ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਛੋਟੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਆਮ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ ਨਸਲ। ਜਿਗਰ ਦੀ ਇਹ ਸਥਿਤੀ ਕਾਫ਼ੀ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ, ਜਿਗਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਇਹ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਦਿਮਾਗੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਲਈ ਵੀ ਨਤੀਜੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਛੋਟੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੰਨੀ ਦੁਰਲੱਭ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਹੈ, ਇਹ ਸਮੱਸਿਆ ਅਜੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਟਿਊਟਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਣਜਾਣ ਹੈ। ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਕੀ ਹੈ? ਇਸਦੇ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਕਲੀਨਿਕਲ ਸੰਕੇਤ ਕੀ ਹਨ? ਕੀ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੰਟ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੈ? ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਕੁੱਤੇ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਤੋਂ ਕਿਵੇਂ ਰੋਕ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਪੈਟਸ ਦਾ ਕਾਸਾ ਨੇ ਵੈਟਰਨਰੀ ਡਾਕਟਰ ਅਮਾਂਡਾ ਕਾਰਲੋਨੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਬਾਰੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ੰਕਿਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੋ!

ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਕੀ ਹੈ?

ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਇੱਕ ਜਿਗਰ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਖੂਨ ਸੰਚਾਰ ਵਿੱਚ ਅਸਧਾਰਨਤਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ। ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ (ਡੀਪੀਐਸ) ਜਾਂ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਵੈਸਕੁਲਰ ਅਨੌਮਲੀ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਮਝਣ ਲਈ ਕਿ ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਕੀ ਹੈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੈਨਾਈਨ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ ਬਾਰੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। “ਗਰੱਭਸਥ ਸ਼ੀਸ਼ੂ ਦੇ ਜਿਗਰ ਦਾ ਆਪਣਾ ਸੀਮਤ ਕੰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਇਸ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਅਤੇ ਬਚਾਉਣ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਵਜੋਂ, ਡਕਟਸ ਵੇਨੋਸਸ ਨਾਮਕ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਨਾੜੀ ਹੈ, ਜੋ ਖੂਨ ਨੂੰ ਮੋੜ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਜਿਗਰ ਵਿੱਚੋਂ ਨਾ ਲੰਘੇ”, ਪਸ਼ੂ ਚਿਕਿਤਸਕ ਅਮਾਂਡਾ ਕਾਰਲੋਨੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਡਕਟਸ ਵੀਨੋਸਸ ਲਗਭਗ 3 ਤੋਂ 10 ਤੱਕ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈਡਿਲੀਵਰੀ ਦੇ ਕੁਝ ਦਿਨ ਬਾਅਦ, ਕਿਉਂਕਿ ਅੰਗ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਪੋਰਟਲ ਨਾੜੀ ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਖੂਨ ਜਿਗਰ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਅੰਗ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ "ਘੱਟ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ" ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦਾ ਕੰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਮਾਂਡਾ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਜਿਗਰ ਦੇ ਵਿਕਸਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਨਾੜੀ ਨਲੀ ਨੂੰ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ, ਜੋ ਖੂਨ ਸੰਚਾਰ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। “ਸ਼ੰਟ ਜਾਂ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਵਿੱਚ ਨਾੜੀ ਨਲੀ ਦੀ ਸਥਾਈਤਾ ਜਾਂ ਹੋਰ ਅਸੰਗਤ ਨਾੜੀਆਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਪੋਰਟਲ ਖੂਨ (ਪੋਰਟਲ ਨਾੜੀ ਤੋਂ) ਜਿਗਰ ਵਿੱਚੋਂ ਨਹੀਂ ਲੰਘਦਾ ਅਤੇ ਸਿੱਧੇ ਪ੍ਰਣਾਲੀਗਤ ਸਰਕੂਲੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਉਹਨਾਂ ਦੇ 'ਵਧੇਰੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ' ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਕੇ, ਉਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਦਾ ਕੀ ਕਾਰਨ ਹੈ?

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੰਟ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਜਮਾਂਦਰੂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਕਿਸਮ ਵਿੱਚ, ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕੁੱਤਾ ਪੋਰਟਲ ਹਾਈਪਰਟੈਨਸ਼ਨ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪੁਰਾਣੀ ਅਤੇ ਰੇਸ਼ੇਦਾਰ ਹੈਪੇਟਾਈਟਸ ਵਰਗੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਮਾਂਦਰੂ ਸ਼ੰਟ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਕਿਸਮ ਹੈ। ਇਸ ਕੇਸ ਵਿੱਚ, ਕੋਈ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਡਕਟਸ ਵੀਨੋਸਸ ਸਿਰਫ਼ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਇੱਕ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਛੋਟੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮੌਜੂਦ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ। "ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਮਿਸ਼ਰਤ ਨਸਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸ਼ੁੱਧ ਨਸਲ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਆਮ ਹੈ,ਛੋਟੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ: ਸਨੌਜ਼ਰ, ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ ਟੈਰੀਅਰ, ਪੂਡਲ, ਮਾਲਟੀਜ਼, ਸ਼ਿਹ ਤਜ਼ੂ, ਡਾਚਸ਼ੁੰਡ, ਆਇਰਿਸ਼ ਵੁਲਫਹੌਂਡ, ਓਲਡ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਸ਼ੀਪਡੌਗ ਅਤੇ ਕੇਰਨ ਟੈਰੀਅਰ", ਅਮਾਂਡਾ ਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਪਦਾਰਥ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਹਨ

ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਗੰਭੀਰ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਗਰ ਪੋਰਟਲ ਖੂਨ ਨੂੰ ਫਿਲਟਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ (ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅੰਗ ਦੁਆਰਾ ਲੰਘਣਾ) ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਪਦਾਰਥ ਅਜੇ ਵੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ. ਇਹ ਖੂਨ ਪੂਰੇ ਸੰਚਾਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਅੰਗਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਪਦਾਰਥ ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਇਹ ਕਾਫ਼ੀ ਗੰਭੀਰ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਪਦਾਰਥ ਜੋ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਖੂਨ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਮੋਨੀਆ ਹੈ। ਇਹ ਅੰਤੜੀ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ, ਤੰਦਰੁਸਤ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਯੂਰੀਆ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋਣ ਲਈ ਜਿਗਰ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ।

"ਹਾਲਾਂਕਿ, ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਅਮੋਨੀਆ ਸਿੱਧਾ ਪ੍ਰਣਾਲੀਗਤ ਸਰਕੂਲੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਨਿਊਰੋਟੌਕਸਿਕ ਹੈ, ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਹੈਪੇਟਿਕ ਐਨਸੇਫੈਲੋਪੈਥੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ (ਜਿਗਰ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਕਾਰਨ ਖੂਨ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ ਕੱਢਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲਤਾ ਕਾਰਨ ਦਿਮਾਗ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ)। ਨਾਲ ਹੀ, ਅਮੋਨੀਆ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਖੂਨ ਗੁਰਦਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘੇਗਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਮੋਨੀਆ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਾਤਰਾ, ਪਿਸ਼ਾਬ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇਕੱਠੀ ਹੋਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਗੁਰਦੇ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪੱਥਰੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈਪਿਸ਼ਾਬ ਨਾਲੀ ਵਿੱਚ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਦੀ ਲਾਗ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਣਾ”, ਮਾਹਰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ।

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਦੇ ਕਲੀਨਿਕਲ ਸੰਕੇਤ ਕੀ ਹਨ?

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਸਰੀਰ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਲੀਨਿਕਲ ਸੰਕੇਤ ਕਾਫ਼ੀ ਭਿੰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਮੁੱਖ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਅਮਾਂਡਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਦਿਮਾਗੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ. "ਕੁੱਤੇ ਮੌਜੂਦ ਹਨ: ਜਬਰਦਸਤੀ ਤੁਰਨਾ, ਵਸਤੂਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ, ਸਵੈ-ਇੱਛਤ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਦੇ ਤਾਲਮੇਲ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ, ਸੁਸਤੀ ਅਤੇ ਟੋਰਪੋਰ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਹੋਰ ਕਲੀਨਿਕਲ ਸੰਕੇਤ ਦੇਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ: ਦਸਤ, ਉਲਟੀਆਂ, ਪਿਸ਼ਾਬ ਦੀ ਵੱਧਦੀ ਬਾਰੰਬਾਰਤਾ (ਪੌਲੀਯੂਰੀਆ), ਪਿਆਸ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਵੇਦਨਾ (ਪੌਲੀਡਿਪਸੀਆ) ਅਤੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਵਿੱਚ ਖੂਨ (ਹੇਮੇਟੂਰੀਆ) ਗੁਰਦੇ ਦੀ ਪੱਥਰੀ ਦੇ ਗਠਨ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮਾਹਰ

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੰਟ ਦਾ ਨਿਦਾਨ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ?

ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਉੱਪਰ ਦੱਸੇ ਗਏ ਕਲੀਨਿਕਲ ਲੱਛਣਾਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮਾਲਕ ਲਈ ਪਸ਼ੂ ਨੂੰ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਣਾ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ, ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਡਾਕਟਰ ਇਹਨਾਂ ਕਲੀਨਿਕਲ ਪ੍ਰਗਟਾਵਿਆਂ ਅਤੇ ਮਰੀਜ਼ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰੇਗਾ। ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੰਟ ਦੇ ਨਿਦਾਨ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨ ਲਈ, ਖੂਨ ਦੇ ਟੈਸਟ, ਕੰਪਿਊਟਿਡ ਟੋਮੋਗ੍ਰਾਫੀ ਅਤੇ ਅਲਟਰਾਸਾਊਂਡ ਸਮੇਤ ਕੁਝ ਟੈਸਟ ਕਰਨੇ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹਨ।

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲਿਵਰ ਸ਼ੰਟ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ?

ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਨਿਦਾਨ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਹਇਹ ਡਾਕਟਰੀ ਅਤੇ/ਜਾਂ ਸਰਜੀਕਲ ਦਖਲ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਲਿਵਰ ਸ਼ੰਟ ਦਾ ਕਲੀਨਿਕਲ ਇਲਾਜ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਸਥਿਰ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਮਾਂਡਾ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇਲਾਜ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। “ਡੀਹਾਈਡਰੇਸ਼ਨ, ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਲਾਈਟ ਅਤੇ ਐਸਿਡ-ਬੇਸ ਅਸੰਤੁਲਨ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਅਤੇ ਖੂਨ ਵਿੱਚ ਗਲੂਕੋਜ਼ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਲਈ ਤਰਲ ਥੈਰੇਪੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕਸ ਜੋ ਯੂਰੀਆ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਾਈਕ੍ਰੋਬਾਇਓਟਾ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਖੂਨ ਵਿੱਚ ਯੂਰੀਆ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਲੈਕਟੂਲੋਜ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਆਂਦਰਾਂ ਦੀ ਸਮਗਰੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਤੜੀਆਂ ਦੇ ਲੂਮੇਨ ਦੇ 'ਤੇਜ਼ਾਬੀਕਰਨ' ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਮੋਨੀਆ ਨੂੰ ਅਮੋਨੀਅਮ (ਜੋ ਘੱਟ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ) ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦਾ ਹੈ", ਉਸਨੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤਾ।

ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਹ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤੇ ਖੁਰਾਕ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਤੋਂ ਗੁਜ਼ਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਖੁਰਾਕ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। “ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਪਾਬੰਦੀ ਪ੍ਰੋਟੀਨ-ਕੈਲੋਰੀ ਕੁਪੋਸ਼ਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਘੱਟ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਪਚਣਯੋਗ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਵਾਲੀ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ", ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ।

ਜਮਾਂਦਰੂ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਸਰਜਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ

ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੰਟ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਰਜਰੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਤੇ ਸਭ ਲਈ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਮਾਂਡਾ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਰਜੀਕਲ ਦਖਲ ਸਿਰਫ ਜਮਾਂਦਰੂ ਕਿਸਮ ਦੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀਐਕੁਆਇਰਡ ਸ਼ੰਟ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਲਈ: "ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਕਨੀਕ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਭਾਂਡੇ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਜਿਗਰ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਦਬਾਅ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਹੋਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ, ਜੇ ਰੁਕਾਵਟ ਅਚਾਨਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਗੰਭੀਰ ਪੋਰਟਲ ਹਾਈਪਰਟੈਨਸ਼ਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ", ਮਾਹਰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ। ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਹੈਪੇਟਿਕ ਸ਼ੰਟ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਕਈ ਟੈਸਟ ਕਰਵਾਉਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਜਾਨਵਰ ਦਾ ਕਲੀਨਿਕਲ ਇਲਾਜ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਸਰਜਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਸਥਿਰ ਛੱਡਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੌਰਾਨ ਕੁੱਤਿਆਂ ਲਈ ਅਨੱਸਥੀਸੀਆ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੀ ਗਰਭ ਅਵਸਥਾ ਦੇ ਬਾਅਦ ਤੋਂ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ

ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਕੀ ਕਾਰਨ ਹੈ, ਪਸ਼ੂ ਡਾਕਟਰ ਅਮਾਂਡਾ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਦੇਖਭਾਲ ਇੱਕ ਟਿਊਟਰ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਗਰਭ ਦੌਰਾਨ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਧਿਆਨ ਦਿਓ, ਤਾਂ ਜੋ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਕਤੂਰੇ ਦੀ ਸਿਹਤ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ। ਉਹ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਦੇਖਭਾਲ ਪੂਰਵ-ਅਨੁਮਾਨ ਵਾਲੀਆਂ ਨਸਲਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਅਮਾਂਡਾ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕੁਝ ਹੋਰ ਉਪਾਅ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ੰਟ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ: “ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਦਵਾਈਆਂ ਅਤੇ ਪੂਰਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣਾ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ, ਜੋ ਭਰੂਣ ਦੇ ਨਾਕਾਫ਼ੀ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਗਾੜਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਾੜੀ ਵਾਲੇ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾਉਨ੍ਹਾਂ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪੈਦਾ ਕਰੋ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਹੀ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ", ਉਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਯਾਰਕਸ਼ਾਇਰ: ਨਸਲ ਦੀਆਂ ਆਮ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਮਝਾਇਆ ਹੈ, ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੋਰਟੋਸਿਸਟਮਿਕ ਸ਼ੰਟ ਛੋਟੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਆਮ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਪਿਆਰਾ ਛੋਟਾ ਕੁੱਤਾ ਹੋਰ ਸਿਹਤ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਵੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੈ ਜੋ ਧਿਆਨ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ ਨਸਲ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪ੍ਰਗਤੀਸ਼ੀਲ ਰੈਟਿਨਲ ਐਟ੍ਰੋਫੀ ਅਤੇ ਰੈਟਿਨਲ ਡਿਸਪਲੇਸੀਆ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ ਵਿੱਚ ਦੋਹਰੇ ਦੰਦਾਂ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਵੀ ਅਕਸਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਨਸਲ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਆਕਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੈਟੇਲਰ ਲਕਸੇਸ਼ਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਹੱਡੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਦੁਰਘਟਨਾਵਾਂ ਹੋਣ ਦਾ ਵੀ ਵੱਡਾ ਖਤਰਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਨਸਲ ਦੇ ਕੁੱਤਿਆਂ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੁਚੇਤ ਰਹਿਣਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨਸਲ ਵਿੱਚ ਹਾਈਪੋਗਲਾਈਸੀਮੀਆ ਅਤੇ ਢਹਿ-ਢੇਰੀ ਟ੍ਰੈਚੀਆ ਵਰਗੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਵੀ ਅਕਸਰ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।

ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਕਤੂਰੇ ਦੀ ਸਿਹਤ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਟੀਕੇ ਲਗਾਉਣਾ, ਡੀਵਰਮਿੰਗ ਨੂੰ ਅਪ ਟੂ ਡੇਟ ਰੱਖਣਾ, ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਨਿਯਮਤ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਰਨਾ, ਸੰਤੁਲਿਤ ਖੁਰਾਕ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਕਸਰਤ ਦੀ ਰੁਟੀਨ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣਾ ਬੁਨਿਆਦੀ ਉਪਾਅ ਹਨ ਜੋ ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ ਲਈ ਜੀਵਨ ਦੀ ਚੰਗੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਦੇ ਲੱਛਣ, ਉਹ ਜੋ ਵੀ ਹੋਣ, ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇਅਣਡਿੱਠ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਅਜੀਬ ਵਿਵਹਾਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਟਿਊਟਰ ਨੂੰ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਦੇਖਭਾਲ ਦੇ ਨਾਲ, ਯੌਰਕਸ਼ਾਇਰ ਟੈਰੀਅਰ 17 ਸਾਲ ਤੱਕ ਜੀ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤੇ ਦੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।