Hin ceribandin dikarin bibin alîkar ku di pisîkan de urea zêde were tespît kirin, lê hûn dizanin ku ew tê çi wateyê? Pir kes bi gelemperî pirsgirêkê bi hebûna nexweşiya gurçikê di pisîkan de ve girêdidin, lê rastî ev e ku ev nirxa bilind dikare rêzek pirsgirêkan di tenduristiya pisîkê de destnîşan bike. Mîna urea, asta kreatînînê ya di organîzma felîn de jî hewceyê baldariyê ye. Ji bo ku em carekê û her dem fam bikin ka di pisîkan de urea bilind û kreatînînek bilind çi ye, meriv wê çawa kêm bike û nirxên îdeal ên van maddeyan ji bo van heywanan çi ne, me bi veterîner Vanessa Zimbres, ji klînîka Gato é Gente Boa re hevpeyvîn kir.

Bilindbûna urea: pisîkan dikarin sedemên cûda yên ku bi pirsgirêkê ve girêdayî ne hebin

Berî her tiştî, girîng e ku meriv têbigihîje ka urea çi ye û rola wê di organîzmaya mêşan de çi ye. Pispor diyar dike: “Urea madeyek e ku di kezebê de ji metabolîzma proteînan tê çêkirin. Kezeb amonyak (ku ji laş re pir jehrî ye) vediguherîne urea da ku zirara wê kêm be û ji hêla gurçikan ve were derxistin." Urea fîltrasyona glomerularê dipîve, ku berpirsiyarê kontrolkirina fonksiyona gurçikê ye û di nirxandina tenduristiya gurçikan de rolek girîng dilîze.

Ji ber vê yekê urea zêde di pisîkan de tê çi wateyê? Li gorî Vanessa, asta bilind a urea dikare çend sedeman hebe û ew pirsgirêkek e ku divê her gav bi îmtîhanên din û nîşanên klînîkî yên nexweş re were nirxandin.Urea di heywanên ku bi parêzên bi proteînên zêde têne xwarin û ajalên dehîdratî de jî dikarin xwedî nirxek zêde bin. Ji bo teşhîskirina nexweşiya gurçikê, pêdivî ye ku ceribandinên din bêne kirin.”

Kreatinîn bilind di pisîkan de tê çi wateyê?

Li gorî doktorê veterîner, kreatînîn maddeyek e ku di masûlkeyê de çê dibe. Metabolîzma ku ji hêla gurçikan ve tê derxistin û, mîna urea, ji bo nirxandina fîltrasyona gurçikê tê bikar anîn, lê ew bi vî rengî ne sînorkirî ye. Ji ber vê yekê, bilindbûna kreatînînê di pisîkan de bi gelemperî nîşana wê yekê ye ku di gurçikên heywanan de tiştek xelet heye, lê pisîkên bi girseya masûlkeyên mezin jî dikarin vê astê bilind bin.

“Tiştê herî girîng ew e ku meriv zelal bike ku pisîk. gurçik ji aliyê strukturî ve ji yên kûçikan û mirovan cuda ne. Ew zehf jêhatî ne ku mîzê berhev bikin da ku bi kêmbûna kêmbûna avê re mîqdara herî zêde toksîn ji holê rakin. Ji ber vê yekê, her îmtîhanek di çîçekê de divê bi baldarî were şîrove kirin ji ber ku, ji ber vê kapasîteya giraniya bilind, nirxên urea û kreatînînê di xwîna pisîkê de tenê dema ku nexweş ji% 75 zêdetir hucreyên gurçikê winda kiribe dê were tesbît kirin. Teşhîskirina pisîkê bi nefropatiyê - yanî bi pirsgirêkên gurçikê - tenê bi urea û kreatînînê teşhîsek dereng e", ew hişyar dike.

Nirxên "normal" ên urea û kreatînînê di pisîkan de çi ne?

