Canine rangeliosis ڪتن ۾ ٽڪ جي بيماري جو هڪ انتهائي سنگين قسم آهي. اها بيماري - جنهن کي ڪتن ۾ رت جي طاعون پڻ سڏيو ويندو آهي، نمبيوو بيماري يا ڪائنائن پيلو بخار - خونريزي جي سنگين خرابين جو سبب بڻائيندو آهي جيڪو جانور کي موت جي طرف وٺي سگهي ٿو جيڪڏهن مناسب ۽ فوري علاج نه آهي. جيتوڻيڪ رينجليا ٻين بيمارين جي ڀيٽ ۾ گهٽ ڄاڻايل آهي جيڪا ڪتن ۾ ٽڪن جي ڪري ٿي (جهڙوڪ ehrlichiosis، babesiosis ۽ lyme disease)، اها برازيل ۾ هڪ سنگين ۽ وڌندڙ حالت آهي. بهتر سمجھڻ لاءِ ته رينجليا ڇا آهي، Paws of the House سان ڳالهه ٻولهه ڪئي ويٽرنري ڊاڪٽر آمندا ڪارلوني، جنهن هن بيماريءَ بابت سڀني شڪ کي صاف ڪري ڇڏيو. ان کي هيٺ ڏسو!

ڪتن ۾ رت جي طاعون ڇا آهي؟

ڪينن رينجليوسس هڪ سنگين انتشار واري بيماري آهي جيڪا ڪتن کي متاثر ڪري سگهي ٿي. Amanda Carloni وضاحت ڪري ٿو ته هڪ مائڪرو آرگنزم جنهن کي Rangelia vitalii سڏيو ويندو آهي اهو جانور کي متاثر ڪري ٿو. "Rangeliosis، صرف برازيل ۾ بيان ڪيو ويو آهي، 6>Amblyomma aureolatum ۽ Rhipicephalus sanguineus جي نسلن جي ٽڪن ذريعي منتقل ٿئي ٿو. Canine rangeliosis خاص طور تي نوجوان جانورن کي متاثر ڪري ٿو ۽، ڪڏهن ڪڏهن، بالغ ڪتن، جن ۾ ڪابه جنس يا نسل جي اڳڪٿي ناهي، "هو وضاحت ڪري ٿو. اها بيماري ڳوٺاڻن علائقن ۾ وڌيڪ عام آهي ۽ سال جي مختلف وقتن تي ظاهر ٿي سگهي ٿي. اونهاري ۾، جيتوڻيڪ، واقعا وڌيڪ آهن، ڇاڪاڻ ته گرم مهينن ۾ ماحول ۾ ٽڪن جو وڏو تعداد آهي. ايڪينين رينجليوسس کي ڪلينڪل حالت جي لحاظ کان ٽن شڪلن ۾ ورهائي سگهجي ٿو: شديد (تقريبن ٽن ڏينهن تائين)، ضمني (اٺ کان 15 ڏينهن تائين) ۽ دائمي (18 کان 25 ڏينهن تائين).

طاعون جي منتقلي. ڪتن ۾ رت جي وهڪري آلوده ٽڪ ٽڪ جي چڪ سان ٿيندي آهي

پالتو جانور لاءِ نمبيوو جي بيماريءَ لاءِ، ان کي لازمي طور تي هڪ ٽڪ ڪٽڻ گهرجي جنهن ۾ پروٽوزوان هجي جيڪو بيماري جو سبب بڻجندو آهي. رنگيليا ويٽيلي ڪتي جي جسم ۾ ڪتي جي ذريعي داخل ٿيندي ۽ ليوڪوائيٽس ۽ ايريٿروسيٽس کي متاثر ڪندي، سيلز جيڪي رت ۾ موجود آهن. انهن سيلن جي اندر، مائڪروجنزم کي نقل ڪري ٿو ۽ ساخت کي ٽوڙڻ ختم ڪري ٿو. اهڙيء طرح، rangeliosis parasites رت جي ذريعي پکڙيل ۽ نئين سيلز داخل، سڄي چڪر کي ورجائي. جيئن ته رنگيليا ويٽالي کي رت جي سيلن تي حملو ڪرڻ جي ترجيح ڏني وئي آهي، اهو عام آهي ته پالتو جانور لاء خونريزي بيماري جي بنيادي علامت طور تي آهي.

