Η παρεγκεφαλιδική υποπλασία στους σκύλους είναι μια ελάχιστα γνωστή ασθένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι επηρεάζει τις κινήσεις των κουταβιών κατά τις πρώτες ημέρες της ζωής τους, γεγονός που καθιστά δύσκολη την εκτέλεση κοινών δραστηριοτήτων, όπως το περπάτημα ή ακόμη και το θηλασμό. Γενικά, πολλά από αυτά δεν επιβιώνουν και η ευθανασία είναι η μόνη λύση. Τα ζώα που έχουν πιθανότητες επιβίωσης χρειάζονται υποστήριξη για όλη τους τη ζωή, καθώς δεν έχει θεραπεία.Για να καταλάβουμε περισσότερα, μιλήσαμε με έναν κτηνίατρο και νευρολόγο που μας εξήγησε τι είναι η υποπλασία στην παρεγκεφαλίδα του σκύλου και περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ασθένεια.Δείτε!

Η παρεγκεφαλιδική υποπλασία στους σκύλους είναι μια ασθένεια που επηρεάζει τα κουτάβια

Για να καταλάβουμε τι είναι η υποπλασία της παρεγκεφαλίδας σε γάτες και σκύλους, είναι πρώτα ενδιαφέρον να γνωρίζουμε τι είναι η υποπλασία και ποια είναι η λειτουργία της παρεγκεφαλίδας. Για το σκοπό αυτό, καλέσαμε την κτηνίατρο και νευρολόγο Dr Magda Medeiros, η οποία μίλησε με την Patas da Casa και έφερε διευκρινίσεις για το θέμα αυτό: "Η υποπλασία της παρεγκεφαλίδας είναι μια κατάσταση στην οποία τμήματα της παρεγκεφαλίδας δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρωςκατά την περίοδο της κύησης", λέει.

Οι περισσότεροι κηδεμόνες δεν το γνωρίζουν, αλλά ο ρόλος της παρεγκεφαλίδας στις κινητικές δραστηριότητες είναι πολύ σημαντικός: "Η παρεγκεφαλίδα αποτελεί ένα μεγάλο μέρος του εγκεφάλου, που βρίσκεται στο πίσω μέρος, πάνω και πίσω από το εγκεφαλικό στέλεχος, και είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο της λεπτής κίνησης, της στάσης και του κινητικού συντονισμού", δείχνει.

Γιατί όμως εμφανίζεται μόνο στα κουτάβια; Η ίδια απαντά ότι αυτό συνδέεται με το σχηματισμό της παρεγκεφαλίδας και ότι στην υποπλασία της παρεγκεφαλίδας του σκύλου, τα αίτια μπορεί να είναι γενετικά ή εξωτερικά: "Η διαδικασία της ανάπτυξης της παρεγκεφαλίδας λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της κύησης και τις πρώτες εβδομάδες μετά τη γέννηση. Έτσι, στην υποπλασία της παρεγκεφαλίδας, κάποιο γενετικό ελάττωμα (ενδογενές αίτιο) ή εξωτερικά αίτια (όπως ηλοιμώξεις, τοξίνες ή διατροφικές ελλείψεις της σκύλας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης) μεταβάλλουν την ανάπτυξη της παρεγκεφαλίδας".

Συμπτώματα παρεγκεφαλιδικής υποπλασίας: τα κουτάβια δυσκολεύονται να κινηθούν

Σύμφωνα με την Dr Magda Medeiros, τα κύρια συμπτώματα της παρεγκεφαλιδικής υποπλασίας είναι:

• Τρέμουλο πρόθεσης, το οποίο φαίνεται να κουνάει το κεφάλι και συμβαίνει όταν ο σκύλος προσπαθεί να επικεντρωθεί σε ένα αντικείμενο, όπως ένα μπολ με φαγητό,
• Αταξία και αστάθεια,
• Ευρεία βάση (τα πόδια απέχουν περισσότερο από το κανονικό),
• Εμφάνιση δυνατών ή "ενθουσιασμένων" βημάτων κατά το περπάτημα (μπορεί να περπατάει σαν μολυβένιος στρατιώτης),
• Πέφτει συχνά και υπολογίζει λανθασμένα τις αποστάσεις,
• Τρόμος των άκρων,
• Τρέμουλο στο κεφάλι.

Παρόλο που είναι ορατά, λέει ότι αυτά τα σημάδια συχνά λανθασμένα θεωρούνται ως κάτι συμπεριφορικό: "Τα κουτάβια με παρεγκεφαλιδική υποπλασία μπορεί να φαίνονται υπερβολικά αδέξια και ανόητα, κάτι που μπορεί να φαίνεται πολύ χαριτωμένο και να οδηγεί κάποιους να πιστεύουν ότι είναι ένα φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξης του κουταβιού - αλλά δεν είναι.Πρόκειται για μια νεογνική πάθηση που θα γίνει αντιληπτή τις πρώτες εβδομάδες της ζωής", λέει.

Αυτό συνέβη εκεί έξω, όπως αναφέρει το The Dodo: το 2017, μια οικογένεια που πήρε έναν σκύλο με παρεγκεφαλιδική υποπλασία στην Καλιφόρνια χρειάστηκε περισσότερο από ένα μήνα για να ανακαλύψει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και ότι ο μικρός Petey είχε πράγματι πρόβλημα στο περπάτημα.

Δοκιμές αποκλεισμού βοηθούν στη διάγνωση της υποπλασίας της παρεγκεφαλίδας στο σκύλο

Σύμφωνα με τον κτηνίατρο, προκειμένου να ανιχνευθεί η υποπλασία του παρεγκεφαλιδικού βόθρου, ο σκύλος υποβάλλεται σε μια σειρά εξετάσεων και η διάγνωσή της γίνεται με αποκλεισμό. Αυτό συμβαίνει επειδή τα συμπτώματα μοιάζουν με άλλες παθήσεις: "Η υποπλασία της παρεγκεφαλίδας μπορεί να συγχέεται με άλλες νεογνικές παθήσεις, όπως η επιληψία. Τα συμπτώματα των μολυσματικών ασθενειών (που προκαλούν μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, όπως η σκωρίαση), μπορούν επίσης να συγχέονται με άλλες ασθένειες.Επομένως, είναι απαραίτητο να αποκλείονται άλλες παθολογικές καταστάσεις όταν τίθεται η διάγνωση της παρεγκεφαλιδικής υποπλασίας".

Και επειδή πρόκειται για γενετική ασθένεια, ο νευρολόγος επισημαίνει ότι αξίζει να διερευνηθούν και οι γονείς του κουταβιού: "Η διάγνωση γίνεται μέσω του ιστορικού και των σημείων του ζώου. Πληροφορίες για τους γονείς και την εγκυμοσύνη της μητέρας μπορεί να είναι χρήσιμες. Συνήθως, εκτός από τη φυσική και νευρολογική εξέταση, ο κτηνίατρος θα διατάξει εξετάσεις αίματος, ούρων και μαγνητικής τομογραφίας για να επιβεβαιώσει την υποπλασία.παρεγκεφαλιδική".

Στην υποπλασία της παρεγκεφαλίδας σε σκύλους, η θεραπεία στοχεύει στην άνεση

Η υποπλασία είναι σοβαρή και επηρεάζει ολόκληρη την ποιότητα ζωής του ζώου. Ανάλογα με το επίπεδο της νόσου, πολλοί επαγγελματίες συνιστούν ακόμη και ευθανασία. "Δυστυχώς, η υποπλασία της παρεγκεφαλίδας δεν μπορεί να θεραπευτεί και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες θεραπευτικές επιλογές", λέει ο κτηνίατρος.

Τα καλά νέα, ωστόσο, είναι ότι δεν πρόκειται για μια προοδευτική ασθένεια. Ωστόσο, θα χρειαστούν ειδική υποστήριξη και φροντίδα για όλη τους τη ζωή: "Ο σκύλος θα έχει κάποιες αναπτυξιακές αναπηρίες, οπότε μπορεί να μην είναι σε θέση να πάρει αποφάσεις για να προστατεύσει τον εαυτό του όπως οι άλλοι. Θα πρέπει να περιορίσετε τη δραστηριότητα και την κίνηση του σκύλου σας για να αποφύγετε τραυματισμούς και τροχαία ατυχήματα." Αναρρίχηση,πτώση ή η ελευθερία κίνησης στο πάρκο, όλα τα φυσιολογικά πράγματα που κάνουν οι σκύλοι, πρέπει να ελέγχονται. Μερικά σκυλιά πρέπει να χρησιμοποιούν αναπηρικά αμαξίδια για να περπατήσουν."

Αλλά ακόμη και αν πρόκειται για παραπληγικό σκύλο, είναι δυνατόν να ζήσει κανείς με την ασθένεια: "Η παρεγκεφαλιδική υποπλασία στους σκύλους μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή, αλλά οι περισσότεροι έχουν δυσκολία στο περπάτημα, το τρέξιμο και το φαγητό. Αυτά τα σκυλιά δεν έχουν πρόβλημα να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους, αλλά δεν μπορούν να ελέγξουν τις κινήσεις τους με τον ίδιο τρόπο όπως τα τυπικά σκυλιά", δείχνει.

Η υποπλασία της παρεγκεφαλίδας του σκύλου είναι πιο συχνή στις μεγάλες φυλές

Οι μεγάλες φυλές, όπως το ιρλανδικό σέττερ και το σιβηριανό χάσκι, επηρεάζονται περισσότερο από αυτή την ασθένεια, αλλά και άλλες μικρότερες φυλές, όπως το φοξ τεριέ, επηρεάζονται επίσης.

Η Δρ Magda Medeiros εξήγησε το γενετικό κίνητρο πίσω από την ασθένεια: "Υπάρχουν φυλές με μεγαλύτερη προδιάθεση, όπως τα Chow Chow, Bull Terriers, Cocker Spaniel, Boston Terriers, Grand Dane και Airedales. Αυτές οι φυλές έχουν πιθανώς μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης της γενετικής μετάλλαξης στο γονίδιο VLDLR (chr1) που προκαλεί παρεγκεφαλιδική υποπλασία. Η ασθένεια αυτή κληρονομείται με αυτοσωμικό υπολειπόμενο τρόπο, πράγμα που σημαίνει ότιοι προσβεβλημένοι σκύλοι πρέπει να έχουν δύο αντίγραφα της μετάλλαξης για να εμφανίσουν κλινικά συμπτώματα", διευκρινίζει.

Είναι δυνατή η πρόληψη της εγκεφαλικής υποπλασίας σε σκύλους;

Σε κάθε περίπτωση, η παρεγκεφαλιδική υποπλασία αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είτε για γενετικούς είτε για εξωτερικούς λόγους. Ακόμα κι έτσι, ο κτηνίατρος επισημαίνει ότι είναι δυνατόν να προβλεφθεί η ασθένεια όταν υπάρχει αναπαραγωγικός προγραμματισμός και ο σκύλος έχει ενημερωμένους τους εμβολιασμούς του: "Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να αποφύγουμε τη διασταύρωση σκύλων με οικογενειακό ιστορικό υποπλασίας, εκτός από τη διατήρηση του σκύλου εμβολιασμένου για την αποφυγή λοιμώξεων, όπως οparvovirosis, για παράδειγμα, η οποία μπορεί να προκαλέσει αυτές τις συγγενείς αλλαγές." Γι' αυτό είναι πάντα καλό να επιλέγετε την υιοθεσία ζώων σε υπεύθυνα και πιστοποιημένα εκτροφεία που σχεδιάζουν μια υγιή διασταύρωση και ναι, δεν πειράζει να καθυστερήσετε το εμβόλιο του σκύλου.