Hipoplazja móżdżku u psów jest mało znaną chorobą, charakteryzującą się wpływem na ruchy szczeniąt w pierwszych dniach życia, co utrudnia wykonywanie typowych czynności, takich jak chodzenie, a nawet ssanie. Ogólnie rzecz biorąc, wiele z nich nie przeżywa, a eutanazja jest jedynym rozwiązaniem. Te zwierzęta, które mają szansę na przeżycie, potrzebują wsparcia przez całe życie, ponieważ nie ma na to lekarstwa.Aby zrozumieć więcej, porozmawialiśmy z weterynarzem i neurologiem, który wyjaśnił, czym jest hipoplazja móżdżku u psa i więcej informacji na temat choroby. sprawdź!

Hipoplazja móżdżku u psów to choroba dotykająca szczenięta

Aby zrozumieć, czym jest hipoplazja móżdżku u kotów i psów, warto najpierw wiedzieć, czym jest hipoplazja i jaka jest funkcja móżdżku. W tym celu zaprosiliśmy lekarza weterynarii i neurologa dr Magdę Medeiros, która rozmawiała z Patas da Casa i wyjaśniła ten temat: "Hipoplazja móżdżku jest stanem, w którym części móżdżku nie rozwinęły się w pełni.w okresie ciąży" - mówi.

Większość opiekunów nie zdaje sobie z tego sprawy, ale rola móżdżku w czynnościach motorycznych jest bardzo ważna: "Móżdżek stanowi dużą część mózgu, leżąc z tyłu, powyżej i za pniem mózgu, i jest odpowiedzialny za kontrolę drobnych ruchów, postawy i koordynacji ruchowej" - pokazuje.

Odpowiada, że jest to związane z formowaniem się móżdżku i że w przypadku hipoplazji móżdżku u psów przyczyny mogą być genetyczne lub zewnętrzne: "Proces rozwoju móżdżku ma miejsce w czasie ciąży i w pierwszych tygodniach po urodzeniu. Tak więc w przypadku hipoplazji móżdżku może wystąpić wada genetyczna (przyczyna wewnętrzna) lub przyczyny zewnętrzne (takie jakinfekcje, toksyny lub niedobory żywieniowe u suki w czasie ciąży) zmieniają rozwój móżdżku".

Objawy hipoplazji móżdżku: szczenięta mają trudności z poruszaniem się.

Według dr Magdy Medeiros głównymi objawami hipoplazji móżdżku są:

• Drgawki zamiarowe, które wydają się kiwać lub potrząsać głową i występują, gdy pies próbuje skupić się na przedmiocie, takim jak miska z jedzeniem;
• Nieporządek i niestabilność;
• Szeroka podstawa (nogi bardziej rozstawione niż normalnie);
• Głośne lub "podekscytowane" kroki podczas chodzenia (może chodzić jak ołowiany żołnierz);
• Częste upadki i błędne obliczanie odległości;
• Drżenie kończyn;
• Drżenie głowy.

Mimo że są one widoczne, mówi, że objawy te są często błędnie postrzegane jako coś behawioralnego: "Szczenięta z hipoplazją móżdżku mogą wyglądać na nadmiernie niezdarne i głupie, co może wyglądać bardzo uroczo i może prowadzić niektórych do myślenia, że jest to normalna część rozwoju szczenięcia - ale tak nie jest.Jest to stan noworodkowy, który zostanie zauważony w pierwszych tygodniach życia" - mówi.

Jak donosi The Dodo, w 2017 roku rodzina, która przygarnęła psa z hipoplazją móżdżku w Kalifornii, potrzebowała ponad miesiąca, aby odkryć, że coś jest nie tak i że mały Petey faktycznie ma problemy z chodzeniem.

