มะเร็งในสุนัขเป็นสาเหตุการตายอันดับต้นๆ ในสุนัขอายุมากกว่า 10 ปี ในกรณีของเนื้องอกอัณฑะของสุนัข หรือที่รู้จักกันแพร่หลายว่าเป็นมะเร็งอัณฑะ โรคนี้มักเกิดกับสุนัขเพศผู้สูงอายุที่ไม่ได้ทำหมัน นอกจากอายุที่มากขึ้นแล้ว การมีอัณฑะที่ไม่ได้รับการสืบพันธ์ (cryptorchidism) ก็เป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่ก่อให้เกิดการก่อตัวของเนื้องอกในระบบสืบพันธุ์ของสุนัข

การศึกษาที่ตีพิมพ์โดยวารสารวิชาการ BMC Veterinary Research ในปี 2014 ชี้ให้เห็นว่า ว่า 27% ของกลุ่มเสี่ยงจะจบลงด้วยการพัฒนาเนื้องอกในอัณฑะอย่างน้อยหนึ่งก้อนในบางช่วงของชีวิต โดยรวมแล้วคาดว่ามีอย่างน้อย 4% ถึง 7% ของเนื้องอกทั้งหมดที่พบในสุนัขตัวผู้ จากสาเหตุไปจนถึงการรักษา ไปจนถึงวิธีการวินิจฉัยและการป้องกัน ตรวจสอบทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องด้านล่างด้วยการสนับสนุนข้อมูลจาก Caroline Gripp สัตวแพทย์ด้านเนื้องอกวิทยาจากรีโอเดจาเนโร

อะไรคือสาเหตุของโรค สุนัข เนื้องอกอัณฑะ?

เช่นเดียวกับมะเร็งส่วนใหญ่ สาเหตุของการเกิดเนื้องอกอัณฑะยังไม่ชัดเจนนัก สิ่งที่ทราบคือมีสุนัขบางกลุ่มที่ได้รับผลกระทบจากอาการนี้มากกว่า ตามที่สัตวแพทย์ Caroline Gripp อธิบาย: “มะเร็งอัณฑะเป็นเนื้องอกทั่วไปในสุนัขตัวผู้ที่ไม่ได้ทำหมัน เป็นโรคที่มักปรากฏในช่วงอายุ 8 ถึง 10 ปีของสัตว์"

ไม่อย่างไรก็ตาม สุนัขตัวผู้ที่มีอัณฑะข้างเดียวหรือทั้งสองข้างที่ไม่ได้ลงมาจากโพรงในช่องท้อง (cryptorchidism) มีแนวโน้มที่จะพัฒนาเป็นเนื้องอกมากกว่าสุนัขที่มีอัณฑะปกติ

เนื้องอกในสุนัข: ประเภทของเนื้องอกอัณฑะในสุนัข

เนื้องอกหลายชนิดส่งผลต่ออัณฑะ สามประเภทที่พบบ่อยที่สุดพัฒนาจากเซลล์สืบพันธุ์ (เซมิโนมา) ซึ่งมีหน้าที่ผลิตสเปิร์ม เซลล์คั่นระหว่างหน้าหรือเซลล์ Leydig ซึ่งผลิตฮอร์โมนเพศชาย และเซลล์ Sertoli ซึ่งช่วยให้สเปิร์มพัฒนา เกือบครึ่งหนึ่งของสุนัขที่มีเนื้องอกอัณฑะมีเนื้องอกอัณฑะมากกว่าหนึ่งชนิด

• Seminomas: Seminomas ส่วนใหญ่ไม่เป็นอันตรายและไม่มีแนวโน้มที่จะแพร่กระจาย อย่างไรก็ตาม บางคนสามารถฝ่าฝืนกฎและแพร่กระจายไปยังอวัยวะอื่นๆ ในร่างกาย

• เนื้องอก Interstitial cell (Leydig): เนื้องอกอัณฑะเหล่านี้พบได้บ่อยที่สุดและมักมีขนาดเล็กและไม่เป็นอันตราย พวกเขาไม่ค่อยแพร่กระจายหรือแสดงท่าทีก้าวร้าว สุนัขที่เป็นเนื้องอกชนิดนี้จะมีอาการเพียงเล็กน้อย

• เนื้องอกเซลล์ Sertoli: มีโอกาสเป็นมะเร็งสูงที่สุดในบรรดาเนื้องอกอัณฑะทุกประเภท พบได้บ่อยในสัตว์ cryptorchid และมีแนวโน้มที่จะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วกว่าสัตว์ชนิดอื่น

อาการของเนื้องอกเป็นอย่างไรสุนัขในลูกอัณฑะ?

จากข้อมูลของ Caroline ผู้สอนเองสามารถสังเกตเห็นเนื้องอกอัณฑะของสุนัขเมื่อสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลง (การมองหรือความรู้สึก) ในอัณฑะหนึ่งหรือสองตัวของสัตว์ "เจ้าของสามารถสังเกตการเกิดโรคที่เป็นไปได้ผ่านความไม่สมมาตรระหว่างอัณฑะ [ที่ใหญ่กว่าอีกอันหนึ่ง] อาการบวมที่ทั้งสอง นอกเหนือจากความเจ็บปวดเมื่อสัตว์ถูกสัมผัสที่บริเวณนั้น แต่สัญญาณที่สังเกตได้ชัดเจนที่สุดคือ อาการบวมที่ลูกอัณฑะ" ผู้เชี่ยวชาญรายงาน

