कुत्र्यांमधील सेरेबेलर हायपोप्लासिया हा एक लहानसा ज्ञात आजार आहे, जो जीवनाच्या पहिल्या दिवसात कुत्र्याच्या पिल्लांच्या हालचालींवर परिणाम करतो, ज्यामुळे चालणे आणि दूध पिणे यासारख्या सामान्य क्रियाकलाप करणे कठीण होते. साधारणपणे, अनेकांना ते टिकत नाही आणि इच्छामरण हा एकमेव उपाय आहे. आधीच जगण्याची शक्यता असलेल्या त्या प्राण्याला जीवनासाठी आधार आवश्यक आहे, कारण त्याला कोणताही इलाज नाही. अधिक समजून घेण्यासाठी, आम्ही पशुवैद्य आणि न्यूरोलॉजिस्टशी बोललो ज्याने कुत्र्याच्या सेरेबेलममध्ये हायपोप्लासिया काय आहे आणि रोगाबद्दल अधिक माहिती दिली. हे पहा!

कुत्र्यांमधील सेरेबेलर हायपोप्लासिया हा एक आजार आहे जो पिल्लांना प्रभावित करतो

मांजरी आणि कुत्र्यांमध्ये सेरेबेलर हायपोप्लासिया काय आहे हे समजून घेण्यासाठी, हायपोप्लासिया काय आहे आणि त्याचे कार्य काय आहे हे जाणून घेणे प्रथम मनोरंजक आहे. सेरेबेलम पासून आहे. यासाठी आम्ही पशुवैद्यक आणि न्यूरोलॉजिस्ट डॉ. मॅग्डा मेडीरोस, ज्यांनी पॅटास दा कासा यांच्याशी बोलून ही बाब स्पष्ट केली: “सेरेबेलर हायपोप्लासिया ही एक अशी स्थिती आहे ज्यामध्ये गर्भधारणेच्या काळात सेरेबेलमचे काही भाग पूर्णपणे विकसित होत नाहीत”, ती व्याख्या करते.

त्यापैकी बहुतेक शिक्षक करतात माहित नाही, परंतु मोटर क्रियाकलापांमध्ये सेरेबेलमची भूमिका खूप महत्वाची आहे: “सेरेबेलम मेंदूचा एक मोठा भाग बनवतो, जो मेंदूच्या मागील बाजूस, वर आणि मागे असतो आणि सूक्ष्म हालचालींच्या नियंत्रणासाठी जबाबदार असतो. पवित्रा आणि मोटर समन्वय”, तो दाखवतो.

पणहे फक्त पिल्लांमध्येच का होते? ती उत्तर देते की हे सेरेबेलमच्या निर्मितीशी संबंधित आहे आणि कुत्र्यांमध्ये सेरेबेलर हायपोप्लासियाची कारणे अनुवांशिक किंवा बाह्य असू शकतात: “सेरेबेलमची विकास प्रक्रिया गर्भधारणेदरम्यान आणि जन्मानंतरच्या पहिल्या आठवड्यात होते. अशाप्रकारे, सेरेबेलर हायपोप्लासियामध्ये, काही अनुवांशिक दोष (आंतरिक कारण) किंवा बाह्य कारणे (जसे की संक्रमण, विषारी पदार्थ किंवा गर्भधारणेदरम्यान कुत्रीमध्ये पौष्टिक कमतरता) सेरेबेलमच्या विकासामध्ये बदल करतात.”

सेरेबेलर हायपोप्लासियाची लक्षणे: पिल्लांना हालचाल करण्यास त्रास होतो

डॉ. मॅग्डा मेडीरोस, सेरेबेलर हायपोप्लासियाची मुख्य लक्षणे आहेत:

• उद्देशाचा थरकाप, जे डोके हलवताना किंवा हलवल्यासारखे वाटते आणि जेव्हा कुत्रा अन्नाच्या भांड्यासारख्या वस्तूवर लक्ष केंद्रित करण्याचा प्रयत्न करत असतो तेव्हा उद्भवते. ;
• अव्यवस्थित आणि अस्थिर;
• रुंद पाया (सामान्यपेक्षा फूट लांब);
• चालताना उच्च किंवा "उत्साही" चालणे (खेळण्यातील सैनिकासारखे चालणे शक्य आहे) आघाडी);
• वारंवार पडणे आणि अंतराचा चुकीचा अंदाज घेणे;
• हातापायांना हादरे;
• डोक्याचा थरकाप.

