বৃদ্ধ বয়সত কুকুৰৰ দাঁত হেৰাই যায়? কি কৰিব?

 বৃদ্ধ বয়সত কুকুৰৰ দাঁত হেৰাই যায়? কি কৰিব?

Tracy Wilkins

যিমানেই টিউটৰৰ বাবে কুকুৰটো সদায় কেঁচুৱা, সত্যটো হ'ল লোমশবোৰৰ বাবেও তৃতীয় বয়স আহি পৰে - আৰু ই সোনকালে আহি পায়! এই পৰ্যায়ত জীৱটোৰ কিছু পৰিৱৰ্তনে কুকুৰটোক লেহেমীয়া কৰি তুলিব পাৰে, বগা চুলি আৰু দাঁতবিহীন! তেনেকুৱাই হৈছে। বৃদ্ধ বয়সত কুকুৰে দাঁত হেৰুৱাই পেলায়, বিশেষকৈ যেতিয়া ৰখীয়াই জন্তুটোৰ গোটেই জীৱনত প্ৰয়োজনীয় সকলো যত্ন লোৱা নাই। পঢ়ি থাকিব আৰু কুকুৰৰ দাঁত সৰিলে কি কৰিব লাগে আৰু এই পৰিস্থিতিৰ পৰা কেনেকৈ হাত সাৰিব পাৰি সেইটো বিচাৰি উলিয়াওক।

কুকুৰৰ দাঁত হেৰুৱা: এই সমস্যাৰ কাৰণ কি?

মানুহৰ দৰেই ই হৈছে It is কুকুৰৰ দাঁত হেৰুৱাই পেলোৱাটো স্বাভাৱিক যেতিয়া জন্তুটো এতিয়াও “শিশু” হৈ থাকে, প্ৰায় ৪ৰ পৰা ৭ মাহ বয়সৰ। এই পৰ্যায়তে কুকুৰটোৱে নিজৰ ৪২টা নিৰ্দিষ্ট দাঁত লাভ কৰে, যিয়ে ইয়াক গোটেই জীৱন খাদ্য যোগান ধৰা, বস্তু তুলি লোৱা, খেলা আনকি নিজকে ৰক্ষা কৰাত সহায় কৰিব। কিন্তু পুৰণি কুকুৰৰ দাঁতৰ কথা কি ক’ব? ইও পৰে নেকি?

সেই প্ৰশ্নৰ উত্তৰ হ’ল হয়। বৃদ্ধ কুকুৰৰ দাঁত সৰি পৰাৰ প্ৰৱণতা থাকে, কিন্তু তাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে সৰিবলগীয়া হয়। শেষত যিটো হয় সেয়া হ’ল কুকুৰটোৱে দাঁত ব্ৰাছ নকৰাকৈয়ে জীৱন কটায় - যিটো অভ্যাস দৈনিক হ’ব লাগে আৰু যিয়ে জন্তুৰ মুখৰ পৰা বাকী থকা খাদ্য আঁতৰোৱাত সহায় কৰে।

কুকুৰে বৃদ্ধ বয়সত দাঁত হেৰুৱাই পেলায় মূলতঃ ইয়াৰ বাবে ব্ৰাছ কৰাৰ অভাৱৰ কাৰণ

মলি জমা হ'লে বেক্টেৰিয়াৰ প্লেক গঠন হয় যিয়ে পাছলৈ টাৰ্টাৰৰ জন্ম দিয়ে।হালধীয়া ৰঙৰ দাগবোৰ কুকুৰৰ দাঁতত ভিজাই পৰে আৰু ইয়াৰ ফলত দাঁতৰ আঁঠুতো প্ৰভাৱ পৰে, যাৰ ফলত জিঞ্জিভাইটিছ আৰু পিৰিয়ডন্টাল ৰোগও হয়। যেতিয়া এই অৱস্থা আৰম্ভ হয়, তেতিয়া কুকুৰৰ আঁঠু ৰঙা আৰু দাঁত ক’লা হোৱা দেখা যায়, ইয়াৰ উপৰিও মুখৰ দুৰ্গন্ধ অনুভৱ হয়।

অপৰ্যাপ্ত খাদ্যই কুকুৰৰ দাঁততো সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। উদাহৰণস্বৰূপে আমাৰ ৰন্ধা-বঢ়াত ব্যৱহৃত নিমখ আৰু কিছুমান জুতিলে কুকুৰৰ স্বাস্থ্যত নেতিবাচক প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে, মুখখনকে ধৰি।

See_also: কুকুৰৰ খোলাৰ প্ৰতিকাৰ: কোনটো ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে আৰু ৰোগৰ চিকিৎসা কেনেকৈ কৰা হয়?

বুঢ়া কুকুৰ এটাৰ জীৱনকালত সঠিক চিকিৎসা নোপোৱাৰ সময়ত দাঁতটো সৰি পৰে। জন্তুটোৱে যিমান সোনকালে সুস্থ ৰুটিন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিব সিমানেই ভাল।

কিমান বয়সত কুকুৰে দাঁত হেৰুৱায়?

