Feline FIV ຖືວ່າເປັນໜຶ່ງໃນພະຍາດອັນຕະລາຍທີ່ສຸດ. ນອກ ເໜືອ ໄປຈາກຄວາມກັງວົນທັງ ໝົດ ໃນເວລາກູ້ໄພຫຼືການລ້ຽງລູກແມວ, ຍັງມີອີກບັນຫາ ໜຶ່ງ ທີ່ຕ້ອງການການດູແລ: ການຖ່າຍທອດໄດ້ງ່າຍ. ມີການທົດສອບທີ່ກວດພົບ pathology, ແລະມັນຈໍາເປັນຕ້ອງປະຕິບັດພວກມັນກ່ອນທີ່ຈະນໍາແມວໃຫມ່ມາເຮືອນ - ໂດຍສະເພາະຖ້າທ່ານມີແມວອື່ນໆ. ແມວທີ່ມີ FIV ສາມາດແຜ່ເຊື້ອພະຍາດໄປສູ່ຜູ້ອື່ນໄດ້ຖ້າບໍ່ມີການດູແລ. ດັ່ງນັ້ນ, ຫຼາຍຄົນຮູ້ສຶກບໍ່ປອດໄພເມື່ອເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບການວິນິດໄສວ່າມີ feline ບວກຢູ່ໃນກາງຂອງເຫຍື້ອ.

ແຕ່ແມວທີ່ມີ FIV ສາມາດຢູ່ຮ່ວມກັນກັບແມວອື່ນໆຢ່າງສະຫງົບສຸກໄດ້, ຫຼືນີ້ແມ່ນຂໍ້ຫ້າມທັງໝົດບໍ? ຖ້າທ່ານເຄີຍປະສົບກັບສະຖານະການທີ່ຄ້າຍຄືກັນຫຼືພຽງແຕ່ຢາກຮູ້ຢາກເຫັນກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຕ້ອງເຮັດໃນຊ່ວງເວລານີ້, ເບິ່ງຂ້າງລຸ່ມນີ້ວິທີການຈັດການທຸກຢ່າງໃນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດ - ທັງສໍາລັບແມວທີ່ມີ FIV ແລະສໍາລັບລູກແມວທີ່ມີສຸຂະພາບດີ.

ມັນແມ່ນຫຍັງ? FIV ໃນແມວ ແລະພະຍາດສະແດງອອກແນວໃດ?

ເພື່ອເຂົ້າໃຈດີຂຶ້ນວ່າ FIV ແມ່ນຫຍັງ ແລະວິທີການຮັບຮູ້ແມວທີ່ມີ FIV, ພວກເຮົາໄດ້ລົມກັບສັດຕະວະແພດ Igor Borba, ຈາກ Belo Horizonte. ລາວອະທິບາຍວ່າ: "ພະຍາດ FIV ຫຼືເຊື້ອໄວຣັສພູມຕ້ານທານຂອງ feline - ດັ່ງທີ່ຫຼາຍຄົນຮູ້ - ເປັນພະຍາດທີ່ເກີດຈາກເຊື້ອໄວຣັສ RNA ຂອງຄອບຄົວ Retroviridae, ເຊິ່ງຄ້າຍຄືກັບເຊື້ອໄວຣັສ immunodeficiency ຂອງມະນຸດ (HIV)". ການປົນເປື້ອນສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນເກີດຂື້ນໂດຍການຂູດ.- ໃນເວລາທີ່ແມວຕໍ່ສູ້ກັບ feline ທີ່ຕິດເຊື້ອອື່ນ -, ແຕ່ມັນຍັງສາມາດເກີດຂຶ້ນ transplacentally ແລະ perinatally ຈາກແມວທີ່ຕິດເຊື້ອໄປຫາລູກແມວຂອງເຂົາເຈົ້າ.

