কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত কেনিন ৰেঞ্জেলিঅ’ছিছ হৈছে এক অতি গুৰুতৰ ধৰণৰ টিক ৰোগ। এই ৰোগটোক - কুকুৰৰ তেজৰ প্লেগ, নাম্বিউভু ৰোগ বা কেনিন হালধীয়া জ্বৰ বুলিও কোৱা হয় - ৰক্তক্ষৰণৰ গুৰুতৰ বিকাৰৰ সৃষ্টি কৰে যাৰ ফলত পৰ্যাপ্ত আৰু তৎকালীন চিকিৎসা নকৰিলে প্ৰাণীটোৰ মৃত্যু হ’ব পাৰে। যদিও কুকুৰৰ টিকটিকিৰ ফলত হোৱা অন্যান্য ৰোগ (যেনে এৰলিচিঅ’ছিছ, বেবেছিঅ’ছিছ আৰু লাইম ৰোগ)তকৈ ৰেঞ্জেলিয়া কম পৰিচিত, ব্ৰাজিলত ই এক গুৰুতৰ আৰু ক্ৰমান্বয়ে সঘনাই দেখা দিয়া অৱস্থা। ৰেঞ্জেলিয়া কি ভালদৰে বুজিবলৈ পাউছ অৱ দ্য হাউছ য়ে পশু চিকিৎসক আমাণ্ডা কাৰ্লোনিৰ সৈতে কথা পাতিলে, যিয়ে এই ৰোগৰ বিষয়ে সকলো সন্দেহ দূৰ কৰিলে। তলত চাওক!

কুকুৰৰ তেজৰ প্লেগ কি?

কেনিন ৰেঞ্জেলিঅ’ছিছ হৈছে কুকুৰক আক্ৰান্ত কৰিব পৰা এটা গুৰুতৰ সংক্ৰামক ৰোগ। আমাণ্ডা কাৰ্লোনীয়ে বুজাইছে যে Rangelia vitalii নামৰ এটা অণুজীৱই প্ৰাণীটোক সংক্ৰমিত কৰে। “কেৱল ব্ৰাজিলত বৰ্ণনা কৰা ৰেঞ্জেলিঅ’ছিছ Amblyomma aureolatum আৰু Rhipicephalus sanguineus প্ৰজাতিৰ টিকটিকিৰ দ্বাৰা সংক্ৰমিত হয়। কেনিন ৰেঞ্জেলিঅ’ছিছে মূলতঃ সৰু জীৱ-জন্তু আৰু মাজে মাজে প্ৰাপ্তবয়স্ক কুকুৰক আক্ৰান্ত কৰে, যাৰ কোনো লিংগ বা জাতৰ প্ৰৱণতা নাথাকে”, তেওঁ ব্যাখ্যা কৰে। গ্ৰামাঞ্চলত এই ৰোগ বেছিকৈ দেখা যায় আৰু বছৰৰ বিভিন্ন সময়ত দেখা দিব পাৰে। গ্ৰীষ্মকালত অৱশ্যে ইয়াৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বেছি হয়, কিয়নো উষ্ণ মাহত পৰিৱেশত টিকটিকিৰ সংখ্যা বেছি। উক্লিনিকেল অৱস্থাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি কেনিন ৰেঞ্জেলিঅ’ছিছক তিনিটা ভাগত ভাগ কৰিব পাৰি: তীব্ৰ (প্ৰায় তিনিদিনলৈকে), উপতীব্ৰ (আঠৰ পৰা ১৫ দিন) আৰু দীৰ্ঘদিনীয়া (১৮ৰ পৰা ২৫ দিন)।

