ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੈਂਸਰ ਦਸ ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਮਰ ਦੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਹੈ। ਕੈਨਾਈਨ ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਨਿਓਪਲਾਸੀਆ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ - ਜਿਸਨੂੰ ਟੈਸਟਿਕੂਲਰ ਕੈਂਸਰ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ -, ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੈਰ-ਨਿਊਟਰਡ ਬਜ਼ੁਰਗ ਨਰ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਵਧਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਅਣਡਿੱਠੇ ਅੰਡਕੋਸ਼ਾਂ (ਕ੍ਰਿਪਟੋਰਚਿਡਿਜ਼ਮ) ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਾਰਕ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਕੈਨਾਈਨ ਜਣਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਟਿਊਮਰ ਦੇ ਗਠਨ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ।

2014 ਵਿੱਚ ਅਕਾਦਮਿਕ ਜਰਨਲ BMC ਵੈਟਰਨਰੀ ਰਿਸਰਚ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਇੱਕ ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਹੈ। ਕਿ 27% ਜੋਖਮ ਸਮੂਹ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ, ਇੱਕ ਜਾਂ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਟਿਊਮਰ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ, ਉਹ ਨਰ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਟਿਊਮਰਾਂ ਦੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 4% ਤੋਂ 7% ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਦਾ ਅਨੁਮਾਨ ਹੈ। ਕਾਰਨਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਜ ਤੱਕ, ਨਿਦਾਨ ਅਤੇ ਰੋਕਥਾਮ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਰਾਹੀਂ, ਰੀਓ ਡੀ ਜਨੇਰੀਓ ਤੋਂ ਵੈਟਰਨਰੀ ਔਨਕੋਲੋਜਿਸਟ ਕੈਰੋਲੀਨ ਗ੍ਰਿਪ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਨਾਲ, ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਵਿਸ਼ੇ ਬਾਰੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖੋ।

ਬੀਮਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕੀ ਹਨ? ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਨਿਓਪਲਾਸੀਆ?

ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਕੈਂਸਰਾਂ ਵਾਂਗ, ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਟਿਊਮਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇੰਨਾ ਸਪੱਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਖਾਸ ਸਮੂਹ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਕੈਰੋਲੀਨ ਗ੍ਰਿਪ ਦੁਆਰਾ ਸਮਝਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ: “ਟੈਸਟੀਕੁਲਰ ਕੈਂਸਰ ਗੈਰ-ਨਿਊਟਰਡ ਨਰ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਮ ਨਿਓਪਲਾਜ਼ਮ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਬਿਮਾਰੀ ਹੈ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ 8 ਤੋਂ 10 ਸਾਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।

ਨਹੀਂਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋਵੇਂ ਅੰਡਕੋਸ਼ਾਂ ਵਾਲੇ ਨਰ ਕੁੱਤੇ ਜੋ ਪੇਟ ਦੇ ਖੋਲ (ਕ੍ਰਿਪਟੋਰਚਿਡਿਜ਼ਮ) ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਉਤਰੇ ਹਨ, ਆਮ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਟਿਊਮਰ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।

ਕੈਨਾਈਨ ਨਿਓਪਲਾਜ਼ਮ: ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਟੈਸਟਿਕੂਲਰ ਟਿਊਮਰ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ

ਕਈ ਕਿਸਮ ਦੀਆਂ ਟਿਊਮਰ ਅੰਡਕੋਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤਿੰਨ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਕਿਸਮਾਂ ਕੀਟਾਣੂ ਸੈੱਲਾਂ (ਸੇਮਿਨੋਮਾਸ) ਤੋਂ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਸ਼ੁਕਰਾਣੂ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ; ਇੰਟਰਸਟੀਸ਼ੀਅਲ ਜਾਂ ਲੇਡੀਗ ਸੈੱਲ, ਜੋ ਟੈਸਟੋਸਟੀਰੋਨ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਅਤੇ ਸੇਰਟੋਲੀ ਸੈੱਲ, ਜੋ ਸ਼ੁਕਰਾਣੂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਨਿਓਪਲਾਜ਼ਮ ਵਾਲੇ ਲਗਭਗ ਅੱਧੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕਿਸਮ ਦੇ ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਟਿਊਮਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

