Hipoplasia zerebelosoa gaixotasun neurologiko arraroa da, eta animaliei eragin diezaiekeena, batez ere etxeko espezieei (txakurrak eta katuak). Gaixotasunaren kausak sortzetikoak dira -hau da, gaixoa gaixotasunarekin jaiotzen da- eta gabezia duen katu baten lehen seinaleetako bat lehen hilabeteetan oreka falta da. Baina hipoplasia larria al da? Nolakoa da gaixotasuna duen felino batekin bizitzea?

Kasuak arraroak diren arren, zerebelo-hipoplasia diagnostikatu zioten katu bat aurkitu dugu eta familiatik beharrezko arreta guztia jasotzen ari da: Nala (@ nalaequilibrista ) . Patologia nola agertzen den eta orekarik gabeko katu baten errutinak nola funtzionatzen duen hobeto ulertzeko, gaiari buruzko artikulu berezi bat prestatu dugu.

Hipoplasia zerebelosoa katuetan: zer da eta nola eragiten die animaliei?

Hipoplasia zerebelosoa -garun-hipoplasia ere deitzen zaio- zerebeloaren sortzetiko malformazio batek ezaugarritzen duen gaixotasuna da. Organoa garunaren eta garun-enborraren artean dago, eta felinoen mugimenduak eta oreka koordinatzeaz arduratzen da. Hau da, praktikan, katua orekarik gabe eta koordinazio motorrik gabe uzten duen gaixotasuna da.

Adizioaren sintoma nagusiak hauek dira:

• Koordinaziorik gabeko mugimenduak
• Lau hankan zutik egoteko zailtasuna
• Jauzi gehiegizkoak baina ez oso zehatzak
• Jauziaren dardaraburua
• Jarrera aldaketa maiz

Arazoaren kausak, normalean, panleukopenia felinoaren birusarekin lotzen dira, haurdunaldian amarengandik fetuarengana transmititzen dena. Hipoplasia zerebelosoan, katuak bizitzako lehen hilabeteetan agertu ohi du gaixotasuna.

Nalaren istorioa: gaixotasunaren susmoa eta diagnostikoa

Ez bakarrik Nala katuaren izena, erreferentzia eginez. Lehoi Erregearen pertsonaiak, bizirauteko bere borondatea erakusten du! Laura Cruzen katutxoa kaleetatik atera zuten gutxi gorabehera 15 egun zituela, bere amarekin eta hiru anaiekin batera. “Berarekin lehen kontaktuan, jada antzeman nuen zerbait ezberdina zegoela, anaiak baino tinko gutxiago baitzen eta burua asko astintzen zuen”, esan zuen tutoreak. Hasierako susmoa izan arren, lehen pausoen ostean dena argitu zen: «Anaiak lehen pausoak ematen hasi zirenean nabari zen zerbait gaizki zebilela, ezin baitzuen albo batera erori gabe ibili eta hankak ziren. gehiegi dardarka.”

Orekarik gabeko katua zela eta oinetan dardara zuela konturatu ostean, tutoreak Nala neurologoarengana eramatea erabaki zuen, eta bertan azterketa neurologikoak egin zitzaizkion eta kortikoideekin tratamendua egiten zitzaion. hobetzen hasi zen ikusten. «Medikuak jada komentatua zuen zerebeloarekin lotutako zerbait izan zitekeela, baina tratamendua egin behar genuenaste batzuetan ziur egon. Sendagaiaren erabilerarekin ez zen aldaketarik egon eta neurologoarengana itzuli ginenean, probak berriro egin zituen eta zerebelo-hipoplasia zela baieztatu zuen."

Nalak bi hilabete eta erdi zituenean iritsi zen diagnostikoa. Katatuak ez zituen beste animalien mugimendu berdinak izango, Laurak erabaki zuen behin betiko adoptatzea.«Orain, gure burua antolatzen ari gara erresonantzia magnetikoa egiteko eta bere zerebeloaren hipoplasiaren larritasuna hobeto ulertzeko».

<8»>

Nola da eguneroko bizitza hipoplasia zerebelosoa duen katu batekin?

