Algunhas probas poden axudar a detectar un exceso de urea nos gatos, pero sabes o que significa? Moitas persoas normalmente asocian o problema coa presenza de enfermidade renal nos gatos, pero o certo é que este alto valor pode indicar unha serie de problemas na saúde do gato. Do mesmo xeito que a urea, o nivel de creatinina no organismo felino tamén necesita atención. Para entender dunha vez por todas que é o alto nivel de urea e creatinina alta nos gatos, como baixala e cales son os valores ideais destas substancias para estes animais, entrevistamos á veterinaria Vanessa Zimbres, da clínica Gato é Gente Boa.

Urea alta: os gatos poden ter diferentes causas asociadas ao problema

En primeiro lugar, é importante entender que é a urea e cal é o seu papel no organismo felino. O especialista explica: “A urea é unha substancia producida no fígado derivada do metabolismo das proteínas. O fígado converte o amoníaco (moi tóxico para o organismo) en urea para que sexa menos nocivo e sexa excretado polos riles”. A urea mide a filtración glomerular, que se encarga de comprobar a función renal e xoga un papel importante na avaliación da saúde dos riles.

Entón, que significa un alto nivel de urea nos gatos? Segundo Vanessa, un alto nivel de urea pode ter varias causas e é un problema que sempre debe ser avaliado en conxunto con outros exames e signos clínicos do paciente."A urea en animais alimentados con dietas ricas en proteínas e animais deshidratados tamén pode ter valores aumentados. Para o diagnóstico da enfermidade renal é fundamental realizar outras probas.”

A creatinina alta nos gatos que significa que?

Segundo o médico veterinario, a creatinina é unha substancia formada no músculo. metabolismo que é excretado polos riles e, como a urea, úsase para avaliar a filtración renal, pero non se limita a iso. Polo tanto, a creatinina alta nos gatos adoita ser un indicio de que hai algo mal nos riles do animal, pero os gatos con gran masa muscular tamén poden ter este alto nivel.

“O máis importante é aclarar que o Gato. os riles son estruturalmente diferentes dos dos cans e dos humanos. Son extremadamente capaces de concentrar a orina para eliminar a máxima cantidade de toxinas coa mínima perda de auga. Polo tanto, calquera exame no felino debe ser interpretado con coidado porque, dada esta alta capacidade de concentración, os valores de urea e creatinina no sangue do gato só se detectarán cando o paciente xa perdese máis do 75% das células renales. Diagnosticar un gato con nefropatía -é dicir, con problemas renais- só por urea e creatinina é un diagnóstico tardío», advirte.

Cales son os valores "normais" de urea e creatinina nos gatos?

Urea, gatos, referencia devalores. Como saber cando o gato está san e con niveis normais de urea e creatinina? Como sinala Vanessa, os valores de referencia son moi controvertidos en veterinaria e non existe un valor único. “Recoméndase sempre seguir os valores de referencia do laboratorio ou do equipamento. A IRIS (Sociedade Internacional de Interese Renal) adopta o valor máximo de creatinina normal como 1,6 mg/dL, pero algúns laboratorios consideran 1,8 mg/dL e mesmo 2,5 mg/dL. Os valores de urea poden variar desde 33 mg/dL nun laboratorio ata 64 mg/dL noutros. é necesario facer unha avaliación máis detallada coa orientación do veterinario. “IRIS recomenda que os exames mínimos para diagnosticar e estadificar un paciente con nefropatía sexan a análise de creatinina, SDMA (dimetilarginina simétrica), densidade urinaria e proteinuria. Para a subestadificación, tamén engade a medición da presión arterial sistémica e a dosificación de fósforo sérico. Para o diagnóstico precoz, SDMA, ecografía e análise de orina son as primeiras indicacións. Teña en conta que IRIS non utiliza a urea para estadificar ou subestadializar a enfermidade renal, precisamente porque nesta proba hai varias interferencias, así como a creatinina, pero en menor medida.”

Creatinina e urea alta en gatos: comodiminuír estes valores?

Esta é unha pregunta que moitos titores fan despois de descubrir a creatinina e a urea elevadas nos gatos. O primeiro punto que hai que ter en conta é a causa do problema, que debe ser tratado tan pronto como se descubra. "Estes valores poden aumentar nos casos de deshidratación. Por iso, hidratando o animal, podemos normalizar e non necesariamente diminuír estes valores. Tamén se deben tratar as causas inflamatorias e infecciosas para minimizar o dano renal”, aconsella o veterinario.

Aínda así, non sempre é posible baixar o valor de urea ou a creatinina elevada nos gatos. "As células dos riles só se recuperan en afeccións renales agudas como unha infección, intoxicación ou obstrución urinaria. En condicións crónicas, unha vez que a célula do ril sufriu morte e fibrose, xa non se recuperará. Como estas substancias deben ser excretadas polos riles, unha vez que deixen de funcionar, sempre estarán por riba dos valores normais”.

Se o paciente é renal, é importante ter coidado co exceso de líquido para intentar diminuír estes valores. Segundo Vanessa, o máximo que se conseguirá é acadar valores máis pequenos, pero non normais. “O soro dilúe o sangue e, en consecuencia, ao analizar unha mostra diluída, estas substancias estarán menos concentradas, polo tanto falsamente máis pequenas. Outrainformación importante é que a urea alta en sangue intoxica o animal e leva a signos clínicos desta intoxicación. A creatinina, pola contra, só é un marcador da filtración renal, por si mesma non provoca trastornos no organismo”.

As enfermidades renais nos gatos teñen outros síntomas

No caso de enfermidades renais ou insuficiencia renal en gatos, o titor debe estar ao tanto de todas as taxas e non só atenerse aos valores. de urea e creatinina. “Un paciente con nefropatía, en primeiro lugar, presentará diferentes graos de deshidratación, perda de peso, perda de apetito, náuseas. Beben moita auga e fan moito e, ao contrario do que moitos cren, o pis claro non é bo sinal para o gato”, advirte Vanessa.

Se hai algunha sospeita de que tes un gatiño con problemas de ril, non dubides en programar unha cita veterinaria para a túa mascota canto antes. O diagnóstico precoz é a mellor forma de evitar o empeoramento da condición: “Calquera alteración estrutural dos riles dun felino, observada por ecografía, debe ser investigada, xa que as lesións renais non se recuperan. A medida que as células restantes asumen o traballo das que xa non funcionan, están sobrecargadas e teñen unha vida útil máis curta que unha célula normal. Esta é a definición de enfermidade renal crónica, que pode ter causas específicas, pero tamén pode desenvolverse a medida que o animal envellece".