FIV за мачки се смета за една од најопасните болести. Покрај сета загриженост при спасување или посвојување маче, постои уште едно прашање кое бара грижа: лесен пренос. Постојат тестови кои ја откриваат патологијата, а потребно е да се направат пред да се донесе нова мачка дома - особено ако имате други мачки. Мачката со FIV може да ја пренесе болеста на други жители ако нема грижа. Затоа, многу луѓе се чувствуваат несигурни кога ќе ја добијат дијагнозата на позитивен мачки среде легло.

Но, дали мачката со FIV може мирно да коегзистира со другите мачки или е тоа целосно контраиндицирано? Ако некогаш сте доживеале слична ситуација или едноставно сте љубопитни што да правите во овие моменти, видете подолу како да управувате со сè на најдобар можен начин - и за мачката со FIV и за здравите мачиња.

Што е тоа? Тој објаснува: „Болеста FIV или вирусот на имунитет на мачки - како што многумина го знаат - е болест предизвикана од РНК вирус од семејството Retroviridae, кој е многу сличен на вирусот на хумана имунодефициенција (ХИВ)“. Контаминацијата се јавува главно преку гребнатини.- кога мачката се бори со друга заразена мачка -, но тоа може да се случи и трансплацентално и перинатално од заразените мачки до нивните мачиња.

„Кога животното е контаминирано и се јавува вирусна дисеминација низ телото, првиот симптом е треска со низок степен поврзана со промени во лабораториските тестови како што се неутропенија (тешко намалување на неутрофилните клетки) и генерализирана лимфаденопатија (состојба на зголемени лимфни јазли). По овие први промени, животното влегува во латентен период, каде што клиничките промени не се случуваат. Овој период може да варира во зависност од подтипот на вирусот, имунитетот на мачката и возраста на мачката. Со други зборови, животното може да помине од 3 до 10 години без да покаже знаци на ФИВ“, информира Игор.

По латентниот период, мачката со ФИВ почнува да ги покажува првите клинички знаци. Тие може да настанат поради присуство на вируси, како што се хронична дијареа, анемија, офталмолошки промени (како увеитис), промени во бубрезите (како што е бубрежна инсуфициенција) и невролошки промени. Животните исто така можат да почнат да кријат многу, да престанат да се чистат (лижеат), да имаат деменција и други промени, како што се лимфоми и карциноми. Нискиот имунитет на мачката може да предизвика и губење на апетит, губење на тежината и прострација.

Дали мачките со FIV можат да живеат со други здрави мачки?

Според ветеринарот, тоа не е точноПрепорачливо е мачката со FIV да живее со негативни мачки бидејќи не постојат форми на имунизација против болеста. Петократната вакцина за мачки постои и штити од FELV, но не и од FIV. Сепак, постојат, да, некои начини да се воспостави хармоничен соживот помеѓу позитивните и негативните животни - односно, мачка со FIV може да живее со други мачки, сè додека туторот е одговорен за низа грижа.

„Првиот чекор пред да се воведе нова мачка во куќа со други мачки е да се тестира животното против болести на FIV и FELV. Овој тест може да биде негативен во првите 30 до 60 дена по инфекцијата, така што најпрепорачливо е новото животно да се држи во изолација за тој период и потоа да се направи тестот“, води Игор. Ако на мачката и е дијагностицирана болест ФИВ, ветеринарот објаснува дека е неопходно да се преземат следните мерки на претпазливост:

• Секогаш чувајте ги садовите за храна и вода многу чисти. Нивното перење треба да се врши со топла вода и детергент, како и со кутијата за отпадоци за животни.

• Не смее да има конкуренција помеѓу животните за храна или кутија за отпадоци. Затоа, идеално, овие прибори треба да се наредени во број поголем од бројот на населени мачки за да се избегнат тепачки.

• Идеално, мачката со FIV не треба да ја напушта куќата (ова важи и за негативни мачки). Контактот со улицата исо други животни е многу опасно за здравјето на мачките.

Ако имате две мачиња дома, идеално е да имате најмалку три кутии за отпадоци за мачки (една повеќе од бројот на жителите). Истото важи и за другите предмети што ги споделуваат, бидејќи целта е да се избегне каков било конфликт. „Мораме да запомниме дека најчеста форма на пренесување на болеста ФИВ е преку гребаници за време на тепачки“, алармира тој.