কুকুৰটোৰ মুখৰ সমস্যাবোৰ ইমানেই বেয়া হ’ব যে জন্তুটোৱে দাঁত হেৰুৱাব, সেইটো বয়স অনুসৰি বেলেগ বেলেগ হ’ব। দৈনিক দাঁত ব্ৰাছ নকৰাকৈও দাঁত চাফা কৰিব পৰা খেলনা আৰু জলপানৰ প্ৰতি অভ্যস্ত, পশু চিকিৎসকৰ সৈতে নিয়মীয়াকৈ এপইণ্টমেণ্ট লোৱা আৰু গোটেই জীৱন মানসম্পন্ন খাদ্য লাভ কৰা পোহনীয়া জন্তু এটাই দাঁতৰ শেষলৈকে দন্ত ৰখাৰ প্ৰৱণতা থাকে তাৰ জীৱন।জীৱন।

See_also: কুকুৰৰ নিউট্ৰেচন: কেনিন বন্ধ্যাকৰণৰ বিষয়ে ৭টা প্ৰশ্ন আৰু উত্তৰ

মোৰ কুকুৰটোৱে দাঁত হেৰুৱালে: কি কৰিব?

প্ৰথম পদক্ষেপ হ’ব লাগে কুকুৰটোক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱা, যাতে পেছাদাৰীয়ে দাঁত ক্ষয়ৰ কাৰণ মূল্যায়ন কৰিব পাৰে। উদাহৰণস্বৰূপে কোনো প্ৰদাহ হ’ব পাৰে যাৰ চিকিৎসা কৰিব লাগিব। সম্ভৱতঃ এই...কুকুৰৰো এই সময়ত বিষ হয়।

অধিক গুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত, য’ত কুকুৰ পোৱালিটোৱে যথেষ্ট পৰিমাণৰ দাঁত হেৰুৱাই পেলায়, তেতিয়া নতুন খাদ্য গ্ৰহণ কৰাটো প্ৰয়োজনীয় হ’ব পাৰে, কিয়নো কিবল শস্য চোবাই খোৱাটো জন্তুটোৰ বাবে এক বিষাদজনক কামত পৰিণত হ’ব পাৰে। আকৌ, কুকুৰটোৰ স্বাস্থ্যৰ অৱস্থাৰ বাবে আটাইতকৈ উপযুক্ত কেনিন খাদ্যৰ ইংগিত দিব পৰা হ’ব পশু চিকিৎসক।

আপোনাৰ কুকুৰ পোৱালিটোক তেওঁৰ প্ৰাপ্য সকলো যত্নৰে যত্ন ল'বলৈ আৰম্ভ কৰাটো কেতিয়াও দেৰি নহয়। তেওঁক বৰ মৰমৰ অনুভৱ কৰাওক - দাঁত হওক বা দাঁত নাই! <১><১>

Tracy Wilkins

জেৰেমি ক্ৰুজ এজন আবেগিক পশুপ্ৰেমী আৰু নিষ্ঠাবান পোহনীয়া জন্তুৰ পিতৃ-মাতৃ। পশু চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ পটভূমি থকা জেৰেমিয়ে বছৰ বছৰ ধৰি পশু চিকিৎসকৰ সৈতে কাম কৰি কুকুৰ আৰু মেকুৰীৰ যত্ন লোৱাৰ অমূল্য জ্ঞান আৰু অভিজ্ঞতা লাভ কৰিছে। জীৱ-জন্তুৰ প্ৰতি তেওঁৰ প্ৰকৃত প্ৰেম আৰু ইহঁতৰ মংগলৰ প্ৰতি দায়বদ্ধতাই তেওঁক কুকুৰ আৰু মেকুৰীৰ বিষয়ে জানিবলগীয়া সকলো বস্তু ব্লগটো তৈয়াৰ কৰিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল, য'ত তেওঁ পশু চিকিৎসক, মালিক আৰু ট্ৰেচি উইলকিন্সকে ধৰি এই ক্ষেত্ৰখনৰ সন্মানীয় বিশেষজ্ঞসকলৰ বিশেষজ্ঞ পৰামৰ্শ ভাগ-বতৰা কৰে। পশু চিকিৎসাৰ বিশেষজ্ঞতাক অন্যান্য সন্মানীয় পেছাদাৰীসকলৰ অন্তৰ্দৃষ্টিৰ সৈতে সংযুক্ত কৰি জেৰেমীয়ে পোহনীয়া জন্তুৰ মালিকসকলৰ বাবে এক বিস্তৃত সম্পদ প্ৰদান কৰাৰ লক্ষ্য ৰাখিছে, যিয়ে তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ প্ৰিয় পোহনীয়া জন্তুৰ প্ৰয়োজনীয়তাসমূহ বুজিবলৈ আৰু সমাধান কৰাত সহায় কৰিব। প্ৰশিক্ষণৰ টিপছ, স্বাস্থ্যৰ পৰামৰ্শ, বা কেৱল পশু কল্যাণৰ বিষয়ে সজাগতা বিয়পোৱাই হওক, জেৰেমিৰ ব্লগটো নিৰ্ভৰযোগ্য আৰু দয়ালু তথ্য বিচৰা পোহনীয়া জন্তুৰ প্ৰতি আগ্ৰহীসকলৰ বাবে এক যোৱাৰ উৎস হৈ পৰিছে। জেৰেমিয়ে তেওঁৰ লেখাৰ জৰিয়তে আনক অধিক দায়িত্বশীল পোহনীয়া জন্তুৰ মালিক হ’বলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰাৰ আশা কৰিছে আৰু এনে এখন পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিব য’ত সকলো জীৱ-জন্তুৱে প্ৰাপ্য মৰম, যত্ন আৰু সন্মান লাভ কৰিব।