ឆ្មាខឹង៖ រៀនទាំងអស់អំពីផលប៉ះពាល់នៃជំងឺលើសត្វឆ្មា
តារាងមាតិកា
អ្នករាល់គ្នាច្បាស់ជាបានឮអំពីគ្រោះថ្នាក់នៃជំងឺឆ្កែឆ្កួតមែនទេ? ប៉ុន្តែការពិតគឺថាសត្វឆ្កែមិនមែនជាសត្វតែមួយគត់ដែលអាចរងផលប៉ះពាល់ដោយជំងឺដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាចនេះទេ។ ទោះបីជាវាពិបាកបន្តិចក្នុងការស្វែងរកឆ្មាដែលមានជំងឺឆ្កែឆ្កួតក៏ដោយ ប៉ុន្តែអ្នកស្រលាញ់សត្វឆ្មាត្រូវចាំថា នេះគឺជាបញ្ហាដែលអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពឆ្មាផងដែរ ហើយដែលត្រូវការការយកចិត្តទុកដាក់ច្រើន ជាពិសេសព្រោះវាជាជំងឺដែលឆ្លងខ្លាំង។ និងដ៍សាហាវ។
បាទ ត្រឹមត្រូវហើយ៖ ក្នុងករណីភាគច្រើន ជំងឺឆ្កែឆ្កួត ឈានដល់ការសម្លាប់សត្វ ហើយដូច្នេះវាចាំបាច់ណាស់ក្នុងការដឹងពីរបៀបការពារវា និងវិធីកំណត់អត្តសញ្ញាណឆ្មាផងដែរ។ ជាមួយនឹងជំងឺឆ្កែឆ្កួត។ ដើម្បីបញ្ជាក់ពីការសង្ស័យសំខាន់ៗអំពីជំងឺឆ្កែឆ្កួតនៅក្នុងឆ្មា (រោគសញ្ញា ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងការការពារ) យើងបានសម្ភាសន៍អ្នកពេទ្យសត្វ Izadora Sousa មកពីទីក្រុង Rio de Janeiro ។ មើលអ្វីដែលនាងបានប្រាប់យើង!
បន្ទាប់ពីទាំងអស់ តើជំងឺឆ្កែឆ្កួតនៅក្នុងឆ្មាស្រដៀងនឹងជំងឺឆ្កែឆ្កួតដែរទេ?
នៅពេលដែលយើងនិយាយអំពីជំងឺឆ្កែឆ្កួត វាជារឿងធម្មតាទេដែលរូបភាពដំបូងដែលលេចឡើងក្នុងក្បាលរបស់យើងនោះគឺថា ឆ្កែឆ្គួត ព្រោះថា អត្រាកើតជំងឺនេះក្នុងសត្វឆ្កែគឺខ្ពស់ជាងឆ្មាទៅទៀត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សត្វឆ្មាមិនមានភាពស៊ាំនឹងជំងឺនេះទេ ហើយក៏មានឱកាសខ្ពស់ក្នុងការកើតជំងឺឆ្កែឆ្កួតផងដែរ ជាពិសេសនៅពេលដែលវាមកដល់សត្វដែលមិនបានចាក់វ៉ាក់សាំង ហើយមានទម្លាប់ដើរតាមផ្លូវញឹកញាប់។
ប៉ុន្តែជា មានភាពខុសគ្នាណាមួយរវាងទាំងនេះជំងឺ, បន្ថែមពីលើការបញ្ជូនរបស់ពួកគេ, បន្ទាប់ពីទាំងអស់? ជាការប្រសើរណាស់ ដូចដែលពេទ្យសត្វពន្យល់ថា ជំងឺឆ្កែឆ្កួត និងឆ្កែឆ្កួតបង្ហាញខ្លួនឯងតាមរបៀបស្រដៀងគ្នា៖ ទាំងពីរនេះបណ្តាលឱ្យខូចខាតជាបន្តបន្ទាប់ដល់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទកណ្តាលនៃសត្វដែលឆ្លងមេរោគ ដែលចាប់ផ្តើមបង្ហាញភាពឆេវឆាវ និងអាចវិវត្តទៅជារោគសញ្ញាផ្សេងៗទៀត។ "នេះត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា Zoonoses ដែលគួរឱ្យព្រួយបារម្ភបំផុត ព្រោះអត្រាស្លាប់របស់វាគឺជិត 100%" ចង្អុលទៅ Izadora។
Rabies: ឆ្មាឆ្លងតាមរយៈការប៉ះនឹងទឹកមាត់របស់សត្វដែលមានមេរោគ