Кастрацијата на мачката помага да се спречи однесувањето агресивност на мачката

Одличен сојузник за намалување на ризиците од зараза е кастрацијата на мачката - FIV, иако не е болест која може целосно да се спречи, има помали шанси да влијае на кастрираните животни. Објаснувањето за ова, според специјалистот, е следново: „По кастрацијата, животното станува помалку агресивно и го намалува интересот за шетање низ соседството, бегство од дома, вклучување во спорови за територија и тепачки за парење“. Односно, помалку агресивното однесување на мачката е она што помага да се минимизира ширењето на болеста FIV, бидејќи мачето нема да се вклучи во толку многу тепачки како мачка што не е стерилизирана.

„Сè уште вреди да се запамети дека ако старателот веќе има информации дека мачката е FIV позитивна, тој мора да го спречи животното да има контакт со други мачки за да нема пренос на болеста“, нагласува Игор.

Мачка со FIV:колку често треба да го полагате тестот?

За да откриете дали имате мачка позитивна на FIV, важно е тестот да се изврши пред да ја изложите мачката на други животни кои живеат во куќата. Бидејќи контаминацијата може да трае од 60 до 90 дена, идеално е да се искористи овој временски интервал за да се извршат сите тестови наведени по изложувањето на миленичето на вирусот. Во случај на мачка со FIV која живее со други негативни мачки, овој тест треба да се спроведува редовно за да се осигури безбедноста на сите. „Ако негативното животно живее со друго позитивно животно и постои можност да биде контаминирано, тестот може да се прави на секои 3 месеци доколку е потребно“.

Мачка со FIV може да живее со други мачки се додека сопственикот следи низа мерки на претпазливост

Дали некогаш сте помислиле дали едно легло има неколку здрави мачиња и мачка со FIV? За жал, тоа е нешто што може да се случи, а тоа беше токму случајот на учителката Габриела Лопес, од Бразилија. Таа спасила неколку мачиња и открила дека Оливер е позитивен, додека браќата и сестрите од истото легло (Нелсон, Амелија, Крис и Бууриња) биле негативни, како и помладите браќа, Џамал ​​и Шаниква. Откако дозна дека се работи за мачка со FIV, Габриела вели: „Моите први реакции беа да направам многу истражување (бидејќи тоа не беше тема што длабоко ја разбрав), да поставам многу прашања до ветеринарите, да се обидам да дознаам заискуства на други мајки на мачки кои поминале низ истата ситуација како мене и веднаш почнале да се лекуваат со дрога“.

Бидејќи да се ослободи од нејзиното маче не беше опција, сопственикот набрзо побарал лекарски совет за Оливер да може да живее со своите браќа и сестри на здрав начин. „Ветеринарниот лекар секогаш јасно кажуваше дека сите можат да живеат заедно, да, ние треба само секогаш да се грижиме“, вели Габи. Главната грижа што му била дадена на сопственикот била:

• Започнете со лек за зајакнување на имунитетот што е можно поскоро - кој мора да се администрира доживотно
• Старилизирајте ги сите мачки (во овој случај, сите веќе беа стерилизирани)
• Извршете периодични тестови на Оливер за да дознаете каков е неговиот имунитет и не дозволувајте да има пристап до улица или контакт со непознати мачки
• Избегнувајте поагресивни игри " со браќата
• Редовно исечете ги ноктите на мачката
• Олешувајте ги сите животни во куќата на секои 3 месеци
• Секогаш лекувајте против болви и крлежи
• Чувајте ги вашите ажурирани вакцинации на мачки
• Одржувајте соодветна хигиена во куќата и во кутиите за отпадоци
• Одржувајте здрава исхрана со квалитетна храна Избегнувајте ситуации кои можат да ја стресат мачката со FIV

Во однос на прашањето за приспособување на FIV позитивни мачка на негативни, тоа ќе зависи многу од секое животно. Во случајот на Оливер, натуторката нагласува: „Тој секогаш беше многу мирна и пријателска мачка, никогаш не беше кавгаџија. Сите мои мачки беа кастрирани многу рано, така што тие никогаш немаа територијален инстинкт да сакаат да се борат со машките мачки и да се парат со женките, што многу го олесни. Грижата од наша страна тројно се зголеми, но соживотот меѓу нив никогаш не беше проблем, секогаш беше многу мирен.“