ຖ້າທ່ານສັງເກດເຫັນແມວຂອງທ່ານມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຍ່າງຂາຫລັງຂອງມັນ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຕ້ອງລະວັງ. ໃນເວລາທີ່ແມວ drags ຂາ hind ຂອງຕົນ, ມັນອາດຈະເບິ່ງຄືວ່າເປັນສະຖານະການທົ່ວໄປທີ່ບໍ່ມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງ feline, ແຕ່ຄວາມຈິງແມ່ນວ່ານີ້ແມ່ນປະເພດຂອງການເປັນອໍາມະພາດໃນແມວທີ່ສາມາດ, ແມ່ນແລ້ວ, ຂ້ອນຂ້າງເປັນອັນຕະລາຍກັບແມວຂອງທ່ານ. ເພື່ອເຂົ້າໃຈດີຂຶ້ນວ່າສະພາບການນີ້ແມ່ນຫຍັງ, ຄວາມສ່ຽງ, ອາການແລະການປິ່ນປົວທີ່ເຫມາະສົມທີ່ສຸດແມ່ນຫຍັງ, Paws of the House ໄດ້ສໍາພາດສັດຕະວະແພດ Erica Baffa, ຜູ້ທີ່ຊ່ຽວຊານດ້ານຢາປົວສັດ. ເບິ່ງຄໍາອະທິບາຍຂອງຜູ້ຊ່ຽວຊານຂ້າງລຸ່ມນີ້!

Paws of the House: ມັນແມ່ນຫຍັງ ແລະຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການເປັນອໍາມະພາດຂອງປາຍຫລັງໃນແມວໃນແມວ?

Erica Baffa: ການເປັນອໍາມະພາດຢ່າງກະທັນຫັນແມ່ນສະຖານະຫຼືສະຖານະການຂອງ immobility, ເຊິ່ງອາດຈະເປັນບາງສ່ວນຫຼືທັງຫມົດ, ຊົ່ວຄາວຫຼືຖາວອນ compromising ຫນ້າທີ່ motor ຂອງຄົນເຈັບ feline ແລະເຮັດໃຫ້ຊີວິດຂອງສັດມີຄວາມສ່ຽງໃນກໍລະນີທີ່ຮ້າຍແຮງຂຶ້ນ - ຂ້າງເທິງທັງຫມົດ, ກ່ຽວກັບສາເຫດທີ່ເປັນໄປໄດ້, ທີ່​ແຕກ​ຕ່າງ​ກັນ​. ສະພາບດັ່ງກ່າວສາມາດເກີດຈາກ thromboembolism ຮອງກັບ hypertrophic cardiomyopathy, lymphomas medullary (ຊຶ່ງອາດຈະເປັນຫຼືອາດຈະບໍ່ໄດ້ຮັບການກະຕຸ້ນໂດຍເຊື້ອໄວຣັສ FeLV) ແລະແມ້ກະທັ້ງການບາດເຈັບກັບກະດູກສັນຫຼັງທີ່ມີການບາດເຈັບຂອງກະດູກສັນຫຼັງ.

ປະເພດນີ້ຂອງອໍາມະພາດໃນແມວ. ສາມາດນໍາໄປສູ່ການຜິດປົກກະຕິທາງອິນຊີຕ່າງໆໃນເວລາທີ່ innervations ທີ່ແຕກຕ່າງກັນຖືກຫຼຸດຫນ້ອຍລົງ, ນັບຕັ້ງແຕ່ບາງແມວອາດຈະບໍ່ສາມາດຍ່ຽວດ້ວຍຕົວມັນເອງໄດ້ອີກຕໍ່ໄປ, ຕ້ອງການຄົນມາຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃນການບີບຕົວຂອງພົກຍ່ຽວ. ປັດໄຈການເກັບຮັກສາຍ່ຽວນີ້ນໍາໄປສູ່ຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງການຕິດເຊື້ອທາງເດີນປັດສະວະທີ່ເຮັດໃຫ້ສະພາບຂອງຄົນເຈັບຮ້າຍແຮງຂຶ້ນ. ແມວຊະນິດອື່ນອາດມີບາດແຜຕາມຜິວໜັງ ແລະເປັນບາດແຜຍ້ອນການເສຍສະລະໂດຍກົງ ຫຼືການສຳຜັດກັບພື້ນດິນ, ແລະໃນບາງກໍລະນີອາດມີຜິວໜັງອັກເສບເມື່ອມີການໄຫຼວຽນຂອງເສັ້ນເລືອດ. ກ້າມເນື້ອຫົດຕົວກໍ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນໄດ້.

ໃນຂະນະທີ່ມີບາງຂໍ້ຈຳກັດເຫຼົ່ານີ້ທີ່ອາດຈະເກີດຂຶ້ນພ້ອມກັນ ຫຼືຢູ່ຄົນດຽວ, ແມວບາງໂຕທີ່ເປັນອຳມະພາດອາດຈະປັບຕົວເຂົ້າກັບການປ່ຽນແປງໄດ້ດີຖ້າສາເຫດບໍ່ຄືບໜ້າ ແລະມີໂອກາດຢູ່ລອດທີ່ດີ.

ແມວທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນການຍ່າງຂາຫຼັງຂອງມັນສະເໝີເປັນສັນຍານຂອງການເປັນອຳມະພາດຢ່າງກະທັນຫັນບໍ? ສ່ວນຫຼາຍແລ້ວ, ພວກເຮົາຄວນຈະຮັບຮູ້ເຖິງຄວາມເປັນໄປໄດ້ທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດຂອງການເປັນອໍາມະພາດຢ່າງກະທັນຫັນ, ເຊັ່ນ: ເສັ້ນເລືອດຕັນໃນ aortic ທີສອງກັບ hypertrophic cardiomyopathy. ສາເຫດອື່ນອາດຈະເປັນ lymphoma medullary, ໂດຍສະເພາະໃນແມວບວກ FeLVs. ສໍາລັບຕົວຢ່າງ, ແມວບາງຊະນິດອາດມີການບີບອັດເສັ້ນປະສາດທີ່ເຮັດໃຫ້ພວກມັນຈໍາກັດການເຄື່ອນໄຫວຂອງພວກເຂົາແລະຢຸດຍ່າງຊ້າໆ, ແລະບໍ່ທັນທີທັນໃດ. ຄົນ​ເຈັບ​ເຫຼົ່າ​ນີ້​ຈະ​ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ເຫັນ​ອາ​ການ​ທີ່​ອ່ອນ​ໂຍນ​ຫຼາຍ​, ຊຶ່ງ​ມັກ​ຈະ​ບໍ່​ໄດ້​ສັງ​ເກດ​ເຫັນ​ໃນ​ບັນ​ດາ​ຄູ​ສອນ​,ໃນຂະນະທີ່ຄົນອື່ນອາດມີອາການກະທົບກະເທືອນຢູ່ໃນບໍລິເວນກະດູກສັນຫຼັງ ແລະຢຸດຍ່າງ.

ເບິ່ງ_ນຳ: ໝາມີເຫົາ?

ອາການອື່ນໃດທີ່ສາມາດສັງເກດໄດ້ໃນແມວທີ່ມີອາການຂາຂາຫຼັງ?

E. B: ອາການແມ່ນຂຶ້ນກັບສາເຫດພື້ນຖານ. ເມື່ອສາເຫດແມ່ນ thromboembolism aortic ມັດທະຍົມກັບ hypertrophic cardiomyopathy, ສໍາລັບຕົວຢ່າງ, ອາການທົ່ວໄປທີ່ສຸດປະກອບມີສຽງດັງເນື່ອງຈາກຄວາມເຈັບປວດແຫຼມ, ຕິດຕາມມາດ້ວຍການປວດຮາກ, ຫາຍໃຈໄວ, ຫາຍໃຈຍາກ, ໄອ, ສູນເສຍຄວາມຢາກອາຫານ, ແລະຄວາມອ່ອນເພຍ. ແມວເຫຼົ່ານີ້ມັກຈະພັດທະນາການເປັນອໍາມະພາດຢູ່ໃນຂາຫລັງ, ການສູນເສຍສຽງຂອງ femoral ແລະການຫຼຸດລົງຂອງອຸນຫະພູມໃນແຂນຂາຫລັງເນື່ອງຈາກ thromboembolism ທີ່ compromises ການໄຫຼວຽນຂອງເລືອດທັງຫມົດ. Syncope ຫຼືການຕາຍຢ່າງກະທັນຫັນຂອງສັດອາດຈະເກີດຂຶ້ນ. ຖ້າສາເຫດແມ່ນການບາດເຈັບຂອງກະດູກສັນຫຼັງ, ຄວາມອ່ອນໂຍນອາດຈະເກີດຂື້ນ.

