Itlarda serebellar gipoplaziyasi kam ma'lum bo'lgan kasallik bo'lib, hayotning birinchi kunlarida kuchukchalarning harakatlariga ta'sir qilish bilan tavsiflanadi, bu yurish va hatto emizish kabi umumiy faoliyatni amalga oshirishni qiyinlashtiradi. Odatda, ko'pchilik undan omon qolmaydi va evtanaziya yagona yechimdir. Omon qolish imkoniyatiga ega bo'lgan hayvon hayot uchun yordamga muhtoj, chunki uning davosi yo'q. Ko'proq tushunish uchun biz veterinar va nevrolog bilan suhbatlashdik, u itning serebellumidagi gipoplaziya nima ekanligini va kasallik haqida ko'proq ma'lumot berdi. Buni tekshiring!

Itlarda serebellar gipoplaziya kuchukchalarga ta'sir qiladigan kasallikdir

Mushuk va itlarda serebellar gipoplaziya nima ekanligini tushunish uchun birinchi navbatda gipoplaziya nima ekanligini va uning vazifasi nima ekanligini bilish qiziq. serebellumdandir. Buning uchun biz veterinar va nevrolog Dr. Patas da Casa bilan suhbatlashgan va bu masalaga oydinlik kiritgan Magda Medeiros: "Serebellar gipoplaziya - bu homiladorlik davrida serebellumning qismlari to'liq rivojlanmaydigan holat", deb ta'riflaydi.

Ularning ko'pchiligi repetitorlar buni qilishadi. bilmayman, lekin serebellumning motor faoliyatidagi o'rni juda muhim: "Serebellum miyaning katta qismini tashkil qiladi, orqada, miya poyasining tepasida va orqasida yotadi va nozik harakatni boshqarish uchun mas'uldir. turish va harakatni muvofiqlashtirish ", u ko'rsatadi.

LekinNima uchun bu faqat kuchuklarda uchraydi? Uning aytishicha, bu serebellumning shakllanishi bilan bog'liq va itlarda serebellar gipoplaziya sabablari genetik yoki tashqi bo'lishi mumkin: “Serebellumning rivojlanish jarayoni homiladorlik paytida va tug'ilgandan keyingi birinchi haftalarda sodir bo'ladi. Shunday qilib, serebellar gipoplaziyada ba'zi bir genetik nuqson (ichki sabab) yoki tashqi sabablar (masalan, infektsiyalar, toksinlar yoki homiladorlik paytida kaltakdagi ozuqaviy etishmovchilik) serebellumning rivojlanishini o'zgartiradi."

Serebellar gipoplaziyaning belgilari: kuchukchalar harakat qilishda qiynaladi

Doktorning so'zlariga ko'ra. Magda Medeiros, serebellar gipoplaziyaning asosiy belgilari:

• Niyat titroqlari, boshini chayqab yoki chayqagandek tuyuladi va it diqqatini biror narsaga, masalan, ovqat solingan idishga qaratishga harakat qilganda paydo bo'ladi. ;
• Buzuq va beqaror;
• Keng tayanch (oyoqlar odatdagidan uzoqroq);
• Yurayotganda baland yoki "hayajonlangan" yurish ko'rinishi (o'yinchoq askar kabi yurishi mumkin) qo'rg'oshin);
• Tez-tez yiqilib, masofani noto'g'ri baholang;
• Oyoq-qo'llarning qaltirashi;
• Bosh qaltirashi.

Hatto ko'rinib turadigan bu belgilar Ko'pincha noto'g'ri xatti-harakat sifatida ko'riladi: "Serebellar gipoplaziyasi bo'lgan kuchukchalar juda bema'ni va bosh aylanishi mumkin, bu juda yoqimli ko'rinishi va ba'zilarni hayratda qoldirishi mumkin.Bu kuchukcha rivojlanishining normal qismi, lekin unday emas. Belgilar kuchukcha tashqariga chiqqandan keyin va o'rganayotganda aniq bo'ladi. Bu neonatal holat, u hayotning birinchi haftalarida seziladi.

The Dodo hisobotiga ko'ra, u erda shunday bo'lgan: 2017 yilda bir oila it bilan birga itni qabul qilgan. Kaliforniyada serebellar gipoplaziyasi, nimadir noto'g'ri ekanligini va kichkina Peti haqiqatan ham yurishda qiynalayotganini aniqlash uchun bir oydan ko'proq vaqt kerak bo'ldi.