ការឆ្លងជំងឺឆ្កែឆ្កួត កើតឡើងជាមូលដ្ឋានដូចគ្នាទៅនឹងសត្វឆ្កែដែរ៖ "ជំងឺឆ្កែឆ្កួតត្រូវបានចម្លងជាចម្បងដោយការជ្រាបទឹកមាត់របស់សត្វដែលមានមេរោគនៅក្នុងខ្លួនជនរងគ្រោះ ជាពិសេសតាមរយៈការខាំ ឬកោស ឬស្នាមរបួសដែលកើតមានពីមុនមក។ ជាមួយនឹងទឹកមាត់របស់សត្វ។"
សម្រាប់ហេតុផលនេះ ឆ្មាដែលដឹកនាំជីវិតសកម្មនៅឆ្ងាយពីផ្ទះ មានឱកាសកាន់តែច្រើនក្នុងការឆ្លងជំងឺ ជាពិសេសប្រសិនបើពួកគេមិនបានទទួលវ៉ាក់សាំងត្រឹមត្រូវ។ គេមិនអាចដឹងថាកូនឆ្មាណាអាចជួបនៅតាមផ្លូវបានទេ ហេតុដូច្នេះហើយ ហានិភ័យនៃការទាក់ទងជាមួយសត្វដែលមានមេរោគគឺអស្ចារ្យណាស់។ ដោយសារភាពឆេវឆាវគឺជារោគសញ្ញាចម្បងមួយនៃជំងឺ ឆ្មាប្រយុទ្ធនឹងក្លាយទៅជាច្រកផ្លូវទៅរកជំងឺនេះ ដោយសារការខាំ និងការកោសគឺជៀសមិនរួចនៅពេលនេះ។
លើសពីនេះទៅទៀត អ្នកណាដែលគិតខុសគឺមានតែឆ្មា និង សត្វឆ្កែអាចទទួលបានជំងឺឆ្កែឆ្កួត។ ជាការពិត ថនិកសត្វទាំងអស់គឺងាយរងគ្រោះនៅពេលកើតជំងឺនេះ រួមទាំងមនុស្សផងដែរ។ ដូច្នេះ មានការយកចិត្តទុកដាក់តិចតួចនៅពេលនិយាយអំពីជំងឺឆ្កែឆ្កួត ដើម្បីសង្គ្រោះទាំងកូនឆ្មា និងសុខភាពផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក។
សូមមើលផងដែរ: តើឆ្មាអាចបរិភោគ mint បានទេ? សូមមើលឱសថ និងរុក្ខជាតិចំនួន 13 ដែលត្រូវបានចេញផ្សាយសម្រាប់សត្វចិញ្ចឹម
ជំងឺឆ្កែឆ្កួត Feline៖ រោគសញ្ញានៃជំងឺនេះអាច vary
ជាដំបូង ចាំបាច់ត្រូវយល់ថា រោគសញ្ញានៃជំងឺឆ្កែឆ្កួតជ្រូកមិនតែងតែបង្ហាញឱ្យឃើញដោយខ្លួនឯងតាមវិធីតែមួយគត់នោះទេ។ នោះគឺពួកគេអាចប្រែប្រួលយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងករណីនីមួយៗ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារនេះជាជំងឺដែលប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទកណ្តាលក្នុងន័យសំខាន់ វិធីសំខាន់មួយដើម្បីយល់ថាតើសត្វចិញ្ចឹមរបស់អ្នកបានឆ្លងមេរោគឬអត់ គឺដោយការសង្កេតមើលថាតើមានការផ្លាស់ប្តូរអាកប្បកិរិយារបស់ឆ្មា ឬយ៉ាងណានោះ សូម្បីតែប្រសិនបើ ថ្មីៗនេះគាត់បានរត់ចេញពីផ្ទះ។ ជាឧទាហរណ៍ សត្វក្ងានដែលស្រលាញ់ និងរួសរាយរាក់ទាក់ជាងនេះ អាចនឹងក្លាយទៅជាឈ្លានពានពីមួយម៉ោងទៅមួយម៉ោង ដែលធ្វើឱ្យអ្នកបង្រៀនមានការយល់ច្រលំបន្តិចចំពោះស្ថានភាពនោះ។ ប៉ុន្តែនោះមិនមែនជាមធ្យោបាយតែមួយគត់ដើម្បីកំណត់បញ្ហានោះទេព្រោះវាក៏អាចកត់សម្គាល់រោគសញ្ញាផ្សេងទៀតផងដែរ។ កំហឹងរបស់សត្វឆ្មាជាធម្មតាធ្វើឱ្យឆ្មាចុះខ្សោយខ្លាំង ហើយសញ្ញាសំខាន់ៗមួយចំនួននៃបញ្ហានេះមានដូចជា៖
- សត្វក្លាយទៅជាមិនសប្បាយចិត្ត
- កង្វះចំណង់អាហារ និងចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះទឹក
- ផ្លូវចិត្ត disorientation
- Photophobia (មិនចូលចិត្តពន្លឺ)
- បាត់បង់ការគ្រប់គ្រងថ្គាម
- Sialorrhea (ទឹកមាត់ច្រើនពេក)
-ការញ័រអវយវៈ និង/ឬខ្វិនអវយវៈ
សូមមើលផងដែរ: ជំងឺធីក៖ រោគសញ្ញា ការព្យាបាល ព្យាបាល... ទាំងអស់អំពីប៉ារ៉ាស៊ីតក្នុងសត្វឆ្កែ!- ប្រកាច់
- សន្លប់
ទោះយ៉ាងណា រោគសញ្ញាទាំងនេះភាគច្រើនអាចងាយយល់ច្រឡំជាមួយនឹងជំងឺមួយចំនួនទៀត។ ដូច្នេះ តើគ្រូអាចបែងចែកបញ្ហាមួយពីបញ្ហាមួយទៀតដោយរបៀបណា? គន្លឹះដើម្បីដឹងថាតើវាពិតជាជំងឺឆ្កែឆ្កួតឬអត់ គឺត្រូវតាមដានមិត្តភក្តិជើងបួនរបស់អ្នកជានិច្ច! ស្វែងយល់ថាតើកូនឆ្មាបានចូលរួមនៅក្នុងការប្រយុទ្ធនាពេលថ្មីៗនេះ ឬថាតើវាបានកើតឡើងដោយមានទំនាក់ទំនងជាមួយថនិកសត្វដែលឆ្លងមេរោគផ្សេងទៀត ដូចជា ប្រចៀវបិសាច (ដែលស៊ីឈាម) សត្វក្រៀល ឬសត្វព្រៃដទៃទៀត។ Izadora រំឭកថា "មិនមែនគ្រប់រោគសញ្ញាទាំងអស់នឹងបង្ហាញឱ្យឃើញដោយខ្លួនឯងនោះទេ ដូច្នេះវាជាការសំខាន់ណាស់ក្នុងការស្វែងរកជំនួយឱ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន នៅពេលដែលមានការសង្ស័យអំពីជំងឺឆ្កែឆ្កួត" ។
ឆ្មា៖ ជំងឺឆ្កែឆ្កួតអាចចំណាយពេលរហូតដល់ 2 ខែដើម្បីបង្ហាញរោគសញ្ញាដំបូង
ជំងឺឆ្កែឆ្កួត Feline មានដំណាក់កាលនៃការវិវត្តន៍ខុសៗគ្នា ដែលដំណាក់កាលដំបូងគេហៅថា រយៈពេលភ្ញាស់។ យោងទៅតាមពេទ្យសត្វដំណាក់កាលនេះគឺគ្មានអ្វីក្រៅពីពេលវេលារវាងការឆ្លងមេរោគនិងការចាប់ផ្តើមនៃរោគសញ្ញានោះទេ។ ដោយសារវាជាអ្វីមួយដែលនឹងអាស្រ័យលើអថេរជាច្រើន វាមិនអាចទាយទុកជាមុនបានច្បាស់ថារយៈពេលភ្ញាស់នឹងមានរយៈពេលប៉ុន្មាននោះទេ ប៉ុន្តែជាមធ្យម ជំងឺនេះត្រូវចំណាយពេលពី 15 ថ្ងៃទៅ 2 ខែដើម្បីឱ្យរោគសញ្ញាដំបូងត្រូវបានកត់សម្គាល់។ គាត់ពន្យល់ថា "ពេលវេលានៃជីវិតបន្ទាប់ពីការបង្ហាញរោគសញ្ញាគឺខ្លីណាស់សត្វជាធម្មតាស្លាប់ចន្លោះពី 3 ទៅ 7 ថ្ងៃ" ។
ពីយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលសម្គាល់ឃើញរោគសញ្ញាដំបូងនៃជម្ងឺឆ្កែឆ្កួត វាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការស្វែងរកជំនួយពីពេទ្យសត្វឱ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ទាំងធានាសុវត្ថិភាពរបស់ម្ចាស់ និងកាត់បន្ថយការឈឺចាប់របស់ឆ្មា។ ថ្វីត្បិតតែវាជាជំងឺដ៏កាចសាហាវ ដែលស្ទើរតែគ្មានឱកាសក្នុងការព្យាបាលជាសះស្បើយក៏ដោយ ក៏ត្រូវតែមានវិធានការមួយចំនួនដើម្បីការពារឆ្មាឆ្កែឆ្កួតពីការចម្លងជំងឺនេះទៅសត្វមានជីវិតផ្សេងទៀត។ ជាឧទាហរណ៍ ភាពឯកោក្នុងសង្គមរបស់សត្វគឺជាវិធីដ៏ល្អមួយដើម្បីធ្វើរឿងនេះ។ ប្រសិនបើអ្នកមានសត្វចិញ្ចឹមផ្សេងទៀតនៅផ្ទះ វាក៏សំខាន់ផងដែរក្នុងការរក្សាពួកវាឱ្យនៅដាច់ដោយឡែក ដើម្បីធានាថាពួកគេមិនបានឆ្លងមេរោគ ហើយនឹងមិនឆ្លងនរណាម្នាក់ឡើយ។
