ਜਦੋਂ ਬਿੱਲੀਆਂ ਦੀ ਗੁਦਾ ਗਲੈਂਡ ਦੀ ਸੋਜ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਘਰੇਲੂ ਇਲਾਜ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਇਸਦਾ ਕਾਰਨ ਦੱਸਾਂਗੇ। ਇਹ ਸਥਿਤੀ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਆਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਬਿੱਲੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਲਾਗ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਦਸਤ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਇਹ ਪਤਾ ਚਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਗੁਦਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਇਹ ਬੈਗ ਬਹੁਤ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹਨ: ਕੋਈ ਵੀ ਛੋਟੀ ਚੀਜ਼ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਵਿੱਚ adanal ਗ੍ਰੰਥੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸੋਜਸ਼ ਨੂੰ ਟਰਿੱਗਰ. ਇਸ ਲਈ, ਜਟਿਲਤਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਇਹਨਾਂ ਜੇਬਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਇਲਾਜ ਇੱਕ ਪਸ਼ੂ ਚਿਕਿਤਸਕ ਦੁਆਰਾ ਵਿਚੋਲਗੀ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ. ਕਈ ਲੱਛਣ ਇਸ ਬੇਅਰਾਮੀ ਨੂੰ ਘੇਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤਾ ਲੇਖ ਇਸਦੀ ਬਿਹਤਰ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਬਿੱਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਐਡਨਲ ਗਲੈਂਡ ਦੀ ਸੋਜ ਕੀ ਹੈ?

ਬਿਹਤਰ ਸਮਝਣ ਲਈ, ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਸਮਝਾਉਣਾ ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ ਕਿ ਐਡਨਲ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਕੀ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਸ ਲਈ ਹਨ। ਇਹ ਦੋ ਪਾਊਚ, ਜੋ ਕਿ ਗੁਦਾ ਨੂੰ ਘੇਰਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਭਰੂਣ ਗੰਧ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਮਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਟ੍ਰੇਲ ਛੱਡਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਭੂਰਾ ਅਤੇ ਬਦਬੂਦਾਰ ਇਹ ਸੁੱਕਾ, ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਲੁਬਰੀਕੇਟ ਕਰਨ, ਨਿਕਾਸੀ ਦੀ ਸਹੂਲਤ ਵੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਇਹ ਸਿਰਫ ਸ਼ੌਚ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਤਰਲ ਨੂੰ ਛੱਡਦਾ ਹੈ: ਤਣਾਅ ਦੇ ਪਲ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਂਤ ਵੀ ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦਾ ਗੁਦਾ ਖੇਤਰ ਬਹੁਤ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਹੈ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕੋਈ ਬਦਲਾਅ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਐਡਨਲ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈਵੱਖਰਾ। ਇਸ ਸਕ੍ਰੈਸ਼ਨ ਦਾ ਇਕੱਠਾ ਹੋਣਾ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਕਰਨਾ (ਬਿਨਾਂ ਮਾਮੂਲੀ ਲੋੜ ਦੇ), ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਕਾਰਨ ਹਨ ਜੋ ਇੱਕ ਲਾਗ ਨੂੰ ਚਾਲੂ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਬਿੱਲੀ ਦੀ ਐਡਨਲ ਗ੍ਰੰਥੀ ਨੂੰ ਨਿਚੋੜਨਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਹੈ। ਸੋਜਸ਼

ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਸੋਜ ਵਾਲੀ ਐਡਨਲ ਗਲੈਂਡ ਵਾਲੀ ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਬੈਗ ਦਾ ਬੇਲੋੜਾ ਖਾਲੀ ਹੋਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਤਾ ਚਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਲ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ સ્ત્રાવ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਸਟੋਰਾਂ ਕੋਲ ਸਫਾਈ ਦੇ ਗਲਤ ਰੂਪ ਵਜੋਂ ਪਦਾਰਥ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦਾ ਪ੍ਰੋਟੋਕੋਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਵਧੇਰੇ સ્ત્રાવ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸੁੱਜ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ: ਇਕੱਠਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਗਲੈਂਡ ਦਾ ਫਿਸਟੁਲਾ (ਪੈਰੀਅਨਲ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸੰਕਰਮਿਤ ਤਰਲ ਨੂੰ ਛੱਡਦਾ ਹੈ, ਸਾਈਟ 'ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਨਾਲ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਗਲੈਂਡ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਛੂਹਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ!

ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਬਿੱਲੀ ਵੀ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ સ્ત્રાવ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਹੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਨ ਕਬਜ਼ ਜਾਂ ਦਸਤ ਵਾਲੀ ਬਿੱਲੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਦੋਵੇਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਊਚਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਉਤੇਜਨਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਤਰਲ ਇਕੱਠਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਅਤੇ ਸਫਾਈ ਦੀ ਘਾਟ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਨੂੰ ਵੀ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਸੰਕਰਮਣ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਸੋਜ ਵਾਲੀ ਐਡਨਲ ਗਲੈਂਡ ਵਾਲੀਆਂ ਬਿੱਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਲੱਛਣ ਹੁੰਦੇ ਹਨ

ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਸਰੀਰਕ ਸੰਕੇਤ ਹਨ ਜੋ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਹਨ ਅਤੇਦ੍ਰਿਸ਼ਮਾਨ:

