის თავის ქალა ასევე შეიცავს ძაღლის რამდენიმე ძვალს

ძაღლის ძვლებს. თავის ქალა ძაღლი შედგებაყბა ქვედა ყბაზე, საჭრელი ძვალი, სასის ნაპრალი მუწუკის მიდამოში, ცხვირი მოხრილი ჰაერის გასასვლელად, ყბა თითოეულ მხარეს, შუბლის, ინტერპარიეტალური, პარიეტალური, კეფის და დროებითი ძვალი. ამ უკანასკნელს აქვს დროებითი ყბის სახსარი, რომელიც პასუხისმგებელია პირის გახსნაზე და დახურვაზე. გარდა ამისა, თავის ქალას აქვს საცრემლე ძვალი თითოეული თვალისთვის და ორი ტიმპანური ბულა, რომელიც იცავს სმენას.

კანის თანკბილვის ორი ეტაპია: ერთი ვითარდება ლეკვის დროს და მეორე, რომელიც ცვლის სმენას. პირველი სიცოცხლის მეოთხე და მეექვსე თვეს შორის. ძაღლის საკვების ღეჭვის გასაადვილებლად გამოიყენება გრძელი ძაღლები, ხოლო დანარჩენ კბილებს საკვების დასაფქვავად.

სხვანაირია თუ არა „ძეხვის ძაღლის“ ჩონჩხი?

ბევრი. ცნობისმოყვარეობა ირევა იმაზე, თუ როგორ გამოიყურება ძეხვის ძაღლის ჩონჩხი. ჯიშისთვის დამახასიათებელი წაგრძელებული ტანი და მოკლე ფეხები ხომ დიდ ყურადღებას იპყრობს. თუმცა, ამ ჯიშის ანატომია, რომელიც შექმნეს გერმანელმა მონადირეებმა და შემუშავებული კურდღლებზე ბურუსში ნადირობისთვის (აქედან გამომდინარე, ეს ფორმატი), იგივეა, რაც სხვა ძაღლების. განსხვავება, თუმცა, არის უფრო გრძელი უკანა და მოკლე წინა და უკანა კიდურები. თუმცა, დაჩშუნდი მიდრეკილია ხერხემლის რამდენიმე პრობლემისკენ, როგორიცაა დისპლაზია და თუთიყუშის წვერი (სპონდილოზი).