4> علامتون ڇا آهن؟ rangeliosis جي؟

ڪتن ۾ رت جي طاعون جو نالو خاص طور تي رکيو ويو آهي ڇاڪاڻ ته بيماري جي مکيه علامتون خونريزي آهن. خونريزي اڪثر ڪتي جي ڪن، نڪ ۽ زباني گفا ۾ ٿيندي آهي. اهو پروٽوزوان جي موجودگي جو نتيجو آهي جيڪو رت جي سيلن ۾ رينجليوسس جو سبب بڻائيندو آهي. جانورن جي ڊاڪٽر آمنڊا ڪتن ۾ رت جي طاعون جي مکيه علامتن جي فهرست ٻڌائي ٿي: ”يرقان، وقفي وقفي سان بخار، بي حسي، انورڪسيا، ڪمزوري،dehydration، وزن گھٽائڻ، hepatomegaly (وڌايل جگر)، splenomegaly (وڌايل سپلين)، لففاڊينوپيپي (لمف نوڊس جي وڌايل سائيز)، چمڙي تي ننڍڙا ڳاڙها داغ (petechiae). ان کان علاوه، معدي جي رستي سان رت وهڻ، رت سان الٽي ۽ خوني اسهال، ۽ مسلسل رت وهڻ جي نتيجي ۾." ماهر اهو پڻ چوي ٿو ته ڪلينڪل ظاهريات بيماري جي اسٽيج تي منحصر آهن، ۽ انهن جي وچ ۾ اوورليپ ٿي سگهي ٿي.

Rangeliosis: علاج جلد شروع ڪرڻ جي ضرورت آهي

rangeliosis جو علاج مخصوص طريقن سان ڪيو ويندو آهي ته جيئن هن microorganism کي منهن ڏيڻ لاءِ. استعمال ڪيو ويو آهي، "آمندا واضح ڪري ٿي. ڪتن ۾ رت جي منتقلي ۽ سيال جو علاج پڻ ضروري ٿي سگھي ٿو، خاص طور تي وڌيڪ شديد خونريزي جي صورت ۾.

ڪتن مان نجات حاصل ڪرڻ ڪتن ۾ رت جي طاعون کي روڪڻ ۾ مدد ڪري ٿي

ڪتن ۾ رت جي طاعون آلوده ٽڪ جي چڪ سان منتقل ٿيندي آهي. تنهن ڪري، بيماري کي روڪڻ جو بهترين طريقو صحيح طور تي ڄاڻڻ آهي ته ڪيئن پٺتي پيل ۽ جانور تي ٽڪن کان نجات حاصل ڪجي. هي خيال نه رڳو رينجليا پر ٻين قسمن جي ٽڪن جي بيماري کي روڪي ٿو. آمندا وضاحت ڪري ٿي ته بچاءُ وارا اپاءَ مختلف ٿين ٿا جن جي قسم جي لحاظ کاننشان. مثال طور، Rhipicephalus sanguineus قسم جو ٽڪ، مٽيءَ جي نمي کان بچڻ لاءِ ڀت تي چڙهڻ کي ترجيح ڏيندو آهي: ”اهڙيءَ طرح، ڀتين، فرنيچر، ڇت وغيره ۾ ڦاٽن کي ڀڄائڻ جو مقصد هجڻ گهرجي. ان کان علاوه، سڄي کي ڀڄڻ جي ضرورت ناهي. گھر؛ صرف پراڊڪٽ جي ايپليڪيشن کي ان جڳهه تي مرڪوز ڪريو جتي جانور سمهي ٿو."

Amblyomma aureolatum، هڪ ٻي ٽڪ جيڪا rangeliosis کي منتقل ڪري ٿي، ان کي ڪنٽرول ڪرڻ عملي طور تي ناممڪن آهي، ڇاڪاڻ ته اهو برازيل جي وڻن ۽ ٻيلن سان تعلق رکي ٿو ۽ ان جي آبادي کي جهنگلي جانور سنڀاليندا آهن. تنهن ڪري، امندا مشورو ڏئي ٿو ته انهن کان بچڻ لاء، اهو بهترين آهي ڪتن کي سنڀالڻ لاء. ”ڪنٽرول لازمي طور تي ڊگھي ڪم ڪندڙ ايڪريسائيڊ جي انتظاميه سان ڪيو وڃي، ڇاڪاڻ ته اهو ضروري آهي ته ٽِڪ جي زندگيءَ جي چڪر کي روڪيو وڃي ۽ مادن کي ماحول ۾ آنا ڏيڻ کان روڪيو وڃي. اهو تمام ضروري آهي ته دوائن جي وچ ۾ وقفي جو احترام ڪيو وڃي، ڇاڪاڻ ته اهي ٽڪر جيڪي اڃا تائين ماحول ۾ آهن اهي آهستي آهستي ڪتي ڏانهن ويندا آهن، جانور کي ڇڪيندا آهن، دوا پيئندا آهن ۽ مري ويندا آهن. جيڪڏهن ٽيوٽر فيصلو ڪري ٿو ته ٻيهر ايڪريسائيڊ جو انتظام نه ڪيو وڃي ڇاڪاڻ ته هو ٽڪس نه ڏسندا آهن، جيڪي ماحول ۾ آهن اهي مري نه سگهندا ۽ ماحول کي ٻيهر بحال ڪرڻ جي قابل هوندا“، هو نتيجو ڪڍي ٿو.

2>