ឆ្មា ជាមួយនឹងជំងឺឆ្កែឆ្កួត៖ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យត្រូវបានបញ្ជាក់តែជាមួយនឹងការស្លាប់របស់សត្វ
នៅពេលដែលសង្ស័យថាមិត្តភ័ក្តិជើងបួនរបស់អ្នកបានកើតជំងឺឆ្កែឆ្កួត វាជាការសំខាន់ក្នុងការរាយការណ៍អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកដឹងអំពីសត្វចិញ្ចឹមរបស់អ្នក និងកន្លែងដែលវារស់នៅ។ Izadora ពន្យល់ថា "ការវិភាគមួយត្រូវបានធ្វើឡើងពីរោគសញ្ញា ប្រវត្តិ និងតំបន់ដែលសត្វរស់នៅ (ប្រសិនបើមានរបាយការណ៍ករណី វត្តមានរបស់សត្វប្រចៀវ hematophagous ។ល។)" ពន្យល់ Izadora ។ នេះអាចជួយកំណត់ថាតើឆ្មាពិតជាបានឆ្លងមេរោគឬអត់ ប៉ុន្តែការបញ្ជាក់ពីរោគវិនិច្ឆ័យអាចកើតឡើងបានលុះត្រាតែសត្វនោះងាប់។ "ដើម្បីបញ្ជាក់ពីការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃជម្ងឺឆ្កែឆ្កួត បំណែកនៃប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទរបស់សត្វ (ក្រោយការស្លាប់) ត្រូវតែត្រូវបានបញ្ជូនសម្រាប់ការធ្វើតេស្តមន្ទីរពិសោធន៍ជាក់លាក់។ពួកគេរកឃើញអង់ទីហ្សែន និងអង្គបដិបក្ខដែលបញ្ជាក់ពីទំនាក់ទំនងជាមួយវីរុស” បង្ហាញអ្នកពេទ្យសត្វ។
វ៉ាក់សាំងប្រឆាំងនឹងជំងឺឆ្កែឆ្កួតគឺជាវិធីសាស្ត្រការពារដ៏ល្អបំផុត
ទោះបីជាមិនមានការព្យាបាល ឬការព្យាបាលសម្រាប់ឆ្មាឆ្កឆ្កួតក៏ដោយ នេះគឺជាជំងឺដែលអាចការពារបានយ៉ាងងាយស្រួលជាមួយនឹងវិធានការសាមញ្ញបំផុត៖ ការចាក់វ៉ាក់សាំង។ យោងតាមលោក Izadora វ៉ាក់សាំងប្រឆាំងជំងឺឆ្កែឆ្កួតគួរតែត្រូវបានផ្តល់ឱ្យកូនឆ្មាចាប់ពីអាយុ 3 ខែដោយត្រូវបានពង្រឹងជារៀងរាល់ឆ្នាំរហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃជីវិតរបស់ពួកគេ។ រួមទាំង ដោយសារនេះជាបញ្ហាសុខភាពសាធារណៈ មានកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងចាក់វ៉ាក់សាំងដោយឥតគិតថ្លៃជាច្រើនបានរីករាលដាលពាសពេញប្រេស៊ីល ដោយគ្រាន់តែជូនដំណឹងដល់ខ្លួនអ្នក។
លើសពីនេះ វិធីសាស្ត្របង្ការដែលអាចយកទៅប្រើរួមគ្នាជាមួយវ៉ាក់សាំងគឺការពារឆ្មាមិនឱ្យចាកចេញពីផ្ទះដោយគ្មានការត្រួតពិនិត្យណាមួយ ដោយផ្តល់ចំណូលចិត្តដល់ការបង្កាត់ពូជក្នុងផ្ទះ។ "ការការពារសត្វពីទំនាក់ទំនងដែលអាចកើតមានជាមួយសត្វប្រចៀវ ជាពិសេសសត្វប្រចៀវជញ្ជក់ឈាម ការរក្សាឆ្មានៅក្នុងផ្ទះ ឬក្នុងបរិយាកាសដែលបានពិនិត្យគឺជាទម្រង់នៃការបង្ការមួយផ្សេងទៀត" អ្នកឯកទេសខាងពេទ្យសត្វបានគូសបញ្ជាក់។
