Cerebellar hypoplasia ໃນຫມາແມ່ນເປັນພະຍາດທີ່ຮູ້ຈັກເລັກນ້ອຍ, ມີລັກສະນະໂດຍຜົນກະທົບຕໍ່ການເຄື່ອນໄຫວຂອງ puppies ໃນມື້ທໍາອິດຂອງຊີວິດ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ມັນຍາກທີ່ຈະປະຕິບັດກິດຈະກໍາທົ່ວໄປເຊັ່ນ: ການຍ່າງແລະແມ້ກະທັ້ງດູດນົມ. ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ, ຫຼາຍຄົນບໍ່ລອດມັນແລະ euthanasia ແມ່ນການແກ້ໄຂພຽງແຕ່. ແລ້ວສັດທີ່ມີໂອກາດຢູ່ລອດ, ຕ້ອງການການຊ່ວຍເຫຼືອຊີວິດ, ເພາະວ່າມັນບໍ່ມີການປິ່ນປົວ. ເພື່ອເຂົ້າໃຈເພີ່ມເຕີມ, ພວກເຮົາໄດ້ສົນທະນາກັບສັດຕະວະແພດແລະນັກຊ່ຽວຊານດ້ານ neurologist ຜູ້ທີ່ອະທິບາຍວ່າແມ່ນຫຍັງຄື hypoplasia ໃນ cerebellum ຂອງຫມາແລະຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບພະຍາດ. ກວດເບິ່ງມັນ!

Cerebellar hypoplasia ໃນຫມາແມ່ນພະຍາດທີ່ມີຜົນກະທົບຕໍ່ລູກຫມາ

ເພື່ອເຂົ້າໃຈວ່າ cerebellar hypoplasia ແມ່ນຫຍັງຢູ່ໃນແມວແລະຫມາ, ມັນເປັນເລື່ອງທີ່ຫນ້າສົນໃຈທໍາອິດທີ່ຈະຮູ້ວ່າ hypoplasia ແມ່ນຫຍັງແລະຫນ້າທີ່ຂອງມັນແມ່ນຫຍັງ. ແມ່ນມາຈາກ cerebellum. ສໍາລັບການນີ້, ພວກເຮົາເຊີນສັດຕະວະແພດແລະ neurologist ທ່ານດຣ. ນາງ Magda Medeiros, ຜູ້ທີ່ໄດ້ໂອ້ລົມກັບ Patas da Casa ແລະຊີ້ແຈງເລື່ອງນີ້ວ່າ: "Cerebellar hypoplasia ແມ່ນສະພາບທີ່ພາກສ່ວນຂອງ cerebellum ບໍ່ພັດທະນາຢ່າງສົມບູນໃນເວລາຖືພາ", ນາງກໍານົດ.

ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຄູສອນເຮັດ. ບໍ່ຮູ້, ແຕ່ບົດບາດຂອງ cerebellum ໃນກິດຈະກໍາຂອງມໍເຕີແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນຫຼາຍ: " cerebellum ປະກອບດ້ວຍສ່ວນໃຫຍ່ຂອງສະຫມອງ, ນອນຢູ່ດ້ານຫລັງ, ຂ້າງເທິງແລະຫລັງຂອງສະຫມອງ, ແລະຮັບຜິດຊອບໃນການຄວບຄຸມການເຄື່ອນໄຫວທີ່ດີ, ຂອງສະຫມອງ. posture and motor coordination”, ລາວສະແດງໃຫ້ເຫັນ.

ແຕ່ເປັນຫຍັງມັນເກີດຂຶ້ນພຽງແຕ່ໃນ puppies? ນາງຕອບວ່ານີ້ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບການສ້າງຕັ້ງຂອງ cerebellum ແລະໃນຫມາ cerebellar hypoplasia, ສາເຫດສາມາດເປັນພັນທຸກໍາຫຼືພາຍນອກ: "ຂະບວນການພັດທະນາຂອງ cerebellum ເກີດຂື້ນໃນລະຫວ່າງການຖືພາແລະໃນອາທິດທໍາອິດຫຼັງຈາກເກີດ. ດັ່ງນັ້ນ, ໃນ cerebellar hypoplasia, ບາງຂໍ້ບົກພ່ອງທາງພັນທຸກໍາ (ສາເຫດພາຍໃນ) ຫຼືສາເຫດພາຍນອກ (ເຊັ່ນ: ການຕິດເຊື້ອ, ສານພິດຫຼືການຂາດສານອາຫານໃນ bitch ໃນລະຫວ່າງການຖືພາ) ປ່ຽນແປງການພັດທະນາຂອງ cerebellum."

