கேனைன் ரேபிஸின் ஆபத்துகளைப் பற்றி அனைவரும் கேள்விப்பட்டிருக்க வேண்டும், இல்லையா? ஆனால் உண்மை என்னவென்றால், இந்த பயங்கரமான நோயால் பாதிக்கப்படக்கூடிய விலங்குகள் நாய்கள் மட்டுமல்ல. ரேபிஸ் கொண்ட பூனையை கண்டுபிடிப்பது சற்று கடினமாக இருந்தாலும், பூனையின் ஆரோக்கியத்தையும் பாதிக்கக்கூடிய ஒரு பிரச்சனை, குறிப்பாக இது மிகவும் தொற்று நோயாக இருப்பதால், மிகவும் கவனம் தேவை என்பதை பூனை பிரியர்கள் மனதில் கொள்ள வேண்டும். மற்றும் ஆபத்தானது.

ஆம், அது சரி: பெரும்பாலான சந்தர்ப்பங்களில், பூனை வெறிநாய்க்கடியானது விலங்குகளை மரணத்திற்கு இட்டுச் செல்கிறது, எனவே, அதை எவ்வாறு தடுப்பது மற்றும் பூனையை எவ்வாறு அடையாளம் காண்பது என்பதை அறிந்து கொள்வது அவசியம். ரேபிஸ் உடன் . பூனைகளில் ரேபிஸ் (அறிகுறிகள், கண்டறிதல் மற்றும் தடுப்பு) பற்றிய முக்கிய சந்தேகங்களைத் தெளிவுபடுத்த, ரியோ டி ஜெனிரோவிலிருந்து கால்நடை மருத்துவர் இசடோரா சோசாவை நாங்கள் பேட்டி கண்டோம். அவள் எங்களிடம் சொன்னதைப் பாருங்கள்!

அப்போது, ​​பூனைகளில் வரும் வெறிநாய்க்கடி, நாய் வெறிநாய்க்கடியைப் போன்றதா?

ரேபிஸ் பற்றிப் பேசும்போது, ​​நம் தலையில் தோன்றும் முதல் உருவம் அதுதான். ஒரு வெறி நாய், நாய்களில் இந்த நோய் நிகழ்வு பூனைகளை விட அதிகமாக உள்ளது. இருப்பினும், பூனைகள் இந்த நோயிலிருந்து நோய் எதிர்ப்பு சக்தி கொண்டவை அல்ல, மேலும் பூனை வெறிநாய்க்கடியைப் பிடிக்க அதிக வாய்ப்புகள் உள்ளன, குறிப்பாக தடுப்பூசி போடப்படாத மற்றும் தெருக்களில் அடிக்கடி நடந்து செல்லும் பழக்கம் கொண்ட விலங்குகளுக்கு இது வரும்போது.

ஆனால் இவற்றுக்கு இடையே ஏதேனும் வேறுபாடு உள்ளதுநோய்கள், அவற்றின் டிரான்ஸ்மிட்டர்களுக்கு கூடுதலாக, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக? சரி, கால்நடை மருத்துவர் விளக்குவது போல், பூனை மற்றும் கோரை வெறிநாய்கள் மிகவும் ஒத்த வழிகளில் தங்களை வெளிப்படுத்துகின்றன: இரண்டும் பாதிக்கப்பட்ட விலங்குகளின் மத்திய நரம்பு மண்டலத்திற்கு தொடர்ச்சியான சேதத்தை ஏற்படுத்துகின்றன, அவை ஆக்கிரமிப்பைக் காட்டத் தொடங்குகின்றன மற்றும் பிற அறிகுறிகளின் வரிசையை உருவாக்கலாம். "இது மிகவும் கவலையளிக்கும் உயிரியல் பூங்காக்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது, ஏனெனில் அதன் இறப்பு விகிதம் கிட்டத்தட்ட 100% ஆகும்", இசடோரா சுட்டிக்காட்டுகிறது.

