شانت پورتوسیستمیک یک بیماری بسیار شایع در سگ های کوچک مانند نژاد یورکشایر است. این عارضه کبدی بسیار خطرناک است زیرا علیرغم شروع در کبد، می تواند کل بدن حیوان را تحت تاثیر قرار دهد. این وضعیت حتی می تواند عواقبی برای سیستم عصبی داشته باشد. اگرچه این بیماری در سگ‌های کوچک چندان نادر نیست و یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها در یورکشایر است، این مشکل هنوز توسط بسیاری از مربیان ناشناخته است. بالاخره شانت پورتوسیستمیک در سگ چیست؟ علل و علائم بالینی آن چیست؟ آیا درمان شانت در سگ ها امکان پذیر است؟ و چگونه از بروز این بیماری در سگ جلوگیری کنیم؟ پاتاس دا کاسا با دکتر دامپزشکی آماندا کارلونی صحبت کرد که همه ابهامات را در مورد شنت پورتوسیستمیک در سگ ها برطرف کرد. بررسی کنید!

شنت پورتوسیستمیک چیست؟

شنت پورتوسیستمیک یک بیماری کبدی است که به اختلال در گردش خون مربوط می شود. این عارضه به نام شانت پورتوسیستمیک (DPS) یا ناهنجاری عروقی پورتوسیستمیک نیز شناخته می شود. برای درک اینکه این بیماری در مورد چیست، باید کمی در مورد آناتومی سگ بدانید. «کبد جنین عملکرد محدودی دارد. دامپزشک آماندا کارلونی توضیح می دهد، بنابراین، به عنوان راهی برای حفظ و محافظت از آن، یک رگ بزرگ به نام مجرای وریدی وجود دارد که خون را منحرف می کند تا از کبد عبور نکند. او می گوید که این مجرای وریدی حدود 3 تا 10 بسته می شودروز پس از زایمان، زیرا اندام در حال حاضر به خوبی توسعه یافته است. وقتی این اتفاق می‌افتد، خونی که از ورید باب می‌آید شروع به عبور از کبد می‌کند، عضوی که وظیفه تبدیل برخی مواد را به نسخه‌های «کمتر سمی» دارد. بنابراین، آنها را می توان بدون هیچ مشکلی از بدن خارج کرد.

اما، آماندا توضیح می دهد که در مورد شانت پورتوسیستمیک، این مجرای وریدی پس از توسعه کبد بسته نمی شود، که مانع گردش خون می شود. «شنت یا شانت پورتوسیستمیک شامل ماندگاری مجرای وریدی یا وجود سایر عروق غیرعادی است. این بدان معنی است که خون پورتال (از ورید باب) از کبد عبور نمی کند و مستقیماً به گردش خون سیستمیک می رود. او توضیح می دهد که مصرف مواد با آنها در نسخه های "سمی تر" آنها.

چه چیزی باعث شانت پورتوسیستمیک در سگ می شود؟

شنت در سگ ها می تواند اکتسابی یا مادرزادی باشد. در نوع اکتسابی، زمانی که سگ از فشار خون پورتال رنج می برد، شنت پورتوسیستمیک در طول زندگی ایجاد می شود که نتیجه بیماری هایی مانند هپاتیت مزمن و فیبری است. شانت مادرزادی در سگ شایع ترین نوع آن است. در این مورد، هیچ دلیل ثابتی وجود ندارد. مجرای وریدی سگ به سادگی باز می ماند. شانت پورتوسیستمیک یک بیماری است که در سگ های کوچک مانند یورکشایر بسیار بیشتر دیده می شود. در سگ ها، شانت پورتوسیستمیک در نژادهای اصیل بیشتر از نژادهای مختلط رایج است.نژادهای مینیاتوری که بیشترین آسیب را می بینند، مانند: اشناوزر، یورکشایر تریر، پودل، مالتیز، شیتزو، داچشوند، گرگ ایرلندی، سگ گله قدیمی انگلیسی و کایرن تریر»، آماندا را روشن می کند.