ມີການປິ່ນປົວສໍາລັບແມວທີ່ທົນທຸກຈາກການເປັນອໍາມະພາດກະທັນຫັນຂອງດ້ານຫລັງ?

E. B: ມີການປິ່ນປົວແລະມັນແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມສາເຫດຕົ້ນຕໍ. ການປິ່ນປົວສໍາລັບ thromboembolism ແມ່ນການຜ່າຕັດ vascular ທັນທີຫຼັງຈາກເຫດການ - ປົກກະຕິແລ້ວເມື່ອການວິນິດໄສ, ຂັ້ນຕອນການຜ່າຕັດແມ່ນດໍາເນີນພາຍໃນ 6 ຊົ່ວໂມງຂອງເຫດການແລະມີໂອກາດທີ່ຄົນເຈັບຈະຍ່າງອີກເທື່ອຫນຶ່ງ. ການວິນິດໄສໃນກໍລະນີນີ້ແມ່ນປົກກະຕິແລ້ວໂດຍອີງໃສ່ການວິເຄາະທາງດ້ານການຊ່ວຍຂອງສັດແລະການຊອກຫາ thrombus, ເຊິ່ງມັກຈະເປັນ.ເຫັນດ້ວຍ ultrasound. ຈົ່ງຈື່ໄວ້ວ່າ echocardiogram ຄວນຖືກປະຕິບັດເພື່ອປະເມີນວ່າມີ thrombi ຫຼາຍກວ່າຫຼືບໍ່ມີ. ອາດຈະໃຫ້ຢາທີ່ປ້ອງກັນການເກີດກ້ອນຫີນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຢາແກ້ປວດໄດ້ຮັບການສະຫນັບສະຫນູນ.

ການເປັນອຳມະພາດກະທັນຫັນຂອງປາຍທາງຫຼັງສາມາດປ້ອງກັນໄດ້ແນວໃດ?

E.B: ການປ້ອງກັນແມ່ນເປັນໄປໄດ້ໂດຍການປະຕິບັດອັນທີ່ພວກເຮົາເອີ້ນວ່າຢາປ້ອງກັນ ແລະການກວດຄົນເຈັບໃນ feline. ແມວຄວນຖືກນໍາໄປຫາສັດຕະວະແພດສໍາລັບການກວດກາປົກກະຕິ, ທາງດ້ານຮ່າງກາຍ, ທາງດ້ານການຊ່ວຍແລະການກວດຫ້ອງທົດລອງ. ການທົດສອບການຖ່າຍຮູບທີ່ສາມາດປະເມີນສະພາບຂອງຫົວໃຈ, ເຊັ່ນ echocardiography ແລະ electrocardiography, ແມ່ນມີຄວາມຈໍາເປັນ. ການທົດສອບການຖ່າຍຮູບ, ເຊັ່ນ x-rays ແລະ CT scan, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການກວດເລືອດແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນ. ໃນເວລາທີ່ພວກເຮົາຄຸ້ມຄອງການວິນິດໄສໃນຕອນຕົ້ນ, ມັນເປັນໄປໄດ້ທີ່ຈະປິ່ນປົວຢ່າງຖືກຕ້ອງແລະຍືດອາຍຸຂອງຄົນເຈັບ, ສະເຫມີດ້ວຍຄວາມຮັກແລະຄວາມເຄົາລົບຕໍ່ຊີວິດຂອງ kittens.