ரேபிஸ்: பாதிக்கப்பட்ட விலங்கின் உமிழ்நீருடன் தொடர்பு கொள்வதன் மூலம் பூனைகள் பாதிக்கப்படுகின்றன

பூனை ரேபிஸின் தொற்று, கோரையைப் போலவே நிகழ்கிறது: "ரேபிஸ் முக்கியமாக பாதிக்கப்பட்ட விலங்கின் உமிழ்நீரின் தடுப்பூசி மூலம் பரவுகிறது, குறிப்பாக முன்பே இருக்கும் கடி அல்லது கீறல்கள்/காயங்கள் மூலம் நேரடியாக தொடர்பு கொள்கிறது. விலங்கின் உமிழ்நீருடன்.”

இந்த காரணத்திற்காக, வீட்டை விட்டு வெளியே சுறுசுறுப்பான வாழ்க்கையை நடத்தும் பூனைகள், குறிப்பாக சரியான தடுப்பூசி போடப்படாவிட்டால், நோயால் பிடிபடுவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம். பூனைக்குட்டி தெருவில் யாரை சந்திக்கக்கூடும் என்பதை அறிய முடியாது, எனவே, பாதிக்கப்பட்ட விலங்குகளுடன் தொடர்பு கொள்ளும் ஆபத்து அதிகம். ஆக்கிரமிப்பு நோயின் முக்கிய அறிகுறிகளில் ஒன்றாக இருப்பதால், பூனை சண்டைகள் இந்த நோய்க்கான நுழைவாயிலாக முடிவடைகின்றன, ஏனெனில் இந்த நேரத்தில் கடித்தல் மற்றும் கீறல்கள் தவிர்க்க முடியாதவை.

மேலும், பூனைகள் மற்றும் பூனைகள் மட்டுமே தவறாக நினைக்கும். நாய்களால் முடியும்ரேபிஸ் கிடைக்கும். உண்மையில், மனிதர்கள் உட்பட இந்த நோய் வரும்போது அனைத்து பாலூட்டிகளும் பாதிக்கப்படக்கூடியவை. எனவே, உங்கள் செல்லப் பூனைக்குட்டி மற்றும் உங்கள் சொந்த ஆரோக்கியம் இரண்டையும் காப்பாற்ற, பூனை வெறிநாய்க்கடிக்கு வரும்போது சிறிய கவனிப்பு இல்லை.

ஃபெலைன் ரேபிஸ்: நோயின் அறிகுறிகள் ஏற்படலாம். மாறுபடும்

முதலாவதாக, பூனை வெறிநாய்க்கடியின் அறிகுறிகள் எப்போதுமே தனித்தன்மையுடன் வெளிப்படுவதில்லை என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும். அதாவது, ஒவ்வொரு விஷயத்திலும் அவை பெரிதும் மாறுபடும். இருப்பினும், இது மத்திய நரம்பு மண்டலத்தை மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க வகையில் பாதிக்கும் ஒரு நோயாக இருப்பதால், உங்கள் செல்லப்பிராணியின் நடத்தையில் மாற்றங்கள் உள்ளதா என்பதைக் கவனிப்பதே உங்கள் செல்லப்பிராணியை மாசுபடுத்தியதா இல்லையா என்பதைப் புரிந்துகொள்வதற்கான முக்கிய வழிகளில் ஒன்றாகும். அவர் சமீபத்தில் வீட்டை விட்டு ஓடிவிட்டார். உதாரணமாக, அதிக பாசமும் நட்பும் கொண்ட பூனைகள், ஒரு மணி நேரத்திலிருந்து மற்றொரு மணிநேரத்திற்கு மிகவும் ஆக்ரோஷமாக மாறக்கூடும், இதனால் ஆசிரியர்கள் நிலைமையைக் கண்டு சிறிது குழப்பமடையலாம். ஆனால் அது மற்ற அறிகுறிகளைக் கவனிக்கும் சாத்தியம் இருப்பதால், சிக்கலைக் கண்டறிவதற்கான ஒரே வழி அல்ல. பூனையின் கோபம் பொதுவாக பூனையை மிகவும் பலவீனப்படுத்துகிறது மற்றும் இதன் முக்கிய அறிகுறிகளில் சில:

- விலங்கு அக்கறையின்மை

- பசியின்மை மற்றும் தண்ணீரில் ஆர்வமின்மை

- மன திசைதிருப்பல்

- ஃபோட்டோஃபோபியா (ஒளியின் மீது வெறுப்பு)