یک سگ با شانت پورتوسیستمیک شروع به گردش سموم در بدنش می کند

شنت پورتوسیستمیک مشکل بسیار جدی است زیرا کبد خون پورت را فیلتر نمی کند (زیرا این کار انجام نمی شود. عبور از اندام) مواد سمی هنوز در آن وجود دارد. این خون از کل سیستم گردش خون عبور می کند و از اندام های مختلف بدن می گذرد. این بدان معنی است که سموم شروع به پخش شدن در سراسر بدن می کنند و در نتیجه ممکن است دچار مشکلات جدی شود. یکی از این سموم که در موارد شانت پورتوسیستمیک در خون باقی می ماند آمونیاک است. از روده آزاد می‌شود و در سگ‌های سالم از کبد عبور می‌کند تا به اوره تبدیل شود.

با این حال، به دلیل شانت پورتوسیستمیک، آمونیاک مستقیماً وارد گردش خون سیستمیک می‌شود. از آنجایی که نوروتوکسیک است، می تواند منجر به آنسفالوپاتی کبدی (از دست دادن عملکرد مغز به دلیل عدم حذف سموم از خون به دلیل آسیب کبدی) شود. همچنین خون پر از آمونیاک از کلیه ها عبور خواهد کرد. با این حال، آمونیاک اضافی، به جای اینکه با ادرار دفع شود، شروع به تجمع می کند و باعث ایجاد سنگ های معروف کلیه می شود و این می توانداین متخصص با بروز عفونت های باکتریایی در دستگاه ادراری همراه است.

علائم بالینی شانت پورتوسیستمیک در سگ ها چیست؟

از آنجایی که شانت پورتوسیستمیک می تواند قسمت های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهد، علائم بالینی کاملاً متنوع است. در میان موارد اصلی، آماندا مواردی را برجسته می کند که مربوط به درگیری سیستم عصبی هستند. سگ‌ها: راه رفتن اجباری، فشار دادن سر بر روی اشیا، از دست دادن هماهنگی حرکات ارادی ماهیچه‌ها، بی‌حالی و بی‌حالی. علاوه بر این، علائم بالینی دیگری مانند اسهال، استفراغ، افزایش تکرر ادرار (پلی یوری)، احساس تشنگی بیش از حد (پلی دیپسی) و خون در ادرار (هماچوری) به دلیل تشکیل سنگ کلیه مشاهده می شود. متخصص.

تشخیص شانت در سگ چگونه به دست می آید؟

بسیار مهم است که صاحب حیوان به محض مشاهده علائم بالینی فوق، حیوان را نزد دامپزشک ببرد. در مطب، دامپزشک این تظاهرات بالینی و شرح حال بیمار را ارزیابی می کند. برای تایید تشخیص شانت در سگ ها، انجام برخی آزمایش ها از جمله آزمایش خون، توموگرافی کامپیوتری و سونوگرافی ضروری است.

چگونه می توان شنت کبد در سگ ها را درمان کرد؟

درمان موارد شانت پورتوسیستمیک باید بلافاصله پس از تایید تشخیص آغاز شود. اومی توان آن را به صورت بالینی و/یا با مداخله جراحی انجام داد. درمان بالینی شانت کبدی به حفظ ثبات بیمار کمک می کند. آماندا توضیح می دهد که چگونه می توان این درمان را انجام داد. مایع درمانی می تواند برای اصلاح کم آبی، عدم تعادل الکترولیت و اسید-باز و همچنین برای حفظ گلوکز خون انجام شود. آنتی بیوتیک هایی که بر روی میکروبیوتای تولید کننده اوره آز اثر می گذارند می توانند برای کاهش میزان اوره در خون استفاده شوند. لاکتولوز همچنین می تواند مورد استفاده قرار گیرد، زیرا باعث افزایش دفع محتویات روده می شود و باعث اسیدی شدن مجرای روده می شود و به تبدیل آمونیاک به آمونیوم (که سمی کمتری دارد) کمک می کند."