Urea, pisîk, referansanirxên. Meriv çawa dizane kengê pisik saxlem e û bi astên normal ên urea û kreatînînê re ye? Wekî ku Vanessa destnîşan dike, nirxên referansê di dermanê veterîneriyê de pir nakokî ne û nirxek yekane tune. "Her gav tê pêşniyar kirin ku meriv nirxên referansê yên laboratuar an amûrê bişopîne. IRIS (Civata Navneteweyî ya Berjewendiya Renal) nirxa kreatînînê ya herî normal wekî 1,6 mg / dL qebûl dike, lê hin laboratuar 1,8 mg / dL û tewra 2,5 mg / dL jî dihesibînin. Nirxên urea dikare ji 33 mg/dL, di laboratuarekê de, heya 64 mg/dL di laboratuarek din de biguhere." Pêdivî ye ku bi rêberiya veterîner nirxandinek berfirehtir were kirin. "IRIS pêşniyar dike ku îmtîhanên herî kêm ji bo teşhîskirin û qonaxa nexweşek bi nefropatiyê ve analîzkirina Creatinine, SDMA (dimethylarginine sîmetrîk), dendika mîzê û proteînuriyê ye. Ji bo binesazkirinê, ew pîvana tansiyona xwînê ya pergalî û doza fosfora serumê jî zêde dike. Ji bo teşhîsa zû, SDMA, ultrasound û analîza mîzê nîşanên yekem in. Bala xwe bidinê ku IRIS urea bikar nayîne ji bo sehkirin an kêmkirina nexweşiya gurçikê, tam ji ber ku di vê ceribandinê de gelek destwerdan hene, her weha kreatinîn, lê bi rêjeyek kêmtir."

Creatinine û urea bilind di pisîkan de: çawavan nirxan kêm bikin?

Ev pirsek e ku gelek mamoste dipirsin piştî ku di pisîkan de kreatînîn û urea bilind dîtin. Xala yekem a ku divê bête ber çavan, sedema pirsgirêkê ye, ku gava ku were kifş kirin divê were çareser kirin. "Di rewşên dehydration de dibe ku ev nirx zêde bibin. Ji ber vê yekê, bi hîdrokirina heywanê, em dikarin van nirxan normal bikin û ne hewce ne kêm bikin. Divê sedemên iltîhab û enfeksiyonê jî bêne derman kirin da ku zirara gurçikê kêm bikin, "şîret dike veterîner.

Her wusa, her gav ne gengaz e ku meriv di pisîkan de nirxa urea an kreatinînek bilind kêm bike. "Hêneyên gurçikê tenê di şert û mercên gurçikê yên akût ên wekî enfeksiyon, serxweşbûn an astengiya mîzê de baş dibin. Di rewşên kronîk de, gava ku hucreya gurçikê bi mirin û fibrozê ket, ew ê êdî xelas nebe. Ji ber ku divê ev maddeyên hanê bi gurçikan werin derxistin, dema ku ew êdî nexebitin, dê her dem di ser nirxên normal re bin.”

Ger nexweş gurçik e, girîng e ku meriv bi şikilê zêde baldar be da ku meriv van nirxan kêm bike. Li gorî Vanessa, ya herî zêde ku dê were bidestxistin ev e ku meriv bigihîje nirxên piçûktir, lê ne normal. "Serum xwînê dişewitîne û, ji ber vê yekê, dema ku nimûneyek hûrkirî tê analîz kirin, ev madde dê kêmtir konsantre bibin, ji ber vê yekê derewîn piçûktir bibin. Yên dinAgahiyên girîng ew e ku bilindbûna mîzê ya xwînê heywanê serxweş dike û dibe sedema nîşanên klînîkî yên vê serxweşiyê. Ji aliyê din ve, kreatînîn tenê nîşana fîltrasyona gurçikê ye, ew bi serê xwe rê nade organîzmê.

Nexweşiyên gurçikê di pisîkan de nîşanên din hene

Di doza nexweşiyên gurçikan an têkçûna gurçikan de di pisîkan de, pêdivî ye ku mamoste ji hemî rêjeyan haydar be, û ne tenê li nirxan bimîne. urea û kreatînînê. "Nexweşek nefropatiyê, yekem, dê astên cûda yên dehydration, kêmbûna giraniyê, windabûna şêtbûnê, gêjbûnê nîşan bide. Ew gelek avê vedixwin û pir pif dikin û, berevajî ya ku pir bawer dikin, pişika zelal ji pisîkê re ne nîşanek baş e, "Vanesa hişyar dike.

Ger gumanek hebe ku pitikek we bi pirsgirêkên gurçikê re heye, dudilî nebin ku di demek zû de ji bo heywanê xwe randevûyek veterîneriyê destnîşan bikin. Teşhîskirina zû awayê çêtirîn e ku meriv xwe ji xirabûna rewşê dûr bixe: "Her guhertinek strukturî ya di gurçikên fêkiyan de, ku ji hêla ultrasound ve tê şopandin, divê were lêkolîn kirin, ji ber ku birînên gurçikê baş nabin. Ji ber ku şaneyên mayî kar ji yên ku êdî naxebitin digirin, ew zêde dixebitin û temenê wan ji şaneyek normal kurttir e. Ev pênaseya nexweşiya gurçikê ya kronîk e, ku dikare sedemên wê yên taybetî hebin, lê her weha dikare her ku temenê heywanan pêşve bibe jî."