কুকুৰৰ স্বাস্থ্য ইমানেই জটিল যে কেতিয়াবা আমি কল্পনাও নকৰা ঠাইত সমস্যাৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে। আডানাল গ্ৰন্থি (যাক পায়ুগ্ৰন্থি বা পেৰিয়ান গ্ৰন্থি বুলিও কোৱা হয়) সংক্ৰমণৰ ক্ষেত্ৰত এনে হয়। কুকুৰৰ মলদ্বাৰৰ অঞ্চলত অৱস্থিত পাউচ থাকে য’ত গ্ৰন্থি থাকে যিয়ে অন্যান্য কামৰ উপৰিও বিষ বা অস্বস্তি অনুভৱ নকৰাকৈ মলত্যাগ কৰাত সহায় কৰা লুব্ৰিকেণ্ট মুক্ত কৰাৰ বাবে দায়বদ্ধ। মলদ্বাৰ বা পেৰিয়ানেল ফিষ্টুলা বুলি কোৱা এই প্ৰদাহৰ ফলত ৰঙা পৰা, দুৰ্গন্ধ, জ্বৰ আৰু তাতোকৈ গুৰুতৰ পৰিস্থিতি যেনে মলত তেজ থকা আদি দেখা দিয়ে। জন্তুটোৱে শৌচ কৰিবলৈও অসুবিধা পায়। বিষয়টোৰ ওপৰত থকা মূল সন্দেহসমূহ স্পষ্ট কৰিবলৈ পাটাছ দা কাছা -এ ছালভাডৰৰ পৰা অহা পশু চিকিৎসক আমাণ্ডা কাৰ্লোনিৰ সাক্ষাৎকাৰ লৈছিল। চাওকচোন তাই আমাক কি কৈছিল!

পেৰিয়ানেল ফিষ্টুলা: কুকুৰে শৌচ কৰিবলৈ অসুবিধা পায়

পেৰিয়ানেল ফিষ্টুলা কি সেই বিষয়ে কম সংখ্যক টিউটৰেই জানে, যাক ৰেক্টাল, এনাল বা এডনাল ফিষ্টুলা বুলিও কোৱা হয় (যদিও নামবোৰ আছে বেলেগ বেলেগ, ইহঁতে সকলোৱে একে সমস্যাক বুজায়)। “মলদ্বাৰৰ ফিষ্টুলা হৈছে মলদ্বাৰ আৰু গভীৰ কলা বা ছালৰ ভিতৰৰ অংশৰ মাজত গঠন হোৱা এটা ৰোগজনিত যোগাযোগ মাধ্যম”, আমাণ্ডাই ব্যাখ্যা কৰে। পশু চিকিৎসকৰ মতে, গ্ৰন্থিৰ প্ৰদাহৰ বাবে কুকুৰটোৱে সাধাৰণতে শৌচ কৰিবলৈ অসুবিধা পায় (ডিস্কেচিয়া) বা ইচ্ছা অনুভৱ কৰিলেও মলত্যাগ কৰিব নোৱাৰে (টেনেছমাছ)।ইয়াৰ উপৰিও আন লক্ষণসমূহ দেখা পোৱা যায়:

• মলদ্বাৰৰ অঞ্চলত বেয়া গোন্ধ

• পায়ুপথত খজুৱতি আৰু/বা বিষ

• ডায়েৰিয়া

• কোষ্ঠকাঠিন্য

• মলৰ অসংযম

• তেজ ওলোৱা মল

• ভোক আৰু ওজন কমি যোৱা

• জ্বৰ

• মলদ্বাৰ আৰু দৃশ্যমান ছালৰ মাজৰ যোগাযোগ মাধ্যমৰ দৃশ্যায়ন (কেৱল অধিক গুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত)

আনা হেল’ইছা কোষ্টাৰ মালিকানাধীন আমোৰা নামৰ এটা মাইকী কুকুৰৰ এই সমস্যা দুবাৰ হৈছিল। “প্ৰথমবাৰৰ বাবে মোৰ কোনো ধাৰণা নাছিল যে সেইটো কি। মই লক্ষ্য কৰিলোঁ যে তাই সাধাৰণতকৈ বেছিকৈ সেই অংশটো চেলেকি আছিল আৰু, যেতিয়া মই চালোঁ, মই দেখিলোঁ যে মলদ্বাৰৰ কাষৰ ছালখন অতি ৰঙা আৰু অলপ ফুলি উঠিছে, প্ৰদাহৰ দৰে দেখা গৈছে”, টিউটৰজনে মনত পেলাইছে। পৰিস্থিতি লাঘৱ কৰিবলৈ আনাই সেই ঠাইত এলাৰ্জীৰ বাবে মলম প্ৰয়োগ কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে, কিন্তু পিছদিনা ঘাঁটো খোল খালে আৰু মাজত ফুটা থকা ফোহাৰ দৰে দেখা গ’ল - য’ত মল তেল দিয়া আৰু অতি ভাল গোন্ধ থকা তৰল পদাৰ্থটোৱে ওলাই আহিল।শক্তিশালী। পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লোৱাৰ পিছত পেৰিয়ানেল ফিষ্টুলাৰ নিদান পোৱা গৈছিল।

