Se notaches que o teu gato ten dificultades para camiñar coas patas traseiras, é importante que teñas en conta. Cando o gato arrastra as patas traseiras pode parecer unha situación habitual que non supón ningún risco para a saúde do felino, pero o certo é que se trata dun tipo de parálise nos gatos que pode, iso si, ser bastante prexudicial para o teu gato. Para entender mellor de que se trata esta afección, cales son os riscos, síntomas e o tratamento máis axeitado, Paws of the House entrevistou á veterinaria Erica Baffa, especializada en medicina felina. Consulta a continuación as explicacións do experto!

Patas da casa: que é e cales son os riscos de parálise repentina da parte traseira dos gatos?

Erica Baffa: Unha parálise súbita é un estado ou situación de inmobilidade, que pode ser parcial ou total, comprometendo temporal ou permanentemente a función motora do enfermo felino e que pon en risco a vida do animal en casos máis graves -en función, sobre todo, das posibles causas-. que son variadas. A condición pode ser causada por tromboembolismo secundario a miocardiopatía hipertrófica, linfomas medulares (que poden ser ou non inducidos polo virus FeLV) e mesmo traumatismos na columna vertebral con lesións medulares.

Este tipo de parálise nos gatos. pode levar a diversas disfuncións orgánicas cando se comprometen diferentes inervacións, xa que algunhasÉ posible que os gatos xa non poidan orinar por si sós, necesitando que alguén os axude coa descompresión da vexiga. Este factor de retención de ouriños leva á posibilidade de infección urinaria que agrava o estado do paciente. Outros gatos poden ter abrasións e úlceras na pel debido á fricción directa ou ao contacto co chan, e nalgunhas circunstancias pode haber necrose da pel cando hai un compromiso circulatorio. Tamén pode producirse atrofia muscular.

Aínda que existen algunhas destas limitacións que poden xurdir de forma concomitante ou só, algúns gatos con parálise poden adaptarse ben aos cambios se a causa non é progresiva e existe a posibilidade de boa supervivencia.

Un gato con dificultade para camiñar polas patas traseiras é sempre un sinal de parálise súbita?

E.B: Como o seu nome indica, a parálise repentina pode ocorrer de súpeto. Na maioría das veces, debemos ser conscientes das posibilidades máis graves de parálise súbita, como o tromboembolismo aórtico secundario a miocardiopatía hipertrófica. Outra causa sería o linfoma medular, especialmente en gatos positivos para FeLV. Algúns gatos poden, por exemplo, ter unha compresión neural que lles fai limitar os seus movementos e deixar de camiñar máis lentamente, e non de súpeto. Estes pacientes mostrarán signos máis sutís, que moitas veces poden pasar desapercibidos entre os titores,mentres que outros poden ter algún trauma na rexión da columna e deixar de camiñar.

Que outros síntomas se poden observar nun gato con parálise das patas traseiras?

E. B: Os síntomas dependen da causa subxacente. Cando a causa é o tromboembolismo aórtico secundario a miocardiopatía hipertrófica, por exemplo, os síntomas máis comúns inclúen a vocalización forte debido a unha dor intensa e aguda, seguida de vómitos, respiración acelerada, dificultade para respirar, tose, perda de apetito e desmaio. Estes gatos adoitan desenvolver parálise nas patas traseiras, perda do ton femoral e unha diminución da temperatura nas extremidades posteriores por mor dun tromboembolismo que compromete toda a circulación sanguínea. Pode producirse síncope ou morte súbita do animal. Se a causa é unha lesión na columna vertebral, pode ocorrer sensibilidade.

Existe algún tratamento para o gato que sofre unha parálise repentina da parte traseira?

E. B: Hai tratamento e varía segundo a causa principal. O tratamento para o tromboembolismo é a cirurxía vascular inmediatamente despois do evento; normalmente, cando se realiza o diagnóstico, o procedemento cirúrxico realízase dentro das 6 horas posteriores ao evento e existe a posibilidade de que o paciente volva camiñar. O diagnóstico neste caso adoita facerse a partir da análise clínica do animal e da localización do trombo, que moitas veces pode servisto con ecografía. Lembrando que se debe facer o ecocardiograma para valorar se hai máis trombos ou non. Tamén se poden administrar medicamentos que impidan a formación de coágulos. Ademais, son compatibles con analxésicos.

Como se pode evitar a parálise repentina da extremidade traseira?

E.B: A prevención é posible realizando o que chamamos medicina preventiva e revisión ao paciente felino. O gato debe ser levado ao veterinario para unha inspección de rutina, un exame físico, clínico e de laboratorio. As probas de imaxe que poden avaliar as condicións cardíacas, como a ecocardiografía e a electrocardiografía, son indispensables. As probas de imaxe, como radiografías e tomografías computarizadas, así como as análises de sangue tamén son importantes. Cando logramos un diagnóstico precoz, é posible tratar adecuadamente e prolongar a vida do paciente, sempre con amor e respecto pola vida dos gatiños.