Txakurrek eragin ditzaketen larruazaleko gaixotasunen artean, kezkagarrienetakoa -eta ohikoena- sarkoptikoa da, sarna izenez ere ezaguna. Patologia hau kutsatutakoaren azalaren barnean akaro bat egoteak sortzen du, Sarcoptes scabiei izenekoa, eta horrek azkura handia eragiten die kaltetutako animaliei. Gainera, txakurkume batetik bestera erraz pasatzen den gaixotasuna da eta gizakiei ere eragin diezaieke. Txakurren sarkoptikoari buruz apur bat gehiago ulertzen laguntzeko, Paws da Casa k Nathália Gouvêa Soft Dogs and Cats klinikako albaitariari elkarrizketa egin zion. Begiratu beheko gaiari buruz esan zuenari!

Zer da sarkoptikoa eta nola agertzen da txakurrengan?

Natália Gouvêa: Sarna sarkoptikoa sortzen da. Txakurrak, katuak, karraskariak, zaldiak eta baita gizakiak ere eragiten dituen akaro baten bidez. Kutsadura modua higiene-produktuekin, ohearekin, kutsatutako animalien objektuekin edo kutsatutako animaliarekin zuzeneko kontaktuaren bidez gertatzen da. Beraz, animalia batetik bestera eta animaliatik gizakira pasatzen den gaixotasuna da. Txakurretan, sarkoptikoa azaleko lesioekin eta azkura biziarekin agertzen da. Horrez gain, lurrazalak ere ager daitezke lesio horien inguruan eta ile-galera besapeko eskualdean, mokorraren ondoan eta belarri-muturrean.

Zer ezberdintasuna dago sarnatik?sarra sarkoptikoa demodektikorako eta otodektikorako?

NG: Patologia hauen arteko aldea da sarkoptikoa oso kutsakorra dela, animalia batetik bestera pasa baitaiteke eta baita gizakiarentzat ere. Sarna demodektikoa - sarra beltza ere deitzen zaio - ez da kutsakorra. Izan ere, animalia bakoitzak akaro mota hau (Demodex canis) dauka azalean, baina kasu batzuetan ugaltzea gerta daiteke larruazaleko hesiaren babes faltagatik. Amagandik haurrari bularra ematean askotan transmititzen den gabezia da hau, txakurkumea gaixotasun honen aurrean zaurgarriagoa bihurtuz eta akaro hori animaliaren azalean gehiegi hazi dadin. Sarna otodektikoa, berriz, txakur batetik bestera ere transmititzen da eta normalean txakurren belarrietan eragiten du. Dena den, aipatzekoa da, kasu batzuetan, sarna mota honek kanaletik irten eta animaliak azkura egiten duen beste gune batzuetan ere eragin dezakeela. Aldea da, sarkoptikoak ez bezala, ez duela gizakiei eragiten.

Zeintzuk dira txakurretan sarkoptikoaren sintoma nagusiak?

NG: Ile-galera, larruazaleko lesioak, usain txarra, muturreko azkura, gorritasuna. Baina garrantzitsuena pruritoa da, oso azkura den scabies bat baita, batez ere muturrean eta gainerako aurpegian, eta lesio asko eragiten ditu.lurrazalak.

Nola transmititzen da sarkoptikoa txakurretan?

NG : Sarkoptikoa oso kutsakorra da eta hainbat espezietako animalia askori eragin diezaioke, gizakiei barne. Kutsadura kutsatutako animaliekin edo objektuekin zuzeneko kontaktuaren bidez gertatzen da. Hori dela eta, janari- eta ur-ontziek, oheek, higiene-elementuek eta animaliak sarbidea duen tokiek arreta pixka bat behar dute. Zuzeneko kutsaduraren kasuan, kutsatutako animaliak erraz transmiti diezaioke gaixotasuna beste txakur bati edo zaintzaile eta albaitariari.

Nola prebenitu sarkoptikoa txakurrengan?

NG: Gaur egun, maskoten merkatuan badaude sarkoptikoa kontrolatzen duten pilula batzuk eta uste dut hori saihesteko modurik errazenetako bat dela. Gaixotasuna tratatzeko eta ekiditen laguntzeko funtzioa dute, izan ere, animaliak sarna mota hau hartzen badu automatikoki kontrolatuko da. Hala ere, sarkoptiko kasu larriagoetan -maila aurreratuagoko lesioak dituzten txakurrak-, pilulak ere lagun dezake, baina bainuak eta bestelako neurriak ere beharrezkoak izango dira kutsadura ahalik eta azkarren amaitzeko. Aholku bat da sarkoptikoa diagnostikatu zaion animalia isolatuta dagoela.

Nola saihestu sarkoptikoa gizakiei transmititzea?

NG: Modurik onenagizakiak gaixotasun hori harrapatzea saihestea da kontu handiz ibiltzea kaleko animaliak maneiatzea, hauek sarna-mota hori jasan dezaketenak. Beraz, kaleko txakur bat erreskatatzen baduzu, aproposa da arreta bikoiztu eta animalia hauek eskularru batekin harrapatzea. Gainera, txakurkumea asko urratzen ari dela eta larruazaleko lesioak jasaten badituzu, ziurtatu albaitariarengana eramatea. Garrantzitsuena, nire ustez, zure maskota higienea eta oinarrizko zaintza mantentzea da.

Nola diagnostikatzen da sarkoptikoa? Gaixotasuna tratagarria da?

NG: Sarna diagnostikoa azalaren urraduraren azterketa baten bidez egiten da, eta ondoren laborategian azterketa sakon bat egiten da. Mikroskopioaren bidez, profesionalek animaliaren larruazalean arrautzak eta akaroa bera dauden ala ez behatu dezakete. Horren ondoren, albaitariak tratamendua has dezake, normalean botika eta bainu espezifikoen (antiseptikoen) errezetaz egin ohi den akaroa eta eskualdean egon daitezkeen arrautzak kentzeko. Normalean nahiko eraginkorra den tratamendua da.