• ਅਡਾਨਲ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਦੀ ਵਧੀ ਹੋਈ ਮਾਤਰਾ (ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋਵੇਂ)
• ਲਾਲੀ (ਜਾਂ ਚਿੱਟਾਪਨ)
• ਪਰੂਲੈਂਟ ਅਤੇ ਫੈਟਿਡ ਤਰਲ ਦਾ ਨਿਕਾਸ
• ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਫਿਸਟੁਲਾ
• ਪੌਚ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਬੇਅਰਾਮੀ ਵਾਲੀ ਬਿੱਲੀ
• ਖੁਜਲੀ (ਸਾਇਟ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਚੱਟਣਾ)
• ਫਿਲੀਨ ਜੋ ਬੈਠਣ ਵੇਲੇ ਦਰਦ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ
• ਜਾਨਵਰ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਫਰਸ਼ 'ਤੇ ਘਸੀਟਣਾ ਜਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਲੱਤਾਂ ਅਤੇ ਫਰਨੀਚਰ 'ਤੇ ਰਗੜਨਾ
• ਬੈਰੀ ਬਦਬੂ ਵਾਲੀ ਬਿੱਲੀ

ਇਕ ਹੋਰ ਲੱਛਣ ਹੈ ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਕਿਤੇ ਬਾਹਰ ਭੱਜਣਾ ਅਤੇ ਇਹ ਪਛਾਣਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੰਕੇਤ ਹੈ , ਇਹ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਕਿ ਇਹ ਆਮ ਬਿੱਲੀ ਵਾਲਾ ਵਿਵਹਾਰ ਹੈ। ਪਰ ਉਸ ਦੌੜ ਦੇ ਉਲਟ ਜੋ ਇੱਕ ਖੇਡ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਬਿੱਲੀ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭੱਜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਹੋਵੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਸੋਜਸ਼ ਵੀ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਗਲੈਂਡ ਨੂੰ "ਹੁੱਕ" ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਇਹ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਭੱਜ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਦਰਦ ਦਾ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਮੈਅ ਛੱਡੇਗਾ।

ਬਿੱਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਐਡਨਲ ਗਲੈਂਡ ਦੀ ਸੋਜਸ਼ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨਾ ਹੈ?

ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਐਡਨਲ ਪਾਉਚ ਦੀ ਲਾਗ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ। ਮਾਲਕ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਿੱਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੀੜੇ ਨਾਲ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤਸ਼ਖੀਸ, ਇੱਕ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਵਿੱਚ ਕਲੀਨਿਕਲ ਲੱਛਣਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਲੱਛਣਾਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਜਸ਼ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਲਈ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਛੂਹ ਕੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਲਾਜ ਸਥਿਤੀ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਬਦਲਦਾ ਹੈ।

ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਬਿੱਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਐਡਨਲ ਗਲੈਂਡ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਫਟ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੂੰਹ ਦੀ ਦਵਾਈ ਨਾਲ ਹੈਸਤਹੀ, ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਮੌਖਿਕ ਉਪਚਾਰਾਂ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ. ਵੈਟਰਨਰੀਅਨ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਏ ਗਏ ਦਵਾਈਆਂ, ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕਸ ਅਤੇ ਐਂਟੀ-ਇਨਫਲਾਮੇਟਰੀਜ਼ ਹਨ, ਨਾਲ ਹੀ ਦਰਦ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਸਥਾਨਕ ਐਪਲੀਕੇਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਐਨਾਲਜਿਕ ਮਲਮਾਂ। ਔਸਤ ਇਲਾਜ ਦਾ ਸਮਾਂ 15 ਦਿਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਗਲੈਂਡ ਨਿਕਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਸੋਜ ਦੁਬਾਰਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਪੰਦਰਵਾੜੇ ਡਰੇਨੇਜ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਜਖਮ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਇੱਕ ਬੈਗ ਐਕਸਾਈਜ਼ਨ ਸਰਜਰੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ। ਉਸਤਾਦ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਛੇੜਛਾੜ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਖਾਲੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਇਸਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਪੂਰੀ ਤਕਨੀਕ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਹੀ ਇਸ ਛੋਹ ਨੂੰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਐਡਾਨਲ ਗਲੈਂਡ ਦੀ ਸੋਜਸ਼ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ, ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਪੋਸ਼ਣ ਅਤੇ ਸਫਾਈ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ

ਘਰ ਵਿੱਚ, ਇਸਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਦਸਤ ਜਾਂ ਕਬਜ਼ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਬਿੱਲੀ ਦੀ ਚੰਗੀ ਖੁਰਾਕ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਲਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਤੇਜਨਾ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਵਿੱਚ સ્ત્રાવ ਇਕੱਠਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰੀਮੀਅਮ ਫੀਡ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਮੋਟੀ ਬਿੱਲੀ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਮਾਤਰਾ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰੋ।

ਸਫ਼ਾਈ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨੂੰ ਰੋਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਨਹਾਉਣ ਵੇਲੇ, ਤੁਸੀਂ ਗਲੈਂਡ ਨੂੰ ਨਿਚੋੜ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ. ਜੇਕਰ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਸਟੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਨਹਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਨੂੰ ਕਹੋ ਕਿ ਉਹ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਐਡਨਲ ਪਾਊਚਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਛੂਹਣ। ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਰੁਟੀਨ ਵੀ ਚੱਟਣ ਤੋਂ ਰੋਕਦੀ ਹੈ।ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਥਾਨੀਕਰਨ, ਜੋ ਕਿ ਸਦਮੇ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਫਿਸਟੁਲਾਸ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਬਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਬੇਅਰਾਮੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ, ਇਲਾਜ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਲਓ। ਇਹ ਜਾਣਨਾ ਵੀ ਦਿਲਚਸਪ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਬਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਕੀੜਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪਵੇ।