De sûnens fan in hûn is sa kompleks dat soms problemen kinne ûntstean op plakken dêr't wy net iens foarstelde dat it bestien. Dit is it gefal mei ynfeksje yn 'e adanale klier (ek wol anale klier of perianale klier neamd). Hûnen hawwe pûdsjes dy't yn 'e anusregio lizze mei klieren dy't ferantwurdlik binne foar it frijlitten fan smeermiddels dy't har helpe te ûntbinen sûnder pine of ûngemak te fielen, neist oare funksjes. De ûntstekking, neamd in rektale of perianale fistel, feroarsake roodheid, minne geur, koarts en noch mear serieuze situaasjes, lykas de oanwêzigens fan bloed yn 'e stoel. It bist hat ek muoite mei syn ûntlasting. Om de wichtichste twifels oer it ûnderwerp te ferdúdlikjen, ynterviewde Patas da Casa de feterinaris Amanda Carloni, út Salvador. Sjoch wat se ús ferteld hat!

Perianale fistel: hûn hat muoite mei it ûntbrekken

In pear leararen binne bewust fan wat in perianale fistel is, ek wol bekend as rektale, anale of adanale fistel (hoewol't de nammen binne oars, se ferwize allegear nei itselde probleem). "De rektale fistel is in patologysk kommunikaasjekanaal dat foarmet tusken de anus en it ynterieur fan 'e djippe weefsels as de hûd", ferklearret Amanda. Neffens de bistedokter makket de ûntstekking fan de klieren der foar dat de hûn oer it generaal muoite hat mei it ûntbrekken (dysquesia) of net poepe kin, sels as it der oan liket (tenesmus).Dêrnjonken binne oare symptomen dy't waarnommen wurde kinne:

• Minne geur yn 'e anusregio

• Jûk en/of pine yn 'e analeregio

• Diarree

• Constipatie

• Fecale ynkontininsje

• Bloedige stoelgang

• Ferlies fan appetit en gewicht

• Koorts

• Fisualisaasje fan it kommunikaasjekanaal tusken de anus en de sichtbere hûd (allinich yn slimmer gefallen)

Amora, in froulike hûn yn eigendom fan Ana Heloísa Costa, hie dit probleem twa kear. "De earste kear hie ik gjin idee wat it wie. Ik fernaam dat se it gebiet faker slikke as gewoanlik en doe't ik seach, seach ik dat de hûd njonken de anus tige read wie en in bytsje swollen, mei in uterlik fan ûntstekking", herinnert de learaar. Om de situaasje te ferleegjen, besleat Ana om in salve foar allergyen yn 't gebiet oan te bringen, mar de oare deis iepene de lesion en seach der út as in blier mei in gat yn' e midden - wêr't de flüssigens dy't de fecaliën smeert en in tige goede geur hat kaam út sterk. De diagnoaze fan perianale fistel kaam nei oerlis mei in bistedokter.

Ontsteking fan de perianale klier: Dútske Herdershûnen binne it meast troffen

Neffens oan de bistedokter Amanda, de oarsaak fan de rektale fistel is noch net goed fêststeld, mar der binne guon predisponearjende faktoaren dy't resultearje yn anale klier ynfeksje. Hûnen fan it ras Dútske Herder binne bygelyks mear gefoelich foarsykte ûntwikkeling. Hûnen fan 'e rassen Labrador, Ierske Setters, Aldingelske Sheepdog, Border Collie en Bulldog kinne it probleem ek faker presintearje. "De sykte komt faker foar by rassen mei in skuorjende konformaasje en/of in brede basis by it ynstekken fan 'e sturt, om't dit de opbou fan fecaliën befoarderet mei dêrtroch ûntstekking en ynfeksje fan 'e hûd yn 'e regio", rjochtfeardiget hy.

Derneist kinne resinte diarree, ferhege sekretion produsearre troch de anale klieren en minne anale spiertonus ek bydrage oan it begjin fan it probleem. Yn 't algemien wurdt in hegere ynsidinsje waarnommen yn âldere en manlike hûnen.

As jo ​​​​elk symptoom fan perianale fistel opmerke, moat de hûn sa gau mooglik nei de feterinaris brocht wurde, allinich dan sil de dokter de situaasje kinne beoardielje en alle nedige testen útfiere om de ynfeksje te befêstigjen . "De diagnoaze wurdt makke troch klinyske tekens te assosjearjen mei ynformaasje krigen fan fysike en rektale ûndersiken. It is net altyd mooglik om it ûntbûne kanaal te visualisearjen, mar granuloma's en absesjes kinne troch it rectum palpeare wurde", ferklearret de profesjonele.

De behanneling fan ûntstekking fan 'e perianale klier by hûnen is noch altyd in útdaging foar in protte bistedokters, krekt om't it hat undefinieare oarsaken. Meastentiids wurdt klinyske oanpak nommenmei it brûken fan antibiotika, kortikoïden en hygiëne fan de regio mei antiseptika, neffens Amanda.

De behanneling fan Amora bestie út doses fan in antyparasitêre pille, oanbringen fan in anty-inflammatoire salve en skjinmeitsjen mei in baktericide spray. "It duorre hast twa wiken fan it earste teken oant it ein fan 'e behanneling en it begjin fan genêzen fan' e lesion", seit de learaar. "De twadde kear naam ik him fuortendaliks nei de bistedokter foar behanneling om foar te kommen dat de blessuere iepene. It wurke!”

Medikaasje allinnich wurket net altyd om it probleem te behanneljen, dat mei de tiid slimmer wurde kin, sa't de bistedokter útlein hat. "As bisten net reagearje op klinyske behanneling, is sjirurgy nedich. Guon komplikaasjes komme lykwols gewoanlik foar neidat de proseduere is útfierd en it is mooglik dat it bist weromfallen hat”, markeart hy. Om't it in sykte is sûnder in folslein definieare oarsaak, is it net mooglik om rektale fistel by hûnen te foarkommen. Dêrom is it super wichtich dat tutors bisten faak observearje foar iere detectie fan symptomen dy't de sykte kinne oanjaan.