ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਬਿਮਾਰੀ ਜਿਸਦਾ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਲਈ ਇੱਕ "ਵਰਜਨ" ਹੈ, ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਟ੍ਰੋਕ ਆਮ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਪਰ ਇਹ ਓਨਾ ਹੀ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ। ਕਾਰਨਾਂ ਦੀਆਂ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਹ ਉਦੋਂ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਖੂਨ ਦੀ ਆਮਦ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤੰਤੂ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਸੰਕੇਤ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੌਰੇ, ਸਟ੍ਰੋਕ ਦੇ ਮੁੱਖ ਲੱਛਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਤੁਰੰਤ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਸੀਕਲੇਅ ਦੀ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨੂੰ ਹੋਰ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਸਮਝਣ ਲਈ, ਅਸੀਂ ਵੈਟ ਪਾਪੂਲਰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਪਸ਼ੂ ਚਿਕਿਤਸਕ ਗੈਬਰੀਅਲ ਮੋਰਾ ਡੀ ਬੈਰੋਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਕੀ ਸਮਝਾਇਆ ਉਸ 'ਤੇ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੋ!

ਘਰ ਦੇ ਪੰਜੇ: ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ਵਿੱਚ ਦੌਰਾ ਪੈਣ ਦਾ ਕੀ ਕਾਰਨ ਹੈ?

ਗੈਬਰੀਅਲ ਮੋਰਾ ਡੀ ਬੈਰੋਸ: CVA (ਸੇਰੇਬ੍ਰਲ ਵੈਸਕੁਲਰ ਐਕਸੀਡੈਂਟ), ਜਿਸਨੂੰ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ AVE (ਐਨਸੇਫੈਲਿਕ ਵੈਸਕੁਲਰ ਐਕਸੀਡੈਂਟ) ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਆਮ ਰੋਗ ਸੰਬੰਧੀ ਸਥਿਤੀ ਹੈ। ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਸਾਡੀਆਂ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅਕਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਨਾੜੀ ਦੁਰਘਟਨਾ ਕੁਝ ਸਥਿਤੀਆਂ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੋ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਖੂਨ ਦੀ ਵੰਡ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਨੂੰ ਬਦਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ, ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਖੂਨ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਆਉਂਦੀ ਹੈ (ਇਸਕੇਮਿਕ ਸਟ੍ਰੋਕ) ਜੋ ਕਿ ਥ੍ਰੋਮਬਸ (ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਗਤਲਾ ਜੋ ਖੂਨ ਨੂੰ ਖੂਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦਾ ਹੈ) ਜਾਂ ਫਟਣ ਵਾਲੀ ਖੂਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜੀਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨਾਲ ਖੂਨ ਦੇ ਲੀਕ ਹੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈਦਿਮਾਗ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਤੇ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਫਟਣ ਕਾਰਨ, ਖੂਨ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਜਿੱਥੇ ਇਸਨੂੰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਬਹੁਤੀ ਵਾਰ, ਇਹ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ (ਜੋ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਗਤਲੇ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ); ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਦਿਮਾਗ਼ ਦੇ ਟਿਊਮਰ; ਸਿਰ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਰਜੀਵੀਆਂ (ਕੀੜੇ) ਦਾ ਪ੍ਰਵਾਸ; ਇੱਕ ਤਾਜ਼ਾ ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਗਤਲੇ; ਗਤਲਾ ਹੋਣ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ (ਕੁਝ ਜਾਨਵਰ ਅਜਿਹੇ ਹਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਗਤਲਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ); ਛੂਤ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਐਰਲਿਚਿਓਸਿਸ (ਮਸ਼ਹੂਰ ਟਿੱਕ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਲੇਟਲੈਟਸ - ਥੱਕੇ ਹੋਣ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ - ਸਰਕੂਲੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਕਮੀ ਅਤੇ ਖੂਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜੀਆਂ ਦੇ ਫਟਣ 'ਤੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ), ਹੋਰਾਂ ਵਿੱਚ।

PC: ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਟ੍ਰੋਕ ਦੇ ਲੱਛਣ ਕੀ ਹਨ?

GMB: ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਦੌਰਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਲੀਨਿਕਲ ਤਸਵੀਰਾਂ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਤੰਤੂ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਤਬਦੀਲੀਆਂ - ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚ - ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ: ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੌਰੇ, ਹੈਮੀਪੈਰਾਲਾਈਸਿਸ (ਜਦੋਂ ਸਰੀਰ ਦਾ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਪਾਸਾ ਅਧਰੰਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ), ਮੁਦਰਾ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ (ਜਾਨਵਰ ਖੜ੍ਹੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜਾਂ ਸਹਾਰਾ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਿਰ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ), ਹਾਈਪਰਥਰਮੀਆ (ਉੱਚ ਸਰੀਰ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲਾਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ), ਟੈਟਰਾਪੈਰਾਲਾਈਸਿਸ (ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਚਾਰ ਅੰਗ ਅਤੇ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਅਧਰੰਗ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ), ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਅਣਇੱਛਤ ਹਰਕਤ (ਅਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਨਿਸਟੈਗਮਸ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਅੱਖਾਂ ਬੇਲੋੜੀ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਹਿਲਦੀਆਂ ਹਨ।ਸਮੇਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ, ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ, ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਕੇ, ਹੋਰਾਂ ਵਿੱਚ।

ਪੀਸੀ: ਜਦੋਂ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਾਨਵਰ ਹੈ ਤਾਂ ਟਿਊਟਰ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਦੌਰਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ?

GMB: ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਾਨਵਰ ਵਿੱਚ ਤੰਤੂ ਵਿਗਿਆਨਕ ਲੱਛਣ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਜੋ ਉਸ ਕੋਲ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਉਸ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਥਾਂ 'ਤੇ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਜੇਕਰ ਉਹ ਉੱਠਣ ਅਤੇ ਡਿੱਗਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਹੇਗਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸੱਟ ਨਹੀਂ ਲੱਗੇਗੀ। ਫਿਰ ਉਸ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਪਸ਼ੂ ਹਸਪਤਾਲ ਲਿਜਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਨੀ ਜਲਦੀ ਨਿਦਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਓਨਾ ਹੀ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ।

ਉਹ ਪ੍ਰੀਖਿਆਵਾਂ ਜੋ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ਵਿੱਚ ਦੌਰਾ ਪੈਣ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਹੈ, ਉਹ ਇਮੇਜਿੰਗ ਟੈਸਟ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੰਪਿਊਟਿਡ ਟੋਮੋਗ੍ਰਾਫੀ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ। ਇਹ ਵੈਟਰਨਰੀ ਦਵਾਈ ਵਿੱਚ ਜਨਰਲ ਅਨੱਸਥੀਸੀਆ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਾਨਵਰ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੌਰਾਨ ਹਿੱਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ, ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਕਲੀਨਿਕਲ ਸੰਕੇਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਟ੍ਰੋਕ ਦਾ "ਨਿਦਾਨ" ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਟੋਮੋਗ੍ਰਾਫੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ।

PC: ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਦੌਰੇ ਦੇ ਸੰਭਾਵਿਤ ਛੋਟੇ ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕੀ ਹਨ?

GMB: ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਾੜੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਿਊਰੋਲੌਜੀਕਲ ਲੱਛਣ ਹਨ ਜੋ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਟ੍ਰੋਕ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਦੁਰਘਟਨਾ ਜੀਵਨ ਭਰ ਲਈ ਅਟੱਲ ਸੀਕਵੇਲਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਜਾਨਵਰ ਦਾ ਜਲਦੀ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਉਹ ਕੰਬਣੀ, ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋਵੇਂ ਅੱਖਾਂ ਝਪਕਣ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ, ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨਨਿਗਲਣਾ, ਤੁਰਨ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ, ਆਦਿ। ਅਜਿਹੇ ਜਾਨਵਰ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਸੀਕਲੇਅ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਸਹਾਇਕ ਡਾਕਟਰੀ ਇਲਾਜ ਅਤੇ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 100% ਕਲੀਨਿਕਲ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦੇ ਹਨ।

PC: ਕੁੱਤੇ ਵਿੱਚ ਦੌਰਾ ਪੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਾਨਵਰ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ?

GMB: ਸਟ੍ਰੋਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਲਾਜ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਟ੍ਰੋਕ ਲਈ ਦਵਾਈ ਦੀ ਕਿਸਮ ਅਤੇ ਰਿਕਵਰੀ ਲਈ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਥੈਰੇਪੀਆਂ ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਜਾਨਵਰ ਦਾ ਕੀ ਸੰਭਾਵੀ ਸੀਕਵੇਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੌਰਾ ਪੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਿਹੜੀਆਂ ਕਲੀਨਿਕਲ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਆਈਆਂ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਸੀਜ਼ਰ ਸੀਕਲੇਅ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗ ਜਾਂ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਦੌਰੇ ਦੇ ਐਪੀਸੋਡ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਦਵਾਈਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਹੋਰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਲੋਕੋਮੋਸ਼ਨ ਵਿਕਾਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਸ਼ੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਪਰ ਫਿਜ਼ੀਓਥੈਰੇਪੀ, ਐਕਯੂਪੰਕਚਰ ਅਤੇ ਹਾਈਡਰੋ-ਟ੍ਰੈਡਮਿਲਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦਾ ਭਾਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਵਧੇਰੇ ਸੁੱਜਿਆ ਹੋਇਆ ਮੇਟਾਬੋਲਿਜ਼ਮ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਜਾਂ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਦੌਰਾ ਪੈਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਹੈ: ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਇਸਦੇ ਭਾਰ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣਾ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ।

ਪੀਸੀ: ਕੀ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਹੈ?

GMB: ਜੀਵਨ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਦੌਰਾ ਪੈਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਘਟਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਮੋਟੇ ਜਾਂ ਵੱਧ ਭਾਰ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਭਾਰ ਘਟਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਹਾਈਪਰਟੈਨਸ਼ਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਵਾਈ ਲੈਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈਨਿਯੰਤਰਣ ਲਈ, ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਵਾਲੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਆਦਿ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਹਰ 6 ਮਹੀਨਿਆਂ ਬਾਅਦ ਨਿਯਮਤ ਜਾਂਚ, ਘੱਟੋ-ਘੱਟ, ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕੀ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਕੁਝ ਪੁਰਾਣੀ ਬਿਮਾਰੀ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਵੀ ਸੰਭਵ ਹੋਵੇ, ਇਸ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਾਉਂਦੀ ਹੈ।