ອາການຂອງ cerebellar hypoplasia: puppies ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການເຄື່ອນຍ້າຍ

ອີງຕາມທ່ານດຣ. Magda Medeiros, ອາການຕົ້ນຕໍຂອງໂຣກສະຫມອງເສື່ອມແມ່ນ:

• ຄວາມຕັ້ງໃຈສັ່ນສະເທືອນ, ເຊິ່ງເບິ່ງຄືວ່າຈະສັ່ນຫຼືສັ່ນຫົວແລະເກີດຂື້ນໃນເວລາທີ່ຫມາພະຍາຍາມສຸມໃສ່ວັດຖຸໃດຫນຶ່ງ, ເຊັ່ນ: ຖ້ວຍອາຫານ. ;
• ບໍ່ເປັນລະບຽບ ແລະບໍ່ໝັ້ນຄົງ;
• ຖານກວ້າງ (ຕີນຫ່າງກວ່າປົກກະຕິ);
• ລັກສະນະການຍ່າງສູງ ຫຼື "ຕື່ນເຕັ້ນ" ເວລາຍ່າງ (ອາດຈະຍ່າງຄືກັບທະຫານຫຼິ້ນ) lead);
• ລົ້ມເລື້ອຍໆ ແລະຕັດໄລຍະຫ່າງຜິດ;
• ການສັ່ນສະເທືອນຂອງແຂນຂາ;
• ການສັ່ນສະເທືອນຫົວ.

ເຖິງແມ່ນຈະເຫັນໄດ້, ນາງເວົ້າວ່າອາການເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນ ມັກຈະຖືກເບິ່ງຜິດໆວ່າເປັນພຶດຕິກຳ: “ໝາທີ່ມີອາການສະໝອງເສື່ອມສາມາດປະກົດວ່າຂີ້ຄ້ານ ແລະ ວິນຫົວ, ເຊິ່ງເບິ່ງໜ້າຮັກຫຼາຍ ແລະອາດເຮັດໃຫ້ບາງຄົນສົງໄສ.ນັ້ນແມ່ນສ່ວນປົກກະຕິຂອງການພັດທະນາ puppy - ແຕ່ມັນບໍ່ແມ່ນ. ອາການມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະປາກົດໃຫ້ເຫັນເມື່ອລູກໝາອອກ ແລະປະມານ ແລະສຳຫຼວດ. ມັນເປັນເງື່ອນໄຂຂອງເດັກເກີດໃຫມ່ທີ່ຈະສັງເກດເຫັນໃນອາທິດທໍາອິດຂອງຊີວິດ", ລາວເວົ້າ.

ນັ້ນແມ່ນສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ອີງຕາມການລາຍງານຂອງ The Dodo: ໃນປີ 2017, ຄອບຄົວທີ່ເອົາຫມາກັບ cerebellar hypoplasia ໃນຄາລິຟໍເນຍມັນໃຊ້ເວລາຫຼາຍກວ່າຫນຶ່ງເດືອນເພື່ອຄົ້ນພົບວ່າມີບາງຢ່າງຜິດພາດແລະ Petey ນ້ອຍນັ້ນກໍ່ມີບັນຫາໃນການຍ່າງ.

