As jy opgemerk het dat jou kat sukkel om op sy agterpote te loop, is dit belangrik om bewus te wees. Wanneer die kat sy agterpote sleep, lyk dit dalk na 'n alledaagse situasie wat geen risiko vir die kat se gesondheid inhou nie, maar die waarheid is dat dit 'n tipe verlamming by katte is wat, ja, redelik skadelik vir jou kat kan wees. Om beter te verstaan ​​waaroor hierdie toestand gaan, wat die risiko's, simptome en die mees geskikte behandeling is, het Paws of the House 'n onderhoud gevoer met die veearts Erica Baffa, wat in kattemedisyne spesialiseer. Sien die deskundige se verduidelikings hieronder!

Paws of the House: wat is dit en wat is die risiko's van skielike verlamming van die agterkant by katte?

Erica Baffa: 'n Skielike verlamming is 'n toestand of situasie van onbeweeglikheid, wat gedeeltelik of totaal kan wees, tydelik of permanent die katpasiënt se motoriese funksie kan benadeel en wat die dier se lewe in meer ernstige gevalle in gevaar stel - afhangende, bowenal, van die moontlike oorsake, wat gevarieerd is. Die toestand kan veroorsaak word deur trombo-embolisme sekondêr tot hipertrofiese kardiomiopatie, medullêre limfome (wat deur die FeLV-virus veroorsaak kan word of nie) en selfs trauma aan die ruggraat met rugmurgbeserings.

Hierdie tipe verlamming by katte kan lei tot verskeie organiese disfunksies wanneer verskillende innervasies gekompromitteer word, aangesien sommigekatte kan dalk nie meer op hul eie urineer nie, en het iemand nodig om hulle te help met blaasdekompressie. Hierdie urienretensiefaktor lei tot die moontlikheid van urinêre infeksie wat die pasiënt se toestand vererger. Ander katte kan velskaafplekke en maagsere hê as gevolg van direkte wrywing of kontak met die grond, en in sommige omstandighede kan daar velnekrose wees wanneer daar sirkulatoriese inkorting is. Spieratrofie kan ook voorkom.

Terwyl daar van hierdie beperkings is wat gelyktydig of alleen kan ontstaan, kan sommige katte met verlamming goed aanpas by veranderinge as die oorsaak nie progressief is nie en daar 'n moontlikheid van goeie oorlewing is.

Is 'n kat wat moeilik op sy agterpote loop altyd 'n teken van skielike verlamming?

E.B: Soos die naam aandui, kan skielike verlamming skielik gebeur. Die meeste van die tyd moet ons bewus wees van die ernstigste moontlikhede van skielike verlamming, soos aorta trombo-embolisme sekondêr tot hipertrofiese kardiomiopatie. Nog 'n oorsaak sou medullêre limfoom wees, veral in FeLVs positiewe katte. Sommige katte kan byvoorbeeld 'n neurale kompressie hê wat maak dat hulle hul bewegings beperk en ophou om stadiger te loop, en nie skielik nie. Hierdie pasiënte sal meer subtiele tekens toon, wat dikwels ongemerk onder tutors kan verbygaan,terwyl ander dalk trauma in die ruggraatstreek het en ophou loop.

Watter ander simptome kan waargeneem word by 'n kat met agterbeenverlamming?

E. B: Die simptome hang af van die onderliggende oorsaak. Wanneer die oorsaak byvoorbeeld aorta trombo-embolisme sekondêr tot hipertrofiese kardiomiopatie is, sluit die mees algemene simptome harde vokalisering in as gevolg van intense skerp pyn, gevolg deur braking, versnelde asemhaling, moeilike asemhaling, hoes, verlies aan eetlus en flouheid. Hierdie katte ontwikkel gewoonlik verlamming in die agterpote, verlies aan femorale toon en 'n afname in temperatuur in die agterste ledemate as gevolg van trombo-embolisme wat alle bloedsirkulasie benadeel. Sinkope of skielike dood van die dier kan voorkom. As die oorsaak 'n ruggraatbesering is, kan teerheid voorkom.

Is daar 'n behandeling vir die kat wat aan skielike verlamming van die agterkant ly?

E. B: Daar is behandeling en dit wissel volgens die hoofoorsaak. Die behandeling vir trombo-embolisme is vaskulêre chirurgie onmiddellik na die gebeurtenis - gewoonlik wanneer die diagnose gemaak word, word die chirurgiese prosedure binne 6 uur na die gebeurtenis uitgevoer en daar is 'n kans dat die pasiënt weer sal loop. Die diagnose in hierdie geval word gewoonlik gemaak op grond van kliniese ontleding van die dier en die vind van die trombus, wat dikwelsgesien met ultraklank. Onthou dat die eggokardiogram uitgevoer moet word om te bepaal of daar meer trombies is of nie. Medikasie wat voorkom dat klonte vorm kan ook gegee word. Daarbenewens word pynstillers ondersteun.

Hoe kan skielike verlamming van die agterste ledemaat voorkom word?

E.B: Voorkoming is moontlik deur wat ons noem voorkomende medisyne en ondersoek op die katpasiënt uit te voer. Die kat moet na die veearts geneem word vir roetine-inspeksie, fisiese, kliniese en laboratoriumondersoek. Beeldtoetse wat kardiale toestande kan assesseer, soos eggokardiografie en elektrokardiografie, is noodsaaklik. Beeldtoetse, soos x-strale en CT-skanderings, sowel as bloedtoetse is ook belangrik. Wanneer ons dit regkry om vroeg te diagnoseer, is dit moontlik om die pasiënt se lewe behoorlik te behandel en te verleng, altyd met liefde en respek vir die lewens van die katjies.