Almal moes gehoor het van die gevare van hondsdolheid, nie waar nie? Maar die waarheid is dat honde nie die enigste diere is wat deur hierdie verskriklike siekte geraak kan word nie. Alhoewel dit `n bietjie moeiliker is om `n kat met hondsdolheid te vind, moet katteliefhebbers in gedagte hou dat dit `n probleem is wat ook die kat se gesondheid kan beïnvloed en wat baie aandag verg, veral aangesien dit `n hoogs aansteeklike siekte is. en dodelik.

Ja, dit is reg: in die oorgrote meerderheid van gevalle lei kattehondsdolheid die dier tot die dood en daarom is dit noodsaaklik om te weet hoe om dit te voorkom en ook hoe om 'n kat te identifiseer met hondsdolheid. Om die belangrikste twyfel oor hondsdolheid by katte (simptome, diagnose en voorkoming) uit te klaar, het ons die veearts Izadora Sousa, van Rio de Janeiro, ondervra. Kyk wat het sy vir ons gesê!

Is hondsdolheid by katte immers soortgelyk aan hondsdolheid?

Wanneer ons oor hondsdolheid praat, is dit algemeen dat die eerste beeld wat in ons kop verskyn, is dat van 'n hondsdol hond, aangesien die voorkoms van hierdie siekte by honde baie hoër is as by katte. Katte is egter nie immuun teen hierdie siekte nie en het ook 'n groot kans om kattehondsdolheid op te doen, veral wanneer dit kom by 'n dier wat nie ingeënt is nie en die gewoonte het om gereeld in die strate te loop.

Maar is daar enige verskil tussen hierdiesiektes, benewens hul oordragstowwe, immers? Wel, soos die veearts verduidelik, manifesteer katte- en hondsdolheid hulself op baie soortgelyke maniere: albei veroorsaak 'n reeks skade aan die sentrale senuweestelsel van besmette diere, wat aggressiwiteit begin toon en 'n reeks ander simptome kan ontwikkel. "Dit word beskou as een van die mees kommerwekkende soönoses, aangesien die dodelikheid daarvan amper 100% is", wys Izadora daarop.

Hondsdolheid: katte word besmet deur kontak met die speeksel van 'n besmette dier

Die besmetting van hondsdolheid vind basies plaas op dieselfde manier as die hond: "Hondsdolheid word hoofsaaklik oorgedra deur die inenting van die speeksel van die besmette dier in die slagoffer, veral deur voorafbestaande byte of skrape/wonde wat in direkte kontak kom met die dier se speeksel.”

Om hierdie rede het katte wat 'n aktiewe lewe weg van die huis af lei uiteindelik meer kanse om deur die siekte gevang te word, veral as hulle nie behoorlik ingeënt is nie. Dit is nie moontlik om te weet wie die katjie op straat kan ontmoet nie en daarom is die risiko van kontak met besmette diere groot. Aangesien aggressiwiteit een van die hoofsimptome van die siekte is, is kattegevegte uiteindelik 'n poort tot hierdie siekte, aangesien byt en skrape in hierdie tye onvermydelik is.

Verder, enigiemand wat dink is verkeerd dat slegs katte en honde kanhondsdolheid kry. Trouens, alle soogdiere is kwesbaar wanneer dit by hierdie siekte kom, insluitend mense. Daarom is daar min sorg wanneer dit by kattehondsdolheid kom, om beide jou troeteldierkatjie en jou eie gesondheid te red.

Kathondsdolheid: simptome van die siekte kan wissel

Eerstens is dit nodig om te verstaan ​​dat die simptome van kattehondsdolheid nie altyd op 'n unieke manier manifesteer nie. Dit wil sê, hulle kan in elke geval baie verskil. Aangesien dit egter 'n siekte is wat die sentrale senuweestelsel op 'n baie beduidende manier aantas, is een van die belangrikste maniere om te verstaan ​​of jou troeteldier besmet is of nie, deur te kyk of daar veranderinge in die kat se gedrag is, selfs meer as hy het onlangs van die huis af weggehardloop. Meer liefdevolle en vriendelike katte, byvoorbeeld, kan uiteindelik van een uur na die ander meer aggressief raak, wat tutors selfs 'n bietjie verward laat deur die situasie. Maar dit is nie die enigste manier om die probleem te identifiseer nie, aangesien dit ook moontlik is om ander simptome op te let. Katwoede laat die kat gewoonlik baie swak en van die hooftekens hiervan is:

- Dier word apaties

- Gebrek aan eetlus en belangstelling in water

- Geestelik disoriëntasie

- Fotofobie (afkeer van lig)

- Verlies aan kakebeenbeheer

- Sialorrhea (oormatige speekselskeiding)

-Ledematebewing en/of ledemaatverlamming

- Toevalle

- Koma

Tog kan die meeste van hierdie simptome maklik met verskeie ander siektes verwar word. So, hoe kan die tutor een probleem van 'n ander onderskei? Die wenk om uit te vind of dit werklik kattehondsdolheid is, is om altyd jou viervoetige vriend dop te hou! Vind uit of die katjie by enige onlangse gevegte betrokke was of as dit toevallig kontak gehad het met ander besmette soogdiere, soos vampiervlermuise (wat op bloed voed), wasbeer of ander wilde diere. "Nie altyd sal al die simptome hulself manifesteer nie, daarom is dit belangrik om so gou moontlik hulp te soek wanneer daar 'n vermoede van hondsdolheid is", herinner Izadora.

Kat: hondsdolheid kan tot 2 maande neem om die eerste simptome te manifesteer

Kathondsdolheid het verskillende stadiums van evolusie, waarvan die eerste die inkubasietydperk genoem word. Volgens die veearts is hierdie fase niks meer as die tyd tussen infeksie en die aanvang van simptome nie. Aangesien dit iets is wat van baie veranderlikes sal afhang, is dit nie moontlik om presies te voorspel hoe lank die inkubasie sal duur nie, maar gemiddeld neem die siekte gewoonlik van 15 dae tot 2 maande voordat die eerste simptome opgemerk word. “Die tyd van die lewe na die manifestasie van simptome is kort, die diere vrek gewoonlik tussen 3 en 7 dae”, verduidelik hy.

VanIn elk geval, wanneer u die eerste simptome van kattehondsdolheid opmerk, is dit uiters belangrik om die hulp van 'n veearts so gou as moontlik te soek, beide om die veiligheid van die eienaar te waarborg en om die lyding van die kat te verminder. Alhoewel dit 'n dodelike siekte is wat amper geen kans het om genees te word nie, moet sekere maatreëls getref word om te verhoed dat die hondsdolheidskat die siekte na ander lewende wesens oordra. Die sosiale isolasie van die dier is byvoorbeeld 'n goeie manier om dit te doen. As jy ander troeteldiere by die huis het, is dit ook belangrik om hulle in kwarantyn te hou om te verseker dat hulle nie besmet is nie en niemand sal besmet nie.

Kat met hondsdolheid: diagnose word eers bevestig met die dood van die dier

Wanneer vermoed word dat jou viervoetige vriend kattehondsdolheid opgedoen het, is dit belangrik om alles wat jy weet oor jou troeteldier en die plek waar dit woon, aan te meld. "'n Ontleding word gemaak van die simptome, die geskiedenis en die area waar die dier woon (indien daar gevalleverslae is, teenwoordigheid van hematofagie vlermuise, ens.)", verduidelik Izadora. Dit kan help om te identifiseer of die kat werklik besmet is, maar bevestiging van die diagnose kan eers gebeur wanneer die dier vrek. “Om die diagnose van kattehondsdolheid te bevestig, moet fragmente van die dier se senuweestelsel (na-afsterwe) gestuur word vir spesifieke laboratoriumtoetse wathulle bespeur antigene en teenliggaampies wat kontak met die virus bevestig”, onthul die veearts.

Entstof teen hondsdolheid is die beste metode van voorkoming

Alhoewel daar geen geneesmiddel of behandeling vir katte met hondsdolheid is nie, is dit 'n siekte wat maklik voorkom kan word met 'n baie eenvoudige maatreël: inenting . Volgens Izadora moet die anti-hondsdolheid-entstof gegee word aan katjies vanaf 3 maande oud, en word elke jaar versterk tot aan die einde van hul lewe. Insluitend, aangesien dit 'n openbare gesondheidskwessie is, is daar verskeie gratis entstofpogings versprei oor Brasilië, lig net jouself in.

Daarbenewens is 'n voorkomende metode wat saam met die entstof aangeneem kan word om te verhoed dat die kat die huis verlaat sonder enige toesig, en gee voorkeur aan binnenshuise teling. “Om die dier te beskerm teen moontlike kontak met vlermuise, veral hematofage vlermuise, om die kat binnenshuis of in ’n gekeurde omgewing te hou, is nog ’n vorm van voorkoming”, beklemtoon die veearts.