दिसत असतानाही ती म्हणते की ही चिन्हे आहेत बर्‍याचदा चुकून काहीतरी वर्तणूक म्हणून पाहिले जाते: “सेरेबेलर हायपोप्लासिया असलेली पिल्ले खूप अस्ताव्यस्त आणि चक्करदार दिसू शकतात, जे खरोखर गोंडस दिसू शकतात आणि काहींना आश्चर्य वाटू शकतातपिल्लाच्या विकासाचा हा एक सामान्य भाग आहे - पण तसे नाही. पिल्लू बाहेर आल्यानंतर आणि शोध घेतल्यानंतर चिन्हे स्पष्ट होतात. ही नवजात बालकाची स्थिती आहे जी आयुष्याच्या पहिल्या आठवड्यात लक्षात येईल”, तो म्हणतो.

द डोडोच्या अहवालानुसार, 2017 मध्ये, एका कुटुंबाने कुत्रा पाळला. कॅलिफोर्नियामधील सेरेबेलर हायपोप्लासियामध्ये काहीतरी चूक आहे आणि त्या लहान पेटीला चालण्यात खरोखर त्रास होत आहे हे कळायला एक महिन्यापेक्षा जास्त कालावधी लागला.

अपवर्जन चाचण्या सेरेबेलर हायपोप्लासियाचे निदान करण्यात मदत करतात कुत्रा

पशुवैद्यकाच्या मते, सेरेबेलर वर्मीसचा हायपोप्लासिया शोधण्यासाठी, कुत्र्याच्या चाचण्या केल्या जातात आणि त्याचे निदान वगळून केले जाते. असे घडते कारण लक्षणे इतर आजारांसारखीच असतात: “सेरेबेलर हायपोप्लासिया इतर नवजात पॅथॉलॉजीज, जसे की एपिलेप्सीसह गोंधळून जाऊ शकते. संसर्गजन्य रोगांच्या लक्षणांमुळे (ज्यामुळे मेनिंगोएन्सेफलायटीस, जसे की डिस्टेंपर) देखील विसंगती आणि हालचाल करण्यास त्रास होऊ शकते. त्यामुळे सेरेबेलर हायपोप्लासियाचे निदान करताना इतर पॅथॉलॉजीज वगळण्याची गरज आहे.”

आणि हा एक अनुवांशिक रोग असल्याने, न्यूरोलॉजिस्टने असे नमूद केले की पिल्लाच्या पालकांची देखील तपासणी करणे योग्य आहे: “निदान याद्वारे केले जाते. प्राण्यांचा इतिहास आणि चिन्हे. पालक आणि आईच्या गर्भधारणेबद्दल माहितीउपयुक्त व्हा. सहसा, शारीरिक आणि न्यूरोलॉजिकल तपासणी व्यतिरिक्त, सेरेबेलर हायपोप्लासियाची पुष्टी करण्यासाठी पशुवैद्य रक्त, मूत्र आणि चुंबकीय अनुनाद इमेजिंग चाचण्या मागवतात.”

कुत्र्यांमधील सेरेबेलर हायपोप्लाझियामध्ये, उपचाराचा उद्देश आराम असतो

हायपोप्लासिया हा गंभीर आहे आणि त्याचा परिणाम प्राण्यांच्या जीवनाच्या संपूर्ण गुणवत्तेवर होतो. आजाराच्या पातळीनुसार, अनेक व्यावसायिक इच्छामरणाची शिफारस देखील करतात. पशुवैद्य म्हणतात, “दुर्दैवाने, सेरेबेलर हायपोप्लासिया बरा होऊ शकत नाही आणि त्यासाठी कोणतेही विशिष्ट उपचार पर्याय नाहीत.