পেৰিয়ানেল গ্ৰন্থিৰ প্ৰদাহ: জাৰ্মান শ্বেফাৰ্ড কুকুৰ আটাইতকৈ বেছি আক্ৰান্ত হয়

অনুসৰি পশু চিকিৎসক আমাণ্ডাৰ মতে, মলদ্বাৰৰ ফিষ্টুলাৰ কাৰণ এতিয়াও ভালদৰে প্ৰতিষ্ঠিত হোৱা নাই, কিন্তু কিছুমান প্ৰৱণতামূলক কাৰক আছে যাৰ ফলত পায়ু গ্ৰন্থিৰ সংক্ৰমণ হয়। উদাহৰণস্বৰূপে জাৰ্মান শ্বেফাৰ্ড জাতৰ কুকুৰবোৰে ইয়াৰ প্ৰতি অধিক প্ৰৱণতা প্ৰকাশ কৰেৰোগৰ বিকাশ। লেব্ৰাডৰ, আইৰিছ চেটাৰ, অল্ড ইংৰাজী শ্বীপডগ, বৰ্ডাৰ কলি আৰু বুলডগ জাতৰ কুকুৰেও এই সমস্যাটো অধিক সঘনাই উপস্থাপন কৰিব পাৰে। “ঠেং সোমোৱাৰ সময়ত ঢালযুক্ত ৰূপান্তৰ আৰু/বা বহল ভিত্তি থকা জাতত এই ৰোগ বেছি দেখা যায়, কিয়নো ইয়াৰ ফলত মল জমা হোৱাত সহায় কৰে আৰু তাৰ ফলত সেই অঞ্চলত ছালৰ প্ৰদাহ আৰু সংক্ৰমণ হয়”, তেওঁ ন্যায্যতা প্ৰদান কৰে।

ইয়াৰ উপৰিও শেহতীয়া ডায়েৰিয়া, পায়ু গ্ৰন্থিৰ দ্বাৰা উৎপন্ন হোৱা নিঃসৰণ বৃদ্ধি আৰু পায়ুপথৰ পেশীৰ স্বৰ দুৰ্বলতাইও সমস্যাৰ আৰম্ভণিত অৰিহণা যোগাব পাৰে। সাধাৰণতে বৃদ্ধ আৰু মতা কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বেছি হোৱা দেখা যায়।

পেৰিয়ানেল ফিষ্টুলাৰ যিকোনো লক্ষণ লক্ষ্য কৰিলে কুকুৰটোক যিমান পাৰি সোনকালে পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ নিব লাগে, তেতিয়াহে চিকিৎসকে পৰিস্থিতিৰ মূল্যায়ন কৰি সংক্ৰমণ নিশ্চিত কৰিবলৈ প্ৰয়োজনীয় সকলো পৰীক্ষা কৰিব পাৰিব . “শাৰীৰিক আৰু মলদ্বাৰ পৰীক্ষাৰ পৰা পোৱা তথ্যৰ সৈতে ক্লিনিকেল চিনসমূহ জড়িত কৰি নিদান কৰা হয়। প্ৰদাহযুক্ত খালটো সদায় কল্পনা কৰাটো সম্ভৱ নহয়, কিন্তু মলদ্বাৰৰ মাজেৰে গ্ৰেনুলোমা আৰু ফোঁহা পেলপেট কৰিব পাৰি”, পেছাদাৰীজনে ব্যাখ্যা কৰে ইয়াৰ অনিৰ্দিষ্ট কাৰণ আছে। সাধাৰণতে ক্লিনিকেল পদ্ধতি গ্ৰহণ কৰা হয়আমাণ্ডাৰ মতে এন্টিবায়টিক, কৰ্টিক'ইডৰ ব্যৱহাৰ আৰু এন্টিচেপ্টিকৰ দ্বাৰা অঞ্চলটো পৰিষ্কাৰ কৰা।

আমোৰাৰ চিকিৎসাত এন্টিপেৰাচাইটিক বড়িৰ মাত্ৰা, এন্টি-ইনফ্লেমেটৰী মলম প্ৰয়োগ আৰু বেক্টেৰিয়ানাশক স্প্ৰে'ৰে পৰিষ্কাৰ কৰা আছিল। টিউটৰজনে কয়, “প্ৰথম লক্ষণৰ পৰা চিকিৎসা শেষ হোৱালৈকে আৰু ঘাঁটো ভাল হ’বলৈ আৰম্ভ হোৱালৈকে প্ৰায় দুসপ্তাহ সময় লাগিছিল। “দ্বিতীয়বাৰ মই লগে লগে তেওঁক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ গ’লোঁ যাতে আঘাতটো খোল খাব নোৱাৰে। ই কাম কৰিলে!”

কেৱল ঔষধে সমস্যাটোৰ চিকিৎসাত সদায় কাম নকৰে, যিটো সময়ৰ লগে লগে আৰু বেয়া হ’ব পাৰে, যিটো পশু চিকিৎসকে বুজাইছে। “যেতিয়া জীৱ-জন্তুৱে ক্লিনিকেল চিকিৎসাৰ প্ৰতি সঁহাৰি নিদিয়ে তেতিয়া অস্ত্ৰোপচাৰৰ প্ৰয়োজন হয়। কিন্তু সাধাৰণতে এই পদ্ধতিটো কৰাৰ পিছত কিছুমান জটিলতা দেখা দিয়ে আৰু সম্ভৱতঃ জন্তুটোৰ পুনৰ ৰোগ হোৱাটোও সম্ভৱ”, তেওঁ আলোকপাত কৰে। যিহেতু ই সম্পূৰ্ণ নিৰ্ধাৰিত কাৰণ নথকা ৰোগ, সেয়েহে কুকুৰৰ ৰেক্টাল ফিষ্টুলা প্ৰতিৰোধ কৰাটো সম্ভৱ নহয়। গতিকে ৰোগৰ ইংগিত দিব পৰা যিকোনো লক্ষণ আগতীয়াকৈ ধৰা পেলাবলৈ টিউটৰসকলে জীৱ-জন্তুবোৰক সঘনাই পৰ্যবেক্ষণ কৰাটো ছুপাৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ।