Bir köpeğin anatomisinin neye benzediğini hiç merak ettiniz mi? Öyle görünmeyebilir, ancak yumuşak kürkü, insanlardan çok daha fazla kemiğe sahip karmaşık ve sağlam bir iskeleti gizler! Sadece bir fikir vermek için, yetişkin bir birey 206 kemiğe sahipken, yetişkin bir köpek 300'den fazla kemiğe sahiptir - ama bununla bitmiyor! Bu hayvanın kuyruğunun bile omurları vardır ve bu nedenle köpek söz konusu olduğunda iskelet birkaç parçaya bölünmüştür:Baş, boyun, gövde, uzuvlar ve kuyruk. Köpek kemikleri hakkında daha fazla bilgi edinmek için Patas'ın sizler için hazırladığı bu makaleye göz atabilirsiniz.

Köpeğin anatomisinde üç yüzden fazla kemik vardır!

Köpek anatomisi söz konusu olduğunda, kemikler hayvanın cinsine ve cinsiyetine bağlı olarak değişir. Ortalama olarak, insan iskeleti 206 kemikten oluşurken, köpekler 319 ila 321 kemiğe ve kediler 230 kemiğe sahiptir.

Köpek ve insan iskeleti arasındaki bir diğer fark da dişlerdedir: İnsan diş kemerine kıyasla köpek dişleri daha güçlü ve sağlamdır, köpek dişleri iyi gelişmiştir. İlginç bir ayrıntı da, dört ayaklı oldukları için köpeklerin (ve aynı zamanda kedigillerin) omurgası tüm ağırlıklarını destekleyen bir köprü görevi görürken, bizim omurgamız bizi dik tutmak için bir destek tabanı görevi görür

Genel olarak, köpek anatomisinin bileşimi tüm ırklar için aynıdır, ancak her ağız tipi için bir kategori vardır: brakisefalik bir ırkın kısa bir ağzı vardır, mezosefalik orta bir ağızdır ve dolikosefalik en uzun olanıdır.

Köpek iskeletindeki omurlar dört bölümden oluşur: servikal, torasik, lomber ve kaudal.

Bir köpeğin omurları, başından kuyruğuna kadar uzanan garip, düzensiz kemiklerden oluşur. Omurilik başta olmak üzere çeşitli organları korumak için yapılan bu kemikler, hayvanın tüm ağırlığını destekler ve hareket ve esneklik için gereklidir.

Tıpkı kediler gibi, yedi boyun omuru, 13 göğüs omuru, 7 bel omuru ve 20'ye kadar kuyruk omuru vardır. Ancak kedigiller omurgada daha fazla esnekliğe sahipken, köpekler daha fazla sertlik taşır. Köpek iskeletinin nasıl bölündüğünü merak ediyorsanız, her birinin ayrıntılarını içeren aşağıdaki listeye göz atın:

• Boyun omurları: ense köküne bağlanır ve göğüs bölgesinde bulunan kürek kemiğinin bir kısmını tutar. Temel olarak boynun kemik tabanıdır.
• Torasik omurlar: Dış kısmı altta ve göğüs kafesi arkada olan bu bileşenler kaburgaları, karın organlarını ve kürek kemiğini sabitler. Geniş ve güçlüdürler ve göğüs kafesinin büyük bir kısmını birbirine bağlarlar.
• Lomber vertebra: Köpeğin omurgasının tüm ağırlığını destekleyen en güçlü ve en kalın kısımdır (bu nedenle kemik sorunlarına daha duyarlıdır). Omurgadaki en büyük omurlardır ve aynı zamanda bir dizi kaynaşmış omurla üçgen şeklinde olan sakrumu da desteklerler.
• Kaudal vertebra: Kemik sayısı cinsine göre beş ila 20 omur arasında değişir. Omurgaya bağlıdırlar ve omurganın bir uzantısı olarak köpek duygularını ifade etmek için temeldirler. Bu nedenle, köpeğin kuyruğunu çekmek veya estetik amaçlarla kesmek son derece tehlikelidir - hareket kabiliyetini etkileyebilir.

Köpek iskeleti: ön ayaklar kürek kemiğinden başlar

• Kürek kemiği: Skapula, göğüs duvarının çeşitli hareketlerine izin veren, bölgedeki kasları destekleyen ve humerus ile distal olarak eklemlenen yassı bir kemiktir.
• Humerus: Proksimalde skapula, distalde radius ve ulna ile ilişkilidir.
• Radius ve ulna: Bunlar köpeğin "kolunu" oluşturur. Radius posteriorda ve ulna inferiorda yer alır. Her ikisi de uzundur ve hareket sırasında birbirlerini desteklerler.
• Karpus, metakarpus ve falankslar: Carpus avuç içi, metacarpus avuç içi ve parmakları birbirine bağlar ve falankslar köpeğin pençesinin parmaklarıdır. Carpus ve metacarpals, harekete izin veren sesamoidlere sahiptir. Köpeğin ön ayakları, kedininki gibi, dördü uzun ve beşincisi başparmak gibi küçük olmak üzere beş falansa sahiptir. Köpeğin patileri pedlerle korunur ve bir digitigrade hayvan olarak sınıflandırılırlar.

Köpek kemikleri pelvik bölgede güçlüdür

Pelvik uzuvlar hayvanın ağırlığının %40'ına kadarını destekler ve hareket ettirme ve vücudu destekleme işlevi nedeniyle daha sağlamdır. Pelvis, femur, patella, tibia ve fibula ve tarsus olarak ayrılır.

• Pelvis: ilium, ischium ve pubis ile pelvik kuşak tarafından oluşturulan pelvik bölgedir. Alt uzuvları sabitlemekten ve pelvik taban kaslarını stabilize etmekten sorumludur.
• Femur: leğen kemiği ile diz kapağı arasında yer alan ve uzuv için daha fazla destek sağlayan silindirik bir kemiktir.
• Patella: "Köpeğin dizi" olarak görülür. Femur ile distal olarak eklemlenen ve bölgedeki birkaç kası birbirine bağlayan kısa bir sesamoid kemiktir.
• Tibia ve fibula: Tibia, femur gibi uzun, büyük bir kemiktir ve işlevi mekanik kuvveti iletmektir. Fibula ise kas bağlantısını gerçekleştirir.
• Tarsus, metatarsus ve falankslar: Ön pençeler gibi, tarsus avuç içi, falankslar parmaklar ve metatarsus birini diğerine bağlar. Ön pençelerin aksine, beşinci falankstan yoksundurlar, ancak köklerinde keratin ve dermis ile dolu tırnaklar taşırlar.

Köpek kafatası ayrıca köpeğe ait birkaç kemiği de barındırır

Köpeğin kafatası, çene kemiği, kesici diş kemiği, ağız bölgesinde damak çatlakları, havanın geçmesine izin vermek için kavisli burun delikleri, her iki tarafta bir çene kemiği, bir ön kemik, bir interparietal kemik, bir parietal kemik, bir oksipital kemik ve bir temporal kemikten oluşur. İkincisi, ağzı açma ve kapama hareketinden sorumlu olan bir temporomandibular ekleme sahiptir. Ek olarak, kafatasında bir kemik vardırHer bir göz için gözyaşı kanalları ve işitmeyi koruyan iki timpanik bulla.

Köpek dişlerinin iki aşaması vardır: biri yavruyken gelişir ve diğeri yaşamın dördüncü ve altıncı ayları arasında ilkinin yerini alır. Uzun köpek dişleri köpek mamasını çiğnemeyi kolaylaştırmaya yarar ve dişlerin geri kalanı yiyecekleri öğütmeye yarar.

Bir "sosis köpeğin" iskeleti farklı mıdır?

Sosis köpeğinin iskeleti hakkında her zaman çok fazla merak vardır. Sonuçta, cinsin özellikleri olan uzun gövde ve kısa bacaklar çok dikkat çekiyor. Bununla birlikte, Alman avcılar tarafından yaratılan ve yuvalardaki tavşanları avlamak için geliştirilen bu cinsin anatomisi (bu nedenle bu şekil) diğer köpeklerle aynıdır. Bununla birlikte, fark, daha uzun sırt ve uzuvlardaBununla birlikte, Dachshund displazi ve "papağan gagası" (spondiloz) gibi çeşitli omurga sorunlarına yatkındır.