Cheklash testlari serebellar gipoplaziyasini aniqlashga yordam beradi. it

Veterinarning fikriga ko'ra, serebellar vermisning gipoplaziyasini aniqlash uchun it bir batareya testidan o'tadi va uning tashxisi istisno qilinadi. Bu simptomlar boshqa kasalliklarga o'xshash bo'lgani uchun sodir bo'ladi: "Serebellar gipoplaziyasini boshqa neonatal patologiyalar, masalan, epilepsiya bilan aralashtirish mumkin. Yuqumli kasalliklarning belgilari (meningoensefalitni keltirib chiqaradigan, masalan, distemper) ham muvofiqlashtirishni va harakatni qiyinlashtirishi mumkin. Shuning uchun serebellar gipoplaziya tashxisini qo'yishda boshqa patologiyalarni istisno qilish zarurati tug'iladi."

Va bu genetik kasallik bo'lganligi sababli, nevrolog kuchukchaning ota-onasi ham tekshiruvdan o'tishga loyiq ekanligini ta'kidlaydi: "Tashxis qo'yish orqali qo'yiladi. hayvonning tarixi va belgilari. Ota-onalar va onaning homiladorligi haqida ma'lumot bo'lishi mumkinfoydali bo'lsin. Odatda, fizik va nevrologik tekshiruvdan tashqari, veterinar serebellar gipoplaziyani tasdiqlash uchun qon, siydik va magnit-rezonans tomografiya testlarini buyuradi.”

Itlarda serebellar gipoplaziyada davolash qulaylikka qaratilgan

Gipoplaziya bu jiddiy va hayvonning butun hayot sifatiga ta'sir qiladi. Kasallik darajasiga qarab, ko'plab mutaxassislar hatto evtanaziyani tavsiya qiladilar. "Afsuski, serebellar gipoplaziyani davolash mumkin emas va maxsus davolash usullari yo'q", deydi veterinar.

Ammo yaxshi xabar shundaki, bu progressiv kasallik emas. Biroq, ular butun hayoti davomida alohida yordam va g'amxo'rlikka muhtoj bo'ladilar: "Itning rivojlanishida ba'zi nuqsonlar bo'ladi, shuning uchun u boshqalar kabi o'zini himoya qilish uchun qaror qabul qila olmasligi mumkin. Shikastlanishlar va yo'l-transport hodisalarining oldini olish uchun siz itingizning faolligini va harakatini cheklashingiz kerak bo'ladi. Parkda ko'tarilish, yiqilish yoki harakat erkinligi, itlar qiladigan barcha oddiy ishlarni nazorat qilish kerak. Ba'zi itlar harakatlanish uchun nogironlar aravachasidan foydalanishlari kerak."

Ammo siz shol bo'lgan it bo'lsangiz ham, shunday holatda yashashingiz mumkin: "Itlarda serebellar gipoplaziya engildan og'irgacha bo'lishi mumkin, lekin ko'pchilik yurish, chopish va ovqatlanishda qiynaladi.Bu itlar atrofdagi dunyoni tushunishda hech qanday muammoga duch kelmaydilar, lekin ular xuddi shunday harakatlarini boshqara olmaydilar."odatiy itlarga qaraganda" u ko'rsatadi.

Itlarning serebellar gipoplaziyasi yirik zotlarda ko'proq uchraydi

Irlandiyalik Setter va Sibir Huski kabi yirik zotlar bu kasallikdan eng ko'p zarar ko'radilar. Ammo Fox Terrier kabi boshqa kichik zotlar ham ta'sir qiladi.

Dr. Magda Medeiros kasallikning genetik motivini tushuntirdi: “Chow Chows, Bull Terrier, Cocker Spaniel, Boston Terrier, Grand Danes va Airedales kabi ko'proq moyilliklarga ega zotlar mavjud. Bu zotlarda serebellar gipoplaziyani keltirib chiqaradigan VLDLR genida (chr1) genetik mutatsiya ko'proq uchraydi. Bu kasallik otosomal retsessiv tarzda meros bo'lib o'tadi, ya'ni ta'sirlangan itlarda klinik belgilarni ko'rsatish uchun mutatsiyaning ikki nusxasi bo'lishi kerak," u batafsil ma'lumot beradi.

Itlarda miya gipoplaziyasining oldini olish mumkinmi?

Qanday bo'lmasin, serebellar gipoplaziya homiladorlik davrida genetik yoki tashqi sabablarga ko'ra rivojlanadi. Shunga qaramay, veterinarning ta'kidlashicha, reproduktiv rejalashtirish mavjud bo'lganda va itda zamonaviy vaktsinalar mavjud bo'lganda kasallikni oldindan aytish mumkin: "Biz oilada gipoplaziya tarixi bo'lgan itlarni kesib o'tishdan ehtiyot bo'lishimiz kerak. Bu tug'ma o'zgarishlarga olib kelishi mumkin bo'lgan parvovirus kabi infektsiyalardan qochish uchun itni emlash. Ya'ni, shuning uchun mas'uliyatli va sertifikatlangan pitomniklarda hayvonlarni asrab olishni tanlash har doim yaxshi.Kim sog'lom turmush qurishni rejalashtirsa va ha, itning emlanishini kechiktirish yaxshidir.