“ເມື່ອສັດຖືກປົນເປື້ອນແລະການແຜ່ກະຈາຍໄວຣັດເກີດຂື້ນທົ່ວຮ່າງກາຍ, ອາການທໍາອິດ. ແມ່ນອາການໄຂ້ລະດັບຕໍ່າທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການປ່ຽນແປງຂອງການທົດສອບໃນຫ້ອງທົດລອງເຊັ່ນ: neutropenia (ການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມຮຸນແຮງຂອງຈຸລັງ neutrophil) ແລະ lymphadenopathy ທົ່ວໄປ (ສະພາບຂອງຕ່ອມ lymphadenitis). ຫຼັງຈາກການປ່ຽນແປງຄັ້ງທໍາອິດເຫຼົ່ານີ້, ສັດຈະເຂົ້າສູ່ໄລຍະເວລາ latent, ບ່ອນທີ່ການປ່ຽນແປງທາງດ້ານການຊ່ວຍບໍ່ເກີດຂຶ້ນ. ໄລຍະເວລານີ້ອາດຈະແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມຊະນິດຍ່ອຍຂອງໄວຣັດ, ພູມຕ້ານທານຂອງແມວແລະອາຍຸຂອງແມວ. ໃນຄໍາສັບຕ່າງໆອື່ນໆ, ສັດສາມາດໄປຈາກ 3 ຫາ 10 ປີໂດຍບໍ່ມີການສະແດງອາການຂອງ FIV", ແຈ້ງໃຫ້ Igor.

ຫຼັງຈາກໄລຍະເວລາ latent, cat ກັບ FIV ເລີ່ມຕົ້ນທີ່ຈະສະແດງອາການທາງດ້ານການຊ່ວຍຄັ້ງທໍາອິດ. ພວກມັນອາດຈະເກີດຂື້ນຍ້ອນການມີເຊື້ອໄວຣັສເຊັ່ນ: ຖອກທ້ອງຊໍາເຮື້ອ, ພະຍາດເລືອດຈາງ, ການປ່ຽນແປງທາງຕາ (ເຊັ່ນ: uveitis), ການປ່ຽນແປງຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງ (ເຊັ່ນ: ຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງ) ແລະການປ່ຽນແປງທາງ neurological. ສັດຍັງສາມາດເລີ່ມປິດບັງຫຼາຍ, ຢຸດເຊົາການທໍາຄວາມສະອາດຕົວເອງ (licking), ມີ dementia ແລະການປ່ຽນແປງອື່ນໆ, ເຊັ່ນ lymphomas ແລະ carcinomas. ພູມຕ້ານທານຕໍ່າຂອງແມວຍັງສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດການສູນເສຍຄວາມຢາກອາຫານ, ການສູນເສຍນ້ໍາຫນັກແລະການ prostration.

ແມວທີ່ມີ FIV ສາມາດຢູ່ກັບແມວທີ່ມີສຸຂະພາບດີອື່ນໆໄດ້ບໍ?

ອີງຕາມສັດຕະວະແພດ, ມັນບໍ່ແມ່ນແນ່ນອນ.ຄວນແນະນໍາວ່າແມວທີ່ມີ FIV ອາໄສຢູ່ກັບແມວທີ່ບໍ່ດີເພາະວ່າບໍ່ມີຮູບແບບຂອງການສັກຢາປ້ອງກັນພະຍາດ. ວັກຊີນ quintuple feline ມີຢູ່ ແລະປ້ອງກັນ FELV, ແຕ່ບໍ່ແມ່ນຕ້ານ FIV. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ແມ່ນແລ້ວ, ມີບາງວິທີທີ່ຈະສ້າງຄວາມກົມກຽວກັນລະຫວ່າງສັດທາງບວກ ແລະທາງລົບ - ນັ້ນຄືແມວທີ່ມີ FIV ສາມາດອາໄສຢູ່ກັບແມວອື່ນໆໄດ້ ຕາບໃດທີ່ຄູສອນມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການດູແລຊຸດໜຶ່ງ.

“ຂັ້ນຕອນທຳອິດ ກ່ອນທີ່ຈະນຳແມວໂຕໃໝ່ເຂົ້າມາໃນເຮືອນກັບແມວໂຕອື່ນແມ່ນການທົດສອບສັດຕໍ່ກັບພະຍາດ FIV ແລະ FELV. ການທົດສອບນີ້ສາມາດເປັນລົບໃນ 30 ຫາ 60 ມື້ທໍາອິດຫຼັງຈາກການຕິດເຊື້ອ, ດັ່ງນັ້ນສິ່ງທີ່ແນະນໍາທີ່ສຸດແມ່ນໃຫ້ສັດໃຫມ່ຢູ່ໂດດດ່ຽວສໍາລັບເວລານັ້ນແລະຫຼັງຈາກນັ້ນ, ເຮັດການທົດສອບ", Igor ແນະນໍາ. ຖ້າແມວຖືກກວດພົບວ່າເປັນພະຍາດ FIV, ສັດຕະວະແພດອະທິບາຍວ່າມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະຕ້ອງລະມັດລະວັງຕໍ່ໄປນີ້:

• ຮັກສາຖ້ວຍອາຫານແລະນ້ໍາໃຫ້ສະອາດສະເຫມີ. ການລ້າງຂອງພວກມັນຄວນເຮັດດ້ວຍນ້ຳຮ້ອນ ແລະ ນ້ຳຢາຊັກຟອກ, ພ້ອມກັບກ່ອງຂີ້ເຫຍື້ອຂອງສັດ.