- தாடைக் கட்டுப்பாட்டை இழத்தல்

- சியாலோரியா (அதிகப்படியான உமிழ்நீர் வடிதல்)

-மூட்டு நடுக்கம் மற்றும்/அல்லது மூட்டு முடக்கம்

- வலிப்பு

- கோமா

இருப்பினும், இந்த அறிகுறிகளில் பெரும்பாலானவை வேறு பல நோய்களுடன் எளிதில் குழப்பமடையலாம். எனவே, ஆசிரியர் ஒரு பிரச்சனையை மற்றொன்றிலிருந்து எவ்வாறு வேறுபடுத்துவது? இது உண்மையில் பூனை ரேபிஸ்தானா என்பதைக் கண்டறியும் உதவிக்குறிப்பு, உங்கள் நான்கு கால் நண்பரை எப்போதும் கண்காணிக்க வேண்டும்! பூனைக்குட்டி ஏதேனும் சமீபத்திய சண்டைகளில் ஈடுபட்டதா அல்லது வாம்பயர் வெளவால்கள் (இரத்தத்தை உண்ணும்), ரக்கூன்கள் அல்லது பிற காட்டு விலங்குகள் போன்ற பாதிக்கப்பட்ட பிற பாலூட்டிகளுடன் தொடர்பு கொண்டதா என்பதைக் கண்டறியவும். "எப்போதும் எல்லா அறிகுறிகளும் வெளிப்படாது, எனவே ரேபிஸ் சந்தேகம் இருக்கும்போது விரைவில் உதவி பெறுவது முக்கியம்", இசடோரா நினைவூட்டுகிறார்.

பூனை: ரேபிஸ் முதல் அறிகுறிகளை வெளிப்படுத்த 2 மாதங்கள் வரை ஆகலாம்

ஃபெலைன் ரேபிஸ் பரிணாம வளர்ச்சியின் வெவ்வேறு நிலைகளைக் கொண்டுள்ளது, அவற்றில் முதலாவது அடைகாக்கும் காலம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. கால்நடை மருத்துவரின் கூற்றுப்படி, இந்த கட்டம் நோய்த்தொற்றுக்கும் அறிகுறிகளின் தொடக்கத்திற்கும் இடையிலான நேரத்தைத் தவிர வேறில்லை. இது பல மாறிகளைச் சார்ந்தது என்பதால், அடைகாக்கும் காலம் எவ்வளவு காலம் நீடிக்கும் என்பதை சரியாகக் கணிக்க முடியாது, ஆனால், சராசரியாக, நோய் பொதுவாக முதல் அறிகுறிகளைக் கவனிக்க 15 நாட்கள் முதல் 2 மாதங்கள் வரை ஆகும். "அறிகுறிகளின் வெளிப்பாட்டிற்குப் பிறகு வாழ்க்கையின் காலம் குறுகியது, விலங்குகள் பொதுவாக 3 முதல் 7 நாட்களுக்குள் இறக்கின்றன" என்று அவர் விளக்குகிறார்.

இருந்துஎப்படியிருந்தாலும், பூனை வெறிநாய்க்கடியின் முதல் அறிகுறிகளைக் கவனிக்கும்போது, ​​​​உரிமையாளரின் பாதுகாப்பிற்கு உத்தரவாதம் அளிப்பதற்கும் பூனையின் துன்பத்தைக் குறைப்பதற்கும் ஒரு கால்நடை மருத்துவரின் உதவியை விரைவில் பெறுவது மிகவும் முக்கியம். இது ஒரு கொடிய நோயாக இருந்தாலும், குணமடைய வாய்ப்பே இல்லை என்றாலும், ரேபிஸ் பூனை மற்ற உயிரினங்களுக்கு நோயைப் பரப்புவதைத் தடுக்க சில நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட வேண்டும். எடுத்துக்காட்டாக, விலங்கின் சமூக தனிமைப்படுத்தல் இதைச் செய்வதற்கான ஒரு சிறந்த வழியாகும். நீங்கள் வீட்டில் மற்ற செல்லப்பிராணிகளை வைத்திருந்தால், அவை நோய்த்தொற்று இல்லை என்பதையும், யாருக்கும் தொற்று ஏற்படாமல் இருப்பதையும் உறுதிசெய்ய தனிமைப்படுத்தலில் வைத்திருப்பதும் முக்கியம்.