ในกรณีของเซลล์ที่สร้างฮอร์โมนเอสโตรเจน สัญญาณของการทำให้เป็นสตรีเพศอาจปรากฏชัดในสุนัขที่ได้รับผลกระทบจากโรคนี้ ในกรณีนี้ ต่อมน้ำนมและหัวนมที่ขยายใหญ่ขึ้น หนังหุ้มปลายลึงค์ ขนร่วงแบบสมมาตร ผิวหนังบาง และรอยดำ (คล้ำ) ของผิวหนังอาจบ่งบอกถึงเนื้องอกของสุนัขในอัณฑะ

ต้องทำอย่างไรในกรณีที่สงสัยว่าเป็นเนื้องอกที่อัณฑะของสุนัข? การวินิจฉัยเป็นอย่างไร

หากเจ้าของสังเกตว่าสัตว์เลี้ยงของคุณมีอาการบวม ไม่สมส่วน และ/หรือรู้สึกไม่สบายบริเวณอัณฑะ สิ่งสำคัญคือเขาต้องไปหาสัตวแพทย์โดยเร็วที่สุด "ครูต้องพาสุนัขไปหาสัตวแพทย์ทันทีเพื่อทำการตรวจวินิจฉัย หากเนื้องอกในสุนัขได้รับการยืนยัน สุนัขจะต้องได้รับการผ่าตัดเอาอัณฑะในกลุ่มและถุงอัณฑะออกด้วย" แพทย์ด้านเนื้องอกวิทยาเตือน

นอกเหนือจากการตรวจร่างกาย เช่น การคลำการตรวจถุงอัณฑะและทวารหนัก (เพื่อคลำหาก้อนเนื้อที่เป็นไปได้) แพทย์จะสามารถระบุเนื้องอกอัณฑะได้ด้วยการเอกซเรย์ทรวงอกและช่องท้อง การนับเม็ดเลือดทั้งหมด อัลตราซาวนด์ในช่องท้องและถุงอัณฑะ นอกเหนือจากการตรวจทางจุลพยาธิวิทยา (การตัดชิ้นเนื้อ) ของลูกอัณฑะออก

เนื้องอกอัณฑะของสุนัขรักษาอย่างไร?

"หลักสำคัญของการรักษามะเร็งชนิดนี้ในสุนัขคือการผ่าตัดเอาลูกอัณฑะและถุงอัณฑะที่ได้รับผลกระทบออก หลังจากการผ่าตัดนี้ , วัสดุจะถูกส่งไปยังห้องปฏิบัติการทางจุลพยาธิวิทยาเพื่อหาว่าสัตว์มีเนื้องอกชนิดใด (ชนิดเนื้องอก) ในบางกรณี การผ่าตัดสามารถรักษาได้ ในขณะที่ในบางกรณีก็จำเป็นต้องทำเคมีบำบัดด้วย" แคโรไลน์อธิบาย

เมื่อ แนะนำให้ใช้เคมีบำบัดในสุนัข การรักษาจะต้องดำเนินการอย่างเข้มงวดเพื่อให้สัตว์ได้รับการรักษาทางคลินิกอย่างสมบูรณ์ “โดยทั่วไปแล้วสุนัขตอบสนองต่อเคมีบำบัดได้ดีมาก และมักไม่มีผลข้างเคียงเหมือนที่เราเห็นในมนุษย์ เช่น การหมอบกราบและการอาเจียน เป็นต้น เพื่อให้สุนัขได้รับผลลัพธ์ที่ดีที่สุด สิ่งสำคัญคือผู้สอนต้องไม่พลาดเซสชันและติดตามการรักษาอย่างเหมาะสม” ผู้เชี่ยวชาญด้านเนื้องอกวิทยาเน้นย้ำ

การดูแลสุนัขในการรักษามีอะไรบ้าง

หลังจากตัดอัณฑะและถุงอัณฑะออกแล้ว ระยะหลังการผ่าตัดควรรวมการดูแลเพื่อให้สัตว์ฟื้นตัวดี. “การลดการแสดงตลกของสุนัขในขณะนี้ถือเป็นความท้าทาย แต่ก็จำเป็นอย่างยิ่ง คุณต้องจับตาดูเพื่อไม่ให้สัตว์สัมผัสรอยเย็บหรือออกแรงมากเกินไป" แคโรไลน์เสริม

โชคดีที่การผ่าตัดสามารถรักษาเนื้องอกอัณฑะส่วนใหญ่ได้ เนื่องจากสัตวแพทย์ระบุว่า " อัตรา อัตราการรอดชีวิตของสัตว์ที่ได้รับผลกระทบนั้นสูงในเนื้องอกส่วนใหญ่ โดยมีอายุขัยที่สูงมาก การป้องกันและการวินิจฉัยในระยะเริ่มต้นช่วยเพิ่มอัตราการรอดชีวิต ตลอดจนคุณภาพชีวิตของสุนัข”

วิธีใดในการป้องกันเนื้องอกอัณฑะของสุนัขได้บ้าง

นอกเหนือจากการไปตรวจร่างกายบ่อยๆ สัตวแพทย์เพื่อตรวจร่างกายเป็นประจำ เนื้องอกอัณฑะของสุนัขสามารถป้องกันได้โดยการทำหมันสัตว์ "วิธีที่ดีที่สุดในการป้องกันมะเร็งชนิดนี้คือการตัดตอนสุนัขโดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนอายุ 5 ปี" เนื้องอกวิทยาแนะนำ ข้อดี ข้อเสีย ของขั้นตอนการตัดตอนสุนัขควรปรึกษากับสัตวแพทย์ของคุณอย่างมั่นใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนที่สุนัขจะเข้าสู่วัยหนุ่มสาว