Բոլորը հավանաբար լսել են շների կատաղության վտանգի մասին, չէ՞: Բայց ճշմարտությունն այն է, որ շները միակ կենդանիները չեն, որոնք կարող են տուժել այս սարսափելի հիվանդությունից: Թեև կատաղությամբ հիվանդ կատու գտնելը մի փոքր ավելի դժվար է, կատվասերները պետք է հիշեն, որ սա խնդիր է, որը կարող է ազդել նաև կատվի առողջության վրա և մեծ ուշադրություն է պահանջում, մանավանդ որ դա խիստ վարակիչ հիվանդություն է։ և մահացու:

Այո, դա այդպես է. դեպքերի ճնշող մեծամասնությունում կատվային կատաղությունը հանգեցնում է կենդանուն մահվան, և, հետևաբար, կարևոր է իմանալ, թե ինչպես կանխել այն և ինչպես ճանաչել կատուն: կատաղության հետ. Կատուների մեջ կատաղության մասին հիմնական կասկածները պարզաբանելու համար (ախտանիշներ, ախտորոշում և կանխարգելում) մենք հարցազրույց ունեցանք Ռիո դե Ժանեյրոյից անասնաբույժ Իզադորա Սոուզայի հետ: Տեսեք, թե ինչ ասաց նա մեզ:

Տես նաեւ: Կարո՞ղ եք ոսկորներ տալ շներին: ինֆոգրաֆիկան ցույց է տալիս դրական և բացասական կողմերը

Ի վերջո, կատուների մեջ կատաղությունը նման է շների կատաղությանը:

Երբ խոսում ենք կատաղության մասին, սովորական է, որ առաջին պատկերը, որ հայտնվում է մեր գլխում, դա է կատաղած շան համար, քանի որ շների մեջ այս հիվանդության հաճախականությունը շատ ավելի բարձր է, քան կատուների մոտ: Այնուամենայնիվ, կատվայինները անձեռնմխելի չեն այս հիվանդությունից և ունեն նաև կատվային կատաղություն բռնելու մեծ հավանականություն, հատկապես, երբ խոսքը վերաբերում է չպատվաստված կենդանուն, որը սովորություն ունի հաճախակի քայլել փողոցներով:

Սակայն սրանց միջև որևէ տարբերություն կաԻ վերջո, հիվանդությունները, բացի իրենց փոխանցողներից: Դե, ինչպես բացատրում է անասնաբույժը, կատվային և շների կատաղությունը դրսևորվում է շատ նման ձևերով. երկուսն էլ մի շարք վնասներ են պատճառում վարակված կենդանիների կենտրոնական նյարդային համակարգին, որոնք սկսում են դրսևորել ագրեսիվություն և կարող են զարգանալ մի շարք այլ ախտանիշներ: «Սա համարվում է ամենամտահոգիչ կենդանաբանական հիվանդություններից մեկը, քանի որ նրա մահացության մակարդակը գրեթե 100% է», - նշում է Իզադորան:

Կատաղություն. կատուները վարակվում են վարակված կենդանու թքի հետ շփման միջոցով

<0 Կատվային կատաղության վարակումը հիմնականում տեղի է ունենում շների նման. «Կատաղությունը փոխանցվում է հիմնականում տուժածի մոտ վարակված կենդանու թուքի պատվաստման միջոցով, հատկապես նախկինում գոյություն ունեցող խայթոցների կամ քերծվածքների/վերքերի միջոցով, որոնք անմիջական շփման մեջ են մտնում: կենդանու թուքով»:

Այս պատճառով, կատուները, որոնք ակտիվ կյանք են վարում տնից հեռու, ավելի շատ հնարավորություններ են ունենում վարակվելու այդ հիվանդությամբ, հատկապես, եթե նրանք պատշաճ կերպով չեն պատվաստվել: Հնարավոր չէ իմանալ, թե ում կարող է հանդիպել փողոցում ձագը, և, հետևաբար, վարակված կենդանիների հետ շփման վտանգը մեծ է։ Քանի որ ագրեսիվությունը հիվանդության հիմնական ախտանիշներից մեկն է, կատուների կռիվներն ի վերջո դառնում են այս հիվանդության դարպասը, քանի որ խայթոցներն ու քերծվածքներն այս պահին անխուսափելի են:

Ավելին, յուրաքանչյուր ոք, ով կարծում է, որ սխալ է, որ միայն կատուներն ու քերծվածքներն են: շները կարող ենկատաղություն ստանալ. Իրականում, բոլոր կաթնասունները խոցելի են, երբ խոսքը վերաբերում է այս հիվանդությանը, ներառյալ մարդիկ: Հետևաբար, երբ խոսքը վերաբերում է կատվային կատաղությանը, քիչ է հոգ տանել ինչպես ձեր ընտանի կատվի ձագին, այնպես էլ ձեր առողջությունը փրկելու համար:

Կատվային կատաղություն. հիվանդության ախտանիշները կարող են vary

Նախ պետք է հասկանալ, որ կատվային կատաղության ախտանիշները միշտ չէ, որ յուրօրինակ կերպով են դրսևորվում։ Այսինքն, նրանք կարող են մեծապես տարբերվել յուրաքանչյուր դեպքում: Այնուամենայնիվ, քանի որ սա հիվանդություն է, որը շատ էականորեն ազդում է կենտրոնական նյարդային համակարգի վրա, ձեր ընտանի կենդանու վարակված լինել-չլինելու հիմնական միջոցներից մեկը դիտելն է, թե արդյոք փոփոխություններ կան կատվի վարքագծում, առավել ևս, եթե նա վերջերս փախել է տնից։ Ավելի սիրալիր և ընկերասեր կատվայինները, օրինակ, կարող են մեկ ժամից մյուսը դառնալ ավելի ագրեսիվ՝ թողնելով դաստիարակներին նույնիսկ մի փոքր շփոթված իրավիճակից: Բայց դա խնդիրը բացահայտելու միակ միջոցը չէ, քանի որ հնարավոր է նկատել նաև այլ ախտանիշներ: Կատվային կատաղությունը սովորաբար թույլ է տալիս կատվին, և դրա հիմնական նշաններից են. ապակողմնորոշում

- ֆոտոֆոբիա (լույսի հանդեպ հակակրանք)

- ծնոտի հսկողության կորուստ

Տես նաեւ: Արդյո՞ք կատվի վերարկուի գույնը որոշում է նրա անհատականությունը: Տեսեք, թե ինչ է ասում գիտությունը:

- սիալորեա (ավելորդ թուք)

-Վերջույթների ցնցումներ և/կամ վերջույթների կաթված

- նոպաներ

- կոմա

Այնուամենայնիվ, այս ախտանիշներից շատերը հեշտությամբ կարելի է շփոթել մի շարք այլ հիվանդությունների հետ: Այսպիսով, ինչպես կարող է դաստիարակը տարբերակել մեկ խնդիրը մյուսից: Հուշումը՝ պարզելու, թե դա իսկապես կատվային կատաղություն է, այն է, որ միշտ հետևեք ձեր չորս ոտանի ընկերոջը: Պարզեք, թե արդյոք կատվիկը ներգրավված է եղել որևէ վերջին կռվի մեջ, կամ պատահել է, որ շփվել է այլ վարակված կաթնասունների հետ, ինչպիսիք են վամպիր չղջիկները (որոնք սնվում են արյունով), ջրարջներ կամ այլ վայրի կենդանիներ: «Միշտ չէ, որ բոլոր ախտանշանները դրսևորվում են, ուստի կարևոր է որքան հնարավոր է շուտ օգնություն խնդրել, երբ կա կատաղության կասկած»,- հիշեցնում է Իզադորան։

Կատու. կատաղությունը կարող է տևել մինչև 2 ամիս, որպեսզի դրսևորվեն առաջին ախտանիշները

Կատվային կատաղությունն ունի էվոլյուցիայի տարբեր փուլեր, որոնցից առաջինը կոչվում է ինկուբացիոն շրջան: Անասնաբույժի խոսքով՝ այս փուլը ոչ այլ ինչ է, քան վարակի և ախտանիշների առաջացման միջև ընկած ժամանակահատվածը։ Քանի որ դա մի բան է, որը կախված կլինի բազմաթիվ փոփոխականներից, հնարավոր չէ ճշգրիտ կանխատեսել, թե որքան կտևի ինկուբացիան, բայց միջին հաշվով հիվանդությունը սովորաբար տևում է 15 օրից մինչև 2 ամիս, որպեսզի առաջին ախտանիշները նկատվեն: «Ախտանիշների դրսևորումից հետո կյանքի ժամանակը կարճ է, կենդանիները սովորաբար սատկում են 3-ից 7 օր»,- բացատրում է նա։

ՍկսածԻնչևէ, կատվային կատաղության առաջին ախտանիշները նկատելիս չափազանց կարևոր է հնարավորինս շուտ դիմել անասնաբույժի օգնությանը՝ և՛ տիրոջ անվտանգությունը երաշխավորելու, և՛ կատվի տառապանքը նվազեցնելու համար։ Թեև դա մահացու հիվանդություն է, որը բուժվելու գրեթե ոչ մի հնարավորություն չունի, պետք է որոշ միջոցներ ձեռնարկել՝ կանխելու կատաղած կատվին հիվանդությունը այլ կենդանի էակների փոխանցելը: Դա անելու լավ միջոց է, օրինակ, կենդանու սոցիալական մեկուսացումը։ Եթե ​​տանը այլ կենդանիներ ունեք, կարևոր է նաև նրանց կարանտինում պահել՝ համոզվելու համար, որ նրանք չեն վարակվել և չեն վարակի որևէ մեկին:

Կատու: կատաղության դեպքում. ախտորոշումը հաստատվում է միայն կենդանու մահով

Երբ կասկածում եք, որ ձեր չորս ոտանի ընկերը կատվային կատաղություն է հիվանդացել, կարևոր է հայտնել այն ամենը, ինչ գիտեք ձեր ընտանի կենդանու և նրա բնակության վայրի մասին: «Վերլուծվում են ախտանիշները, պատմությունը և այն տարածքը, որտեղ ապրում է կենդանին (եթե կան դեպքերի մասին հաղորդումներ, հեմատոֆագ չղջիկների առկայությունը և այլն)»,- բացատրում է Իզադորան: Սա կարող է օգնել պարզել, թե արդյոք կատուն իրականում վարակված է եղել, բայց ախտորոշման հաստատումը կարող է տեղի ունենալ միայն այն ժամանակ, երբ կենդանին մահանում է: «Կատուների կատաղության ախտորոշումը հաստատելու համար կենդանու նյարդային համակարգի բեկորները (հետմահվան) պետք է ուղարկվեն հատուկ լաբորատոր հետազոտությունների, որոնք.նրանք հայտնաբերում են վիրուսի հետ շփումը հաստատող անտիգեններ և հակամարմիններ»,- բացահայտում է անասնաբույժը։

Կատվային կատաղության դեմ պատվաստանյութը կանխարգելման լավագույն միջոցն է

Թեև կատաղությամբ հիվանդ կատուների համար բուժում կամ բուժում չկա, սա հիվանդություն է, որը կարելի է հեշտությամբ կանխել շատ պարզ միջոցով՝ պատվաստումով։ . Իզադորայի խոսքով՝ կատաղության դեմ պատվաստանյութը պետք է տրվի կատվի ձագերին 3 ամսականից՝ ամեն տարի ուժեղացնելով մինչև նրանց կյանքի վերջը։ Ներառյալ, քանի որ սա հանրային առողջության խնդիր է, կան մի քանի անվճար պատվաստանյութեր, որոնք տարածվում են Բրազիլիայում, պարզապես տեղեկացրեք ինքներդ ձեզ:

Բացի այդ, կանխարգելիչ մեթոդ, որը կարող է ընդունվել պատվաստանյութի հետ միասին, այն է, որ կատուն առանց հսկողության տնից դուրս չգա՝ նախապատվությունը տալով բուծմանը: «Կենդանու պաշտպանությունը չղջիկների, հատկապես հեմատոֆագ չղջիկների հետ հնարավոր շփումից, կատվին տանը կամ զննված միջավայրում պահելը կանխարգելման ևս մեկ ձև է»,- ընդգծում է անասնաբույժը։