ການທົດສອບການຍົກເວັ້ນຊ່ວຍວິນິດໄສ cerebellar hypoplasia ໃນສະຫມອງ. ໝາ

ອີງຕາມສັດຕະວະແພດ, ເພື່ອກວດຫາໂຣກຜີວໜັງສະໝອງເສື່ອມ, ໝາໄດ້ຜ່ານການກວດແບດເຕີລີ່ ແລະ ການວິນິດໄສຂອງມັນແມ່ນໂດຍການຍົກເວັ້ນ. ນີ້ເກີດຂື້ນເພາະວ່າອາການແມ່ນຄ້າຍຄືກັນກັບພະຍາດອື່ນໆ: "ໂຣກສະຫມອງເສື່ອມສາມາດສັບສົນກັບພະຍາດຂອງເດັກເກີດໃຫມ່ອື່ນໆ, ເຊັ່ນ: ພະຍາດບ້າຫມູ. ອາການຂອງພະຍາດຕິດຕໍ່ (ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ເກີດການອັກເສບ meningoencephalitis, ເຊັ່ນ distemper) ຍັງສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມບໍ່ສອດຄ່ອງແລະມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການເຄື່ອນຍ້າຍ. ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ຍົກເວັ້ນ pathologies ອື່ນໆໃນເວລາທີ່ເຮັດການວິນິດໄສຂອງ cerebellar hypoplasia. ປະຫວັດສາດແລະອາການຂອງສັດ. ຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບພໍ່ແມ່ແລະການຖືພາຂອງແມ່ອາດຈະເປັນປະໂຫຍດ. ໂດຍປົກກະຕິແລ້ວ, ນອກເໜືອໄປຈາກການກວດຮ່າງກາຍ ແລະລະບົບປະສາດ, ສັດຕະວະແພດຈະສັ່ງໃຫ້ກວດເລືອດ, ນໍ້າຍ່ຽວ ແລະ ການກວດພາບສະທ້ອນຈາກແມ່ເຫຼັກເພື່ອຢືນຢັນ cerebellar hypoplasia> Hypoplasia ມັນຮ້າຍແຮງ ແລະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄຸນນະພາບຊີວິດຂອງສັດທັງໝົດ. ອີງຕາມລະດັບຂອງພະຍາດ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານຫຼາຍຄົນກໍ່ແນະນໍາ euthanasia. ທ່ານສັດຕະວະແພດກ່າວວ່າ "ໜ້າເສຍດາຍ, ໂຣກສະໝອງເສື່ອມບໍ່ສາມາດປິ່ນປົວໄດ້ ແລະບໍ່ມີທາງເລືອກໃນການປິ່ນປົວສະເພາະ,".

ຂ່າວດີແມ່ນວ່ານີ້ບໍ່ແມ່ນພະຍາດທີ່ກ້າວໜ້າ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການການສະໜັບສະໜູນ ແລະການດູແລສະເພາະຕະຫຼອດຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ: “ໝາຈະມີຄວາມພິການທາງດ້ານການພັດທະນາບາງອັນ, ສະນັ້ນ ລາວອາດຈະບໍ່ສາມາດຕັດສິນໃຈເພື່ອປົກປ້ອງຕົນເອງຄືກັບຄົນອື່ນ. ທ່ານຈະຕ້ອງຈໍາກັດການເຄື່ອນໄຫວແລະການເຄື່ອນໄຫວຂອງຫມາຂອງທ່ານເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການບາດເຈັບແລະອຸປະຕິເຫດການຈາລະຈອນ. ການປີນຂຶ້ນ, ຫຼຸດລົງຫຼືເສລີພາບໃນການເຄື່ອນໄຫວໃນສວນສາທາລະນະ, ສິ່ງປົກກະຕິທັງຫມົດທີ່ຫມາເຮັດ, ຕ້ອງໄດ້ຮັບການຄວບຄຸມ. ໝາບາງໂຕຕ້ອງໃຊ້ລໍ້ເຂັນເພື່ອຍ່າງໄປມາ."

ແຕ່ເຖິງວ່າເຈົ້າເປັນໝາທີ່ເປັນພະຍາດ paraplegic, ມັນຍັງສາມາດຢູ່ກັບສະພາບດັ່ງກ່າວໄດ້: "Cerebellar hypoplasia ໃນໝາສາມາດຕັ້ງແຕ່ບໍ່ຮຸນແຮງຫາຮ້າຍແຮງ, ແຕ່ສ່ວນຫຼາຍ ມີຄວາມລໍາບາກໃນການຍ່າງ, ແລ່ນແລະກິນອາຫານ, ຫມາເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ມີບັນຫາທີ່ຈະເຂົ້າໃຈໂລກອ້ອມຮອບພວກມັນ, ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ສາມາດຄວບຄຸມການເຄື່ອນໄຫວຂອງພວກເຂົາໃນທາງດຽວກັນ.ຫຼາຍກວ່າຫມາທົ່ວໄປ", ລາວສະແດງໃຫ້ເຫັນ.

ໂຣກ hypoplasia cerebellar ຂອງ Canine ແມ່ນພົບເລື້ອຍໃນສາຍພັນໃຫຍ່

ສາຍພັນໃຫຍ່ເຊັ່ນ Irish Setter ແລະ Siberian Husky ແມ່ນໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຫຼາຍທີ່ສຸດຈາກພະຍາດນີ້ . ແຕ່ສາຍພັນນ້ອຍອື່ນໆເຊັ່ນ Fox Terrier ກໍ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບເຊັ່ນກັນ.

ດຣ. Magda Medeiros ໄດ້ອະທິບາຍເຖິງແຮງຈູງໃຈທາງພັນທຸກໍາທີ່ຢູ່ເບື້ອງຫລັງຂອງພະຍາດ: "ມີສາຍພັນທີ່ມີ predisposition ຫຼາຍກວ່າ, ເຊັ່ນ: Chow Chows, Bull Terriers, Cocker Spaniels, Boston Terriers, Grand Danes ແລະ Airedales. ສາຍພັນເຫຼົ່ານີ້ມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະເກີດການກາຍພັນທາງພັນທຸກໍາທີ່ສູງຂຶ້ນໃນ VLDLR gene (chr1) ທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດການ hypoplasia cerebellar. ພະຍາດນີ້ແມ່ນໄດ້ຮັບມໍລະດົກໃນລັກສະນະ autosomal recessive, ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າຫມາທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຕ້ອງມີສອງສໍາເນົາຂອງການກາຍພັນເພື່ອສະແດງອາການທາງດ້ານຄລີນິກ, "ລາວລາຍລະອຽດ.

ມັນເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະປ້ອງກັນໂຣກສະຫມອງອັກເສບໃນຫມາບໍ?

ໃນກໍລະນີໃດກໍ່ຕາມ, cerebellar hypoplasia ພັດທະນາໃນລະຫວ່າງການຖືພາ, ບໍ່ວ່າຈະຍ້ອນເຫດຜົນທາງພັນທຸກໍາຫຼືພາຍນອກ. ເຖິງແມ່ນວ່າ, ສັດຕະວະແພດຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າມັນເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະຄາດຄະເນພະຍາດໃນເວລາທີ່ມີການວາງແຜນການຈະເລີນພັນແລະຫມາມີຢາວັກຊີນທີ່ທັນສະໄຫມ: "ພວກເຮົາຕ້ອງລະມັດລະວັງເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການຂ້າມຫມາທີ່ມີປະຫວັດຄອບຄົວຂອງ hypoplasia, ນອກເຫນືອໄປຈາກ. ຮັກສາຫມາສັກຢາປ້ອງກັນເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການຕິດເຊື້ອ, ເຊັ່ນ: parvovirus, ສໍາລັບການຍົກຕົວຢ່າງ, ເຊິ່ງສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດການປ່ຽນແປງເຫຼົ່ານີ້ແຕ່ກໍາເນີດ." ນັ້ນແມ່ນ, ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ວ່າມັນເປັນການດີສະເຫມີທີ່ຈະເລືອກເອົາການລ້ຽງສັດໃນ kennels ທີ່ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບແລະໄດ້ຮັບການຢັ້ງຢືນ.ຜູ້ທີ່ວາງແຜນການຫາຄູ່ທີ່ມີສຸຂະພາບດີ ແລະແມ່ນແລ້ວ, ມັນບໍ່ເປັນຫຍັງທີ່ຈະເລື່ອນການສັກຢາວັກຊີນຂອງໝາ.