• ਸੈਮੀਨੋਮਾ: ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸੇਮੀਨੋਮਾਸ ਸੁਭਾਵਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫੈਲਣ ਦੀ ਆਦਤ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੁਝ ਨਿਯਮ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਦੂਜੇ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਮੈਟਾਸਟੇਸਾਈਜ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।

• ਇੰਟਰਸਟੀਸ਼ੀਅਲ ਸੈੱਲ (ਲੇਡਿਗ) ਟਿਊਮਰ: ਇਹ ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਟਿਊਮਰ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਸੁਭਾਵਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਘੱਟ ਹੀ ਫੈਲਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਹਮਲਾਵਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਟਿਊਮਰ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਲੱਛਣ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

• ਸੇਰਟੋਲੀ ਸੈੱਲ ਟਿਊਮਰ: ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਟੈਸਟਿਕੂਲਰ ਟਿਊਮਰ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖਤਰਨਾਕ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਕ੍ਰਿਪਟੋਰਚਿਡ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਆਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਹਮਲਾਵਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਫੈਲਦੇ ਹਨ।

ਨਿਓਪਲਾਸੀਆ ਵਿੱਚ ਲੱਛਣ ਕੀ ਹਨਅੰਡਕੋਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਕੈਨਾਇਨ?

ਕੈਰੋਲੀਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਅੰਡਕੋਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀਆਂ (ਦੇਖਣ ਜਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ) ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਅਧਿਆਪਕ ਖੁਦ ਕੈਨਾਇਨ ਟੈਸਟਿਕੂਲਰ ਨਿਓਪਲਾਜ਼ਮ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹੈ। "ਮਾਲਕ ਅੰਡਕੋਸ਼ [ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ] ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅਸਮਾਨਤਾ ਦੁਆਰਾ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀ ਸੰਭਾਵਤ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸੋਜ, ਦਰਦ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਜਦੋਂ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਸਾਈਟ 'ਤੇ ਛੂਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਅੰਡਕੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਸੋਜ", ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਕੁਝ ਐਸਟ੍ਰੋਜਨ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੈੱਲਾਂ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਾਰੀਕਰਣ ਦੇ ਸੰਕੇਤ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਵਧੇ ਹੋਏ ਥਣਧਾਰੀ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਅਤੇ ਨਿੱਪਲ, ਲੰਬਕਾਰੀ ਅਗਾਂਹ ਦੀ ਚਮੜੀ, ਸਮਮਿਤੀ ਵਾਲਾਂ ਦਾ ਝੜਨਾ, ਪਤਲੀ ਚਮੜੀ, ਅਤੇ ਚਮੜੀ ਦਾ ਹਾਈਪਰਪੀਗਮੈਂਟੇਸ਼ਨ (ਗੂੜ੍ਹਾ ਹੋਣਾ) ਅੰਡਕੋਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਕੈਨਾਈਨ ਨਿਓਪਲਾਸੀਆ ਨੂੰ ਦਰਸਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਸ਼ੱਕੀ ਕੈਨਾਈਨ ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਨਿਓਪਲਾਸੀਆ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ? ਤਸ਼ਖੀਸ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ?

ਜੇਕਰ ਮਾਲਕ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸੋਜ, ਅਸਮਾਨਤਾ ਅਤੇ/ਜਾਂ ਬੇਅਰਾਮੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਹੋ ਸਕੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰੇ। ਓਨਕੋਲੋਜਿਸਟ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, "ਟਿਊਟਰ ਨੂੰ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਤਸ਼ਖ਼ੀਸ ਲਈ ਤੁਰੰਤ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਕੋਲ ਲੈ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਕੈਨਾਇਨ ਨਿਓਪਲਾਜ਼ਮ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੋ ​​ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਅਤੇ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਸਰਜਰੀ ਕਰਵਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ", ਔਨਕੋਲੋਜਿਸਟ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਸਰੀਰਕ ਮੁਆਇਨਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੈਲਪੇਸ਼ਨਅੰਡਕੋਸ਼ ਅਤੇ ਗੁਦੇ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ (ਸੰਭਵ ਜਨਤਾ ਲਈ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲਈ), ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਹਟਾਏ ਗਏ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਦੀ ਹਿਸਟੋਪੈਥੋਲੋਜੀ (ਬਾਇਓਪਸੀ) ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਛਾਤੀ ਅਤੇ ਪੇਟ ਦੇ ਐਕਸ-ਰੇ, ਪੂਰੀ ਖੂਨ ਦੀ ਗਿਣਤੀ, ਪੇਟ ਅਤੇ ਸਕ੍ਰੋਟਲ ਅਲਟਰਾਸਾਊਂਡ ਦੇ ਨਾਲ ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਟਿਊਮਰ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੇਗਾ।

ਕੈਨਾਈਨ ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਨਿਓਪਲਾਸੀਆ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ?

"ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਇਲਾਜ ਦਾ ਮੁੱਖ ਅਧਾਰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਅੰਡਕੋਸ਼ (ਆਂ) ਅਤੇ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਸਰਜੀਕਲ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਹੈ, ਸਮੱਗਰੀ ਭੇਜੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਹਿਸਟੋਪੈਥੋਲੋਜੀ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਕਿ ਜਾਨਵਰ ਵਿੱਚ ਕਿਹੜਾ ਨਿਓਪਲਾਜ਼ਮ ਹੈ (ਟਿਊਮਰ ਦੀ ਕਿਸਮ)। ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਰਜਰੀ ਉਪਚਾਰਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਹੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨੀ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ", ਕੈਰੋਲਿਨ ਦੱਸਦੀ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਲਾਜ ਨੂੰ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਜਾਨਵਰ ਪੂਰਨ ਕਲੀਨਿਕਲ ਇਲਾਜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕੇ। "ਕੁੱਤੇ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ ਲਈ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਜੋ ਅਸੀਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣਾ ਅਤੇ ਉਲਟੀਆਂ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ। ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਨਤੀਜੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਇਹ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਟਿਊਟਰ ਸੈਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਛੱਡੇ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਰੇ”, ਓਨਕੋਲੋਜਿਸਟ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਇਲਾਜ ਵਿੱਚ ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਕੀ ਪਰਵਾਹ ਹੈ?

ਅੰਡਕੋਸ਼ ਅਤੇ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪੋਸਟਓਪਰੇਟਿਵ ਪੀਰੀਅਡ ਵਿੱਚ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਦੇਖਭਾਲ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈਚੰਗਾ. “ਇਸ ਸਮੇਂ ਕੁੱਤੇ ਦੀਆਂ ਮਹਾਨ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣਾ ਇੱਕ ਚੁਣੌਤੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਣੀ ਪਵੇਗੀ ਤਾਂ ਜੋ ਜਾਨਵਰ ਟਾਂਕਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾ ਛੂਹ ਲਵੇ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਾ ਕਰੇ", ਕੈਰੋਲੀਨ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ​​ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਟਿਊਮਰਾਂ ਲਈ ਸਰਜਰੀ ਉਪਚਾਰਕ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਡਾਕਟਰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: " ਦਰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਬਚਣ ਦੀ ਦਰ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਟਿਊਮਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਜੀਵਨ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉੱਚੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਰੋਕਥਾਮ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਤਸ਼ਖ਼ੀਸ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਬਚਾਅ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਜੀਵਨ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ।”

ਕੈਨਾਈਨ ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਨਿਓਪਲਾਸੀਆ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੇ ਕੀ ਤਰੀਕੇ ਹਨ?

ਕੱਤੇ ਦੇ ਅਕਸਰ ਦੌਰੇ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਰੁਟੀਨ ਇਮਤਿਹਾਨਾਂ ਲਈ ਪਸ਼ੂ ਚਿਕਿਤਸਕ, ਕੈਨਾਈਨ ਟੈਸਟੀਕੂਲਰ ਨਿਓਪਲਾਸੀਆ ਨੂੰ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਨਯੂਟਰਿੰਗ ਦੁਆਰਾ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। "ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ, ਤਰਜੀਹੀ ਤੌਰ 'ਤੇ 5 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਕੱਟਣਾ", ਓਨਕੋਲੋਜਿਸਟ ਸਿਫ਼ਾਰਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਕੈਸਟ੍ਰੇਸ਼ਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਬਾਰੇ ਤੁਹਾਡੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਦੇ ਭਰੋਸੇ ਨਾਲ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਤਰਜੀਹੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਿਸ਼ੋਰ ਉਮਰ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ।