Van de verschillende huidziekten die honden kunnen treffen, is een van de meest zorgwekkende - en veel voorkomende - sarcoptische schurft, ook bekend als schurft. Deze aandoening wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van een mijt in de huid van de geïnfecteerde, de zogenaamde schurftmijt. Sarcoptes scabiei Bovendien is het een ziekte die gemakkelijk van de ene hond op de andere wordt overgedragen en zelfs mensen kan treffen. Om je te helpen iets meer te begrijpen over sarcoptische schurft bij honden, is de Home Pootjes interviewde de dierenarts van Soft Dogs and Cats clinic, Nathália Gouvêa. Bekijk hieronder wat ze over het onderwerp zei!

Wat is sarcoptische schurft en hoe komt het voor bij honden?

Natália Gouvêa: Sarcoptische schurft wordt veroorzaakt door een mijt die honden, katten, knaagdieren, paarden en zelfs mensen treft. De manier van besmetting gebeurt door direct contact met hygiëneproducten, beddengoed, voorwerpen van besmette dieren of direct contact met het besmette dier. Het is dus een ziekte die van het ene dier op het andere en van het dier op de mens overgaat. Bij honden komt sarcoptische schurft op de volgende manieren voorHet uit zich door huidlaesies en intense jeuk. Daarnaast kunnen er korsten verschijnen rond deze laesies en haaruitval in de okselstreek, bij de snuit en aan de punt van het oor.

Wat is het verschil tussen sarcoptische schurft en demodectische en otodectische schurft?

NG: Het verschil tussen deze ziekten is dat sarcoptische schurft zeer besmettelijk is, omdat het van het ene dier op het andere en zelfs op mensen kan overgaan. Demodectische schurft - ook wel zwarte schurft genoemd - is niet besmettelijk. In feite heeft elk dier dit type mijt (Demodex canis) op zijn huid, maar in sommige gevallen kan de verspreiding ervan plaatsvinden door een gebrek aan bescherming in de huidbarrière.Dit is een aandoening die vaak van moeder op kind wordt overgedragen tijdens de borstvoeding, waardoor de puppy kwetsbaarder wordt voor deze ziekte en deze mijt verergert op de huid van het dier. Otodectische schurft wordt daarentegen ook overgedragen van de ene hond op de andere en het tast meestal het oor van de puppy's aan. Het is echter de moeite waard om op te merken datIn sommige gevallen kan dit type schurft ook het kanaal verlaten en andere plekken aantasten waar het dier krabt. Het verschil is dat het, in tegenstelling tot sarcoptische schurft, geen effect heeft op mensen.

Wat zijn de belangrijkste symptomen van sarcoptische schurft bij honden?

NG: Haaruitval, huidlaesies, een vieze geur, extreme jeuk, roodheid, maar het belangrijkste is de jeuk, want het is een schurft die veel jeukt, vooral in het gebied rond de snuit en de rest van het gezicht, wat laesies veroorzaakt met veel korsten.

Hoe wordt sarcoptische schurft overgedragen bij honden?

NG: Sarcoptische schurft is zeer besmettelijk en kan veel dieren van verschillende soorten treffen, waaronder mensen. Besmetting vindt plaats via direct contact met besmette dieren of voorwerpen. Daarom hebben voedsel- en waterbakken, bedden, hygiënische voorwerpen en plaatsen waar het dier bij kan enige aandacht nodig. In het geval van directe besmetting kan een besmet dier gemakkelijk het volgende overbrengende ziekte aan een andere hond of aan verzorgers en dierenartsen.

Hoe kan sarcoptische schurft bij honden worden voorkomen?

NG: Tegenwoordig zijn er enkele pillen op de huisdierenmarkt die sarcoptische schurft bestrijden en ik denk dat dit een van de gemakkelijkste manieren is om het te voorkomen. Ze hebben de functie om de ziekte te behandelen en te helpen voorkomen, want als het dier dit type schurft krijgt, zal het automatisch worden bestreden. In ernstigere gevallen van sarcoptische schurft - honden die al laesies hebben in eenmeer gevorderd niveau - de pil kan zelfs helpen, maar baden en andere maatregelen zullen ook nodig zijn om de besmetting zo snel mogelijk te stoppen. Een tip is dat het dier dat gediagnosticeerd is met sarcoptische schurft geïsoleerd moet worden.

Hoe voorkom je de overdracht van sarcoptische schurft op mensen?

NG: De beste manier om te voorkomen dat mensen deze ziekte oplopen, is om heel voorzichtig om te gaan met straatdieren, die vatbaarder zijn voor deze vorm van schurft. Dus als je een straathond redt, is het ideaal om je aandacht te verdubbelen en deze dieren met een handschoen op te vangen. Als je ook merkt dat de puppy veel krabt en last heeft van huidlaesies, ga dan zeker met hem naar een dokter.Het belangrijkste is naar mijn mening om de hygiëne en basisverzorging van je huisdier in stand te houden.

Hoe wordt sarcoptische schurft gediagnosticeerd en is het behandelbaar?

NG: De diagnose van schurft wordt gesteld door een huidschraaponderzoek, dat vervolgens grondig wordt geanalyseerd in het laboratorium. Met behulp van de microscoop kunnen professionals observeren of er al dan niet eitjes en de mijt zelf op de huid van het dier zitten. Daarna kan de dierenarts beginnen met de behandeling, die meestal wordt uitgevoerd met het voorschrijven van specifieke medicijnen en baden.(antiseptica) om de mijt en eventuele eitjes in het gebied te verwijderen. Het is een behandeling die meestal heel effectief is.