Testy wykluczające pomagają zdiagnozować hipoplazję móżdżku u psa

Według weterynarza, aby wykryć hipoplazję móżdżku, pies przechodzi szereg testów, a jego diagnoza opiera się na wykluczeniu. Dzieje się tak, ponieważ objawy przypominają inne dolegliwości: "Hipoplazja móżdżku może być mylona z innymi patologiami noworodkowymi, takimi jak epilepsja. Objawy chorób zakaźnych (które powodują zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, takie jak nosówka), mogą być również mylone z innymi chorobami.Dlatego konieczne jest wykluczenie innych patologii podczas diagnozowania hipoplazji móżdżku".

A ponieważ jest to choroba genetyczna, neurolog podkreśla, że rodzice szczeniaka również zasługują na zbadanie: "Diagnozę stawia się na podstawie historii zwierzęcia i objawów. Informacje o rodzicach i ciąży matki mogą być przydatne. Zwykle, oprócz badania fizykalnego i neurologicznego, weterynarz zleca badania krwi, moczu i rezonansu magnetycznego w celu potwierdzenia hipoplazjimóżdżku".

W przypadku hipoplazji móżdżku u psów leczenie ma na celu zapewnienie komfortu

Hipoplazja jest poważna i wpływa na całą jakość życia zwierzęcia. W zależności od stopnia zaawansowania choroby wielu specjalistów zaleca nawet eutanazję. "Niestety, hipoplazji móżdżku nie można wyleczyć i nie ma konkretnych opcji leczenia" - mówi weterynarz.

Dobrą wiadomością jest jednak to, że nie jest to choroba postępująca. Psy te będą jednak wymagały szczególnego wsparcia i opieki przez całe życie: "Pies będzie miał pewne zaburzenia rozwojowe, więc może nie być w stanie podejmować decyzji, aby chronić się jak inni. Będziesz musiał ograniczyć aktywność i ruch psa, aby uniknąć obrażeń i wypadków drogowych",Upadek lub swoboda poruszania się w parku, wszystkie normalne rzeczy, które robią psy, muszą być kontrolowane. Niektóre psy muszą korzystać z wózków inwalidzkich, aby chodzić".

Ale nawet jeśli jesteś psem z paraplegią, nadal możesz żyć z tą chorobą: "Hipoplazja móżdżku u psów może wahać się od łagodnej do ciężkiej, ale większość z nich ma trudności z chodzeniem, bieganiem i jedzeniem. Psy te nie mają problemu ze zrozumieniem otaczającego je świata, ale nie mogą kontrolować swoich ruchów w taki sam sposób, jak typowe psy" - pokazuje.

Hipoplazja móżdżku u psów występuje częściej u dużych ras

Duże rasy, takie jak seter irlandzki i husky syberyjski, są najbardziej dotknięte tą chorobą, ale inne mniejsze rasy, takie jak fox terrier, również są nią dotknięte.

Dr Magda Medeiros wyjaśniła genetyczne podłoże choroby: "Istnieją rasy z większą predyspozycją, takie jak Chow Chow, Bull Terriery, Cocker Spaniele, Boston Terriery, Grand Dane i Airedale. Rasy te prawdopodobnie mają częstsze występowanie mutacji genetycznej w genie VLDLR (chr1), która powoduje hipoplazję móżdżku. Choroba ta jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny, co oznacza, żePsy dotknięte chorobą muszą mieć dwie kopie mutacji, aby wykazać objawy kliniczne" - wyjaśnia.

Czy można zapobiegać hipoplazji mózgu u psów?

W każdym razie hipoplazja móżdżku rozwija się w czasie ciąży, czy to z przyczyn genetycznych, czy zewnętrznych. Mimo to weterynarz zwraca uwagę, że możliwe jest przewidzenie choroby, gdy istnieje planowanie rozrodu, a pies ma aktualne szczepienia: "Musimy uważać, aby unikać krzyżowania psów z rodzinną historią hipoplazji, oprócz utrzymywania psa zaszczepionego, aby uniknąć infekcji, takich jakDlatego zawsze dobrze jest zdecydować się na adopcję zwierząt w odpowiedzialnych i certyfikowanych hodowlach, które planują zdrowe krzyżowanie i tak, można opóźnić szczepienie psa.