कुत्र्याचे आरोग्य इतके गुंतागुंतीचे असते की काहीवेळा अशा ठिकाणी समस्या उद्भवू शकतात ज्यांची आपण कल्पनाही केली नव्हती. अॅडनल ग्रंथी (याला गुदद्वारासंबंधीचा ग्रंथी किंवा पेरिअनल ग्रंथी असेही म्हणतात) संसर्गाच्या बाबतीत असे घडते. कुत्र्यांमध्ये गुद्द्वार प्रदेशात अशा ग्रंथी असतात ज्या वंगण सोडण्यास जबाबदार असतात ज्यामुळे त्यांना वेदना किंवा अस्वस्थता न वाटता शौचास मदत होते, इतर कार्यांव्यतिरिक्त. रेक्टल किंवा पेरिअनल फिस्टुला म्हटल्या जाणार्‍या जळजळामुळे लालसरपणा, दुर्गंधी, ताप आणि त्याहूनही गंभीर परिस्थिती उद्भवते, जसे की स्टूलमध्ये रक्त असणे. जनावरांनाही शौचास त्रास होतो. या विषयावरील मुख्य शंका स्पष्ट करण्यासाठी, पटास दा कासा यांनी साल्वाडोर येथील पशुवैद्य अमांडा कार्लोनी यांची मुलाखत घेतली. तिने आम्हाला काय सांगितले ते पहा!

पेरियनल फिस्टुला: कुत्र्याला शौचास त्रास होतो

पेरिअनल फिस्टुला म्हणजे काय हे फार कमी शिक्षकांना माहिती आहे, ज्याला गुदाशय, गुदद्वारासंबंधी किंवा अॅडानल फिस्टुला देखील म्हणतात (जरी नावे आहेत भिन्न, ते सर्व समान समस्येचा संदर्भ देतात). “रेक्टल फिस्टुला ही एक पॅथॉलॉजिकल कम्युनिकेशन चॅनेल आहे जी गुद्द्वार आणि खोल उती किंवा त्वचेच्या आतील भागात बनते”, अमांडा स्पष्ट करते. पशुवैद्यकांच्या मते, ग्रंथींच्या जळजळीमुळे कुत्र्याला शौचास त्रास होतो (डिस्केशिया) किंवा खूप इच्छा होत असतानाही मलविसर्जन करण्यास सक्षम नसणे (टेनेस्मस).याशिवाय, इतर लक्षणे जी पाहिली जाऊ शकतात ती अशी:

• गुदद्वाराच्या भागात दुर्गंधी येणे

• खाज सुटणे आणि/किंवा गुदद्वाराच्या भागात वेदना

• अतिसार

• बद्धकोष्ठता

• मल असंयम

• रक्तरंजित मल

• भूक आणि वजन कमी होणे

• ताप

• गुद्द्वार आणि दृश्यमान त्वचा यांच्यातील संप्रेषण चॅनेलचे व्हिज्युअलायझेशन (केवळ अधिक गंभीर प्रकरणांमध्ये)

अमोरा, अॅना हेलोइसा कोस्टा यांच्या मालकीच्या कुत्र्याला दोनदा ही समस्या आली. “पहिल्या प्रसंगी, मला ते काय आहे याची कल्पना नव्हती. माझ्या लक्षात आले की ती नेहमीपेक्षा जास्त वेळा त्या भागाला चाटत होती आणि जेव्हा मी पाहिले तेव्हा मला दिसले की गुदद्वाराजवळची त्वचा खूप लाल आहे आणि थोडी सूज आहे, जळजळ दिसत आहे”, ट्यूटर आठवते. परिस्थिती कमी करण्यासाठी, अॅनाने त्या भागात ऍलर्जीसाठी मलम लावण्याचे ठरवले, परंतु दुसर्या दिवशी जखम उघडली आणि मध्यभागी एक छिद्र असलेल्या फोडासारखे दिसू लागले - जेथे विष्ठा वंगण घालणारा द्रव आणि खूप चांगला गंध आहे. बाहेर आले. मजबूत. पेरिअनल फिस्टुलाचे निदान पशुवैद्यकाशी सल्लामसलत केल्यानंतर झाले.

पेरिअनल ग्रंथीची जळजळ: जर्मन शेफर्ड कुत्रे सर्वात जास्त प्रभावित होतात

त्यानुसार पशुवैद्य अमांडा यांच्या मते, रेक्टल फिस्टुलाचे कारण अद्यापही व्यवस्थितपणे स्थापित झालेले नाही, परंतु गुदद्वारासंबंधीचा ग्रंथी संसर्गास कारणीभूत ठरणारे काही घटक आहेत. जर्मन शेफर्ड जातीचे कुत्रे, उदाहरणार्थ, अधिक प्रवण आहेतरोगाचा विकास. लॅब्राडोरचे कुत्रे, आयरिश सेटर, जुने इंग्लिश शीपडॉग, बॉर्डर कॉली आणि बुलडॉग जाती देखील समस्या अधिक वेळा उपस्थित करू शकतात. "हा रोग तिरकस स्वरूपाच्या आणि/किंवा शेपटीच्या आत रुंद पाया असलेल्या जातींमध्ये अधिक सामान्य आहे, कारण यामुळे या प्रदेशात त्वचेची जळजळ आणि संसर्गासह विष्ठा जमा होण्यास प्रोत्साहन मिळते", तो समर्थन करतो.

याशिवाय, अलीकडील अतिसार, गुदद्वारासंबंधी ग्रंथींनी निर्माण होणारा वाढलेला स्राव आणि खराब गुदद्वाराच्या स्नायूंचा टोन देखील समस्या सुरू होण्यास कारणीभूत ठरू शकतो. सर्वसाधारणपणे, वृद्ध आणि नर कुत्र्यांमध्ये जास्त घटना आढळतात.

पेरिअनल फिस्टुलाचे कोणतेही लक्षण दिसल्यावर, कुत्र्याला शक्य तितक्या लवकर पशुवैद्यकाकडे नेणे आवश्यक आहे, तरच डॉक्टर परिस्थितीचे मूल्यांकन करू शकतील आणि संसर्गाची पुष्टी करण्यासाठी सर्व आवश्यक चाचण्या करू शकतील. . “शारीरिक आणि गुदाशय तपासणीतून मिळालेल्या माहितीसह क्लिनिकल चिन्हे जोडून निदान केले जाते. फुगलेल्या कालव्याची कल्पना करणे नेहमीच शक्य नसते, परंतु ग्रॅन्युलोमा आणि गळू गुदाशयातून धडधडणे शक्य आहे”, व्यावसायिक स्पष्ट करतात.

कुत्र्यांमधील पेरिअनल ग्रंथीच्या जळजळीवर उपचार करणे अजूनही अनेक पशुवैद्यांसाठी आव्हान आहे, कारण त्याला अपरिभाषित कारणे आहेत. सहसा, क्लिनिकल दृष्टीकोन घेतला जातोअमांडाच्या म्हणण्यानुसार, प्रतिजैविक, कॉर्टिकोइड्स आणि अँटीसेप्टिक्ससह प्रदेशाची स्वच्छता.

अमोराच्या उपचारामध्ये अँटीपॅरासायटिक गोळ्याचे डोस, दाहक-विरोधी मलम वापरणे आणि जीवाणूनाशक स्प्रेने साफ करणे समाविष्ट होते. "पहिल्या चिन्हापासून उपचार संपेपर्यंत आणि जखम बरी होण्यास जवळजवळ दोन आठवडे लागले", शिक्षक म्हणतात. “दुसऱ्यांदा, दुखापत उघडू नये म्हणून मी त्याला ताबडतोब पशुवैद्याकडे उपचारासाठी घेऊन गेलो. हे काम केले!”

पशुवैद्यकाने सांगितल्याप्रमाणे, समस्येवर उपचार करण्यासाठी केवळ औषधोपचार नेहमीच कार्य करत नाही, जी कालांतराने आणखी वाईट होऊ शकते. “जेव्हा प्राणी वैद्यकीय उपचारांना प्रतिसाद देत नाहीत, तेव्हा शस्त्रक्रिया आवश्यक असते. तथापि, प्रक्रिया पार पाडल्यानंतर काही गुंतागुंत सामान्यतः उद्भवतात आणि हे शक्य आहे की प्राण्याला पुन्हा पडण्याची शक्यता आहे”, तो हायलाइट करतो. पूर्णपणे परिभाषित कारणाशिवाय हा आजार असल्याने, कुत्र्यांमध्ये गुदाशय फिस्टुला रोखणे शक्य नाही. म्हणून, हे अत्यंत महत्वाचे आहे की रोग दर्शवू शकणारी कोणतीही लक्षणे लवकर ओळखण्यासाठी शिक्षकांनी प्राण्यांचे वारंवार निरीक्षण केले.