Entre as diversas enfermidades da pel que poden afectar aos cans, unha das máis preocupantes -e comúns- é a sarna sarcóptica, tamén coñecida como sarna. Esta patoloxía prodúcese pola presenza dun ácaro no interior da pel do infectado, chamado Sarcoptes scabiei , que provoca moita comezón nos animais afectados. Ademais, é unha enfermidade que se transmite facilmente dun cachorro a outro e que ata pode afectar aos humanos. Para axudarche a comprender un pouco máis sobre a sarna sarcóptica en cans, Paws da Casa entrevistou á veterinaria da clínica Soft Dogs and Cats, Nathália Gouvêa. Basta con botar unha ollada ao que dixo sobre o tema a continuación!

Que é a sarna sarcóptica e como se manifesta nos cans?

Natália Gouvêa: A sarna sarcóptica é causada por un ácaro que afecta a cans, gatos, roedores, cabalos e mesmo humanos. A forma de contaxio ocorre por contacto directo con produtos de hixiene, roupa de cama, obxectos de animais infectados ou contacto directo co animal infectado. Polo tanto, é unha enfermidade que pasa dun animal a outro e dun animal ao ser humano. Nos cans, a sarna sarcóptica maniféstase con lesións cutáneas e coceira intensa. Ademais, tamén poden aparecer costras ao redor destas lesións e perda de pelaxe na rexión das axilas, preto do fociño e na punta da orella.

Cal é a diferenza da sarna?sarna sarcóptica para a sarna demodéctica e otodéctica?

NG: A diferenza entre estas patoloxías é que a sarna sarcóptica é sumamente contaxiosa, xa que pode pasar dun animal a outro e mesmo para o humano. A sarna demodéctica, tamén chamada sarna negra, non é contaxiosa. De feito, todo animal ten este tipo de ácaros (Demodex canis) na pel, pero nalgúns casos a súa proliferación pode ocorrer por falta de protección na barreira cutánea. Trátase dunha deficiencia que adoita transmitirse de nai a fillo durante a lactación, facendo que o cachorro sexa máis vulnerable a esta enfermidade e permitindo que este ácaro medre excesivamente na pel do animal. A sarna otodéctica, pola súa banda, tamén se transmite dun can a outro e adoita afectar aos oídos dos cans. Non obstante, cabe mencionar que, nalgúns casos, este tipo de sarna tamén pode saír do conduto e afectar tamén a outras zonas onde pica o animal. A diferenza é que, a diferenza da sarna sarcóptica, non afecta aos humanos.

Cales son os principais síntomas da sarna sarcóptica nos cans?

NG: Perda de cabelo, lesións cutáneas, cheiro algo desagradable, comezón extrema, vermelhidão. Pero o máis importante é o prurito, xa que é unha sarna que pica moito, sobre todo na zona do fociño e no resto da cara, provocando lesións con moitacodias.

Como se transmite a sarna sarcóptica nos cans?

NG : A sarna sarcóptica é moi contaxiosa e pode afectar a moitos animais de diversas especies, incluídos os humanos. A contaminación é por contacto directo con animais ou obxectos infectados. Polo tanto, as macetas de comida e auga, as camas, os artigos de hixiene e os lugares onde ten acceso o animal precisan certa atención. En caso de contaxio directo, un animal infectado pode transmitir facilmente a enfermidade a outro can ou aos titores e veterinarios.

Como se pode previr a sarna sarcóptica nos cans?

NG: Hoxe, no mercado de mascotas hai algunhas pílulas que controlan a sarna sarcóptica e creo que é unha das formas máis sinxelas de evitala. Teñen a función de tratar e axudar a previr a enfermidade, xa que se o animal contrae este tipo de sarna, controlarase automaticamente. Non obstante, en casos máis graves de sarna sarcóptica -cans que xa presentan lesións a un nivel máis avanzado-, a pílula pode incluso axudar, pero tamén serán necesarios baños e outras medidas para acabar coa contaminación o máis rápido posible. Un consello é que o animal diagnosticado con sarna sarcóptica está illado.

Como previr a transmisión da sarna sarcóptica aos humanos?

NG: A mellor forma deevitar que o ser humano contraiga esta enfermidade é ter moito coidado no manexo dos animais vagabundos, máis susceptibles a este tipo de sarna. Así que se rescatas un can vagabundo, o ideal é dobrar a atención e atrapar a estes animais cunha luva. Ademais, se observas que o cachorro está rascando moito e sofre feridas na pel, asegúrate de levalo a un veterinario. O máis importante, na miña opinión, é manter a hixiene e os coidados básicos da túa mascota.

Como se diagnostica a sarna sarcóptica? A enfermidade é tratable?

NG: O diagnóstico da sarna realízase mediante un exame do raspado cutáneo, que despois pasa a unha análise exhaustiva no laboratorio. A través do microscopio, os profesionais poden observar se na pel do animal están ou non ovos e o propio ácaro. Despois diso, o veterinario pode iniciar o tratamento, que normalmente se realiza coa prescrición de medicamentos específicos e baños (antisépticos) para eliminar o ácaro e os posibles ovos da rexión. É un tratamento que adoita ser bastante efectivo.