तथापि, चांगली बातमी अशी आहे की हा एक प्रगतीशील आजार नाही. तथापि, त्यांना आयुष्यभर विशिष्ट समर्थन आणि काळजीची आवश्यकता असेल: “कुत्र्याला काही विकासात्मक अपंगत्व असेल, म्हणून तो इतरांप्रमाणे स्वतःचे संरक्षण करण्यासाठी निर्णय घेऊ शकणार नाही. जखम आणि रहदारी अपघात टाळण्यासाठी तुम्हाला तुमच्या कुत्र्याच्या हालचाली आणि हालचालींवर मर्यादा घालाव्या लागतील. उद्यानात चढणे, पडणे किंवा हालचालीचे स्वातंत्र्य, कुत्र्यांनी केलेल्या सर्व सामान्य गोष्टींवर नियंत्रण ठेवणे आवश्यक आहे. काही कुत्र्यांना फिरण्यासाठी व्हीलचेअरचा वापर करावा लागतो.”

परंतु तुम्ही पॅराप्लेजिक कुत्रा असला तरीही, तरीही या स्थितीसह जगणे शक्य आहे: “कुत्र्यांमधील सेरेबेलर हायपोप्लासिया सौम्य ते गंभीर असू शकतो, परंतु बहुतेक चालणे, धावणे आणि खाणे कठीण आहेसामान्य कुत्र्यांपेक्षा”, तो दाखवतो.

मोठ्या जातींमध्ये कॅनाइन सेरेबेलर हायपोप्लासिया अधिक सामान्य आहे

आयरिश सेटर आणि सायबेरियन हस्की सारख्या मोठ्या जातींना या रोगाचा सर्वाधिक त्रास होतो. परंतु फॉक्स टेरियर सारख्या इतर लहान जातींना देखील याचा परिणाम होतो.

डॉ. मॅग्डा मेडीरोस यांनी या रोगामागील अनुवांशिक प्रेरणा स्पष्ट केली: “चौ चाऊ, बुल टेरियर्स, कॉकर स्पॅनियल्स, बोस्टन टेरियर्स, ग्रँड डेन्स आणि एरेडेल्स यासारख्या मोठ्या प्रवृत्ती असलेल्या जाती आहेत. या जातींमध्ये VLDLR जनुक (chr1) मध्ये अनुवांशिक उत्परिवर्तन होण्याची शक्यता जास्त असते ज्यामुळे सेरेबेलर हायपोप्लासिया होतो. हा रोग ऑटोसोमल रिसेसिव्ह पद्धतीने वारशाने मिळतो, याचा अर्थ असा होतो की प्रभावित कुत्र्यांना क्लिनिकल चिन्हे दर्शविण्यासाठी उत्परिवर्तनाच्या दोन प्रती असणे आवश्यक आहे,” तो तपशीलवार माहिती देतो.

कुत्र्यांमध्ये सेरेब्रल हायपोप्लासिया रोखणे शक्य आहे का?

कोणत्याही परिस्थितीत, अनुवांशिक किंवा बाह्य कारणांमुळे, गर्भधारणेदरम्यान सेरेबेलर हायपोप्लासिया विकसित होतो. तरीही, पशुवैद्य दाखवतात की पुनरुत्पादनाचे नियोजन असेल आणि कुत्र्याकडे अद्ययावत लसी असतील तेव्हा रोगाचा अंदाज लावणे शक्य आहे: “आम्ही हायपोप्लासियाचा कौटुंबिक इतिहास असलेल्या कुत्र्यांना ओलांडणे टाळण्याची काळजी घेतली पाहिजे. पार्व्होव्हायरस सारखे संक्रमण टाळण्यासाठी कुत्र्याला लसीकरण करणे, उदाहरणार्थ, ज्यामुळे हे जन्मजात बदल होऊ शकतात”. म्हणजेच, म्हणूनच जबाबदार आणि प्रमाणित केनलमध्ये प्राणी दत्तक घेण्याची निवड करणे नेहमीच चांगले असते.जे निरोगी वीण योजना करतात आणि होय, कुत्र्याच्या लसीकरणास उशीर करणे ठीक आहे.