Ang cerebellar hypoplasia sa mga aso ay isang maliit na kilalang sakit, na nailalarawan sa pamamagitan ng pag-apekto sa mga galaw ng mga tuta sa mga unang araw ng buhay, na nagpapahirap sa pagsasagawa ng mga karaniwang aktibidad tulad ng paglalakad at kahit na pagsuso. Sa pangkalahatan, marami ang hindi nakaligtas dito at ang euthanasia ang tanging solusyon. Ang hayop na iyon na may posibilidad na mabuhay, ay nangangailangan ng suporta para sa buhay, dahil wala itong lunas. Para mas maunawaan, nakipag-usap kami sa isang beterinaryo at neurologist na nagpaliwanag kung ano ang hypoplasia sa cerebellum ng aso at higit pang impormasyon tungkol sa sakit. Tingnan ito!

Ang cerebellar hypoplasia sa mga aso ay isang sakit na nakakaapekto sa mga tuta

Upang maunawaan kung ano ang cerebellar hypoplasia sa mga pusa at aso, unang interesante na malaman kung ano ang hypoplasia at kung ano ang function nito ay mula sa cerebellum. Para dito, inaanyayahan namin ang beterinaryo at neurologist na si Dr. Magda Medeiros, na nakipag-usap kay Patas da Casa at nilinaw ang bagay na ito: "Ang cerebellar hypoplasia ay isang kondisyon kung saan ang mga bahagi ng cerebellum ay hindi ganap na nabubuo sa panahon ng gestational", ang kanyang tinukoy.

Karamihan sa kanila ay mga tutor. Hindi alam, ngunit ang papel ng cerebellum sa mga aktibidad ng motor ay napakahalaga: "Ang cerebellum ay bumubuo ng malaking bahagi ng utak, nakahiga sa likod, sa itaas at likod ng brainstem, at responsable para sa kontrol ng pinong paggalaw, ng posture and motor coordination”, ipinakita niya.

Perobakit sa mga tuta lang nangyayari? Siya ay tumugon na ito ay nauugnay sa pagbuo ng cerebellum at na sa mga aso cerebellar hypoplasia, ang mga sanhi ay maaaring genetic o panlabas: "Ang proseso ng pag-unlad ng cerebellum ay nagaganap sa panahon ng pagbubuntis at sa mga unang linggo pagkatapos ng kapanganakan. Kaya, sa cerebellar hypoplasia, ang ilang genetic defect (intrinsic cause) o extrinsic na sanhi (tulad ng mga impeksyon, toxins o nutritional deficiencies sa asong babae sa panahon ng pagbubuntis) ay nagbabago sa pagbuo ng cerebellum.”

Mga sintomas ng cerebellar hypoplasia: nahihirapang gumalaw ang mga tuta

Ayon kay Dr. Magda Medeiros, ang mga pangunahing sintomas ng cerebellar hypoplasia ay:

• Intention tremors, na tila nanginginig o nanginginig ang ulo at nangyayari kapag sinusubukan ng aso na tumuon sa isang bagay, tulad ng isang mangkok ng pagkain ;
• Magulo at hindi matatag;
• Malawak na base (mas malayo ang mga paa kaysa karaniwan);
• Mataas o "excited" na lakad na hitsura kapag naglalakad (maaaring lumakad na parang laruang sundalo) lead);
• Madalas mahulog at maling hulaan ang mga distansya;
• Limb tremors;
• Ulo.

Kahit nakikita, sabi niya ang mga palatandaang ito ay madalas na maling tinitingnan bilang pag-uugali: "Ang mga tuta na may cerebellar hypoplasia ay maaaring magmukhang masyadong malamya at nahihilo, na maaaring maging masyadong cute at maaaring humantong sa ilan na magtaka.iyon ay isang normal na bahagi ng pag-unlad ng tuta - ngunit hindi. Ang mga palatandaan ay malamang na maging maliwanag kapag ang tuta ay nasa labas at paikot at naggalugad. Ito ay isang neonatal na kondisyon na mapapansin sa mga unang linggo ng buhay", sabi niya.

Iyan ang nangyari sa labas, ayon sa ulat ng The Dodo: noong 2017, isang pamilya na kumuha ng aso kasama ang cerebellar hypoplasia sa California, inabot ng mahigit isang buwan bago matuklasan na may mali at talagang nahihirapang maglakad ang maliit na si Petey.

Ang mga pagsusuri sa pagbubukod ay nakakatulong sa pag-diagnose ng cerebellar hypoplasia sa ang aso

Ayon sa beterinaryo, upang matukoy ang hypoplasia ng cerebellar vermis, ang aso ay sumasailalim sa isang baterya ng mga pagsubok at ang diagnosis nito ay sa pamamagitan ng pagbubukod. Nangyayari ito dahil ang mga sintomas ay katulad ng iba pang mga sakit: "Ang cerebellar hypoplasia ay maaaring malito sa iba pang mga neonatal pathologies, tulad ng epilepsy. Ang mga sintomas ng mga nakakahawang sakit (na nagdudulot ng meningoencephalitis, tulad ng distemper) ay maaari ding maging sanhi ng hindi koordinasyon at kahirapan sa paggalaw. Kaya kailangan na ibukod ang iba pang mga pathologies kapag gumagawa ng diagnosis ng cerebellar hypoplasia.”

