Ако сте забележале дека вашата мачка тешко оди на задните нозе, важно е да бидете свесни. Кога мачката ги влече задните нозе, можеби изгледа како вообичаена ситуација која не претставува ризик за здравјето на мачката, но вистината е дека ова е еден вид парализа кај мачките што може, да, да биде доста штетно за вашата мачка. За подобро да разбереме за што е оваа состојба, кои се ризиците, симптомите и најсоодветниот третман, Paws of the House ја интервјуираше ветеринарката Ерика Бафа, која е специјализирана за медицина на мачки. Погледнете ги објаснувањата на експертот подолу!

Шапите на куќата: што е тоа и кои се ризиците од ненадејна парализа на задниот дел кај мачките?

Ерика Бафа: Ненадејната парализа е состојба или ситуација на неподвижност, која може да биде делумна или целосна, привремено или трајно да ја загрози моторната функција на пациентот од мачка и која го става на ризик животот на животното во посериозни случаи - во зависност, пред сè, од можните причини, кои се разновидни. Состојбата може да биде предизвикана од тромбоемболизам секундарен на хипертрофична кардиомиопатија, медуларни лимфоми (кои може или не може да бидат предизвикани од вирусот FeLV) па дури и траума на 'рбетот со повреди на' рбетниот мозок.

Овој тип на парализа кај мачки може да доведе до разни органски дисфункции кога се загрозени различни инервации, бидејќи некоимачките можеби веќе нема да можат сами да уринираат, бидејќи им треба некој да им помогне со декомпресија на мочниот меур. Овој фактор на задржување на урина доведува до можност за уринарна инфекција која ја влошува состојбата на пациентот. Други мачки може да имаат абразии и чиреви на кожата поради директно триење или контакт со земјата, а во некои околности може да има некроза на кожата кога има нарушување на циркулацијата. Може да се појави и мускулна атрофија.

Иако има некои од овие ограничувања кои може да се појават истовремено или сами, некои мачки со парализа може добро да се прилагодат на промените доколку причината не е прогресивна и постои можност за добро преживување.

Дали мачка со тешкотии да оди на задните нозе секогаш е знак за ненадејна парализа?

E.B: Како што сугерира името, ненадејната парализа може да се случи одеднаш. Поголемиот дел од времето, треба да бидеме свесни за најсериозните можности за ненадејна парализа, како што е аортна тромбоемболија секундарна на хипертрофична кардиомиопатија. Друга причина би била медуларниот лимфом, особено кај FeLVs позитивните мачки. Некои мачки може, на пример, да имаат нервна компресија што ги тера да ги ограничат движењата и да престанат да одат побавно, а не наеднаш. Овие пациенти ќе покажат посуптилни знаци, кои често може да останат незабележани меѓу туторите,додека други може да имаат одредена траума во пределот на 'рбетот и да престанат да одат.

Кои други симптоми може да се забележат кај мачка со парализа на задните нозе?

Е. Б: Симптомите зависат од основната причина. Кога причината е аортна тромбоемболија секундарна на хипертрофична кардиомиопатија, на пример, најчестите симптоми вклучуваат гласна вокализација поради интензивна остра болка, проследена со повраќање, забрзано дишење, отежнато дишење, кашлање, губење на апетит и несвестица. Овие мачки обично развиваат парализа на задните нозе, губење на тонот на бедрената коска и намалување на температурата на задните екстремитети поради тромбоемболизам што ја загрозува целата циркулација на крвта. Може да дојде до синкопа или ненадејна смрт на животното. Ако причината е повреда на 'рбетот, може да се појави осетливост.

Дали постои третман за мачката која страда од ненадејна парализа на задниот дел?

Е. Б: Постои третман и тој варира во зависност од главната причина. Третманот за тромбоемболизам е васкуларна хирургија веднаш по настанот - обично кога се поставува дијагнозата, хируршката процедура се изведува во рок од 6 часа од настанот и постои можност пациентот повторно да оди. Дијагнозата во овој случај обично се поставува врз основа на клиничка анализа на животното и наоѓање на тромб, што често може да бидесе гледа со ултразвук. Запомнете дека ехокардиограмот треба да се направи за да се процени дали има повеќе тромби или не. Може да се даваат и лекови кои спречуваат формирање на згрутчување. Покрај тоа, поддржани се лекови против болки.

Како може да се спречи ненадејна парализа на задниот екстремитет?

E.B: Превенцијата е можна со изведување на она што го нарекуваме превентивна медицина и преглед на пациент со мачки. Мачката треба да се однесе кај ветеринар за рутинска инспекција, физички, клинички и лабораториски преглед. Тестовите за сликање кои можат да ги проценат срцевите состојби, како што се ехокардиографија и електрокардиографија, се незаменливи. Тестовите за сликање, како што се рентген и КТ скенови, како и тестовите на крвта се исто така важни. Кога ќе успееме да дијагностицираме рано, можно е правилно лекување и продолжување на животот на пациентот, секогаш со љубов и почит кон животот на мачињата.