जेव्हा फुगलेल्या मांजरीच्या गुदद्वारासंबंधीच्या ग्रंथीचा प्रश्न येतो, तेव्हा घरगुती उपचार टाळले पाहिजे आणि आम्ही त्याचे कारण स्पष्ट करू. ही स्थिती सामान्यतः कुत्र्यांमध्ये अधिक सामान्य आहे, परंतु मांजरींना देखील या संसर्गाचा त्रास होऊ शकतो, विशेषत: मांजरीला अतिसार झाल्यानंतर.

गुदद्वाराच्या भागात असलेल्या या पिशव्या अतिसंवेदनशील असल्याचे निष्पन्न झाले आहे: कोणतीही लहान गोष्ट मांजरीमध्ये एडनल ग्रंथीची जळजळ होते. म्हणून, गुंतागुंत टाळण्यासाठी या पॉकेट्सचे सर्व उपचार पशुवैद्यकाद्वारे मध्यस्थी करणे आवश्यक आहे. या अस्वस्थतेच्या आसपास अनेक लक्षणे आहेत आणि जर तुम्ही या विषयाबद्दल अधिक समजून घेऊ इच्छित असाल, तर पुढील लेख अधिक चांगल्या प्रकारे समजावून सांगतो.

मांजरींमध्ये अॅडनल ग्रंथीची जळजळ म्हणजे काय?

चांगले समजून घेण्यासाठी, अ‍ॅडनल ग्रंथी काय आहेत आणि ते कशासाठी आहेत हे स्पष्ट करणे प्रथम मनोरंजक आहे. गुदद्वाराभोवती असलेले हे दोन पाऊच, भ्रूण वास सोडण्यासाठी जबाबदार असतात ज्यामुळे प्राण्यांना त्यांच्या विष्ठेतून बाहेर पडण्यास मदत होते. हा स्राव, तपकिरी आणि दुर्गंधीयुक्त, रिकामा करणे, क्षेत्र वंगण घालणे सुलभ करते. परंतु केवळ शौच करण्याची वेळ आली नाही की तो हे द्रव सोडतो: तणावाचे क्षण किंवा खूप शांततेमुळे देखील पदार्थ व्यक्त होऊ शकतो.

हे बातमी नाही की पाळीव प्राण्यांचे गुदद्वाराचे क्षेत्र अतिसंवेदनशील असते आणि कोणत्याही बदल आधीच एक मोठी समस्या बनते. adanal ग्रंथी सह, ते नाहीभिन्न हा स्राव जमा होणे, तसेच पदार्थ काढून टाकण्यासाठी क्षेत्रामध्ये फेरफार करणे (किंचितही गरज नसताना) ही काही कारणे आहेत ज्यामुळे संसर्ग होऊ शकतो.

मांजरीच्या एडनल ग्रंथी पिळून काढणे हे एक कारण आहे. जळजळ

सामान्यतः, एडनाल ग्रंथी सूजलेल्या मांजरीचे मुख्य कारण म्हणजे पिशवी अनावश्यक रिकामी करणे होय. असे दिसून आले की विष्ठेसह स्राव नैसर्गिकरित्या बाहेर पडतो आणि बर्याच पाळीव प्राण्यांच्या दुकानांमध्ये हा पदार्थ स्वच्छतेचा चुकीचा प्रकार म्हणून सोडण्याचा प्रोटोकॉल आहे. तथापि, यामुळे अधिक स्राव निर्माण होतो, ज्यामुळे ग्रंथींना सूज येऊ शकते. संपूर्ण प्रक्रिया खालीलप्रमाणे होते: जमा झाल्यामुळे ग्रंथीचा फिस्टुला (ज्याला पेरिअनल म्हणतात) तयार होतो जे आधीच संक्रमित द्रव सोडते, साइटवर असलेल्या बॅक्टेरियामध्ये मिसळते. दुसऱ्या शब्दांत, तुम्ही ग्रंथीला स्पर्श करू नये!

तथापि, एवढेच नाही. काही कारणास्तव मांजरी देखील सामान्य पेक्षा जास्त स्राव निर्माण करू शकते, परिणामी समान समस्या उद्भवते. एक उदाहरण म्हणजे बद्धकोष्ठता किंवा अतिसार असलेली मांजर, कारण दोन्ही अशा परिस्थिती आहेत ज्यामध्ये पाउच उत्तेजित होत नाहीत आणि द्रव जमा होतो. आणि स्वच्छतेच्या अभावामुळे त्या प्रदेशातील जीवाणू देखील आकर्षित होतात जे संसर्ग निर्माण करू शकतात.

दानाल ग्रंथीला सूज असलेल्या मांजरींमध्ये अनेक लक्षणे दिसतात

या स्थितीत शारीरिक चिन्हे आहेत जी मांजरीच्या वर्तनावर देखील परिणाम करतात. त्यापैकी सर्वात सामान्य आहेत आणिदृश्यमान:

• अॅडनल ग्रंथींचे वाढलेले प्रमाण (एक किंवा दोन्ही)
• लालसरपणा (किंवा पांढरापणा)
• पुवाळलेला आणि गर्भासारखा द्रव बाहेर पडणे
• भागातील फिस्टुला
• शौच करताना अस्वस्थता असलेली मांजर
• खाज सुटणे (जागेला जास्त चाटणे)
• बसल्यावर वेदना दर्शवणारी मांजरी
• प्राणी जमिनीवर प्रदेश ओढणे किंवा पायावर आणि फर्निचरवर घासणे
• खराब वास असलेली मांजर

दुसरे लक्षण म्हणजे मांजर कोठेही पळत नाही आणि हे ओळखणे कठीण आहे , हे सामान्य मांजरीचे वर्तन आहे. पण त्या धावण्याच्या विपरीत, जो खेळ दर्शवतो, मांजर त्या भागाला दुखत असल्याप्रमाणे पळून जाते, कारण जळजळ देखील खूप वेदना निर्माण करते, जणू काही ग्रंथीला "हुक" करत आहे. मग तो पळून जाण्याची शक्यता आहे आणि थोड्या वेळाने वेदना सोडू शकतात.

मांजरींमध्ये एडनाल ग्रंथीच्या जळजळांवर उपचार कसे करावे?

मांजरीच्या अॅडनल थैलीच्या संसर्गाची दखल घेणे कठीण आहे. मालक , कारण ते सहसा मांजरींमधील जंतामध्ये गोंधळलेले असते. पशुवैद्यकाद्वारे केलेल्या निदानामध्ये नैदानिक ​​​​लक्षणांचे विश्लेषण आणि शारीरिक लक्षणांचे मूल्यांकन यांचा समावेश असतो, जळजळ किती आहे हे ओळखण्यासाठी त्या प्रदेशाच्या स्पर्शासह, कारण उपचार स्थितीच्या स्थितीनुसार बदलतात.

सामान्यतः, आधीच फुटलेल्या मांजरींमधील अॅडनल ग्रंथीवर उपचार करण्याचा सर्वोत्तम मार्ग म्हणजे तोंडी औषधोपचार आणि प्रामुख्यानेस्थानिक, प्रदेशात तोंडी उपायांच्या कृतीची अडचण लक्षात घेऊन. पशुवैद्यकाने सूचित केलेली औषधे, प्रतिजैविक आणि दाहक-विरोधी, तसेच वेदना टाळण्यासाठी स्थानिक अनुप्रयोगासह वेदनाशामक मलहम आहेत. उपचाराचा सरासरी कालावधी १५ दिवसांचा असतो आणि जसजशी स्थिती सुधारते तसतसे ग्रंथीचा निचरा होतो.

दुर्दैवाने, जळजळ पुन्हा होऊ शकते. या प्रकरणांमध्ये, पिशवी काढण्याची शस्त्रक्रिया करण्यासाठी जखम कमी होईपर्यंत पाक्षिक निचरा केला जातो. शिक्षकाने ग्रंथींमध्ये कधीही फेरफार करू नये आणि त्यांना घरी रिकामे करण्याचा प्रयत्न करू नये. यासाठी संपूर्ण तंत्र आहे आणि केवळ एक व्यावसायिकच हा स्पर्श करू शकतो.

अॅडनल ग्रंथीची जळजळ टाळण्यासाठी, मांजरीला चांगले पोषण आणि स्वच्छता असणे आवश्यक आहे

घरी, याची शिफारस केली जाते. अतिसार किंवा बद्धकोष्ठता टाळण्यासाठी मांजरीचा आहार चांगला ठेवा, कारण दोन्हीमुळे उत्तेजिततेच्या अभावामुळे ग्रंथींमध्ये स्राव जमा होऊ शकतो. म्हणून प्रीमियम फीडमध्ये गुंतवणूक करा आणि लठ्ठ मांजर होऊ नये म्हणून दिलेली रक्कम नियंत्रित करा.

स्वच्छता देखील आवश्यक आहे कारण ती परिसरात बॅक्टेरियाची उपस्थिती प्रतिबंधित करते. परंतु लक्षात ठेवा की मांजरीला आंघोळ करताना, आपण ग्रंथी पिळून काढू शकत नाही. पाळीव प्राण्यांच्या दुकानात मांजरी आंघोळ करत असल्यास, व्यावसायिकांना मांजरीच्या अॅडनल पाउचला स्पर्श न करण्यास सांगा. चांगली ग्रूमिंग दिनचर्या चाटणे देखील प्रतिबंधित करते.अत्याधिक स्थानिकीकरण, ज्यामुळे फिस्टुलास संपुष्टात येणारा आघात होऊ शकतो.

मांजरीमध्ये अस्वस्थतेचे कोणतेही लक्षण असल्यास, उपचार सुरू करण्यासाठी पशुवैद्यकीय मदत घ्या. मांजरीला जंत आहे की नाही हे जाणून घेणे देखील मनोरंजक आहे, जेणेकरून परिस्थिती गोंधळात पडू नये.