প্লেগৰ সংক্ৰমণ কুকুৰৰ তেজৰ পৰিমাণ দূষিত টিকটিকিৰ কামোৰৰ ফলত হয়

পোহন জন্তুটোৱে নাম্বিউভু ৰোগত আক্ৰান্ত হ'বলৈ হ'লে ইয়াক ৰোগ সৃষ্টি কৰা প্ৰ'ট'জ'য়ান থকা টিকটিকিয়ে কামোৰিব লাগিব। ৰেঞ্জেলিয়া ভিটালিয়ে কামোৰাৰ জৰিয়তে কুকুৰৰ শৰীৰত প্ৰৱেশ কৰি তেজত থকা লিউকোচাইট আৰু ইৰিথ্ৰ’চাইট নামৰ কোষবোৰক সংক্ৰমিত কৰিব। এই কোষবোৰৰ ভিতৰত অণুজীৱটোৱে প্ৰতিলিপিকৰণ কৰি শেষত গঠনটো ভাঙি পেলায়। এইদৰে ৰেঞ্জেলিঅ’ছিছ পৰজীৱী তেজৰ মাজেৰে বিয়পি নতুন কোষত প্ৰৱেশ কৰি সমগ্ৰ চক্ৰটো পুনৰাবৃত্তি কৰে। যিহেতু ৰেঞ্জেলিয়া ভিটালিয়ে ৰক্তকণিকা আক্ৰমণ কৰাটো পছন্দ কৰে, সেয়েহে পোহনীয়া জন্তুৰ বাবে ৰোগৰ মূল লক্ষণ হিচাপে ৰক্তক্ষৰণ হোৱাটো সাধাৰণ কথা।

লক্ষণসমূহ কি কি ৰেঞ্জেলিঅ'ছিছৰ?

কুকুৰৰ তেজৰ প্লেগৰ নাম ঠিক এই কাৰণেই দিয়া হৈছে কাৰণ এই ৰোগৰ মূল লক্ষণসমূহ হ’ল ৰক্তক্ষৰণ। ৰক্তক্ষৰণ বেছিভাগেই কুকুৰৰ কাণ, নাক আৰু মুখৰ গহ্বৰত হয়। ৰক্তকণিকাত ৰেঞ্জেলিঅ’ছিছৰ সৃষ্টি কৰা প্ৰ’ট’জ’য়ানৰ উপস্থিতিৰ পৰিণতি। পশু চিকিৎসক আমাণ্ডাই কুকুৰৰ তেজৰ মহামাৰীৰ মূল লক্ষণসমূহৰ তালিকা প্ৰস্তুত কৰিছে: “জণ্ডিচ, মাজে মাজে জ্বৰ, অলসতা, ভোকহীনতা, দুৰ্বলতা,পানীলগা, ওজন কমি যোৱা, হেপাটোমেগালি (যকৃত বৃদ্ধি), স্প্লেনোমেগালি (প্লীহা বৃদ্ধি), লিম্ফডেন’পেথী (লিম্ফ ন’ডৰ আকাৰ বৃদ্ধি), ছালত সৰু সৰু ৰঙা দাগ (পেটেচিয়া)। ইয়াৰ উপৰিও গেষ্ট্ৰাইটিছ নলীৰ কাষেৰে ৰক্তক্ষৰণ, ফলত তেজৰ সৈতে বমি আৰু ৰক্তাক্ত ডায়েৰিয়া, আৰু স্থায়ী ৰক্তক্ষৰণ।" বিশেষজ্ঞজনে এইটোও কয় যে ক্লিনিকেল প্ৰকাশ ৰোগৰ পৰ্যায়ৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে, আৰু ইয়াৰ মাজত ওভাৰলেপ থাকিব পাৰে।

এই অণুজীৱৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলৈ নিৰ্দিষ্ট প্ৰতিকাৰ ব্যৱহাৰ কৰি ৰেঞ্জেলিঅ'ছিছৰ চিকিৎসা কৰা হয় ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে", আমাণ্ডাই স্পষ্ট কৰে। কুকুৰৰ তেজ সঞ্চালন আৰু তৰল চিকিৎসাও প্ৰয়োজনীয় হ’ব পাৰে, বিশেষকৈ অধিক তীব্ৰ ৰক্তক্ষৰণৰ ক্ষেত্ৰত।

টিকটিকিৰ পৰা মুক্তি পালে কুকুৰৰ তেজৰ প্লেগ প্ৰতিৰোধ কৰাত সহায় কৰে

কুকুৰৰ তেজৰ প্লেগ দূষিত টিকটিকিৰ কামোৰৰ দ্বাৰা সংক্ৰমিত হয়। গতিকে এই ৰোগ প্ৰতিৰোধৰ আটাইতকৈ উত্তম উপায় হ’ল পিছফালৰ চোতাল আৰু জন্তুটোৰ ওপৰত থকা টিকটিকি কেনেকৈ আঁতৰাব পাৰি সেই বিষয়ে নিখুঁতভাৱে জনাটো। এই যত্নৰ দ্বাৰা কেৱল ৰেঞ্জেলিয়া নহয়, অন্যান্য প্ৰকাৰৰ টিক ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰা হয়। আমাণ্ডাই বুজাইছে যে প্ৰতিৰোধমূলক ব্যৱস্থাৰ প্ৰজাতি অনুসৰি ভিন্ন হয়টিক্চিহ্ন. উদাহৰণস্বৰূপে, Rhipicephalus sanguineus টাইপৰ টিকটিকে মাটিৰ আৰ্দ্ৰতাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ বেৰত উঠিবলৈ পছন্দ কৰে: "এইদৰে ধূমপানৰ লক্ষ্য বেৰ, আচবাব, ছাদ আদিৰ ফাটত হোৱা উচিত। ইয়াৰ উপৰিও সমগ্ৰ ধূমপান কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই।" ঘৰ ; মাত্ৰ পণ্যৰ প্ৰয়োগ জন্তুটোৱে শুই থকা ঠাইত কেন্দ্ৰীভূত কৰক।"

এম্ব্লিয়মা অৰেঅ'লেটাম, ৰেঞ্জেলিঅ'ছিছ সংক্ৰমিত কৰা আন এটা টিকক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাটো কাৰ্যতঃ অসম্ভৱ, কাৰণ ই ব্ৰাজিলৰ হাবি আৰু অৰণ্যৰ স্থানীয় আৰু ইয়াৰ জনসংখ্যা বন্য প্ৰাণীয়ে ৰক্ষা কৰে। সেয়েহে আমাণ্ডাই পৰামৰ্শ দিয়ে যে ইহঁতৰ পৰা আঁতৰি থাকিবলৈ কুকুৰৰ প্ৰতি প্ৰত্যক্ষ যত্ন লোৱাটোৱেই উত্তম। “নিয়ন্ত্ৰণৰ কাম দীৰ্ঘদিনীয়া কাৰ্যক্ষম একাৰিচাইড প্ৰয়োগ কৰি কৰিব লাগিব, কিয়নো টিকটিকিৰ জীৱনচক্ৰত বাধা দিয়াটো প্ৰয়োজনীয় আৰু মাইকী চৰাইবোৰে পৰিৱেশত কণী পৰাত বাধা দিয়াটো প্ৰয়োজনীয়। মাত্ৰাৰ মাজৰ ব্যৱধানটো সন্মান কৰাটো অতি প্ৰয়োজনীয়, কাৰণ পৰিৱেশত এতিয়াও থকা টিকটিকিবোৰ ক্ৰমান্বয়ে কুকুৰটোৰ ওচৰলৈ গৈ জন্তুটোক কামুৰি ঔষধটো গ্ৰহণ কৰি মৰি যাব। যদি টিউটৰে টিকটিকিয়া দেখা নোপোৱাৰ বাবে পুনৰ একাৰিচাইড নিদিয়াৰ সিদ্ধান্ত লয়, তেন্তে যিবোৰ পৰিৱেশত আছে সেইবোৰ মৰি নাযায় আৰু পৰিৱেশটোক পুনৰ উপনিবেশ স্থাপন কৰিবলৈ সক্ষম হ’ব”, তেওঁ শেষ কৰে।