Cerebellar hypoplasia hjá hundum er lítt þekktur sjúkdómur, sem einkennist af því að hafa áhrif á hreyfingar hvolpa á fyrstu dögum lífsins, sem gerir það erfitt að framkvæma algengar athafnir eins og að ganga og jafnvel sjúga. Yfirleitt lifa margir það ekki af og líknardráp er eina lausnin. Nú þegar þarf það dýr með möguleika á að lifa af stuðning fyrir lífið, því það hefur enga lækningu. Til að skilja meira, ræddum við við dýralækni og taugalækni sem útskýrði hvað er ofvöxtur í litla heila hundsins og frekari upplýsingar um sjúkdóminn. Athugaðu það!

Cerebellar hypoplasia hjá hundum er sjúkdómur sem hefur áhrif á hvolpa

Til að skilja hvað cerebellar hypoplasia er hjá köttum og hundum er fyrst áhugavert að vita hvað hypoplasia er og hver virkni þess er er úr litla heila. Til þess bjóðum við dýralækninum og taugalækninum Dr. Magda Medeiros, sem ræddi við Patas da Casa og útskýrði þetta mál: "Cerebellar hypoplasia er ástand þar sem hlutar heilans þróast ekki alveg á meðgöngutímanum", skilgreinir hún.

Flestir þeirra gera það sem kennari. ekki vitað, en hlutverk litla heilans í hreyfivirkni er mjög mikilvægt: „Heilin er stór hluti heilans, hann liggur aftast, fyrir ofan og aftan heilastofninn og ber ábyrgð á stjórnun fínhreyfinga, af líkamsstöðu og hreyfisamhæfing“, sýnir hann.

Enafhverju kemur þetta bara fram hjá hvolpum? Hún svarar því til að þetta tengist myndun litla heila og að hjá hundum geti heilaskortur verið erfðafræðilegur eða utanaðkomandi: „Þróunarferli litla heila á sér stað á meðgöngu og fyrstu vikurnar eftir fæðingu. Þannig, í vanmyndun í heila, breytir einhver erfðagalli (innri orsök) eða ytri orsakir (svo sem sýkingar, eiturefni eða næringarskortur í tíkinni á meðgöngu) þróun litla heila.“

Einkenni um ofvöxt í heila: hvolpar eiga erfitt með að hreyfa sig

Samkvæmt Dr. Magda Medeiros, helstu einkenni heilaskorts eru:

• Ásetningsskjálfti, sem virðist hrista eða hrista höfuðið og koma fram þegar hundurinn er að reyna að einbeita sér að hlut, eins og matarskál. ;
• Röskun og óstöðug;
• Breiður botn (fætur lengra á milli en venjulega);
• Hátt eða „spennt“ göngulag þegar þú gengur (gæti gengið eins og leikfangahermaður) blý);
• Fallið oft og mismetið vegalengdir;
• skjálfti í útlimum;
• Höfuðskjálfti.

Jafnvel sýnileg, hún segir að þessi merki séu oft ranglega litið á það sem hegðunarvandamál: „Hvolpar með ofvöxt í heila geta virkað of klaufalegir og svima, sem getur þótt of sætt og getur valdið undrun hjá sumum.það er eðlilegur hluti af þróun hvolpa - en svo er ekki. Merkin hafa tilhneigingu til að koma í ljós þegar hvolpurinn er kominn út og er að skoða. Þetta er nýburaástand sem verður vart við á fyrstu vikum lífsins“, segir hann.

Það er það sem gerðist þarna úti, samkvæmt skýrslu The Dodo: árið 2017, fjölskylda sem tók að sér hund með cerebellar hypoplasia í Kaliforníu það tók meira en mánuð að uppgötva að eitthvað var að og að Petey litli átti í raun í erfiðleikum með gang.