பூனை வெறிநாய்க்கடியுடன்: விலங்கின் இறப்புடன் மட்டுமே நோயறிதல் உறுதிசெய்யப்படுகிறது

உங்கள் நான்கு கால் நண்பருக்கு பூனை வெறிநாய்க்கடி நோய் இருப்பதாக சந்தேகிக்கும்போது, ​​உங்கள் செல்லப்பிராணி மற்றும் அது வாழும் இடத்தைப் பற்றி உங்களுக்குத் தெரிந்த அனைத்தையும் தெரிவிக்க வேண்டியது அவசியம். "அறிகுறிகள், வரலாறு மற்றும் விலங்கு வாழும் பகுதி (வழக்கு அறிக்கைகள் இருந்தால், ஹெமாட்டோபாகஸ் வெளவால்கள் இருப்பது போன்றவை) ஒரு பகுப்பாய்வு செய்யப்படுகிறது", இசடோரா விளக்குகிறார். பூனை உண்மையில் பாதிக்கப்பட்டதா என்பதைக் கண்டறிய இது உதவும், ஆனால் விலங்கு இறந்தால் மட்டுமே நோயறிதலை உறுதிப்படுத்த முடியும். "பூனை ரேபிஸ் நோயறிதலை உறுதிப்படுத்த, விலங்குகளின் நரம்பு மண்டலத்தின் (இறப்பிற்குப் பிந்தைய) துண்டுகள் குறிப்பிட்ட ஆய்வக சோதனைகளுக்கு அனுப்பப்பட வேண்டும்.அவை வைரஸுடன் தொடர்பை உறுதிப்படுத்தும் ஆன்டிஜென்கள் மற்றும் ஆன்டிபாடிகளைக் கண்டறிகின்றன” என்று கால்நடை மருத்துவர் வெளிப்படுத்துகிறார்.

பூனை வெறிநாய்க்கடிக்கு எதிரான தடுப்பூசி சிறந்த தடுப்பு முறையாகும்

ரேபிஸ் கொண்ட பூனைகளுக்கு எந்த சிகிச்சையும் அல்லது சிகிச்சையும் இல்லை என்றாலும், இது ஒரு மிக எளிய நடவடிக்கை மூலம் எளிதில் தடுக்கக்கூடிய நோயாகும் : தடுப்பூசி . இசடோராவின் கூற்றுப்படி, பூனைக்குட்டிகளுக்கு 3 மாத வயதில் இருந்து ரேபிஸ் தடுப்பு தடுப்பூசி போடப்பட வேண்டும், ஒவ்வொரு ஆண்டும் அவர்களின் வாழ்க்கையின் இறுதி வரை வலுப்படுத்தப்படுகிறது. உட்பட, இது ஒரு பொது சுகாதாரப் பிரச்சினை என்பதால், பிரேசில் முழுவதும் பல இலவச தடுப்பூசி முயற்சிகள் உள்ளன, உங்களுக்குத் தெரிவிக்கவும்.

கூடுதலாக, தடுப்பூசியுடன் இணைந்து பின்பற்றக்கூடிய தடுப்பு முறையானது, பூனை எந்த மேற்பார்வையும் இல்லாமல் வீட்டை விட்டு வெளியேறுவதைத் தடுப்பதாகும், இது உட்புற இனப்பெருக்கத்திற்கு முன்னுரிமை அளிக்கிறது. "விலங்குகளை வெளவால்கள், குறிப்பாக இரத்தக் குழாய் வெளவால்கள் ஆகியவற்றுடன் தொடர்பு கொள்ளாமல் பாதுகாப்பது, பூனையை வீட்டிற்குள் அல்லது திரையிடப்பட்ட சூழலில் வைத்திருப்பது மற்றொரு வகையான தடுப்பு ஆகும்" என்று கால்நடை மருத்துவர் சிறப்பித்துக் கூறுகிறார்.