• ບໍ່ມີການແຂ່ງຂັນລະຫວ່າງສັດສຳລັບອາຫານ ຫຼື ກ່ອງຂີ້ເຫຍື້ອ. ດັ່ງນັ້ນ, ໂດຍວິທີທາງການ, ເຄື່ອງໃຊ້ເຫຼົ່ານີ້ຄວນຈະຖືກຈັດລຽງເປັນຕົວເລກຫຼາຍກວ່າຈໍານວນແມວທີ່ອາໄສຢູ່ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການຕໍ່ສູ້.

• ຕາມຄວາມເຫມາະສົມ, ແມວທີ່ມີ FIV ບໍ່ຄວນອອກຈາກເຮືອນ (ອັນນີ້ຍັງໃຊ້ກັບ ແມວທາງລົບ). ການຕິດຕໍ່ກັບຖະຫນົນແລະກັບສັດອື່ນໆແມ່ນເປັນອັນຕະລາຍຫຼາຍຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງແມວ.

ຖ້າທ່ານມີລູກແມວສອງໂຕຢູ່ເຮືອນ, ທີ່ເຫມາະສົມແມ່ນຕ້ອງມີຢ່າງນ້ອຍສາມກ່ອງສໍາລັບແມວ (ຫນຶ່ງຫຼາຍກວ່າຈໍານວນຜູ້ຢູ່ອາໄສ). ດຽວກັນກັບວັດຖຸອື່ນໆທີ່ພວກເຂົາແບ່ງປັນ, ຍ້ອນວ່າເປົ້າຫມາຍແມ່ນເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການຂັດແຍ້ງໃດໆ. "ພວກເຮົາຕ້ອງຈື່ໄວ້ວ່າຮູບແບບການແຜ່ກະຈາຍຂອງພະຍາດ FIV ທີ່ພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດແມ່ນຜ່ານຮອຍຂີດຂ່ວນໃນລະຫວ່າງການຕໍ່ສູ້", ລາວເຕືອນ.

ການໂຍນແມວຊ່ວຍສະກັດກັ້ນພຶດຕິກໍາ. cat's aggressiveness

ພັນທະມິດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການຕິດເຊື້ອແມ່ນ cat castration - FIV, ເຖິງແມ່ນວ່າມັນບໍ່ແມ່ນພະຍາດທີ່ສາມາດປ້ອງກັນຢ່າງສົມບູນ, ມີໂອກາດຫນ້ອຍທີ່ຈະສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ສັດທີ່ຖືກຂັບໄລ່. ຄໍາອະທິບາຍສໍາລັບການນີ້, ອີງຕາມຜູ້ຊ່ຽວຊານ, ມີດັ່ງນີ້: "ຫຼັງຈາກ castration, ສັດໄດ້ກາຍເປັນຄວາມຮຸກຮານຫນ້ອຍແລະຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສົນໃຈຂອງຕົນໃນການຍ່າງອ້ອມບໍລິເວນໃກ້ຄຽງ, ແລ່ນຫນີຈາກບ້ານ, ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການຂັດແຍ້ງກ່ຽວກັບອານາເຂດແລະການຕໍ່ສູ້ກັບການຫາຄູ່." ນັ້ນແມ່ນ, ພຶດຕິກໍາທີ່ຮຸກຮານຫນ້ອຍຂອງ feline ແມ່ນສິ່ງທີ່ຊ່ວຍຫຼຸດຜ່ອນການແຜ່ກະຈາຍຂອງພະຍາດ FIV, ເນື່ອງຈາກວ່າ kitten ຈະບໍ່ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການຕໍ່ສູ້ຫຼາຍເທົ່າທີ່ເປັນ feline ທີ່ບໍ່ມີ neutered.

