कुकुरहरूलाई असर गर्न सक्ने विभिन्न छालासम्बन्धी रोगहरूमध्ये सबैभन्दा चिन्ताजनक - र सामान्य - सार्कोप्टिक म्यान्ज हो, जसलाई स्क्याबीज पनि भनिन्छ। यो रोगविज्ञान संक्रमितको छाला भित्र Sarcoptes scabiei नामक माइटको उपस्थितिको कारणले गर्दा हुन्छ, जसले प्रभावित जनावरहरूमा धेरै चिलाउने गर्दछ। साथै, यो एक कुकुरबाट अर्कोमा सजिलै सर्ने रोग हो र यसले मानिसलाई पनि असर गर्न सक्छ। तपाईंलाई कुकुरहरूमा सार्कोप्टिक मान्जेको बारेमा अलि बढी बुझ्न मद्दतको लागि, Paws da Casa ले सफ्ट डग्स एन्ड क्याट्स क्लिनिक, नथालिया गौभियाका पशु चिकित्सकसँग अन्तर्वार्ता लिनुभयो। उनले तलको बिषयको बारेमा के भनिन् त्यसलाई हेरौं!

सार्कोप्टिक म्यान्जे भनेको के हो र यो कुकुरहरूमा कसरी प्रकट हुन्छ?

नतालिया गौभिया: मङ्गे सार्कोप्टिकाको कारण हुन्छ कुकुर, बिरालो, कृन्तक, घोडा र मानिसहरूलाई पनि असर गर्ने माइटद्वारा। सरसफाइका सामान, ओछ्यान, संक्रमित जनावरको वस्तु वा संक्रमित जनावरसँग प्रत्यक्ष सम्पर्कबाट सङ्क्रमणको रूप हुन्छ। त्यसैले, यो एक जनावरबाट अर्को जनावरमा र जनावरबाट मानिसमा सर्ने रोग हो। कुकुरहरूमा, sarcoptic mange छालाको घाउ र तीव्र खुजली संग प्रकट हुन्छ। थप रूपमा, यी घाउहरू वरिपरि क्रस्टहरू देखा पर्न सक्छन् र बगलको क्षेत्रमा, थूथनको नजिक र कानको टुप्पोमा फर हराउन सक्छ।

खराकीबाट के फरक छ?डेमोडेक्टिक र ओटोडेक्टिक म्यान्जका लागि सार्कोप्टिक म्यान्जे?

NG: यी रोगविज्ञानहरू बीचको भिन्नता यो हो कि सार्कोप्टिक म्यान्ज अत्यन्त संक्रामक छ, किनकि यो एक जनावरबाट अर्को जनावरमा र मानिसलाई पनि सर्न सक्छ। Demodectic mange - जसलाई ब्ल्याक म्यान्ज पनि भनिन्छ - यो संक्रामक छैन। वास्तवमा, प्रत्येक जनावरको छालामा यस प्रकारको माइट (डेमोडेक्स क्यानिस) हुन्छ, तर कतिपय अवस्थामा छालाको अवरोधमा सुरक्षाको कमीले यसको फैलावट हुन सक्छ। यो एक कमी हो जुन आमाबाट बच्चामा प्रायः स्तनपान गर्दा प्रसारित हुन्छ, कुकुरलाई यस रोगको लागि अझ कमजोर बनाउँछ र यो माइट जनावरको छालामा अत्यधिक बढ्न अनुमति दिन्छ। अर्कोतर्फ, Otodectic mange, एक कुकुरबाट अर्को कुकुरमा पनि सर्छ र यसले सामान्यतया कुकुरहरूको कानलाई असर गर्छ। यद्यपि, यो उल्लेख गर्न लायक छ कि, केहि अवस्थामा, यस प्रकारको खरानीले नाली छोड्न सक्छ र जनावरहरू चिलाउने अन्य क्षेत्रहरूमा पनि असर गर्न सक्छ। फरक यो हो कि, सार्कोप्टिक मान्जको विपरीत, यसले मानिसलाई असर गर्दैन।

कुकुरहरूमा सार्कोप्टिक म्यान्जका मुख्य लक्षणहरू के हुन्?

NG: कपाल झर्नु, छालामा घाउ हुनु, अलिकति दुर्गन्ध हुनु, अत्यधिक चिलाउने, रातो हुनु। तर सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण कुरा प्रुरिटस हो, किनकि यो धेरै चिलाउने खुजली हो, विशेष गरी थूथन क्षेत्र र अनुहारको बाँकी भागमा, जसले धेरै घाउहरू निम्त्याउँछ।स्क्याब्स।

कुकुरमा सारकोप्टिक मान्ज कसरी सर्छ?

NG : Sarcoptic mange धेरै संक्रामक छ र यसले मानव सहित विभिन्न प्रजातिका धेरै जनावरहरूलाई असर गर्न सक्छ। संक्रमण संक्रमित जनावर वा वस्तुहरु संग प्रत्यक्ष सम्पर्क मार्फत हुन्छ। तसर्थ, खाना र पानीको भाँडा, ओछ्यान, सरसफाइका वस्तुहरू र जनावरहरूको पहुँच हुने ठाउँहरूमा केही ध्यान दिन आवश्यक छ। प्रत्यक्ष संक्रामक अवस्थामा, एक संक्रमित जनावरले सजिलै अर्को कुकुर वा अभिभावक र पशु चिकित्सकहरूलाई रोग सार्न सक्छ।

कुकुरहरूमा सार्कोप्टिक मान्जे कसरी रोक्न सकिन्छ?

NG: आज, त्यहाँ पाल्तु जनावरहरूको बजारमा केही चक्कीहरू छन् जसले sarcoptic mange नियन्त्रण गर्छ र मलाई लाग्छ कि यो यसलाई रोक्नको लागि सबैभन्दा सजिलो तरिका हो। तिनीहरूको उपचार र रोग रोक्न मद्दत गर्ने कार्य छ, किनकि यदि जनावरले यस प्रकारको गेण्ड पाएको छ भने, यो स्वचालित रूपमा नियन्त्रण हुनेछ। यद्यपि, sarcoptic mange को अधिक गम्भीर अवस्थाहरूमा - कुकुरहरू जसमा पहिले नै थप उन्नत स्तरमा घाउहरू छन् -, चक्कीले पनि मद्दत गर्न सक्छ, तर नुहाउने र अन्य उपायहरू पनि सकेसम्म चाँडो प्रदूषण अन्त्य गर्न आवश्यक हुनेछ। एउटा टिप यो हो कि sarcoptic mange संग निदान गरिएको जनावर अलग छ।

सार्कोप्टिक मान्जेलाई मानिसमा सर्ने कसरी रोक्ने?

NG: सबैभन्दा राम्रो तरिका होमानिसलाई यो रोग लाग्नबाट जोगाउन आवारा जनावरहरूलाई यस प्रकारको खरानीको लागि बढी संवेदनशील हुने चनाखो व्यवहारमा ध्यान दिनु हो। त्यसोभए यदि तपाईंले आवारा कुकुरलाई बचाउनु भयो भने, आदर्श भनेको तपाईंको ध्यान दोब्बर गर्नु र यी जनावरहरूलाई पन्जाले समात्नु हो। साथै, यदि तपाईंले देख्नुभयो कि कुकुरले धेरै खरोंच गरिरहेको छ र छालामा चोटपटक लागेको छ भने, उसलाई पशु चिकित्सकमा लैजानुहोस्। सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण कुरा, मेरो विचारमा, तपाईंको घरपालुवा जनावरको लागि स्वच्छता र आधारभूत हेरचाह कायम राख्नु हो।

sarcoptic mange कसरी निदान गरिन्छ? के रोग उपचार योग्य छ?

NG: स्क्याबिजको ​​निदान छाला स्क्र्यापिङको परीक्षणद्वारा गरिन्छ, जुन त्यसपछि प्रयोगशालामा गहिरो विश्लेषणमा जान्छ। माइक्रोस्कोप मार्फत, पेशेवरहरूले अण्डा र माइट आफैं जनावरको छालामा अवस्थित छ वा छैन भनेर अवलोकन गर्न सक्षम छन्। त्यस पछि, पशुचिकित्सकले उपचार सुरु गर्न सक्छ, जुन सामान्यतया विशेष औषधि र नुहाउने (एन्टिसेप्टिक्स) को प्रिस्क्रिप्शनको साथ गरिन्छ जुन यस क्षेत्रमा माइट र सम्भावित अण्डाहरू हटाउनको लागि गरिन्छ। यो एक उपचार हो जुन सामान्यतया धेरै प्रभावकारी हुन्छ।