Շների ռանդելիոզը տիզերի հիվանդության չափազանց լուրջ տեսակ է շների մեջ: Հիվանդությունը, որը նաև կոչվում է շների արյան ժանտախտ, նամբիուվու հիվանդություն կամ շների դեղին տենդ, առաջացնում է արյունահոսության լուրջ խանգարումներ, որոնք կարող են կենդանուն մահվան հասցնել, եթե չկա համապատասխան և արագ բուժում: Թեև ռանդելիան ավելի քիչ հայտնի է, քան շների մեջ տզերի պատճառած այլ հիվանդությունները (օրինակ՝ էրլիխիոզը, բաբեզիոզը և Լայմի հիվանդությունը), այն Բրազիլիայում լուրջ և գնալով հաճախակի վիճակ է: Ավելի լավ հասկանալու համար, թե ինչ է արենելիան, Տան թաթերը զրուցեցին անասնաբույժ Ամանդա Կառլոնիի հետ, ով վերացրեց այս հիվանդության վերաբերյալ բոլոր կասկածները: Ստուգեք այն ստորև:

Ի՞նչ է արյան ժանտախտը շների մոտ:

Շների ռանդելիոզը լուրջ վարակիչ հիվանդություն է, որը կարող է ախտահարել շներին: Ամանդա Կարլոնին բացատրում է, որ Rangelia vitalii կոչվող միկրոօրգանիզմը վարակում է կենդանուն: «Ռանգելիոզը, որը նկարագրված է միայն Բրազիլիայում, փոխանցվում է Amblyomma aureolatum և Rhipicephalus sanguineus տեսակների տզերով: Շների ռանդելիոզը հիմնականում ազդում է երիտասարդ կենդանիների և երբեմն չափահաս շների վրա՝ առանց սեռի կամ ցեղային նախատրամադրվածության»,- բացատրում է նա: Հիվանդությունն ավելի հաճախ հանդիպում է գյուղական բնակավայրերում և կարող է ի հայտ գալ տարվա տարբեր եղանակներին։ Ամռանը, սակայն, հիվանդացությունն ավելի մեծ է, քանի որ տաք ամիսներին շրջակա միջավայրում ավելի մեծ թվով տզեր կան: ԱԿախված կլինիկական վիճակից, շների ռանդելիոզը կարելի է բաժանել երեք ձևի՝ սուր (տևում է մոտ երեք օր), ենթասուր (ութից մինչև 15 օր) և քրոնիկ (18-ից 25 օր):

Ժանտախտի փոխանցումը: Շների արյունը առաջանում է վարակված տզի խայթոցից

Որպեսզի ընտանի կենդանուն վարակվի նամբիուվու հիվանդությամբ, այն պետք է խայթի տիզը, որը պարունակում է նախակենդանի, որն առաջացնում է հիվանդությունը: Rangelia vitalii-ն կծածի միջոցով կմտնի շան օրգանիզմ և կվարակի լեյկոցիտներն ու էրիթրոցիտները՝ բջիջները, որոնք առկա են արյան մեջ: Այս բջիջների ներսում միկրոօրգանիզմը բազմանում է և ավարտվում է կառուցվածքի խախտմամբ: Այս կերպ ռանդելիոզի մակաբույծները տարածվում են արյան միջոցով և մտնում նոր բջիջներ՝ կրկնելով ամբողջ ցիկլը։ Քանի որ Rangelia vitalli-ն նախընտրում է հարձակվել արյան բջիջների վրա, սովորական է, որ ընտանի կենդանու արյունազեղումը որպես հիվանդության հիմնական ախտանիշ:

Որո՞նք են ախտանիշները: ռանդելիոզի՞ց

Շների արյան ժանտախտը կոչվում է հենց այն պատճառով, որ հիվանդության հիմնական ախտանիշները արյունահոսությունն են: Արյունահոսությունը հիմնականում տեղի է ունենում շան ականջում, քթում և բերանի խոռոչներում։ Սա արյան բջիջներում ռանդելիոզ առաջացնող նախակենդանիների առկայության հետևանք է։ Անասնաբույժ Ամանդան թվարկում է շների արյան ժանտախտի հիմնական ախտանշանները.ջրազրկում, քաշի կորուստ, հեպատոմեգալիա (ընդլայնված լյարդ), սպլենոմեգալիա (փայծաղի մեծացում), լիմֆադենոպաթիա (ավշային հանգույցների մեծացում), մաշկի վրա կարմրավուն փոքր բծեր (պետեխիա): Բացի այդ, արյունահոսություն աղեստամոքսային տրակտի երկայնքով, որի հետևանքով առաջանում է արյունով փսխում և արյունոտ փորլուծություն և մշտական ​​արյունահոսություն»։ 4> Ռանգելիոզ. բուժումը պետք է արագ սկսվի

Ռանգելիոզի բուժումը կատարվում է այս միկրոօրգանիզմի դեմ պայքարի հատուկ միջոցների կիրառմամբ։ «Շների ռանգելիոզի բուժումն իրականացվել է պրոտոզոոցիդային դեղամիջոցների վրա հիմնված թերապիայի միջոցով։ Կորտիկոստերոիդները նույնպես ունեն։ օգտագործվել է»,- պարզաբանում է Ամանդան։ Կարող են անհրաժեշտ լինել նաև շների արյան փոխներարկում և հեղուկ թերապիա, հատկապես ավելի ինտենսիվ արյունահոսության դեպքում:

Տզերից ազատվելը օգնում է կանխել շների արյան ժանտախտը

Շների արյան ժանտախտը փոխանցվում է վարակված տզի խայթոցով: Հետևաբար, հիվանդությունը կանխելու լավագույն միջոցը հենց այն է, թե ինչպես կարելի է ձերբազատվել տզերից բակում և հենց կենդանու վրա: Այս խնամքը կանխում է ոչ միայն տիրույթը, այլ նաև տիզերի այլ տեսակներ: Ամանդան բացատրում է, որ կանխարգելիչ միջոցառումները տարբերվում են կախված տեսակիցտիզ. Rhipicephalus sanguineus տիպի տիզը, օրինակ, նախընտրում է բարձրանալ պատերի վրա՝ հողի խոնավությունից խուսափելու համար. տուն; պարզապես արտադրանքի կիրառումը կենտրոնացրեք այն վայրում, որտեղ կենդանին քնում է»:

Amblyomma aureolatum-ը՝ մեկ այլ տիզ, որը փոխանցում է տիրույթը, գործնականում անհնար է վերահսկել, քանի որ այն բնիկ է Բրազիլիայի անտառներում և անտառներում, և նրա պոպուլյացիան պահպանվում է վայրի կենդանիների կողմից: Ուստի Ամանդան առաջարկում է, որ դրանցից խուսափելու համար ավելի լավ է խնամքն ուղղել շներին: «Վերահսկողությունը պետք է իրականացվի երկարատև ակարիցիդով, քանի որ անհրաժեշտ է ընդհատել տիզերի կյանքի ցիկլը և կանխել էգերի ձվադրումը շրջակա միջավայրում։ Շատ կարևոր է, որ չափաբաժինների միջև ընկած ժամանակահատվածը պահպանվի, քանի որ տզերը, որոնք դեռ գտնվում են շրջակա միջավայրում, աստիճանաբար կանցնեն շանը, կծեն կենդանուն, կուլ կտան դեղը և կսատկեն։ Եթե ​​դաստիարակը որոշի նորից չկիրառել ակարիցիդը, քանի որ տզեր չի տեսնում, նրանք, ովքեր գտնվում են շրջակա միջավայրում, չեն մահանա և կկարողանան վերագաղութացնել շրջակա միջավայրը»,- եզրափակում է նա։