علاوه بر این، همچنین مهم است که سگ‌های دارای شانت پورتوسیستمیک تحت مدیریت رژیم غذایی قرار گیرند و رژیم غذایی پروتئین بیشتری دریافت کنند. "محدودیت پروتئین می تواند باعث سوء تغذیه پروتئین-کالری در زمانی که برای مدت طولانی انجام شود، شود. بنابراین، رژیم غذایی با پروتئین های قابل هضم در مقادیر کم توصیه می شود. جراحی در موارد شانت در سگ ممکن است برای اصلاح مشکل یک بار برای همیشه لازم باشد. آماندا توضیح می دهد که مداخله جراحی فقط باید در موارد شنت پورتوسیستمیک در سگ های نوع مادرزادی انجام شود. او توصیه نمی شوداین متخصص توضیح می‌دهد: «توصیه‌شده‌ترین روش برای سگ‌های با شانت اکتسابی، روشی است که به تدریج عروق را مسدود می‌کند و به کبد اجازه می‌دهد با فشار جدید سازگار شود، زیرا اگر انسداد ناگهانی باشد، ممکن است فشار خون حاد پورتال ایجاد شود». قبل از جراحی، سگ دارای شانت کبدی باید چندین آزمایش را انجام دهد. علاوه بر این، مهم است که حیوان تحت درمان بالینی قرار گیرد، زیرا حیوان را برای انجام عمل جراحی بدون مشکل می گذارد. شایان ذکر است که در طول عمل حتما باید از بیهوشی برای سگ استفاده شود.

سگ های مستعد ابتلا به شانت پورتوسیستمیک باید از زمان بارداری تحت نظر باشند

از آنجایی که دقیقاً مشخص نیست چه چیزی باعث ایجاد شانت پورتوسیستمیک در سگ ها می شود، دامپزشک آماندا توضیح می دهد که بزرگترین مراقبتی که یک مربی می تواند انجام دهد این است که در دوران بارداری سگ توجه زیادی داشته باشید تا سلامت توله ها از سنین پایین کنترل شود. او اشاره می کند که این مراقبت باید در نژادهای مستعد مانند یورکشایر بیشتر باشد. آماندا همچنین بیان می‌کند که برخی اقدامات دیگر نیز می‌تواند به جلوگیری از موارد شنت در سگ کمک کند: «همچنین باید در استفاده از داروها و مکمل‌ها بدون راهنمایی حرفه‌ای احتیاط کرد که می‌تواند به رشد ناکافی جنین‌ها و همچنین رشد ناکافی جنین کمک کند. بروز ناهنجاری های مختلف مانند ناهنجاری های عروقی. علاوه بر این، فرد نبایدسگ های مبتلا به این بیماری را تولید مثل کنید، حتی اگر به درستی درمان شده باشند.»

یورکشایر: بیماری های رایج این نژاد فراتر از شانت پورتوسیستمیک است

همانطور که توضیح دادیم، شانت پورتوسیستمیک در سگ ها در نژادهای کوچک مانند یورکشایر شایع تر است. با این حال، این سگ کوچک پشمالو مستعد ابتلا به سایر مشکلات سلامتی است که شایسته توجه است. وقتی از نژاد یورکشایر صحبت می کنیم، بیماری های چشمی مانند آتروفی پیشرونده شبکیه و دیسپلازی شبکیه همیشه به یاد می آیند. علاوه بر این، دو دندانی نیز یک مشکل رایج در یورکشایر است. شایع‌ترین بیماری‌های این نژاد نیز شامل مواردی است که به اندازه آن مربوط می‌شود، مانند لوکس شدن کشکک. از آنجایی که بسیار کوچک است، خطر مشکلات استخوانی و همچنین تصادفات بیشتر است. بنابراین، همیشه هوشیاری برای جلوگیری از سقوط در سگ های این نژاد، به ویژه در سگ های یورکشایر مسن، مهم است. بیماری هایی مانند هیپوگلیسمی و فروپاشی نای نیز می تواند در این نژاد شایع باشد.

مراقبت از سلامت توله سگ از سنین پایین بسیار مهم است. استفاده از همه واکسن‌های سگ، به‌روز نگه داشتن کرم‌زدایی، مراجعه منظم به دامپزشک، ارائه یک رژیم غذایی متعادل و اطمینان از تمرین روتین اقدامات اساسی هستند که کیفیت زندگی خوبی را برای یورکشایر فراهم می‌کنند. علائم بیماری، هر چه که باشد، هرگز نباید باشدنادیده گرفته می شود و مربی باید هر زمان که رفتار عجیبی پیدا کرد حیوان خانگی را نزد دامپزشک ببرد. با چنین مراقبتی، یورکشایر تریر می تواند تا 17 سال عمر کند و حتی یکی از طولانی ترین نژادهای سگ به حساب می آید.