"ມັນຍັງສົມຄວນທີ່ຈະຈື່ໄວ້ວ່າຖ້າຜູ້ປົກຄອງມີຂໍ້ມູນວ່າແມວເປັນບວກ FIV, ລາວຕ້ອງປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ສັດຕິດຕໍ່ກັບແມວອື່ນໆເພື່ອບໍ່ໃຫ້ມີການຕິດຕໍ່ຂອງພະຍາດ", ເນັ້ນຫນັກ. Igor.

Cat with FIV:ທ່ານຕ້ອງການສອບເສັງເລື້ອຍໆສໍ່າໃດ?

ເພື່ອຊອກຫາວ່າເຈົ້າມີແມວບວກ FIV, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຕ້ອງດໍາເນີນການທົດສອບກ່ອນທີ່ຈະເປີດເຜີຍແມວກັບສັດອື່ນໆທີ່ອາໄສຢູ່ໃນເຮືອນ. ເນື່ອງຈາກການປົນເປື້ອນສາມາດຢູ່ໄດ້ຈາກ 60 ຫາ 90 ມື້, ທີ່ເຫມາະສົມແມ່ນໃຊ້ເວລາປະໂຫຍດຈາກຊ່ວງເວລານີ້ເພື່ອປະຕິບັດການທົດສອບທັງຫມົດທີ່ລະບຸໄວ້ຫຼັງຈາກການສໍາຜັດກັບເຊື້ອໄວຣັສຂອງສັດລ້ຽງ. ໃນກໍລະນີຂອງແມວທີ່ມີ FIV ທີ່ອາໄສຢູ່ກັບແມວທີ່ບໍ່ດີອື່ນໆ, ການທົດສອບນີ້ຄວນຈະດໍາເນີນເປັນປົກກະຕິເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພຂອງທຸກໆຄົນ. "ຖ້າສັດທີ່ບໍ່ດີອາໄສຢູ່ກັບສັດບວກອື່ນແລະມີໂອກາດທີ່ຈະປົນເປື້ອນ, ການທົດສອບສາມາດເຮັດໄດ້ທຸກໆ 3 ເດືອນຖ້າຈໍາເປັນ."

ແມວທີ່ມີ FIV ສາມາດຢູ່ກັບແມວອື່ນໄດ້ຕາບໃດທີ່ເຈົ້າຂອງປະຕິບັດຕາມຄວາມລະມັດລະວັງຫຼາຍອັນ

ເຈົ້າເຄີຍຄິດບໍວ່າແມວທີ່ມີລູກແມວມີສຸຂະພາບດີຫຼາຍໂຕ ແລະແມວທີ່ມີ FIV? ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ, ມັນແມ່ນບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ສາມາດເກີດຂຶ້ນໄດ້, ແລະແນ່ນອນວ່າມັນແມ່ນກໍລະນີຂອງຄູສອນ Gabriela Lopes, ຈາກ Brasilia. ນາງໄດ້ຊ່ອຍກູ້ເອົາລູກແມວບາງໂຕ ແລະພົບວ່າ Oliver ມີອາການບວກ, ໃນຂະນະທີ່ພີ່ນ້ອງຈາກເຫຍື່ອດຽວກັນ (Nelson, Amélia, Chris ແລະ Bururinha) ມີອາການລົບ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບນ້ອງຊາຍ, Jamal ແລະ Shaniqua. ເມື່ອຮູ້ວ່າມັນເປັນແມວທີ່ມີ FIV, Gabriela ເວົ້າວ່າ: "ປະຕິກິລິຍາທໍາອິດຂອງຂ້ອຍແມ່ນເພື່ອເຮັດການຄົ້ນຄວ້າຫຼາຍ (ເນື່ອງຈາກວ່າມັນບໍ່ແມ່ນວິຊາທີ່ຂ້ອຍເຂົ້າໃຈເລິກ), ຖາມຫຼາຍຄໍາຖາມກັບສັດຕະວະແພດ, ພະຍາຍາມຊອກຫາ. ກ່ຽວ​ກັບປະສົບການຂອງແມ່ແມວອື່ນໆທີ່ໄດ້ຜ່ານສະຖານະການດຽວກັນກັບຂ້ອຍແລະເລີ່ມຕົ້ນການປິ່ນປົວຢາເສບຕິດທັນທີ.”