Útlokunarpróf hjálpa til við að greina litla heila hundurinn

Samkvæmt dýralækninum, til að greina ofvöxt í heila vermis, fer hundurinn í gegnum rafhlöðu prófana og greining hans er með útilokun. Þetta gerist vegna þess að einkennin eru svipuð öðrum sjúkdómum: „Hægt er að rugla saman heilablóðfalli við aðra nýburasjúkdóma, svo sem flogaveiki. Einkenni smitsjúkdóma (sem valda heilahimnubólgu, svo sem veikindi) geta einnig valdið samhæfingarleysi og hreyfierfiðleikum. Þess vegna er þörf á að útiloka aðra meinafræði þegar greint er frá heilaskorti.“

Og þar sem um erfðasjúkdóm er að ræða bendir taugalæknirinn á að foreldrar hvolpsins eigi líka skilið að vera rannsakaðir: „Greiningin er gerð í gegnum sögu og merki dýrsins. Upplýsingar um foreldra og meðgöngu móður getavera gagnleg. Venjulega, auk líkamlegrar og taugafræðilegrar skoðunar, mun dýralæknirinn panta blóð-, þvag- og segulómunpróf til að staðfesta ofvöxt heilans>Hypoplasia það er alvarlegt og hefur áhrif á öll lífsgæði dýrsins. Margir sérfræðingar mæla jafnvel með líknardrápi, allt eftir veikindastigi. „Því miður er ekki hægt að lækna heilablóðfall og það eru engin sérstök meðferðarmöguleikar,“ segir dýralæknirinn.

Góðu fréttirnar eru hins vegar þær að þetta er ekki versnandi sjúkdómur. Hins vegar munu þeir þurfa sérstakan stuðning og umönnun alla ævi: „Hundurinn mun hafa einhverja þroskahömlun, þannig að hann getur ekki tekið ákvarðanir um að vernda sig eins og hinir. Þú verður að takmarka virkni og hreyfingu hundsins þíns til að forðast meiðsli og umferðarslys. Það þarf að hafa stjórn á klifri, falli eða hreyfifrelsi í garðinum, allt það venjulega sem hundar gera. Sumir hundar þurfa að nota hjólastóla til að komast um.“

En jafnvel þótt þú sért lamandi hundur er samt hægt að lifa við ástandið: „Cerebellar hypoplasia í hundum getur verið allt frá vægum til alvarlegum, en flestir eiga erfitt með að ganga, hlaupa og borða. Þessir hundar eiga ekki í vandræðum með að skilja heiminn í kringum sig en þeir geta ekki stjórnað hreyfingum sínum á sama háttheldur en dæmigerða hunda“, sýnir hann.

Cebellar hypoplasia í hundum er algengari hjá stórum tegundum

Stórar tegundir eins og írska setter og Siberian Husky eru mest fyrir áhrifum af þessum sjúkdómi . En aðrar smærri tegundir, eins og Fox Terrier, verða einnig fyrir áhrifum.

Dr. Magda Medeiros útskýrði erfðafræðilega hvatann á bak við sjúkdóminn: „Það eru til tegundir með meiri tilhneigingu, eins og Chow Chows, Bull Terriers, Cocker Spaniels, Boston Terriers, Grand Danes og Airedales. Þessar tegundir hafa líklega meiri tíðni erfðastökkbreytinga í VLDLR geninu (chr1) sem veldur ofvöxt í heila. Þessi sjúkdómur erfist á sjálfhverfa víkjandi hátt, sem þýðir að sýktir hundar verða að hafa tvö eintök af stökkbreytingunni til að sýna klínísk merki,“ segir hann í smáatriðum.

Er hægt að koma í veg fyrir ofvöxt í heila hjá hundum?

Í öllum tilvikum myndast heilaskortur á meðgöngu, annað hvort af erfðafræðilegum eða ytri ástæðum. Þrátt fyrir það bendir dýralæknirinn á að hægt sé að spá fyrir um sjúkdóminn þegar æxlunaráætlun er fyrir hendi og hundurinn er með uppfærð bóluefni: „Við verðum að gæta þess að forðast að fara yfir hunda með fjölskyldusögu um ofvöxt, auk þess sem að halda hundinum bólusettum til að forðast sýkingar, eins og parvoveiru, til dæmis, sem getur valdið þessum meðfæddu breytingum“. Það er að segja, þess vegna er alltaf gott að velja dýraættleiðingu í ábyrgum og löggiltum hundum.sem skipuleggja heilbrigt pörun og já, það er í lagi að seinka bólusetningu hundsins.