Txakurraren rangeliosia txakurren akainaren gaixotasun mota oso larria da. Gaixotasunak -txakurretan odol-izurritea, nambiuvu gaixotasuna edo txakurren sukar horia ere deitzen zaio- odoljario-nahasmendu larriak eragiten ditu, animalia hiltzera eraman dezaketen tratamendu egoki eta azkarrik ez badago. Rangelia txakurretan akainek eragindako beste gaixotasun batzuk baino gutxiago ezagutzen bada ere (ehrlichiosis, babesiosis eta Lyme gaixotasuna, esaterako), Brasilen egoera larria eta gero eta maizagoa da. Rangelia zer den hobeto ulertzeko, Paws of the House ek Amanda Carloni albaitaritza-medikuarekin hitz egin zuen, eta honek gaixotasun honi buruzko zalantza guztiak argitu zituen. Begira ezazu behean!

Zer da txakurren odol-izurritea?

Txakurren rangeliosia txakurrei eragin diezaiekeen gaixotasun infekzioso larria da. Amanda Carlonik azaldu duenez, Rangelia vitalii izeneko mikroorganismo bat da animalia infektatzen duena. «Brasilen bakarrik deskribatutako rangeliosia Amblyomma aureolatum eta Rhipicephalus sanguineus espezieen akainek transmititzen dute. Rangeliosis txakurra animalia gazteei eta, tarteka, txakur helduei eragiten die batez ere, sexu edo arraza predisposiziorik gabe”, azaldu du. Gaixotasuna ohikoagoa da landa-eremuetan eta urteko garai ezberdinetan ager daiteke. Udan, ordea, intzidentzia handiagoa da, hilabete beroagoetan akain kopuru handiagoa baitago ingurunean. ARangeliosis txakurra hiru formatan bana daiteke egoera klinikoaren arabera: akutua (hiru egun inguru irauten duena), azpiakutua (zortzi egunetik 15 egunera) eta kronikoa (18tik 25 egunera).

Izurritearen transmisioa. txakurren odola kutsatutako akainaren ziztadaren ondorioz gertatzen da

Maskotak nambiuvu gaixotasuna har dezan, gaixotasuna eragiten duen protozooa duen akain batek hozka egin behar du. Rangelia vitalii txakurraren gorputzean sartuko da ziztadaren bidez eta leukozitoak eta eritrozitoak kutsatuko ditu, odolean dauden zelulak. Zelula horien barruan, mikroorganismoa errepikatu eta egitura apurtzen amaitzen du. Modu honetan, rangeliosis parasitoak odolean zehar hedatu eta zelula berrietan sartzen dira, ziklo osoa errepikatuz. Rangelia vitallik odol-zelulak erasotzeko lehentasuna duenez, ohikoa da maskotak gaixotasunaren sintoma nagusi gisa hemorragiak izatea.

Zeintzuk dira sintomak. rangeliosiarena?

Txakurren odol-izurritea, hain zuzen ere, gaixotasunaren sintoma nagusiak odoljarioa direlako izendatzen da. Odoljarioa txakurraren belarrian, sudurrean eta aho-barrunbean gertatzen da gehienbat. Hau odol-zeluletan rangeliosia eragiten duen protozooaren presentziaren ondorioa da. Amanda albaitariak txakurren odol-izurritearen sintoma nagusiak zerrendatzen ditu: “Icterizia, tarteka sukarra, nahasia, anorexia, ahultasuna,deshidratazioa, pisua galtzea, hepatomegalia (gibela handitua), esplenomegalia (bararea handitua), linfadenopatia (nodo linfatikoen tamaina handitzea), larruazaleko orban gorrixka txikiak (petekiae). Gainera, digestio-traktuan zehar odoljarioa, odol eta beherako odoltsuarekin goraka eragiten du eta hemorragia iraunkorra." Adituak dio, gainera, adierazpen klinikoak gaixotasunaren fasearen araberakoak direla, eta haien artean gainjartzea egon daitekeela.

Rangeliosia: tratamendua azkar hasi behar da

Rangeliosiaren tratamendua mikroorganismo honi aurre egiteko erremedio espezifikoak erabiliz egiten da.“Txakurren rangeliosiaren tratamendua sendagai protozoozidoetan oinarritutako terapia batekin egin da. Kortikoideek ere izan dute. erabili izan da", argitu du Amandak. Txakurren odol-transfusioa eta fluidoterapia ere beharrezkoak izan daitezke, batez ere odoljario biziagoen kasuan.

Akainak kentzeak txakurretan odol-izurritea saihesten laguntzen du

Txakurren odol-izurritea kutsatutako akain baten ziztadak transmititzen da. Hori dela eta, gaixotasuna prebenitzeko modurik onena patioan eta animaliaren gainean akainak nola kentzen jakitea da hain zuzen. Zaintza honek rangelia ez ezik beste akain gaixotasunak ere saihesten ditu. Amandak azaldu du prebentzio neurriak aldatzen direla espeziearen araberatick. Rhipicephalus sanguineus motako akainak, esaterako, nahiago du lurzoruaren hezetasunetik ihes egiteko hormetara igo: "Horrela, fumigazioak hormetan, altzarietan, teilatuetan eta antzeko pitzadurei zuzenduta egon behar du. Gainera, ez da osorik fumigatu beharrik. etxea; produktuaren aplikazioa animaliak lo egiten duen lekuan kontzentratu besterik ez dago".

Amblyomma aureolatum, rangeliosia transmititzen duen beste akain bat, ia ezinezkoa da kontrolatu, Brasilgo baso eta basoetakoa baita eta bere populazioa animalia basatiek mantentzen baitute. Hori dela eta, Amandak iradokitzen du horiek saihesteko hobe dela txakurrei arreta zuzentzea. “Kontrola ekintza luzeko akarizida baten bidez egin behar da, beharrezkoa baita akainaren bizi-zikloa etetea eta emeek ingurunean arrautzak ez jartzea. Oso garrantzitsua da dosi arteko tartea errespetatzea, oraindik ingurunean dauden akainak pixkanaka txakurra pasako direlako, animaliari hozka egin, sendagaia irentsi eta hil egingo direlako. Tutoreak akarizida berriro ez ematea erabakitzen badu akainak ikusten ez dituelako, ingurunean daudenak ez dira hilko eta ingurunea birkolonizatu ahal izango dute”, ondorioztatu du.