At dahil ito ay isang genetic na sakit, itinuturo ng neurologist na ang mga magulang ng tuta ay nararapat ding imbestigahan: “Ang diagnosis ay ginawa sa pamamagitan ng ang kasaysayan at mga palatandaan ng hayop. Ang impormasyon tungkol sa mga magulang at pagbubuntis ng ina ay maaaringmaging kapaki-pakinabang. Karaniwan, bilang karagdagan sa pisikal at neurological na pagsusuri, ang beterinaryo ay mag-uutos ng dugo, ihi at magnetic resonance imaging na mga pagsusuri upang kumpirmahin ang cerebellar hypoplasia.”

Sa cerebellar hypoplasia sa mga aso, ang paggamot ay naglalayong ginhawa

Hypoplasia ito ay malubha at nakakaapekto sa buong kalidad ng buhay ng hayop. Depende sa antas ng sakit, maraming mga propesyonal ang nagrekomenda pa nga ng euthanasia. "Sa kasamaang palad, ang cerebellar hypoplasia ay hindi magagamot at walang tiyak na mga opsyon sa paggamot," sabi ng beterinaryo.

Ang mabuting balita, gayunpaman, ay hindi ito isang progresibong sakit. Gayunpaman, kakailanganin nila ang tiyak na suporta at pangangalaga sa buong buhay nila: “Ang aso ay magkakaroon ng ilang mga kapansanan sa pag-unlad, kaya maaaring hindi siya makagawa ng mga desisyon upang protektahan ang kanyang sarili tulad ng iba. Kakailanganin mong paghigpitan ang aktibidad at paggalaw ng iyong aso upang maiwasan ang mga pinsala at aksidente sa trapiko. Ang pag-akyat, pagbagsak o kalayaan sa paggalaw sa parke, lahat ng mga normal na bagay na ginagawa ng mga aso, ay kailangang kontrolin. Ang ilang mga aso ay kailangang gumamit ng mga wheelchair upang makalibot.”

Ngunit kahit na ikaw ay isang paraplegic na aso, posible pa ring mabuhay nang may kondisyon: “Ang cerebellar hypoplasia sa mga aso ay maaaring mula sa banayad hanggang sa malala, ngunit karamihan nahihirapan sa paglalakad, pagtakbo at pagkain. Ang mga asong ito ay walang problema sa pag-unawa sa mundo sa kanilang paligid, ngunit hindi nila makokontrol ang kanilang mga paggalaw sa parehong paraankaysa sa mga tipikal na aso”, ipinakita niya.

Ang canine cerebellar hypoplasia ay mas karaniwan sa malalaking lahi

Malalaking lahi gaya ng Irish Setter at Siberian Husky ang pinaka-apektado ng sakit na ito . Ngunit ang ibang mas maliliit na lahi, tulad ng Fox Terrier, ay apektado din.

Dr. Ipinaliwanag ni Magda Medeiros ang genetic motivation sa likod ng sakit: “May mga breed na may mas malaking predisposition, tulad ng Chow Chows, Bull Terriers, Cocker Spaniels, Boston Terriers, Grand Danes at Airedales. Ang mga lahi na ito ay malamang na may mas mataas na paglitaw ng genetic mutation sa VLDLR gene (chr1) na nagiging sanhi ng cerebellar hypoplasia. Ang sakit na ito ay minana sa isang autosomal recessive na paraan, na nangangahulugan na ang mga apektadong aso ay dapat magkaroon ng dalawang kopya ng mutation upang magpakita ng mga klinikal na palatandaan," detalye niya.

Posible bang maiwasan ang cerebral hypoplasia sa mga aso?

Sa anumang kaso, nabubuo ang cerebellar hypoplasia sa panahon ng pagbubuntis, alinman sa genetic o panlabas na mga kadahilanan. Gayunpaman, itinuturo ng beterinaryo na posibleng mahulaan ang sakit kapag mayroong pagpaplano ng reproductive at ang aso ay may napapanahong mga bakuna: "Dapat tayong mag-ingat upang maiwasan ang pagtawid sa mga aso na may kasaysayan ng pamilya ng hypoplasia, bilang karagdagan sa pagpapanatiling mabakunahan ang aso upang maiwasan ang mga impeksyon, tulad ng parvovirus, halimbawa, na maaaring maging sanhi ng mga pagbabagong ito sa congenital”. Iyon ay, iyon ang dahilan kung bakit ito ay palaging mabuti upang mag-opt para sa pag-aampon ng hayop sa responsable at sertipikadong mga kulungan ng aso.na nagpaplano ng malusog na pagsasama at oo, okay lang na ipagpaliban ang bakuna ng aso.