ນັບຕັ້ງແຕ່ການກໍາຈັດລູກແມວຂອງລາວບໍ່ແມ່ນທາງເລືອກ, ເຈົ້າຂອງໄດ້ຊອກຫາຄໍາແນະນໍາທາງການແພດທັນທີເພື່ອໃຫ້ Oliver ສາມາດຢູ່ກັບອ້າຍນ້ອງຂອງລາວໄດ້ຢ່າງມີສຸຂະພາບດີ. Gabi ກ່າວວ່າ "ທ່ານ ໝໍ ສັດຕະວະແພດສະ ເໝີ ໄປເຮັດໃຫ້ມັນຊັດເຈນວ່າພວກເຂົາທຸກຄົນສາມາດຢູ່ຮ່ວມກັນໄດ້, ແມ່ນແລ້ວ, ພວກເຮົາພຽງແຕ່ຮັກສາການດູແລຢູ່ສະ ເໝີ", Gabi ເວົ້າ. ການດູແລຕົ້ນຕໍທີ່ໃຫ້ເຈົ້າຂອງແມ່ນ:

• ເລີ່ມກິນຢາເພື່ອເສີມສ້າງພູມຄຸ້ມກັນໃຫ້ໄວເທົ່າທີ່ຈະໄວໄດ້ - ເຊິ່ງຈະຕ້ອງໄດ້ກິນໄປຕະຫຼອດຊີວິດ
• Neuter ແມວທັງໝົດ (ໃນກໍລະນີນີ້, ທັງໝົດ. ໄດ້ຖືກ neutered ແລ້ວ)
• ເຮັດການສອບເສັງເປັນໄລຍະກ່ຽວກັບ Oliver ເພື່ອຊອກຫາວິທີພູມຕ້ານທານຂອງຕົນແລະບໍ່ໃຫ້ເຂົາມີການເຂົ້າເຖິງຖະຫນົນຫຼືຕິດຕໍ່ກັບແມວທີ່ບໍ່ຮູ້ຈັກ
• ຫຼີກເວັ້ນການເກມ "ຮຸກຮານ" ຫຼາຍ " ກັບພີ່ນ້ອງ
• ຕັດເລັບແມວເປັນປະຈຳ
• ຖອກທ້ອງສັດທັງໝົດໃນເຮືອນທຸກໆ 3 ເດືອນ
• ໃຫ້ຢາຕ້ານແມງໄມ້ ແລະ ເຫັບສະເໝີ
• ຮັກສາ ການສັກຢາວັກຊີນຂອງແມວມາເຖິງປັດຈຸບັນ
• ຮັກສາສຸຂະອະນາໄມໃນເຮືອນ ແລະ ກ່ອງຂີ້ເຫຍື້ອໃຫ້ພຽງພໍ
• ຮັກສາອາຫານທີ່ມີສຸຂະພາບດີດ້ວຍອາຫານທີ່ມີຄຸນນະພາບ ຫຼີກລ້ຽງສະຖານະການທີ່ອາດຈະເຮັດໃຫ້ແມວມີ FIV

ກ່ຽວກັບບັນຫາການປັບຕົວແມວບວກ FIV ໃຫ້ເປັນຕົວລົບ, ມັນຈະຂຶ້ນກັບສັດແຕ່ລະໂຕຫຼາຍ. ໃນກໍລະນີຂອງ Oliver, ໄດ້ຄູສອນເນັ້ນວ່າ: “ລາວເປັນແມວທີ່ສະຫງົບ ແລະເປັນມິດສະເໝີ, ລາວບໍ່ເຄີຍເປັນແມວທີ່ຜິດຖຽງກັນ. ແມວທັງໝົດຂອງຂ້ອຍຖືກເນລະມິດໃນໄວ, ສະນັ້ນພວກມັນບໍ່ເຄີຍມີສະຕິປັນຍາໃນດິນແດນທີ່ຢາກຈະຕໍ່ສູ້ກັບແມວຊາຍ ແລະ ການຫາຄູ່ກັບຜູ້ຍິງ, ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ມັນງ່າຍຂຶ້ນຫຼາຍ. ການດູແລຂອງພວກເຮົາເພີ່ມຂຶ້ນສາມເທົ່າ, ແຕ່ການຢູ່ຮ່ວມກັນລະຫວ່າງເຂົາເຈົ້າບໍ່ເຄີຍເປັນບັນຫາ, ມັນສະເຫມີສະຫງົບສຸກຫຼາຍ."