Garuneko hipoplasia duen katu batek arreta eta arreta gehiago behar du, baina bere mugen barruan eta aldaketa batzuekin normal bizi daiteke. Nalaren kasuan, adibidez, tutoreak dio familiaren kezka nagusi bat orekarik gabeko katua dela eta ezin duela zutitu, bere lau hankak lurrean pausatzen dituela alde batera eta bestera eta koordinatu gabeko batzuk egiten. jauziak. Honek burua maiz kolpatzen amaitzen du, eta, beraz, egokitzapen batzuk egin behar izan ditugu, adibidez, apar-zerrenda horiek gehien egoten den lekuetan jartzea. Hipoplasia zerebelosoa duen katuak ezin du zabor-kutxa erabili bere negozioa egiteko orekarik ez duelako. «Hikuntz konpresak erabiltzen ditu, bailo egiteko beharrak. Janari dagokionez, Nalak bakarrik jan dezake eta beti uzten dugu janari lehorra bere ondoan. Urarekin konplikatuagoa da, lapikoen gainera erortzen eta bustitzen amaitzen delako, baina katu astunentzako ur-iturriekin probak egiten ari gara».

Nala bezalako orekarik gabeko katu batek ohitura berdinak ditu. edozein maskota baino. Poltsatxoak gustatzen zaizkio, lo egitea gustatzen zaio eta ohe bat dauka beretzat. Laurak azaldu digu dena lurzoruaren parean egon behar dela, ezin duelako jauzi egin eta oinetan lurreratzeko erreflexurik ere ez duelako. «Nalinha bere egoerara egokitzen ikasi zuen. Beraz, komuneko alfonbrara bakarrik joaten da, bere burua elikatzea lortzen du eta zerbait behar badu, miau egiten du gure arreta erakartzeko! Berak ere lortzen du –bere erara– mugitzea gure bila etxetik. Oso argia da!”

Akupunturak eta albaitaritza-fisioterapiak Nalaren bizi-kalitatea hobetu dute

Katuen hipoplasia zerebelosorako sendabiderik ez dagoen arren, posible da bermatzen duten tratamenduetan inbertitzea. pazienteen ongizatea eta bizi-kalitatea hobetzea. Albaitaritzako akupuntura, baita animalien fisioterapia saioak ere, aliatu handiak dira garai hauetan. Nala, esaterako, tratamendua egiten egon da eta emaitzak oso positiboak izan dira. Hauxe dio tutoreak: “Oreka gehiago duela frogatzen duela nabaritzen hasi ginen, orain gabe etzan daiteke.alboetara erori eta batzuetan pauso batzuk eman (2 edo 3 inguru) erori aurretik. Ezin zuen horrelakorik egin tratamendua baino lehen! 8 hilabete besterik ez ditu, beraz, itxaropen handia daukat bere bizi-kalitate hobea izateko”.

Ezgaitu katu batekin bizitzeak errutinan aldaketa batzuk eskatzen ditu

Ezgaitutako maskotak oso zoriontsuak izan daitezke. , baina tutorearen bizitza aldatzen dute eta beharretara guztiz egokitutako espazio bat behar dute. «Errutina Nalarekin egoteko egokitzea ez da erraza, ezin duela denbora asko bakarrik eman, gure menpe baitago gauza batzuetarako. Orduak kanpoan pasa behar ditudanean, amarekin edo senargaiarengan konfiantza dut berarekin egoteko. Denbora luzez guztiz bakarrik uzteak ez nau eroso jartzen, ez baitakit ura edan ahal izango duen edo lapikoa irauliko duen eta dena bustiko den. Ez dago jakiterik bere negozioa egiteko komuneko alfonbrara helduko den, edo bidean egiten eta zikinduko ote duen».

Maskotaren menpekotasunaz gain. jabeei dagokienez, bidaiak eta osasun arazoak bezalako egoerak pentsatzea ere garrantzitsua da. «Bere kasuan, kastrazio bat ez da kastrazio hutsa, adibidez. Bere berezitasun neurologikoa kontuan hartuta dena pentsatu eta egokitu behar da, eta horregatik beti albaitariekin kontsultatzen dut.”

Bidean dauden erronkak izan arren, katua -ezintasuna duen edo ez- adoptatzeak ekartzen du.dibertigarri asko familia osoarentzako. «Nire esku dagoen guztia eginda ere, bizi-kalitate handia izan dezan, oraindik ere oso kezkatuta nago berari ahalik eta errazen nola egin, beraz, bere mugak eta bere modu ezberdin eta oso berezia izanda ere, Nalinha-k izan du. ahalik eta bizitza onena.!”