Ef þú hefur tekið eftir því að kötturinn þinn eigi í erfiðleikum með að ganga á afturfótunum er mikilvægt að vera meðvitaður. Þegar kötturinn dregur afturfæturna getur það virst eins og algengt ástand sem ekki skapar neina hættu fyrir heilsu kattarins, en sannleikurinn er sá að þetta er tegund af lömun hjá köttum sem getur, já, verið ansi skaðleg fyrir köttinn þinn. Til að skilja betur um hvað þetta ástand snýst, hverjar eru áhætturnar, einkennin og viðeigandi meðferð, tók Paws of the House viðtal við dýralækninn Ericu Baffa, sem sérhæfir sig í kattalækningum. Sjá skýringar sérfræðingsins hér að neðan!

Paws of the House: hvað er það og hver er hættan á skyndilegri lömun á afturenda hjá köttum?

Erica Baffa: Skyndileg lömun er ástand eða ástand hreyfingarleysis, sem getur verið að hluta eða öllu leyti, tímabundið eða varanlega í hættu á hreyfivirkni kattasjúklingsins og sem stofnar lífi dýrsins í hættu í alvarlegri tilfellum - allt eftir mögulegum orsökum, sem eru fjölbreytt. Ástandið getur stafað af segareki í kjölfar ofstækkunar hjartavöðvakvilla, merg eitlaæxli (sem hugsanlega stafar af FeLV veirunni eða ekki) og jafnvel áverka á hrygg með mænuskaða.

Þessi tegund lömun hjá köttum getur leitt til ýmissa lífrænna truflana þegar mismunandi taugakerfi eru í hættu, þar sem sumarkettir geta ekki lengur pissa á eigin spýtur, þurfa einhvern til að hjálpa þeim með þvagblöðru. Þessi þvagsöfnunarþáttur leiðir til möguleika á þvagsýkingu sem versnar ástand sjúklingsins. Aðrir kettir geta fengið húðsár og sár vegna beins núnings eða snertingar við jörðu og í sumum tilfellum getur verið húðdrep þegar blóðrásarskerðing er. Vöðvarýrnun getur einnig átt sér stað.

Þó að það séu nokkrar af þessum takmörkunum sem geta komið upp samhliða eða einar sér, þá geta sumir kettir með lömun aðlagast breytingum vel ef orsökin er ekki ágeng og möguleiki á góðri lifun.

Er köttur sem á erfitt með að ganga á afturfótunum alltaf merki um skyndilega lömun?

E.B: Eins og nafnið gefur til kynna getur skyndileg lömun orðið skyndilega. Oftast ættum við að vera meðvituð um alvarlegustu möguleikana á skyndilegri lömun, svo sem segareki í ósæðar í kjölfar ofstækkunar hjartavöðvakvilla. Önnur orsök væri meðullary lymphoma, sérstaklega hjá FeLVs jákvæðum köttum. Sumir kettir geta til dæmis fengið taugaþjöppun sem gerir það að verkum að þeir takmarka hreyfingar sínar og hætta að ganga hægar en ekki skyndilega. Þessir sjúklingar munu sýna lúmskari merki, sem oft geta farið fram hjá kennurum,á meðan aðrir geta fengið áverka á hryggnum og hætta að ganga.

Hvaða önnur einkenni er hægt að sjá hjá köttum með afturfótalömun?

E. B: Einkennin eru háð undirliggjandi orsök. Þegar orsökin er segareki í ósæðar í kjölfar ofstækkunar hjartavöðvakvilla, til dæmis, eru algengustu einkennin hávær rödd vegna mikillar sársauka, fylgt eftir með uppköstum, hröðun öndunar, öndunarerfiðleikum, hósti, lystarleysi og yfirliði. Þessir kettir fá venjulega lömun í afturfótum, tap á lærleggsspennu og lækkandi hita í afturútlimum vegna segamyndunar sem truflar alla blóðrásina. Yfirlið eða skyndilegur dauði dýrsins getur átt sér stað. Ef orsökin er mænuskaðar getur eymsli komið fram.

Er til meðferð fyrir köttinn sem þjáist af skyndilegri lömun í afturendanum?

E. B: Það er meðferð og hún er mismunandi eftir aðalorsökinni. Meðferð við segareki er æðaskurðaðgerð strax eftir atburðinn - venjulega þegar greining er gerð er skurðaðgerðin framkvæmd innan 6 klukkustunda frá atburðinum og líkur eru á að sjúklingurinn gangi aftur. Greiningin í þessu tilfelli er venjulega gerð byggð á klínískri greiningu á dýrinu og því að finna segamyndun, sem oft getur veriðsést með ómskoðun. Mundu að gera ætti hjartaómun til að meta hvort það séu fleiri segamyndun eða ekki. Einnig má gefa lyf sem koma í veg fyrir myndun blóðtappa. Að auki eru verkjalyf studd.

Hvernig er hægt að koma í veg fyrir skyndilega lömun á aftari útlimum?

E.B: Forvarnir eru mögulegar með því að framkvæma það sem við köllum fyrirbyggjandi lyf og eftirlit með kattarsjúklingnum. Fara skal með köttinn til dýralæknis til reglubundinnar skoðunar, líkamlegrar, klínískrar og rannsóknarstofuskoðunar. Myndgreiningarpróf sem geta metið hjartasjúkdóma, svo sem hjartaómun og hjartalínurit, eru ómissandi. Myndgreiningarpróf, svo sem röntgengeislar og tölvusneiðmyndir, auk blóðrannsókna eru einnig mikilvægar. Þegar okkur tekst að greina snemma er hægt að meðhöndla og lengja líf sjúklingsins á réttan hátt, alltaf með ást og virðingu fyrir lífi kettlinganna.